Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016

Αμβρόσιος ξανά εκτός ορίων: "Φίλη σε κάναμε με τα ...κρεμμυδάκια"!





Νέα, εκτός ορίων, προσωπική επίθεση στον υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη εξαπέλυσε ο μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος. Δεν έφτανε το υβριστικό φυλλάδιο, όπου ο υπουργός αποκαλείται χοντρός και βλάκας, ήρθε και μια ανάρτηση του Μητροπολίτη Καλαβρύτων στο προσωπικό του blog!


«Ηχηρό χαστούκι στον υπουργό κ. Φίλη» είναι ο τίτλος της ανάρτησης, με την οποία ο Αμβρόσιος ευχαριστεί όσους υπέγραψαν το διάβημα κατά του υπουργού «α-Παιδείας» όπως χαρακτηρίζει τον Νίκο Φίλη. «Με απλά λόγια τον εκόλλησαν στον τοίχο για τις ανιστόρητες θέσεις του όσον αφορά το ρόλο της Εκκλησίας κατά την περίοδο της Κατοχής» γράφει ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων.


Το φυλλάδιο που μοίρασε ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος με τη φωτογραφία του υπουργού Παιδείας, στην οποία φαίνεται σα να κοιμάται στη Βουλή, περιέχει μειωτικούς χαρακτηρισμούς. Απευθυνόμενος στους πιστούς, ο Αμβρόσιος χαρακτηρίζει τον Νίκο Φίλη «ταλαίπωρο άνθρωπο, ελλειµµατικής εκπαίδευσης, άνευ παιδείας και εµπαθή σε κάθε ιερό και όσιο», καλεί τον πρωθυπουργό να τον απομακρύνει πριν «τα πράγµατα εκτραχυνθούν εξαιτίας της αδολεσχίας και της προσβολής των θεσµών και των Ελλήνων». Κάνει δε και... λογοπαίγνιο «ο Φίλης δεν είναι... Φίλος της εκκλησίας και της ορθόδοξης πίστης», κατηγορώντας τον υπουργό πως είναι «Φίδι, που έτσι λειτουργεί στον κόρφο της Κυβέρνησης και της Εκκλησίας». Αναφέρεται και η ρήση «παχεία γαστήρ, λεπτόν ου τίκτει νόον», δηλαδή «το παχύ στομάχι δεν γεννά έξυπνο νου». Ούτε λίγο ούτε πολύ δηλαδή, λέει βλάκα όποιον είναι υπέρβαρος!Και συνεχίζει: «αν είχε φιλότιμο ο ταλαίπωρος αυτός άνθρωπος, θα πήγαινε να κρυφθή κάπου και να εξαφανισθή πλέον από προσώπου της γης!». Μόνο που δεν σταματά εκεί. Κλείνει την ανάρτησή του με την εξής φράση: «Κύριε Φίλη, δεχθήτε, παρακαλώ, τα συλλυπητηριά μου! Οι Καλαβρυτινοί «σας έκαμαν με τα κρεμμυδάκια»! Περαστικά σας!».
Όλη η ανάρτηση του Μητροπολίτη Καλαβρύτων κατά του Νίκου Φίλη

Ηχηρό χαστούκι στον Υπουργό της α-Παιδείας κ. Φίλη έδωσαν και οι Καλαβρυτινοί διά των εκπροσώπων των Πολιτιστικών κλπ. Συλλόγων τους, καθώς επίσης και ο τοπικός Τύπος. Με απλά λόγια τον εκόλλησαν στον τοίχο για τις ανιστόρητες θέσεις του όσον αφορά το ρόλο της Εκκλησίας κατά την περίοδο της Κατοχής. Έπειτα από το διάβημα αυτό των Καλαβρυτινών, αν είχε φιλότιμο ο ταλαίπωρος αυτός άνθρωπος, θα πήγαινε να κρυφθή κάπου και να εξαφανισθή πλέον από προσώπου της γης! Από τη θέση αυτή και ευχαριστούμε και συγχαίρουμε από βάθους ψυχής, όλους αυτούς τους διακεκριμένους Καλαβρυτινούς, οι οποίοι προέβησαν εις το διάβημα αυτό.
Κύριε Φίλη, δεχθήτε, παρακαλώ, τα συλλυπητηριά μου! Οι Καλαβρυτινοί «σας έκαμαν με τα κρεμμυδάκια»! Περαστικά σας!

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

NASA: Στους πάγους της Ευρώπης, μια ζωοδόχος πηγή Επιβεβαιώνεται η ύπαρξη ενός υπόγειου ωκεανού στον παγωμένο δορυφόρο του Δία










Γιγάντιες ρωγμές στην επιφάνεια μαρτυρούν ότι κάτι σαλεύει κάτι από τον πάγο. Δείτε το σχετικό βίντεο
https://youtu.be/RCD0slJetfI

Βαγγέλης Πρατικάκης 

Η Ευρώπη, ένα από τα μεγάλα φεγγάρια του Δία, είναι πράγματι το πιο πολλά υποσχόμενο μέρος στο Ηλιακό Σύστημα για την αναζήτηση εξωγήινης ζωής: η NASA ανακοίνωσε ότι κάτω από το κέλυφος πάγου που καλύπτει τον δορυφόρο κρύβεται πιθανότατα ένας απέραντος, πιθανώς φιλόξενος ωκεανός.

Η ανακοίνωση
Σε μια πολυαναμενόμενη συνέντευξη Τύπου το απόγευμα της Τρίτης, ερευνητές της NASA και του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble παρουσίασαν νέες ενδείξεις για πίδακες υδρατμών που εκτινάσσονται σε ύψος εκατοντάδων χιλιομέτρων από ρωγμές στον πάγο της Ευρώπης. «Φαίνεται ότι υπάρχει ένας ωκεανός αλμυρού νερού που τυλίγει ολόκληρο τον δορυφόρο» δήλωσε ο Πολ Χερτζ, διευθυντής του τμήματος Αστροφυσικής της NASA.
,
Λίγο αριστερά από τον νότιο πόλο της Ευρώπης, το Hubble είδε φωτεινούς σχηματισμούς που πιθανότατα αντιστοιχούν σε πίδακες υδρατμών. Credit: (NASA/ESA/W. Sparks (STScI)/USGS Astrogeology Science Center)

Η πρώτη καταγραφή
Οι πίδακες είχαν καταγραφεί για πρώτη φορά το 2012 από το το Hubble, μέχρι σήμερα όμως δεν είχαν παρατηρηθεί ξανά. Οι ίδιες οι ρωγμές, πάντως, τροφοδοτούσαν εδώ και χρόνια τις υποψίες ότι ένα σημαντικό γεωλογικό φαινόμενο κρύβεται κάτω από το θρυμματισμένο τοπίο.

Η Ευρώπη σε ψευδοχρωματική εικόνα της αποστολής Galileo. Στην πραγματικότητα, ο δορυφόρος είναι κάτασπρος (Πηγή: NASA)
Οι υδρατμοί
Αυτή τη φορά, το Hubble διέκρινε πίδακες υδρατμών παρατηρώντας τη σιλουέτα της Ευρώπης με φόντο τον φωτεινό Δία. Η επιβεβαίωση της ανακάλυψης, η οποία θα δημοσιευτεί την επόμενη εβδομάδα στην επιθεώρηση Astrophysical Journal,  ανοίγει το δρόμο για μια αποστολή που σκοπεύει να εκτοξεύσει η NASA τη δεκαετία του 2020. Δεδομένου όμως ότι ο Δίας λούζει την Ευρώπη με ακραία επίπεδα ακτινοβολίας, το σκάφος δεν θα μπορέσει καν να τεθεί σε τροχιά, αλλά απλώς θα περάσει από την Ευρώπη και άλλους δορυφόρους στο σύστημα του Δία.

Η φασματική ανάλυση των υδρατμών θα επέτρεπε την ανίχνευση οργανικών ουσιών που μπορεί να σχετίζονται με την ύπαρξη ζωής, είπαν οι ερευνητές. Ωστόσο η άμεση ανακάλυψη μικροοργανισμών στο απώτερο μέλλον θα απαιτούσε έναν πραγματικό τεχνικό άθλο, αφού η αποστολή θα έπρεπε να επιβιώσει στην επιφάνεια του φεγγαριού, ναδιαπεράσει δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιόμετρα πάγου και να συλλέξει μετρήσεις στα σκοτεινά νερά.

Η ζωή
Σε γενικές γραμμές, οι αστροβιολόγοι πιστεύουν ότι η εμφάνιση ζωής απαιτεί τρία βασικά συστατικά, τα οποία η Ευρώπη δείχνει να προσφέρει σε αφθονία, παρόλο που είναι λίγο μικρότερη από τη Σελήνη. Το πρώτο συστατικό είναι βέβαια το υγρό νερό, του οποίου η παρουσία δείχνει να επιβεβαιώθηκε. Το δεύτερο είναι τα χημικά συστατικά της ζωής, μόρια που μπορούν να προκύψουν από αυθόρμητες χημικές αντιδράσεις και να κυκλοφορούν στον ωκεανό.

Το τρίτο βασικό συστατικό είναι η ενέργεια. Στη Γη, το μεγαλύτερο μέρος των ζωντανών οργανισμών βασίζονται άμεσα ή έμμεσα στο ηλιακό φως, το οποίο τροφοδοτεί τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης στη βάση της τροφικής αλυσίδας.

Ο ωκεανός της Ευρώπης παραμένει στο σκοτάδι για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει διαθέσιμη ενέργεια: ο λόγος για τον οποίο το νερό μπορεί να παραμένει σε υγρή κατάσταση είναι οι παλιρροϊκές δυνάμεις που ασκεί το πανίσχυρο βαρυτικό πεδίο του Δία. Η βαρυτική έλξη περιοδικά τεντώνει και συμπιέζει το δορυφόρο, κάτι που απελευθερώνει μεγάλες ποσότητες θερμότητας λόγω τριβής.


Πίδακες υδρατμών καταγράφηκαν από την αποστολή Cassini στον δορυφόρο του Κρόνου Εγκέλαδο (Πηγή: NASA)
Η ενέργεια αυτή θα μπορούσε θεωρητικά να τροφοδοτεί ολόκληρα οικοσυστήματα στο απόλυτο σκοτάδι, όπως συμβαίνει με τα οικοσυστήματα που αναπτύσσονται σε υδροθερμικά φρεάτια των γήινων ωκεανών. Οργανισμοί που δεν εξαρτώνται από τον ήλιο επιβιώνουν εδώ και εκατομμύρια χρόνια και σε λίμνες υγρού νερού που κρύβονται κάτω από το κάλυμμα πάγου της Ανταρκτικής, όπως η περίφημη λίμνη Βοστόκ. Ρώσοι ερευνητές άνοιξαν γεώτρηση μέχρι τη λίμνη Βοστόκ το 2012, και τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να δώσουν μια εικόνα για τα μικρόβια που ίσως ζουν στην Ευρώπη.

Ακόμα όμως κι αν η Ευρώπη αποδειχθεί απόλυτα στείρα, η αναζήτηση εξωγήινων μικροβίων μπορεί να στραφεί αλλού: Πίδακες υδρατμών που κατά πάσα πιθανότητα πηγάζουν από έναν υπόγειο ωκεανό έχουν παρατηρηθεί και στον Εγκέλαδο, δορυφόρο του Κρόνου που επίσης καλύπτεται από πάγο. Το Hubble έχει επίσης εντοπίσει ενδείξεις ενός υπόγειου ωκεανού στον Γανυμήδη, έναν άλλο μεγάλο δορυφόρο του Δία. Αν ο ωκεανός αυτός υπάρχει, περιέχει περισσότερο αλμυρό νερό από ό,τι όλοι μαζί οι ωκεανοί της Γης.
tovima.gr , 27.09.16

Απαγόρευσαν την τσουκνίδα… αλλά τι σχέση έχει αυτό με την παγκόσμια κρίση;




Στη Γαλλία ο νόμος ισχύει από το 2006. Απαγορεύεται η διαφήμιση και η πώληση της τσουκνίδας, απαγορεύεται να την προτείνουμε σε τρίτους. Όσους δεν συμμορφώνονται με το νόμο τους περιμένει πρόστιμο 75.000 ευρώ και 2 χρόνια φυλακή.

Με άλλα λόγια το κείμενο που διαβάζετε αυτήν τη στιγμή, στη Γαλλία θα τιμωρούνταν αυστηρά. Συνεπώς, με βάση το Γαλλικό Σύνταγμα, όσοι γράφουν κείμενα διαδίδοντας τις θεραπευτικές ιδιότητες της τσουκνίδας είναι παράνομοι και η πράξη τους είναι κολάσιμη.

Θα αναρωτηθείτε: Τι μας αφορά ο νόμος της Γαλλίας; Ζούμε στην Ελλάδα.

Σας αφορά άμεσα, διότι αφορά την ΕΕ, συνεπώς μας αφορά όλους.
Πρώτα από όλα αφορά την Φαρμακοβιομηχανία και εκεί είναι το «πόιντ».

Για να καταλάβετε τα πράγματα σε ύψος και βάθος, πάρτε το χρόνο και ακούστε τον Dr. Rath από την αρχή ως το τέλος και με προσοχή.

Κατά τον Dr. Rath για την παγκόσμια κρίση ευθύνεται πρώτα από όλα το «Καρτέλ Χημικών και Φαρμακευτικών βιομηχανιών» που «κλέβει την φύση, την αντιγράφει και κάνει τεράστια κέρδη εις βάρος μας, εις βάρος της υγείας μας».

https://

Η ομιλία του Dr. Rath στρέφεται γύρω από τα εξής σημεία.
Το Καρτέλ Χημικών και Φαρμακευτικών βιομηχανιών ως «νέοι θεοί» αποφάσισαν να κυβερνήσουν τον κόσμο.

1. Αντιγράφοντας και αναπαράγοντας τη φύση, μέσω της κατανόησης της χημικής της σύνθεσης.

2. Αποκτώντας και κατέχοντας τη Φύση μέσω της αρχής της Πατέντας.

3. Κατακτώντας και διοικώντας τον κόσμο, μέσω της διεύρυνσης του Νόμου, του περί Πατεντών, σε όλες τις χώρες του κόσμου με στρατιωτική δύναμη.

Εκτός αυτού το «Καρτέλ» τάσσεται γενικώς κατά των θεραπευτικών φυτών και των φυσικών λιπασμάτων. Αυτό σημαίνει πως απαγορεύεται να ποτίζουμε και να τρέφουμε τα φυτά των κήπων μας με φυσικές ουσίες. Τα φυτοφάρμακα όμως επιτρέπονται.

Συμφωνα με τον κώδικα «Codex Alimentarius», τα φυσικά και σπιτικά «γιατρικά» θα απαγορεύονται σταδιακά.

Φυτά τα οποία ανέκαθεν ήταν στη διάθεσή μας αν το θέλαμε, φυτά τα οποία ανέκαθεν βοηθούν στην ίαση και την διατήρηση υγιούς σώματος και νου, θα αντικατασταθούν ολοτελώς από συνθετικά, γενετικά τροποποιημένα προϊόντα των φαρμακευτικών εταιρειών.
Λέξεις όπως: Λαδανιά, κουκουνάρι, ιπποφαές, αστράγαλος, επιλόβιο, λαγοκοιμηθιά, τζίνσενγκ, κουρκούμη, μοσχοσίταρο, τίλιο, τριγωνέλλα, καμελίνα κ.λ.π, θα σβήσουν από το λεξιλόγιο και τη ζωή μας, σταδιακά αλλά σίγουρα.


Ως ποιο βαθμό έχει προχωρήσει άραγε αυτή η παράλογη νομοθεσία; Δεν ξέρω ακριβώς, για να το εξακριβώσω θα έπρεπε να διαβάσω όλους τους νόμους όλων των χωρών του κόσμου.
Πάντως γνωρίζουμε πως από το 2002 απαγορεύεται η πώληση χυλού τσουκνίδας στη Γαλλία και από το 2006 απαγορεύεται η διαφήμιση του φυτού με συνέπεια πρόστιμο και φυλακή αν δεν συμμορφωθείς.

Το όλο προμηνύει την εξόντωση της φυσικής τσουκνίδας, ως εκ τούτου στο σημείο αυτό θέλω να ενημερώσω πως, όπου δεν υπάρχει τσουκνίδα, δεν υπάρχει και η πεταλούδα που την χρειάζεται ως τροφή…. και η πασχαλίτσα!

Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνουμε για να αντιταχθούμε στης μαφίας την παράνοια. Θα πρότεινα να ακούμε και να διαβάζουμε Dr. Rath και άλλους σοφούς του είδους και να βγούμε στο δρόμο, να βγούμε στα βουνά και στα λιβάδια και να μαζεύουμε βότανα, να μελετήσουμε βοτανολογία, να γεμίσουμε τις αποθήκες μας με «σπιτικά γιατρικά» πριν χαθούν από προσώπου γης… και σπόρους.

Καθηγητής Σνέιπ να γίνουμε ας είναι η αποστολή μας. Ά, ρε ανεκτίμητε Χάρυ Πότερ.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες της τσουκνίδας.

  • καθαρίζει το αίμα
  • δυναμώνει το αίμα
  • σταματάει το αίμα
  • διεγείρει το μεταβολικό σύστημα
  • θεραπεύει παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος
  • ρευματικά
  • ουρική αρθρίτιδα
  • τριχοφυΐα
  • ανορεξία
  • δυσκοιλιότητα
  • διάρροια
  • δυσπεψία
  • νεφρική ανεπάρκεια
  • διαβήτης
  • υπέρταση
  • δυσμηνόρροια



omadamesa.gr
11 Σεπ 2016 11:19
http://www.makeleio.gr/%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B3%CF%8C%CF%81%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AC-%CF%84%CE%B9-%CF%83%CF%87%CE%AD/

5 σημάδια ότι έχετε συσσωρευμένες τοξίνες μέσα στο σώμα σας



Όταν λέω ‘τοξίνες’, εγώ δεν αναφέρομαι απλά σε φυτοφάρμακα ή τα επικίνδυνα απόβλητα. Η τοξίνη είναι κάτι που βλάπτει το σώμα. Οι τοξίνες μπορεί να είναι από τα τρόφιμα (σιτάρι, όσπρια, κλπ), τον αέρα, το νερό, την μούχλα, τα είδη ένδυσης ή για κάποιους ακόμα και το κινητό σας.
Dave Asprey, ιδρυτής του Bulletproof Coffee
Εμείς συσσωρεύουμε τοξίνες στο σώμα μας, απλά με το να είμαστε ζωντανοί. Δεν το ξέρατε αυτό; Λοιπόν,είναι αλήθεια. Φυσικά, οι ‘εκτός προγράμματος’ δραστηριότητες μερικών ανθρώπων τους κάνουν να δημιουργούν πολύ πιο γρήγορα τοξίνες στο σώμα τους από τους άλλους. Η κατανάλωση αλκοόλ, η νικοτίνη, και σε μεγάλο βαθμό τα επεξεργασμένα τρόφιμα είναι πηγές τοξινών που συσσωρεύονται στο σώμα μας.

Οι τοξίνες αναστέλλουν αποτελεσματικά την φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού μας. Αυτό συμβαίνει επειδή οι τοξίνες είναι στρεσογόνοι παράγοντες. Στην πραγματικότητα, μπορούν να προκαλέσουν ακόμη και ασθένειες. Πιο συχνά, όμως, οι τοξίνες μας κάνουν να αισθανόμαστε υποτονικά και αδύναμα.

Εμείς παρακάτω θα μιλήσουμε για τα πέντε σημάδια που δείχνουν ότι υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση τοξινών στο σώμα. Επιπλέον, θα σας δώσουμε μερικούς τρόπους για να εξαλείψετε αυτές τις επιβλαβείς χημικές ουσίες από το σώμα σας.

Πεπτικά προβλήματα

Όταν οι τοξίνες συσσωρεύονται στο σύστημά μας, είναι πολύ δύσκολο για το πεπτικό σύστημα να λειτουργήσει κανονικά. Το πεπτικό σύστημα είναι λιγότερο αποδοτικό,έτσι γίνεται αναποτελεσματική η απομάκρυνση των άχρηστων ουσιών. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα πεπτικά προβλήματα έχουν συστημική επίδραση, που οδηγεί σε κόπωση και δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.

Προβλήματα στο δέρμα

Ακμή, εξανθήματα και φλεγμονή του δέρματος μπορεί να είναι δείκτες της τοξικής υπερφόρτωσης. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα με την ακμή, μια δερματολογική κατάσταση που μπορεί να αντανακλά συχνά μια μεγάλη συγκέντρωση τοξινών. Άλλες καταστάσεις του δέρματος που μπορεί να υποδεικνύει την παρουσία τοξινών: πρησμένα μάτια, ψωρίαση και το έκζεμα.

Άσχημη αναπνοή

Ενώ το βούρτσισμα και η χρήση οδοντικού νήματος είναι σημαντικά για την εξάλειψη της κακής αναπνοής, εξίσου σημαντικό είναι η καταστολή της συσσώρευσης τοξινών. Είναι ενδιαφέρον ότι, τα πεπτικά προβλήματα, μπορεί να είναι η αιτία της κακής αναπνοής αλλά και η ανώμαλη λειτουργία του ήπατος. Συγκεκριμένα, η ανικανότητα του ήπατος να απαλλάξει το σώμα από τις τοξίνες. Ως εκ τούτου, η κακή αναπνοή μπορεί να υποδεικνύει ένα πρόβλημα σε άλλες περιοχές του σώματος.

Απρόβλεπτη αύξηση του σωματικού βάρους

Είναι δυνατόν να πάρουμε απρόσμενα βάρος όταν υπάρχει μεγάλη παρουσία τοξινών. Εάν ασκείστε τακτικά και τρώτε υγιεινά, αλλά εξακολουθείτε να παλεύετε με μια ανεξήγητη αύξηση βάρους (ή διακύμανση του βάρους), μια ορμονική ανισορροπία μπορεί να είναι ο ένοχος. Όπως αποδεικνύεται, η σωστή λειτουργία του ορμονικού συστήματος μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά από την συσσώρευση τοξινών, ειδικά από τρόφιμα και προϊόντα προσωπικής φροντίδας. Μια δίαιτα που διεγείρει τον οργανισμό για να καθαρίσει από την συσσώρευση τοξικών ουσιών μπορεί να είναι μια λύση. (δείτε παρακάτω).

Ληθαργικά επεισόδια

Εάν κοιμάστε πάνω από επτά ώρες και εξακολουθείτε να δυσκολεύεστε να μένετε ξύπνιοι την ημέρα, οι τοξίνες είναι μια πιθανή πηγή. Για παράδειγμα σκεφθείτε πως νοιώθετε την επομένη το πρωί από μια ολονύκτια οινοποσία. Πόση ενέργεια έχετε; Ακριβώς. Αυτό συμβαίνει επειδή το σώμα είναι σε μεγάλη προσπάθεια να απαλλαγεί από τις τοξίνες από το προηγούμενο βράδυ. Το ίδιο πράγμα ισχύει και εδώ, σε μικρότερη κλίμακα. Είναι σημαντικό τα επίπεδα των τοξινών μας να παραμένουν χαμηλά ώστε εμείς να έχουμε ενεργειακή ισορροπία.

Πώς να απαλλαγείτε από τις τοξίνες

Βεβαιωθείτε ότι έχετε σωστή πέψη

Ένα υγιές πεπτικό σύστημα είναι υψίστης σημασίας για ένα υγιές σώμα. Τα πεπτικά προβλήματα κάνουν την εξάλειψη των επιβλαβών τοξινών εξαιρετικά δύσκολη, αν όχι αδύνατη. Για να εξασφαλίσετε την σωστή λειτουργία αυτού του ζωτικής σημασίας συστήματος, συμπληρώστε τη διατροφή σας με γκι. Πολλοί πολιτισμοί χρησιμοποιούν αυτό το είδος του υγιεινού βουτύρου στην κουζίνα τους,τις ιατρικές θεραπείες, ακόμη και σε θρησκευτικές τελετές. Μια σειρά από προϊόντα γκι είναι διαθέσιμα για αγορά online ή σε βιολογικά καταστήματα. Το γκι είναι επίσης ένα καταπληκτικό προϊόν για τη βελτιστοποίηση της λειτουργίας του μεταβολισμού, την κάθαρση του πεπτικού συστήματος και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Καθαρίστε το συκώτι

Από όλα τα όργανα, το συκώτι είναι αναμφισβήτητα το πιο σημαντικό στην εξάλειψη των τοξινών από το σώμα, περιλαμβανομένου του αλκοόλ και άλλων χημικών ουσιών. Το ήπαρ είναι επίσης απαραίτητο για τον σωστό μεταβολισμό των συνταγογραφούμενων και μη φαρμάκων. Επιπλέον, ένα υγιές συκώτι βοηθά στην πρόληψη σχηματισμού θρόμβων και άλλες ανεπιθύμητες εσωτερικές αντιδράσεις.

Υπάρχουν πολλά τρόφιμα που μπορεί κανείς να ενσωματώσει στην διατροφή του για να καθαρίσει αυτό το όργανο. Ορίστε δέκα τέτοια τρόφιμα: μήλα, αβοκάντο, παντζάρια, καρότα, γκρέιπφρουτ, πράσινο τσάι, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, σταυρανθή λαχανικά, ελαιόλαδο και καρύδια.

Να έχετε δραστηριότητες

Αυτό και μόνο μπορεί να μην είναι τόσο προφανές, αλλά είναι σημαντικό για μας να παραμένουμε ενεργοί. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με διάφορους τρόπους, μεταξύ άλλων μέσω της άσκησης με βάρη, γρήγορο βάδισμα, γιόγκα, τζόκινγκ, ποδήλατο βουνού, κλπ. Βρείτε μια δραστηριότητα που είναι ευχάριστη και κάντε την συστηματικά! Η σωματική δραστηριότητα είναι σημαντική για την καλή λειτουργία του λεμφικού συστήματος, ένα σημαντικό μηχανισμό για την εξάλειψη των τοξινών.

Είναι επίσης σημαντικό να ενυδατώνεστε καταλλήλως. Η επαρκής ενυδάτωση βοηθά στη διασφάλιση ενός υγιούς πεπτικού και ουροποιητικού συστήματος, ενώ παράλληλα βοηθά το συκώτι να λειτουργεί κανονικά.

http://www.newspepper.gr/

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2016

Αλέξια: «Δέχθηκα πολεμική για τον δίσκο με τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη»


Η γεννημένη στην Αμμόχωστο της Κύπρου Αλέξια (Βασιλείου) μετά από πολυετείς σπουδές κυρίως jazz στο φημισμένο αμερικανικό μουσικό κολέγιο Berkleee της Βοστώνης ήρθε στην Ελλάδα και ήταν από τις «πρωταγωνίστριες» της προαναφερθείσας ποπ σκηνής, αλλά ταυτόχρονα και από εκείνους/ες που απομακρύνθηκαν πιο σύντομα από αυτήν για να επιδοθεί σε μια σειρά ποικίλων μουσικών δραστηριοτήτων, συχνά και αρκούντως πειραματικών.

Ελάχιστες από τις φυσιογνωμίες της περιβόητης σκηνής της «ελληνικής ποπ» των αρχών της δεκαετίας του '90 είχαν αληθινά κάτι να προσφέρουν και άρα άντεξαν και παρέμειναν στο πέρασμα του χρόνου, αλλά η εξαίρετη ερμηνεύτρια Αλέξια είναι σίγουρα μια από αυτές.

Η γεννημένη στην Αμμόχωστο της Κύπρου Αλέξια (Βασιλείου) μετά από πολυετείς σπουδές κυρίως jazz στο φημισμένο αμερικανικό μουσικό κολέγιο Berkleee της Βοστώνης ήρθε στην Ελλάδα και ήταν από τις «πρωταγωνίστριες» της προαναφερθείσας ποπ σκηνής, αλλά ταυτόχρονα και από εκείνους/ες που απομακρύνθηκαν πιο σύντομα από αυτήν για να επιδοθεί σε μια σειρά ποικίλων μουσικών δραστηριοτήτων, συχνά και αρκούντως πειραματικών. Με την ευκαιρία της συνέντευξης Τύπου που δόθηκε εχθές στο Σπίτι Της Κύπρου για την πανηγυρική συναυλία - ρετροσπεκτίβα στο σύνολο του έργου της, την Τρίτη 4 Οκτωβρίου στο Ηρώδειο, αναφέρθηκε με άφθονο κέφι και αξιοσημείωτα καλή διάθεση στο παρελθόν, το παρόν αλλά ακόμα και το μέλλον της μουσικής της διαδρομής.

«Ναι, δέχθηκα πολλές επιθέσεις, τόσο από τα media όσο και από ομοτέχνους μου», παραδέχθηκε για τον δίσκο του '98 «Αλέξια - Μίκης Θεοδωράκης» στον οποίο ερμήνευσε τραγούδια του μεγάλου συνθέτη και ήταν αυτός που σηματοδότησε τη στροφή της προς πιο σοβαρό και απαιτητικό ρεπερτόριο. Όχι μόνο, όμως, δεν σνόμπαρε, αλλά και θυμήθηκε με πολλή αγάπη το ποπ παρελθόν της, λέγοντας για την τεράστια επιτυχία «Τα κορίτσια ξενυχτάνε» από το ντεμπούτο album της του '87 που είχε για τίτλο το όνομα της «Αυτό το τραγούδι ήταν το διαβατήριό μου. Ακόμα και σήμερα οπουδήποτε στον κόσμο και αν βρεθώ και υπάρχουν Έλληνες ή Κύπριοι μου ζητούν να το ερμηνεύσω»!

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις σημερινές μουσικές της δραστηριότητες οι οποίες, εκτός από το τραγούδι, επεκτείνονται στη σύνθεση και στη στιχουργία αλλά και στον φωνητικό αυτοσχεδιασμό. Μίλησε επίσης για το ίδρυμα The Alexia Vassiliou International Music Foundation που έχει ιδρύσει και τη Μέθοδο Μουσικής Ακρόασης Re-bE που έχει επινοήσει και εφαρμόζει για εκπαιδευτικούς, αλλά και θεραπευτικούς σκοπούς σε παιδιά και εφήβους, παραχωρώντας την μάλιστα δωρεάν σε σχολεία και άλλους συλλογικούς φορείς. Δεν δίστασε επίσης να εκφράσει το δέος της για τη δεύτερη εμφάνισή της στο Ηρώδειο λέγοντας ότι «τα ωδεία στην αρχαία Ελλάδα ήταν ιεροί χώροι, εκεί οι ηχητικές δονήσεις, καθώς μετασχηματίζονταν σε μουσική αποκτούσαν αληθινά θεραπευτικές ιδιότητες».

 23 Σεπτεμβρίου 2016


Εκκλησία και Χούντα

Εκκλησία και Χούντα
Επιμέλεια Θ. Ρ.
 Πέμπτη, 17 Νοεμβρίου 2011

Είναι μια πολύ πικρή αλήθεια ότι η θεσμική Εκκλησία (παπάδες και, ιδιαίτερα, δεσποτάδες) σχεδόν στο σύνολό της, καθώς και πολλοί θρησκευόμενοι, όπως οι καθηγητές των Θεολογικών Σχολών και οι χριστιανικές οργανώσεις, όχι μόνο συμβιβάστηκαν με το καθεστώς της χούντας των συνταγματαρχών (1967-1974), αλλά και συχνά το ευλόγησαν και το εξύμνησαν.

Γιατί άραγε συνέβη αυτό; Μήπως η Εκκλησία, τελικά, είναι απλώς γεμάτη φασίστες; Ή μήπως –όπως θα ήθελαν να πιστεύουν κάποιοι συνάνθρωποί μας– ο ίδιος ο χριστιανισμός είναι στη ρίζα του φασιστικός και νομοτελειακά μετατρέπει σε φασίστες εκείνους που τον αποδέχονται, εκτός από λίγες παράδοξες εξαιρέσεις;

Η ερμηνεία που δίνει ο κ. Ανδρέας Αργυρόπουλος στη μελέτη του Χριστιανοί και πολιτική δράση κατά την περίοδο της δικτατορίας (1967-1974), Ψηφίδα 2004, σελ. 38-39, είναι κάπως διαφορετική:
«Οι θέσεις αυτές έχουν τις ρίζες τους στην ιδεολογία που αναπτύχθηκε για τα “ελληνοχριστιανικά ιδεώδη” τον 19ο αιώνα. Το έθνος συμπορεύεται πάντα με την Εκκλησία και η εκκλησιαστική ιεραρχία οφείλει να ακολουθεί και να στηρίζει ο,τιδήποτε καλύπτεται πίσω από την εθνική ιδέα. Βεβαίως, η εξυπηρέτηση των εθνικών επιδιώξεων δεν είχε να κάνει μόνο με τον ελλαδικό χώρο […]. Το δυστύχημα είναι ότι και σήμερα από πολλούς παρανοείται η ουσία και η αποστολή της Εκκλησίας. Η πλειονότητα των μελών της τις αποδέχεται: “μέχρι τις ημέρες μας δεν έχει κανείς παρά να απευθύνει στην πλειονότητα των μελών της Εκκλησίας τις ερωτήσεις: - Ποιο είναι το γένος, το έθνος ή ο περιούσιος λαός; - Ποια είναι η αποστολή της Εκκλησίας; - Ποιος σώζει ποιον; η Ορθοδοξία τον Ελληνισμό ή ο Ελληνισμός την Ορθοδοξία; Οι απαντήσεις σχεδόν ανεξαίρετα θα είναι πως περιούσιος λαός είναι οι Έλληνες, αποστολή της Εκκλησίας είναι η σωτηρία του έθνους και χωρίς τον Ελληνισμό δεν υπάρχει Εκκλησία” [π. Α. Πινακούλα, Εκκλησία και Ελληνισμός στη νεότερη Ελλάδα, Σύναξη 79 (Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2001), 47]. Βεβαίως, όπως σωστά έχει παρατηρηθεί: “η εκκλησία έχει πνευματικό έργο και δεν είναι ταγμένη να σώσει φυλές, γλώσσες και έθνη, αλλά να σώσει τους ανθρώπους ανεξάρτητα απ’ τη φυλή, το φύλο, τη γλώσσα και το έθνος” [Ι. Πέτρου, Η πολυπολιτισμικότητα ως κοινωνικό γεγονός και κοινωνικό αίτημα, Καθ’ οδόν 16 (Ιούλιος 2000), 17]».

Εννοείται πως η πλάνη αυτή, ότι η εκκλησιαστική ιεραρχία πρέπει ν’ ακολουθεί οποιονδήποτε επικαλείται την εθνική ιδέα, καθόλου δεν αθωώνει τους Έλληνες αρχιερείς και τους πανεπιστημιακούς θεολόγους (και όχι μόνο) που εξέφρασαν με κείμενα, εγκυκλίους και άλλους τρόπους την άποψη πως το χουντικό καθεστώς ήταν «θεόσταλτο» γιατί «ήρθε να σώσει την Ελλάδα». Δεν τους αθωώνει γιατί οι πνευματικοί ηγέτες μιας Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν επιτρέπεται να βρίσκονται σε πλάνη.

Τα παραπάνω μας πικραίνουν, αλλά δε μας απογοητεύουν, γιατί και στο παρελθόν υπήρξαν στιγμές που ένας απλός μοναχός (π.χ. οι άγιοι Μάξιμος Ομολογητής ή Ιωάννης Δαμασκηνός) κράτησε την αυθεντικότητα της χριστιανικής διδασκαλίας ενάντια στους συμβιβασμένους πατριάρχες, αλλά και περιπτώσεις αγίων που καταδιώχθηκαν από τη συμβιβασμένη ιεραρχία του καιρού τους, όπως ο άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο άγ. Μάξιμος ο Γραικός (Ρωσία), ο (κατ’ εμέ άγιος) Παππουλάκος(κόκκινο πανί για τους σημερινούς φιλοδυτικούς φυσικά) κ.ά. Ωστόσο ας έχουμε υπόψιν πως, στην πνευματική παράδοση της Ορθοδοξίας, Εκκλησία δεν είναι ο κλήρος ή η ιεραρχία (παπάδες και δεσποτάδες), αλλά ο λαός των χριστιανών, άρα και ένας μόνο πραγματικός χριστιανός να βρεθεί σ’ έναν τόπο ή σε μια εποχή, αυτός διασώζει μέσα του την αλήθεια και την αυθεντικότητα της Εκκλησίας.

Σήμερα βέβαια, πολλοί ιερείς και επίσκοποι παίρνουν θέση για τα πολιτικά και κοινωνικά πράγματα και κατακρίνονται ότι ανακατεύονται στην πολιτική… Τελικά δε μπορείς να τους ικανοποιήσεις όλους.



Όπως όμως σε κάθε εποχή (και στην Τουρκοκρατία και στην Κατοχή), έτσι και την εποχή της χούντας υπήρξαν και ιερωμένοι που αντιστάθηκαν, αλλά και λαϊκοί (δηλ. όχι ιερείς), που αγωνίστηκαν κατά της χούντας θεμελιώνοντας τον αγώνα τους στη χριστιανική τους συνείδηση και στη χριστιανική διδασκαλία. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που καταξιώνονται από την Ιστορία και η παρουσία τους ενθαρρύνει και εμπνέει τους δικούς μας αγώνες «με το Χριστό για το λαό» (σύνθημα εκείνων των χριστιανών αγωνιστών).

Στη μελέτη του κ. Α. Αργυρόπουλου που αναφέρουμε παραπάνω (και η οποία περιγράφει χωρίς περιστροφές το συμβιβασμό της πλειοψηφίας της εκκλ. ιεραρχίας με τη χούντα) εντοπίζουμε κάποιες περιπτώσεις τέτοιων ιερέων και λαϊκών, τις οποίες και θα καταγράψουμε. Ασφαλώς δεν είναι οι μόνοι. Παπάδες με δημοκρατικά ιδεώδη και πιστοί ορθόδοξοι κοινωνικοί αγωνιστές (άσχετα αν επικαλέστηκαν ρητά την πίστη τους ως θεμέλιο του αγώνα τους) υπήρξαν σε κάθε γωνιά της χώρας μας. Προχωράμε λοιπόν με οδηγό το παραπάνω βιβλίο. Οι καφέ αγκύλες είναι δικές μας, όπως και ο χρωματισμός ορισμένων φράσεων, ενώ παραλείπουμε τις υποσημειώσεις, που μπορεί να τις αναζητήσει ο αναγνώστης ανατρέχοντας στη μελέτη.
Η διφορούμενη στάση του αρχιεπίσκοπου Ιερώνυμου

«Η δικτατορία από την πρώτη στιγμή προσπάθησε να επιβάλει τον άμεσο έλεγχο στη Διοίκηση της Εκκλησίας. Πρώτος της στόχος ήταν η ανατροπή του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου και η τοποθέτηση στη θέση του, του εκλεκτού των Ανακτόρων [=του βασιλιά] Ιερώνυμου Κοτσώνη. Αυτό επετεύχθη σε σύντομο χρονικό διάστημα και με πολλές παράνομες μεθοδεύσεις. Το σχέδιο ολοκληρώθηκε με την απομάκρυνση των μητροπολιτών που δεν έδειχναν ιδιαίτερα πρόθυμοι να συνεργαστούν με τη νέα κατάσταση [σ.σ. άρα υπήρχαν τέτοιοι, αλλά απομακρύνθηκαν σκόπιμα] και την επισκοποποίηση νέων που ακολουθούσαν πιστά τον Ιερώνυμο. Ταυτόχρονα η Δικτατορία τον πιέζει να διωχθούν από την εκκλησιαστική Δικαιοσύνη για φιλοαριστερισμό οι μητροπολίτες Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Αλέξανδρος και Πειραιώς Χρυσόστομος, πράγμα που ο Ιερώνυμος αρνείται. Ο μητροπολίτης Πειραιώς, μάλιστα, συνήθιζε στις ομιλίες και τα κηρύγματά του να καταγγέλλει συνεχώς τη Δικτατορία» (σελ. 21).



Ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος
(από αυτό το -φιλικό προς το πρόσωπό του- post)

«Ο Ιερώνυμος αναλαμβάνει τη στήριξη της δικτατορίας με κάθε τρόπο, πιστεύοντας, όπως γράφει σε επιστολή του στο δικτάτορα Παπαδόπουλο, ότι “όταν έγινεν η Επανάστασις της 21ης Απριλίου αντεπεκρίνετο εις ένα λαϊκόν αίσθημα”. […] Από τον Αύγουστο όμως του 1969 αρχίζει να κρατάει αποστάσεις, χωρίς όμως σε καμιά περίπτωση να συγκρούεται ανοικτά με τη δικτατορική κυβέρνηση. Στις 6-8-1969στέλνει γράμμα στον Παπαδόπουλο και εκφράζει τις διαφωνίες του για τον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας:

“Η ωμή βία και το Κράτος του Χωροφύλακος οδηγούον όχι εις την Δημοκρατίαν, αλλ’ είτε εις την δουλείαν είτε εις την ανατροπήν. Ενόσω είναι ακόμη καιρός προλάβετέ την. Διότι και τα δύο οδηγούν εις τον όλεθρον της Ελλάδος. Διότι εάν μεν επιτύχητε την υποδούλωσιν του Λαού, δηλαδή ο Ελληνικός Λαός να αποκτήση φρόνημα δούλων, πράγμα αδύνατον (“του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει”), θα έχετε αποτύχη εις τον σκοπόν σας ως Επανάστασις, διότι ήλθατε να μας σώσετε από το καθεστώς της δουλείας, αλλά και θα οδηγήσετε την Ελλάδα εις τον όλεθρον”.

Στο βιβλίο του “Το δράμα ενός Αρχιεπισκόπου” αναφέρεται συχνά στις δυσκολίες και την απογοήτευση που ένιωθε στις επαφές του με τα μέλη της δικτατορικής κυβέρνησης. Ισχυρίζεται πως από την πρώτη στιγμή της ανάληψης των καθηκόντων του η κυβέρνηση ενοχλείτο από τις αντιλήψεις και τις πρακτικές του. Για να ενισχύσει τις θέσεις του αυτές αναφέρεται και στις παρεμβάσεις του υπέρ των διωκομένων από τη δικτατορία ιερέων και επισκόπων. Εξακολουθεί όμως στο βιβλίο του να αποκαλεί τη δικτατορία ορισμένες φορές “Επανάσταση”» (ό.π., σελ. 23-24).

Ιερείς και επίσκοποι κατά της χούντας

Αναφέραμε ήδη τους μητροπολίτες Πειραιώς Χρυσόστομο και Φιλίππων Αλέξανδρο ως αντέδρασαν κατά της χούντας. Στις 25.10.1972 ο χριστιανός αγωνιστής Νίκος Ψαρουδάκης (για τον οποίο θα μιλήσουμε παρακάτω) καλείται σε απολογία από το Πλημμελειοδικείο Αθηνών για αντιχουντικό άρθρο του στην αγωνιστική εφημερίδαΧριστιανική, που ο ίδιος με τους συνεργάτες του εξέδιδε.

«Υπέρ του κατέθεσαν οι: Ευάγγελος Μόσχος, γνωστός δικηγόρος, ο θεολόγος και συνεργάτης της “Χ” [=Χριστιανικής] Γιώργος Ροδίτης, ο Λεωνίδας Δρανδάκης, πολιτικός μηχανικός, και ο Επίσκοπος Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος. Στην κατάθεσή του ο τελευταίος αναφέρει:

“Ο Ν.Ψ. διά της λαμπράς αρθρογραφίας του καταρτίζει πολίτας χριστιανούς… Ιεροκήρυξ λοιπόν ο Νίκος Ψαρουδάκης. Διαφέρει όμως ως προς τους ρασοφόρους τοιούτους [σ.σ. ιεροκήρυκες] κατά τούτο: Ότι εκείνοι (οι ρασοφόροι) καλοπληρώνονται και διάγουν εν πάση ανέσει και ευμαρεία. Ενώ ο Ν.Ψ. γνήσιος οπαδός του ακτήμονος Ναζωραίου, ζη στερούμενος. Είναι πτωχός, ενώ θα ηδύνατο να είναι πλούσιος… Ευρίσκομαι σήμερον εδώ για να εκπληρώσω ιερόν καθήκον έναντι ενός εξαιρέτου Έλληνος, ενός ακραιφνούς πατριώτου, ενός συμπαθούς αγωνιστού, πνευματικού ποδηγέτου του Λαού, αληθώς γνησίου Χριστιανού…” (Πρωτοδικείο Αθηνών, Ανακριτής 8ου τμήματος, 2/12/1972, έκθεσις ενόρκου εξετάσεως μάρτυρος)» (ό.π., σελ. 91).



Φωτο από εδώ


«Το ίδιο χρονικό διάστημα η “Χ” με άρθρο της καταδικάζει την τετραετή σιωπή της Εκκλησιαστικής Ιεραρχίας και την παθητική της στάση απέναντι στο πολιτικό και κοινωνικό κατεστημένο. Εξαίρει [=επαινεί] τη στάση που τήρησαν κατά τη συνεδρίασή της οι Επίσκοποι Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος και Φλωρίνης Αυγουστίνος» (ό.π., σελ. 91-92).

[Για τους παραπάνω, διαβάζουμε σε άρθρο του π. Ιερόθεου Βλάχου (Ελευθεροτυπία28.5.2001):
«Είναι γνωστό ότι το καθεστώς της Επταετίας με Συντακτική Πράξη κατήργησε τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας διά του οποίου καθορίζονται μεταξύ των άλλων και η συγκρότηση της διοικήσεως της Εκκλησίας. Παραθεώρησε την Ιεραρχία της Εκκλησίας, έπαυσε την τότε υπάρχουσα Διαρκή Ιερά Σύνοδο και διόρισε επταμελή «Αριστίνδην» Σύνοδο. με την Πράξη αυτή στην ουσία παραθεώρησε τόσο το Συνοδικό Τόμο του 1850 όσο και την Πατριαρχική Πράξη του 1928. Οπως η Επταετία κατήργησε το Κοινοβούλιο, έτσι ακριβώς κατήργησε και την κανονική και νόμιμη διοίκηση της Εκκλησίας.
Για την επέμβαση αυτή στα εκκλησιαστικά πράγματα υπήρξε αντίδραση που είναι γνωστή σε όσους ασχολούνται με τις πηγές και το αρχειακό υλικό. Πολλοί αρχιερείς διαμαρτύρονταν, με κορυφαίους τον Σεβ. Μητροπολίτη Κορίνθου κ. Παντελεήμονα, τον αείμνηστο Μητροπολίτη Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο και τον Σεβ. Μητροπολίτη Φλωρίνης κ. Αυγουστίνο. Εγιναν προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αντέδρασε το Οικουμενικό Πατριαρχείο, διεξήχθησαν θυελλώδεις συζητήσεις στις Ιεραρχίες των ετών 1972-1973, γράφονταν θεολογικά άρθρα στις εφημερίδες. Τον αγώνα των Ιεραρχών αυτών εναντίον της επιβληθείσης από την Επταετία καταστάσεως στην Εκκλησία ενίσχυαν οι πολιτικοί παράγοντες, όπως οι: Παναγιώτης Κανελλόπουλος, Γεώργιος Ράλλης, Γεώργιος Μαύρος, Ιωάννης Ζίγδης, Ανδρέας Κοκκέβης, Παναγιώτης Παπαληγούρας, Δημήτριος Παπασπύρου κ.ά., οι οποίοι με δηλώσεις τους τάσσονταν υπέρ των αγωνιζομένων Ιεραρχών για την αποκατάσταση της κανονικής τάξεως στην Εκκλησίας η οποία διασαλεύθηκε από το καθεστώς της Επταετίας με τη συγκρότηση αριστίνδην Συνόδου».
Επίσης, για τον Κορίνθου Παντελεήμονα (1919-2006), διαβάζουμε: «Την περίοδο της απριλιανής δικτατορίας αντιτέθηκε έντονα στη διοίκηση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου καυτηριάζοντας τις πρακτικές της είτε στα πλαίσια της Ιεράς Συνόδου είτε αρθρογραφώντας στον ημερήσιο Τύπο ενώ παράλληλα επιτίθετο και στην ίδια τη δικτατορία. Ιστορικό είναι το υπόμνημα, που κατέθεσε στις 3 Μαρτίου 1969 και διαβάστηκε στην Ιεραρχία. Με αυτό χτυπούσε την απαράδεκτη κατάσταση και το διοικητικό καθεστώς που δεν στηριζόταν στην εκκλησιαστική παράδοση»].



Στη Χριστιανική του Δεκεμβρίου 1972 «καταγγέλλονται οι από το καθεστώς οργανωμένες εκλογές στους φοιτητικούς συλλόγους, καθώς επίσης και η νόθευση του αποτελέσματος. […] Οφείλουμε επίσης να αναφέρουμε ότι οι φοιτητές της Θεολογικής Σχολής Αθηνών με πρωτοστατούντα τον διάκονο Τιμόθεο Λαγουδάκη βοήθησαν στο να αποδειχθεί η αδιαμφισβήτητη νοθεία των εκλογών. Πιο συγκεκριμένα, στις 24-11-1972 ο Τιμόθεος Λαγουδάκης υπέβαλε στο Σύλλογο των καθηγητών της Σχολής υπόμνημα, στο οποίο καταγγέλλει ότι, ενώ τον εψήφισαν 42 συμφοιτητές του, έλαβε μόνον 28 ψήφους. Συνημμένα υπέβαλε μαζί με το υπόμνημα την δήλωση των 42 συναδέλφων του, οι οποίοι στην πλειονότητά τους ήταν ιερείς…» (Αργυρόπουλος, ό.π., σελ. 92). Τα ονόματα αυτών των φοιτητών και των ιερέων υπάρχουν εδώ. Ανάμεσά τους δυο ονόματα που ξέρω, ο π. Βασίλειος Βολουδάκης και ο π. Κων.Στρατηγόπουλος.

«Τον Φεβρουάριο του 1973 έχουμε την εξέγερση των φοιτητών και την κατάληψη της Νομικής. Το παρόν στη συγκέντρωση έξω από το κτίριο δίνουν ο τότε Επίσκοπος Ανδρούσης και καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών κ. Αναστάσιος Γιαννουλάτος (νυν Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας), ο ιερέας Χρίστος Χριστοδούλου, ο διάκονος Τιμόθεος Λαγουδάκης και άλλοι κληρικοί, οι οποίοι “προσπαθούν να εισαγάγουν τρόφιμα στους φοιτητές, αλλά η Αστυνομία το απαγορεύει. Τα “τιμημένα ράσα” των ιερέων κρύβουν λίγες τροφές για τους αποκλεισμένους. Οι αστυνομικοί τους ανακαλύπτουν και τους διώχνουν”.

Ο Τιμόθεος Λαγουδάκης συνελήφθη και βασανίστηκε άγρια από τη Δικτατορία. Ο Αναστάσιος Γιαννουλάτος μαζί με τον πατέρα Γεώργιο Πυρουνάκη και το διάκονο Τιμόθεο Λαγουδάκη θα σταθεί στο πλευρό των συλληφθέντων φοιτητών της εξέγερσης της Νομικής, μαζί με τους γονείς τους τούς επισκέπτεται στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και τους συμπαρίσταται. Στη συγκέντρωση της Νομικής ομάδα φοιτητών της Θεολογικής Σχολής, μεταξύ των οποίων ήσαν και μερικοί κληρικοί, δίνει ψήφισμα συμπαράστασης…» (ό.π., σελ. 92-94).
[Διαβάζουμε σε αναλυτικό άρθρο για όλους αυτούς τους ιερείς:
O Tιμόθεος Λαγουδάκης δεν έζησε για να δει την πτώση της δικτατορίας. Σκοτώθηκε τον Ιούνιο του 1974 σε ένα «περίεργο» τροχαίο δυστύχημα στην εθνική οδό Αθηνών – Κορίνθου. Μαζί του σκοτώθηκε και ένας ακόμη από τους κληρικούς που υπέγραψαν την καταγγελία του Νοεμβρίου του 1972, οΠαντελεήμων Κατσούλης.

Και οι δύο επέστρεφαν στην Αθήνα από την Κόρινθο όπου είχαν πάει για τη χειροτονία σε επίσκοπο του σημερινού μητροπολίτη Φιλίππων Προκοπίου. Ο τάφος του Τιμόθεου Λαγουδάκη βρίσκεται στον περίβολο της μονής Αρκαδίου…]

Ας πάμε λίγο πίσω: «Τη μέρα της ενθρόνισης του Ιερώνυμου, στις 17/5/1967 συλλαμβάνεται και φυλακίζεται ο εφημέριος του Αγίου Γεωργίου Κερατσινίου π. Γεώργιος Δημητριάδης, γνωστός ως π. Γεώργιος “ο ρακοσυλλέκτης” και “προστάτης των φτωχών” στις υποβαθμισμένες περιοχές του Πειραιά, διότι από άμβωνος κατήγγειλε την κατάλυση των ελευθεριών και επιτέθηκε κατά του καθεστώτος» (Αργυρόπουλος, ό.π., σελ. 21).

«Ο π. Πέτρος Γαβαλάς υπήρξε μέλος της ΔΑΚ (Δημοκρατική Αντίσταση Κρήτης) που συστήθηκε σχεδόν αμέσως μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου. Στην οργάνωση είχε συσπειρώσει πολλούς δημοκράτες από το χωριό του Άγιο Θωμά Μονοφατσίου Ηρακλείου αλλά και από τα γύρω χωριά. Με προδοσία συνελήφθη και οδηγήθηκε στην Ασφάλεια, όπου βασανίστηκε άγρια. Του επιβλήθηκε φυλάκιση δύο ετών. Για δεκαέξη μήνες έμεινε στη φυλακή και κατόπιν απελευθερώθηκε» (ό.π., σελ. 29, υποσημ. 24). Δυστυχώς, ο τότε αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ευγένιος συντάχθηκε με το καθεστώς κι όχι με τον αγωνιστή παπά (ό.π.).

Το καλοκαίρι του 1972 «αρχίζουν οι διώξεις εναντίον του π. Γεωργίου Πυρουνάκη. […] Η δικτατορία πλέον δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα. Την Κυριακή στις 3-9-72 ο π. Γεώργιος Πυρουνάκης συλλαμβάνεται, ενώ μετέβαινε να λειτουργήσει στο ναό που είχε τοποθετηθεί. Η “Χ” προβάλλει το γεγονός και συγκρούεται με το εκκλησιαστικό κατεστημένο» (ό.π., σελ. 87).



Ο παπά Γιώργης Πυρουνάκης (1910 - 16 Μαΐου 1988). 
Φωτο από αυτό το αναλυτικό άρθρο για τη ζωή του.

Για τον π. Πέτρο Γαβαλά διαβάζουμε εδώ:
Μια από αυτές τις συσκέψεις [αντιδικτατορικής δράσης] έγινε στο Άγιασμα Μυλοποτάμου Ρεθύμνης στις 28 Οκτωβρίου 1967. Το έμαθαν οι αρχές Ασφαλείας και τον συνέλαβαν λίγες μέρες μετά. Τη συνέχεια την περιγράφει ο ίδιος σε σημείωμα που παρέδωσε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Μέλη της Επιτροπής έφθασαν στην Αθήνα το Μάρτιο του 1969. Ο παπα-Πέτρος κατάφερε να φτάσει στην πρωτεύουσα, να ξεπεράσει τον κλοιό των πρακτόρων της Ασφάλειας και να παραδώσει στην Επιτροπή που δεχόταν καταγγελίες στο Πλανητάριο σημείωμα με τα όσα πέρασε στην Ασφάλεια. Το σημείωμα μετέφερε η παπαδιά του η οποία το είχε κρυμμένο στο μπούστο της:

«Με συνέλαβε η Αστυνομία τη νύχτα της 9ης προς τη 10η Νοεμβρίου 1967. Με πήγαν στη Χωροφυλακή Ηρακλείου, όπου με τις πυτζάμες μου παρουσιάστηκα μπροστά σε έναν αξιωματικό ονόματι Καν..., που με ρώτησε σε τόνο αυστηρό: Παπά, τους ευλόγησες εκείνους εκεί, τους ευλόγησες με αγιασμό;. Δεν αποκρίθηκα. Ύστερα από λίγο, απαίτησε να μιλήσω. Όταν αρνήθηκα να του δώσω τα ονόματα ορισμένων προσώπων και δεν μπορούσα να του πω πράγματα για τα οποία όντως δεν γνώριζα, άρχισε να με χτυπά. Διέταξε τους άνδρες του να μου περάσουν χειροπέδες και με πήραν και με πέταξαν μέσα σ' ένα κλειστό φορτηγό. Αργότερα με οδήγησαν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, όπου με διέταξαν να στέκομαι σε στάση προσοχής βλέποντας τον τοίχο.

Έμεινα έτσι γύρω στις 30 ώρες και, όταν τους ζήτησα να μου ελευθερώσουν τα χέρια για να ουρήσω, αρνήθηκαν. (Αυτοί ήταν άνθρωποι που δεν γνώριζα – ήταν ντυμένοι με πολιτικά.). Το αποτέλεσμα ήταν ότι αναγκάστηκα να ανακουφιστώ μέσα στα ίδια μου τα ρούχα τρεις φορές. Όταν πια στο τέλος δεν μπορούσα να κρατηθώ άλλο στα πόδια μου από την κούραση, γονάτισα. Ο φρουρός με διέταξε να σηκωθώ, αλλά αφού δεν μπορούσα να εκτελέσω τη διαταγή του, μου έδωσε μια σπρωξιά και σωριάστηκα στο πάτωμα. Τότε, σκόπιμα ή όχι, πάτησε το αριστερό μου πόδι, ανοίγοντάς μου ένα ελαφρύ τραύμα. Ακόμη δεν κατάφερνα να σηκωθώ στα πόδια μου κι έτσι μ' έπιασε απ' τα μαλλιά και με ταρακούνησε με τόση βία, που τούφες απ' τα μαλλιά μου έμειναν στο χέρι του, ενώ εγώ, γεμάτος θλίψη, έστρεψα τα μάτια μου προς το μέρος του ψάχνοντας για συμπαράσταση και συμπόνια και εισέπραξα αντ' αυτών χυδαίες βρισιές. Την ίδια στιγμή έπιασε το κεφάλι μου και το χτύπησε στον τοίχο. Έχασα τις αισθήσεις μου.

Όταν συνήλθα αργότερα, το τύμπανο του αριστερού μου αυτιού είχε σπάσει και αιμορραγούσε. Είκοσι επτά ημέρες αργότερα μεταφέρθηκα από τα υπόγεια κρατητήρια του Ηρακλείου και της Ασφάλειας Χανίων στο Αναμορφωτήριο Χανίων. Ζήτησα ένα γιατρό που να είναι ειδικός, αλλά μόνον ο γιατρός της φυλακής μού έδωσε φάρμακα, που προφανώς δεν ήταν τα ενδεδειγμένα διότι το πύον συνέχιζε να τρέχει από το αυτί μου επί επτά μήνες. Μόνο μετά τη μεταφορά μου στο Ηράκλειο και αφού με είδε ένας ωτορινολαρυγγολόγος, άρχισε η αγωγή για τη θεραπεία του αυτιού μου.

Από τους αξιωματικούς της Χωροφυλακής που ανέφερα πιο πάνω κατάφερα να ανακαλύψω το όνομα του λοχία Τρ..., ο οποίος μου απηύθυνε τις φοβερότερες προσβολές, όπως: Είσαι άξιος μόνο για να σε φτύνει κανείς, αδίσταχτε σατανά, αγύρτη, δειλέ, σκύλε κ.λπ. και: Αν είχες συνείδηση, θα έπρεπε να καθαιρέσεις ο ίδιος τον εαυτό σου από παπά αμέσως. Ένας χωροφύλακας, ο Χουλάκης, με απειλούσε συνεχώς λέγοντας: Θα σε κάνω να ξεράσεις όσα ξέρεις, σκύλε. Μην προσπαθείς να παίξεις το γενναίο σε μένα. Θα σου ξεριζώσω τα γένια τρίχα τρίχα και θα σου βγάλω τα δόντια ένα ένα. Θα σου τραβήξω μια στο στομάχι, που τ' άντερά σου θα σου βγούνε από το στόμα».

Η Ιερά Σύνοδος μισοξυπνάει…
«Το Μάιο του ’73 η Ιερά Σύνοδος, αφού έλαβε γνώση του διαβήματος των φοιτητών, που ζητούσαν τη συμπαράστασή της, αποφάσισε να αναθέσει σε επιτροπή που αποτελούνταν από τον Μητροπολίτη Θήρας κ. Γαβριήλ, τον Επίσκοπο Ανδρούσης κ. Γιαννουλάτο και τον Αρχιμανδρίτη κ. Αμβρόσιο να επισκεφθεί τους κρατούμενους φοιτητές. Η τελευταία αυτή κίνηση, αλλά κυρίως η κατ’ επανάληψη όχι απλά υποστήριξη αλλά και συμμετοχή των θεολόγων φοιτητών, μεταξύ των οποίων και αρκετοί κληρικοί, στη φοιτητική έκρηξη, φανερώνει πως ο σπόρος που έσπειρε με τους αγώνες της η Χριστιανική Δημοκρατία [βλ. παρακάτω] άρχισε να καρποφορεί» (Αργυρόπουλος, ό.π., σελ. 98-99).

Αρχές Ιανουαρίου 1974 ο Νίκος Ψαρουδάκης συλλαμβάνεται και εκτοπίζεται στη Γυάρο. «Η φυλάκιση του Ν.Ψ. θα προκαλέσει τις συνειδήσεις. Όλο και περισσότεροι αρχίζουν και εκδηλώνονται κατά της δικτατορίας. Ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου θα δώσει την ευκαιρία στο Μητροπολίτη Γερμανίας κ. Ειρηναίο να καταγγείλει την πολιτικοκοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα. Ο λόγος του εκφωνήθηκε στις 23-3-74 στο Βαυαρικό ραδιόφωνο και αναμεταδόθηκε τις επόμενες μέρες από τις ελληνικές εκπομπές των ξένων σταθμών [σ.σ. παρατίθενται χαρακτηριστικά αποσπάσματα με πολύ σκληρές εκφράσεις κατά της χούντας]. Οφείλουμε επίσης να αναφέρουμε ότι στη Δυτική τότε Γερμανία είχε προηγηθεί το Νοέμβριο και Δεκέμβριο του ’73 δημόσια καταγγελία της δικτατορίας από τον ιερέα π. Σταμάτη Χατζηκυριάκο, ο οποίος ετέλεσε και μνημόσυνο μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου “υπέρ των εσχάτως σφαγιασθέντων ηρώων της ελευθερίας φοιτητών και λοιπόν” και οργάνωσε ειρηνική διαμαρτυρία “ενάντια στους αιμοσταγείς και αντίχριστους τυράννους, που αφού ληστέψανε τις ελευθερίες του Ελληνικού Λαού, τώρα τον καταδυναστεύουν και τον σκοτώνουν…”» (ό.π., σελ. 113-114).



Ο Γερμανίας Ειρηναίος, πολύ πιο γνωστός ως μητροπολίτης Κισσάμου & Σελίνου (από εδώ). Από αυτό το άρθρο πληροφορούμαστε για τη δράση του στην Κρήτη:
"Ιδρύει γηροκομεία, ορφανοτροφεία, επαγγελματικές σχολές, πνευματικά κέντρα, ιδρύματα υποτροφιών, οικοτροφεία στην Κρήτη αλλά και στην Αθήνα για τους φοιτητές των επαρχιών, ιδιωτικές τεχνικές σχολές Ηλεκτρολόγων, Μηχανολόγων, το κέντρο Αγροτικής Ανάπτυξης, μέχρι και σύγχρονα τυροκομεία. Δημιουργεί σε κεντρικές ενορίες υφαντουργεία και εργαστήρια βιοτεχνίας, κυρίως ξυλογλυπτικής και αγγειοπλαστικής. Στηρίζει τη "Βουλή της Γυναίκας". Μετά το ναυάγιο του πλοίου "Ηράκλειο" αναλαμβάνει πρόεδρος της μετοχικής εταιρίας, που προήλθε από την ιδέα της λαϊκής αποταμίευσης και τη μετουσιώνει στη σημερινή ΑΝΕΚ. Αργότερα επιφορτίζεται καθήκοντα προέδρου και σε άλλες αναπτυξιακές εταιρίες όπως η ΕΤΑΝΑΠ, η ΕΥΡΩΚΡΕΤΑ και η Εταιρεία Σελίνου. Καθιερώνει διεθνή βραβεία Ειρήνης, ενώ το 1971 εξελέγη από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου Μητροπολίτης της Ιεράς Μητρόπολης Γερμανίας".

«Τον Μάιο του 1974 μεγάλες προσωπικότητες (Ορθόδοξοι, Ρωμαιοκαθολικοί και Προτεστάντες) στέλνουν στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών επιστολή στην οποία εκφράζουν την ανησυχία τους για την εκτόπιση του Ν. Ψαρουδάκη και τον παρακαλούν να προβή σε σχετικό διάβημα προς την ελληνική κυβέρνηση για την απελευθέρωσή του. Την επιστολή μεταξύ άλλων υπογράφουν ο πρωτοπρεσβύτερος Μπόρις Μπομπρίνσκυ, καθηγητής στο Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου, ο Νικόλας Λόσκυ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Παρισίων, ο Μισέλ Ευδοκίμωφ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πουατιέ, ο Ολιβιέ Κλεμάν, καθηγητής στο Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου, ο Μισέλ Σολόγκομπ, αντιπρόεδρος της οργάνωσης “Σύνδεσμος”, ο Τ. Τρωϊάννος και άλλοι.

Την ίδια εποχή αποφασίζει και η Ιερά Σύνοδος να ζητήσει την απελευθέρωση των κρατουμένων της Γυάρου από τη δικτατορική κυβέρνηση. Ήταν μια απόφαση που, αν και καθυστερημένα, έγινε ευμενώς δεκτή από τους κρατούμενους που ευρίσκονταν στο νησί. “Άριστη ήταν η απήχηση από την πληροφορία που έφθασε στο Στρατόπεδο πως στην Ιερή Σύνοδο γίνηκε λόγος για κατάργηση της Γυάρου. Αν και η Εκκλησία μπορούσε πολύ περισσότερα, αυτά τα λίγα κέρδισαν τη συμπάθεια του Στρατοπέδου” (Ν. Ψαρουδάκης)» (ό.π., σελ. 116-117).

           Λαϊκοί (=όχι ιερείς) ορθόδοξοι αγωνιστές

Αναφερθήκαμε ήδη στις παρεμβάσεις των φοιτητών της Θεολογικής Σχολής Αθηνών. Ωστόσο, ίσως ο σημαντικότερος λαϊκός αγωνιστής κατά της χούντας, από εκείνους που επικαλέστηκαν τη χριστιανική τους ιδιότητα ως θεμέλιο των αγώνων τους, ήταν οΝίκος Ψαρουδάκης (1917 – 23.10.2006). Το μεγαλύτερο μέρος της μελέτης του Α. Αργυρόπουλου αφορά στους αγώνες του Ψαρουδάκη και των συνεργατών του. Διαβάζουμε γι’ αυτόν:

«Ο Νίκος Ψαρουδάκης διετέλεσε Πρόεδρος του κινήματος της Χριστιανικής Δημοκρατίας. Γεννήθηκε στο Αποδούλου Αμαρίου Ρεθύμνης το 1917 από γονείς γεωργούς. Το 1936 αποφοίτησε από το Διδασκαλείο Ηρακλείου και το 1937 διορίστηκε δάσκαλος. Τον ίδιο χρόνο γράφηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ’ όπου απεφοίτησε το 1944. Στη Δημοτική Εκπαίδευση εργάσθηκε τα χρόνια 1937-1946 και από το 1947-1973 εργάσθηκε ως δικηγόρος στην Αθήνα. Παράλληλα τα χρόνια αυτά εργάσθηκε ως δημοσιογράφος διευθυντής της εφημερίδας“Χριστιανική Δημοκρατία” από το 1953-1981.

Το 1947 εξέδωσε το “Χριστιανικό Πολιτικό Μανιφέστο” και ίδρυσε το Χριστιανικό Προοδευτικό Κόμμα, που αργότερα σταμάτησε τη δράση του. Το 1952 κυκλοφόρησε τη φιλοσοφία Χριστιανικής κοινωνικής επανάστασης και το 1953 εξέδωσε την εφημερίδα “Χριστιανική Δημοκρατία” και ίδρυσε το ομώνυμο Χριστιανοσοσιαλιστικό Κίνημα. 
Με τη σημαία της Χ.Δ. έλαβε μέρος σε πολλές βουλευτικές εκλογές ανεπιτυχώς. Το 1977 πρωτοστάτησε στη δημιουργία της “ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ”. Στις εκλογές της 2ας Ιουνίου 1985 η Χ.Δ. συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ και εξελέγη Βουλευτής Επικρατείας.



Ο Ν. Ψαρουδάκης (από αυτό το post για τη μνήμη του)

Στη διάρκεια της επταετούς τυραννίας του Πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967, εξαιτίας της αντιστασιακής δράσης του, διώχθηκε, καταδικάστηκε, εξορίστηκε στη Γυάρο, κι η εφημερίδα “Χριστιανική” κλείστηκε από την ΕΣΑ στις 8 Δεκεμβρίου 1973. Αλλά ο διωγμός δεν σταμάτησε με την πτώση της Χούντας. Καταδικάστηκε στη μεταπολίτευση για περιύβριση του Αρείου Πάγου, επειδή αποκάλεσε “ανθρωπάκια” τους αρεοπαγίτες, που είχαν προσκυνήσει τη Χούντα κι’ είχαν χαρακτηρίσει “στιγμιαίο” αδίκημα το Απριλιανό Πραξικόπημα! Κλείστηκε στις φυλακές Κορυδαλλού, γιατί αρνήθηκε να εξαγοράσει την ποινή του και τη χάρη που του πρόσφερε η Κυβέρνηση Καραμανλή» (ό.π., σελ. 41, 42, υποσημ. 48).

Η Χριστιανική, που μαχόταν ανοιχτά το χουντικό καθεστώς, το Νοέμβρη του 1973 έφτασε τις 100.000 φύλα.

Γύρω από το κίνημα της Χ.Δ. συσπειρώθηκαν πολλοί ευαισθητοποιημένοι ορθόδοξοι χριστιανοί. Ιδιαίτερα έντονη (εκτός νόμου, όχι βίαιη όμως) δράση ανέπτυξαν τα μέλη της Τοπικής Οργάνωσης της Χ.Δ. στη Θεσσαλονίκη, στην οποία πρωτοστάτησε ο μετέπειτα υπουργός Στέλιος Παπαθεμελής. Άλλα ονόματα που καταγράφει ο Α. Αργυρόπουλος είναι του Κ. Πατμανίδη, των θεολόγων Γ. Ροδίτη, Παπαδόπουλου καιΝιάνιου, του ιερέα π. Ηλία Κοντού από την Κοζάνη κ.ά.



Βιβλίο του Γιώργου Ροδίτη (βλ. εδώ)

Είναι αρκετά αυτά;

Τι λέτε; Είναι αρκετοί αυτοί οι ορθόδοξοι επίσκοποι, ιερείς και λαϊκοί που αγωνίστηκαν κατά της δικτατορίας προτάσσοντας την πίστη τους; Φυσικά, όπως έγραψα και στην αρχή, υπάρχουν κι άλλοι. Και πάλι, είναι αρκετοί;

Μα είναι μήπως αρκετοί οι σημερινοί ορθόδοξοι χριστιανοί που αποφασίζουν στα σοβαρά κι αγωνίζονται να εφαρμόσουν την εντολή του Χριστού για ολοκληρωτική αγάπη στο Θεό και στον πλησίον; Είναι αρκετοί εκείνοι που αγωνίζονται ενάντια στα πάθη τους; Είναι αρκετοί εκείνοι που είναι έτοιμοι να συγχωρέσουν τον εχθρό τους και τον εχθρό της οικογένειάς τους και ν’ αγαπήσουν τον κάθε συνάνθρωπο χωρίς όρια;

Όχι, δεν είναι ποτέ αρκετοί. Οι πολλοί είμαστε ανθρωπάκια, συμβιβασμένα σε μια σκυφτή ζωούλα – ενώ οι άγιοί μας, ακόμη κι εκείνοι που έσκυβαν σωματικά από το βάρος της ηλικίας και της άσκησης, ήταν ασυμβίβαστοι – που όχι μόνο παραδινόμαστε στα πάθη μας χωρίς τύψεις, αλλά και κηρύσσουμε σκληρό ψυχολογικό πόλεμο σε όποιον άνθρωπο γύρω μας δούμε ν’ αγωνίζεται πνευματικά (στο παιδί μας, στο/στη σύζυγό μας, στο φίλο κι αδελφό μας)… Αυτοί είμαστε οι Πολλοί. Οι αγωνιστές ήταν και είναι πάντα λίγοι – είναι οι Λίγοι.

Εμείς λοιπόν οι Πολλοί ας κοιτάξουμε τους Λίγους, ας αναγνωρίσουμε πως εκείνοι είναι καλύτεροι από μας (πιο άξιοι, πιο γενναίοι, πιο σοφοί, πιο αληθινοί, πιο γεμάτη αγάπη) κι ας πάρουμε παράδειγμα και θάρρος απ’ αυτούς.

Κι εκείνοι που δεν είναι ή δεν αισθάνονται χριστιανοί, ας έχουν υπόψιν πως έτσι λίγοι είναι οι αληθινοί πνευματικοί αγωνιστές σε κάθε εποχή – όχι μόνο στο χριστιανισμό, όχι μόνο στην Ορθοδοξία, αλλά σε κάθε πνευματικό, πολιτικό ή κοινωνικό χώρο. Αλλά αυτοί οι Λίγοι δίνουν τη μαρτυρία και τη διαβεβαίωση της Αλήθειας και εξαιτίας τους (αλλά και στα ίχνη τους) αξίζει να προχωράμε.

Ο Θεός να αναπαύσει τους ανθρώπους που κατονομάζονται σ' αυτό το post, αλλά και όλα τα θύματα απάνθρωπων καθεστώτων (και τους θύτες) όπου Γης.

Πηγή :   
http://santo-rinios.blogspot.gr/2011/11/blog-post_17.html

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016

Αυτοί οι δημοσιογράφοι χρεοκόπησαν εφημερίδες...



Δεν χρειάζονται ούτε ιστορικές αναδρομές ούτε επιχειρήματα για να αποδείξει κανείς ότι οι δημοσιογράφοι από τη στιγμή που έγιναν εκδότες και πήραν στα χέρια τους ιστορικές εφημερίδες ή...
δημιούργησαν καινούργιες τις χρεοκόπησαν, ουσιαστικά και μεταφορικά! Ενδεχομένως ο τίτλος θα ήταν πληρέστερος αν γινόταν αναφορά και στους γόνους των εκδοτών που ανέλαβαν τα ηνία ιστορικών εφημερίδων και τις έριξαν στα βράχια!

Τα παραδείγματα δυστυχώς «φωνάζουν» από μόνα τους!


Η αρχή – αν δεν διαφεύγει κάποια άλλη περίπτωση, έγινε με τον δημοσιογράφο Σταύρο Ψυχάρη που διαδέχθηκε τον αείμνηστο Χρήστο Λαμπράκη. Η εξέλιξη του ΔΟΛ γνωστή… Εχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση, ενώ από την 15η Οκτωβρίου μας χωρίζουν μόλις τρεις εβδομάδες!

Τον Ψυχάρη ακολούθησε το σύντομο πείραμα της θυγατέρας του Κίτσου Τεγόπουλου, Μάνιας που πέτυχε με το ταπεραμέντο της να βάλει λουκέτο στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»!

Τη συρρίκνωση όμως και τη βαθιά κρίση σε όλα τα επίπεδα γνωρίζουν και τα έντυπα του ΠΗΓΑΣΟΥ με τον Φώτη Μπόμπολα από την ώρα που διαδέχθηκε στο «τιμόνι» τον πατριάρχη της οικογένειας Γιώργο Μπόμπολα. Βεβαίως το καλύτερο που κατάφερε είναι να μετατρέψει το «ΕΘΝΟΣ», τη ναυαρχίδα του εκδοτικού ομίλου, σε Συριζαικό φύλλο!

Επίσης στα φύλλα με δημοσιογράφους αφεντικά που έκλεισαν ανήκουν «Ο Κόσμος του Επενδυτή», «ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ +13″, η «VETO» του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, ενώ φυτοζωεί στα χέρια δημοσιογράφων ο «Ελεύθερος Τύπος».

Φυσικά τρανταχτά παραδείγματα έκδοσης κυριακάτικου φύλλου από δημοσιογράφους είναι το «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» των Αναστασιάδη – Καραμήτσου και η «REAL NEWS» Χατζηνικολάου – Κουρή. Οι συγκεκριμένες εκδόσεις για την εποχή που ξεκίνησαν σηματοδότησαν μια αλλαγή σημαντική και κυρίως ενθαρρυντική για τον ελληνικό Τύπο… Η διάρκεια της όμως ήταν εξαιρετικά μικρή… Για ξεχωριστούς λόγους για την κάθε εφημερίδα.

Το «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» πολύ γρήγορα έπεσε θύμα των προσωπικών επιλογών και διαφορων με συμφέροντα του ενός εκδότη από τους δυο, με αποτέλεσμα να υπονομευθεί η προσπάθεια που γινόταν και φυσικά να ανακοπεί μια εξέλιξη που θα μπορούσε να είχε καλύτερη τύχη.

Η «REAL NEWS» των Χατζηνικολάου – Κουρή χτυπιέται από την οικονομική κρίση αλύπητα, αλλά και από τις εμπορικές επιλογές τους.

Ο κατάλογος των δημοσιογράφων που χρεοκόπησαν τα έντυπα που ανέλαβαν ή εξέδωσαν οι ίδιοι είναι μεγαλύτερος… Εάν σε αυτόν προσθέσει κανείς και περιπτώσεις όπως ο Πέτρος Κωστόπουλος και ο Γιώργος Τράγκας!

Φυσικά προβλήματα οικονομικής διαχείρισης έχει και ο όμιλος των «Παραπολιτικών» που επίσης ο επικεφαλής τους είναι ο δημοσιογράφος Γιάννης Κουρτάκης.

Ωστόσο το ζητούμενο εδώ, δεν είναι μόνο να τονιστεί η αδυναμία τους να διαχειριστούν τα «μαγαζιά» που κάνουν κουμάντο… Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο τρόπος τους ήταν και είναι προβληματικός… Για αυτό άλλωστε και όλα τα μαγαζιά είναι υπό κατάρρευση και το προσωπικό τους απλήρωτο, από έναν, δυο έως χρόνο και βάλε σε ορισμένες περιπτώσεις! Προφανώς η κρίση επιδείνωσε την κατάσταση… Αλλα φρόντισαν να προστατεύσουν την τσέπη τους… Εκτός κι αν υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι ο Ψυχάρης με απλήρωτους εργαζόμενους τέσσερις μήνες, με «ΤΟ ΒΗΜΑ» και «ΤΑ ΝΕΑ» να απειλούνται με λουκέτο, είναι άφραγκος! Ή ο Μπόμπολας ή ο Αναστασιάδης ή οι υπόλοιποι!

Το πρόβλημα όμως με τους δημοσιογράφους που έγιναν εκδότες είναι ότι κατάφεραν να καταστήσουν τον ελληνικό Τύπο αναξιόπιστο, εξαρτημένο από λογής συμφέροντα, έρμαιο των προσωπικών τους παιχνιδιών με την εκάστοτε πολιτική και οικονομική εξουσία… Τον τοποθέτησαν απέναντι από τον πολίτη και τα προβλήματα του… Με αποτέλεσμα ο κόσμος – αυτό που λένε όλοι απλά, να σιχαθεί τους δημοσιογράφους και τις εφημερίδες!...

enimerosi24.gr μέσω  nonews-NEWS

Τα ΚΤΗΝΗ : ..τεμάχισαν ΖΩΝΤΑΝΗ την 4χρονη ΄Αννυ , κατέθεσε ο ιατροδικαστής

ΚΤΗΝΗ...
Με  μορφή  ανθρώπου....
Αποκάλυψη ΣΟΚ  από ιατροδικαστή...
«Η Άννυ ήταν εν ζωή όταν τεμαχίστηκε» κατέθεσε στο Πρωτοβάθμιο Κακουργιοδικείο, που δικάζει την αποτρόπαια δολοφονία του παιδιού, ο ιατροδικαστής, Νίκος Καρακούκης.

Σοκαρισμένοι και σιωπηλοί οι παράγοντες και όσοι παρακολουθούν την δίκη άκουσαν τον κ. Καρακούκη να λέει ότι είναι «πεπεισμένος πέραν του ποσοστού 95%» πως η 4χρονη Άννυ τεμαχίστηκε όσο βρισκόταν ακόμα εν ζωή.
Ο ιατροδικαστής εξήγησε πως στηρίζει την εκτίμησή του στις διάσπαρτες κηλίδες αίματος του μικρού κοριτσιού, οι οποίες είχαν εκτιναχθεί και σε μεγάλο ύψος μέσα στο υπόγειο της οδού Μιχαήλ Βόδα.

Όπως είπε ο μάρτυρας, απαντώντας σε ερωτήσεις της Έδρας , «το αίμα εκτινάσσεται όταν ο άνθρωπος είναι εν ζωή…ακόμη κι αν έχει υποβληθεί σε αναισθησία, ενώ όταν ο νεκρός τεμαχίζεται μετά θάνατον, θα υπάρξει εκροή αίματος, δεν θα εκτιναχθεί».
Πρόεδρος: Εσείς τι συμπέρασμα βγάζετε από τα στοιχεία της υπόθεσης;

Μάρτυρας: Ότι έγινε τεμαχισμός εν ζωή, πέραν του 95% πιθανολογώ ότι ο τεμαχισμός έγινε εν ζωή…

Εισαγγελέας: Ο τεμαχισμός σε πόσο χρόνο τελείται; Γίνεται με απλό μαχαίρι;

Μάρτυρας: Ο τεμαχισμός είναι πιο εύκολος από ό,τι φαίνεται. Έχουμε περιστασιακά αποκεφαλισμού, που κάποιος αναρωτιέται αν ο άλλος ήταν ανατόμος. Επειδή έχουμε να κάνουμε με ένα παιδάκι, είναι πολύ πιο εύκολος, σε ένα μεγάλο άνθρωπο θα υπήρχαν και τραύματα άμυνας. Για ένα μικρό παιδάκι άντε να είναι μια ώρα, μιάμιση..

Η δίκη συνεχίζεται.

Ιερώνυμος κατά Φίλη :«Η υπόθεση της Εκκλησίας είναι υπόθεση ενός λαού και όχι βεβαίως ενός υπουργού»

Απανταχούσα  Ιερώνυμου κατά Φίλη!!!

Με  επιστολή του  προς τον υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος.  χαρακτηρίζει  αβάσιμες και πλασματικές οι επικρίσεις των οποιωνδήποτε πολεμίων της Εκκλησίας ότι δήθεν συνεργάστηκε με τη δικτατορία.
«Η υπόθεση της Εκκλησίας είναι υπόθεση ενός λαού και όχι βεβαίως ενός υπουργού» επισημαίνει ο Αρχιεπίσκοπος στον επιστολή του και κάνει λόγο για παραβίαση του Συντάγματος με τις αλλαγές που προωθεί ο Νίκος Φίλης στο μάθημα των θρησκευτικών.

Παράλληλα, ο κ. Ιερώνυμος τονίζει ότι είναι αβάσιμες και πλασματικές οι επικρίσεις των οποιωνδήποτε πολεμίων της Εκκλησίας ότι δήθεν συνεργάστηκε με τη δικτατορία.

«Ο επίσημος ρόλος της Εκκλησίας στην περίοδο της δικτατορίας ήταν συνεπής και αδιάβλητος για την αποστολή της, γι' αυτό αποκλείει πλήρως τις οποιεσδήποτε ιδεοληπτικές ερμηνείες των οποιωνδήποτε επικριτών ή πολεμίων της» υπογραμμίζει ο κ. Ιερώνυμος, απαντώντας στο ερώτημα του κ. Φίλη «πού ήταν η Εκκλησία στη χούντα;», παραθέτοντας και πέντε επιχειρήματα.



Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016

Ο Γλέζος τα ρίχνει στο Φίλη..Η πρώτη αντίσταση στην Ελλάδα έγινε από την Εκκλησία.




φωτο αρχείου
Γλέζος  κατά  Φίλη , μετά την απίστευτη  επίθεση του  τελευταίου κατά της Εκκλησίας  για τη στάση  της  στη γερμανική κατοχή και την απριλιανή Χούντα.

Μιλώντας στο ραδιόφωνο του Alpha ο Μ.Γλέζος χαρακτήρισε "για γέλια και για κλάματα" την τοποθέτηση αυτή.

Είπε συγκεκριμένα:
  • «Όποιος καταφέρεται εναντίον της Εκκλησίας για τη δήθεν αδράνειά της στη διάρκεια της Κατοχής βλαστημεί
  • Όταν ο Στρατηγός Σταυράκος, διοικητής στρατιωτικός των Αθηνών και της Αττικής, κάλεσε τους δημάρχους, τις Αρχές και τους περιφερειάρχες να έρθουν στους Αμπελοκήπους για να παραδώσει τα κλειδιά της πόλης στους κατακτητές, ο Αρχιεπίσκοπος τότε αρνήθηκε και δήλωσε ότι η «Εκκλησία παρίσταται στην απελευθέρωση των λαών και όχι στη σκλαβιά τους»
  • Αυτή ήταν η πρώτη αντίσταση την ημέρα της κατοχής της Αθήνας από τα γερμανικά στρατεύματα.
  •  Ο ίδιος αρνήθηκε να ορκίσει την κυβέρνηση Τσολάκογλου και όταν τον κάλεσαν (οι Γερμανοί) να τελέσει δοξολογία για την κατοχή της Ελλάδος στους Γερμανούς αρνήθηκε. 
  • Γι’ αυτό τότε η Ιερά Σύνοδος δέχτηκε και ήρθε στην θέση του ο Δαμασκηνός που έπαιξε τη γνωστή βυζαντινή πολιτική. 
  • Η πρώτη αντίσταση στην Ελλάδα έγινε από την Εκκλησία. Είναι να κλαίει και να γελάει κανείς (με αυτά που λέει ο κ. Φίλης)».

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016

Απαγχονισμένος στη φυλακή ο εισαγγελέας που ερευνούσε τον Ερντογάν για διαφθορά


Αποτέλεσμα εικόνας για ερντογαν και διαφθορα



Η είδηση μιας περίεργης αυτοκτονίας έρχεται από τη γειτονική Τουρκία.

Απαγχονισμένος σε τουαλέτα της φυλακής βρέθηκε ο 47χρονος Τούρκος εισαγγελέας, Σεϊφετίν Γιγκίτ, ο οποίος το 2013 είχε ξεκινήσει μία έρευνα σχετικά με διαφθορά που αφορούσε τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και την οικογένεια του. Συγκεκριμένα, είχε ανοίξει τον φάκελο περί διαφθοράς στη Δημόσια Επιχείρηση Στέγασης.

Ο Τούρκος εισαγγελέας, ο οποίος ήταν πατέρας δύο παιδιών, είχε συλληφθεί μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου με την κατηγορία ότι συνεργάζεται με τον αυτοεξόριστο στις ΗΠΑ, Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο ο Ερντογάν είχε κατηγορήσει ως ενορχηστρωτή της απόπειρας ανατροπή του.

Η σορός του εισαγγελέα έχει μεταφερθεί από την φυλακή της Προύσσας στην τοπική ιατροδικαστική υπηρεσία για εξέταση.

http://tvxs.gr/news/kosmos/apagxonismenos-sti-fylaki-brethike-o-eisaggeleas-poy-ereynoyse-ton-erntogan-gia-diafthor ,16 Σεπ. 2016

η φωτό είναι του tipota3

Η NASA επιβεβαίωσε ,ότι ο ...μύθος του Οδυσσέα υπήρξε στην πραγματικότητα!






Μια νέα απόπειρα χρονολόγησης των Ομηρικών Επών, η ακριβέστερη μέχρι στιγμής, συγκρίνει τα φυσικά φαινόμενα που περιγράφονται στα έπη με αστρονομικά φαινόμενα, και ελέγχει την ιστορική αλήθεια της αφήγησης.
Αποτέλεσμα, ο εντοπισμός ημερομηνιών για συμβάντα που αποτυπώνονται στα έπη, και μια νέα αντίληψη για την ιστορικότητά τους, η οποία φιλοδοξεί να παρέμβει στο Ομηρικό ζήτημα.
«Πιστεύουμε ,ότι ο μύθος εξυφαίνεται γύρω από πραγματικά γεγονότα», λέει ευθέως η κ. Παναγιώτα Πρέκα-Παπαδήμα, καθηγήτρια Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.




Η ίδια μαζί με διεπιστημονική ομάδα, η οποία και έκανε σχετικές δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, πιστεύουν ότι μερικά από τα γεγονότα που περιγράφονται συνέβησαν στ’ αλήθεια και αποδεικνύουν ότι τα φυσικά φαινόμενα που αναφέρονται συμπίπτουν με τον χρόνο της αφήγησής τους.

«Ο Οδυσσέας έφτασε στην Ιθάκη στις 25 Οκτωβρίου 1207 π.Χ. Πέντε μέρες αργότερα έγινε έκλειψη ηλίου σε ποσοστό 75%, η οποία σκέπασε το Ιόνιο Πέλαγος και τότε συνέβη και η μνηστηροφονία», λέει η κ. Παπαδήμα, διευκρινίζοντας ότι η πεποίθηση για την αλήθεια του συμβάντος είναι προσωπική.
  • Η έκλειψη ηλίου όπως και μερικά από τα γεγονότα που αναφέρονται αποδείχθηκαν με χάρτες της NASA, οι οποίοι περιγράφουν τα προβλέψιμα φυσικά φαινόμενα από το 4500 π.Χ. έως το 10.000 μ.Χ.



«Από το 1300 π.Χ. ώς το 1130, που είναι τα χρόνια στα οποία τοποθετούνται τα δύο έπη, έγιναν 14 εκλείψεις ηλίου. Ορατές στο Ιόνιο ήταν μόνο πέντε και δύο από αυτές είχαν ποσοστό απόκρυψης του ηλίου 2%, επομένως δεν έγιναν αντιληπτές. Αλλη μία έγινε με τη Δύση του ηλίου, επομένως μας αφορούν μόνο δύο» εξηγεί η κ. Παπαδήμα.

Μια ολική έκλειψη ηλίου έγινε το 1143, δηλαδή πολύ κοντά στην παρακμή των Μυκηναϊκών κέντρων και γι’ αυτό αποκλείσθηκε από τους επιστήμονες. Η δεύτερη όμως έγινε στις 30 Οκτωβρίου του 1207, από τις δυόμισι το μεσημέρι ώς τις πέντε και μισή το απόγευμα και αυτή θεωρούν ότι αποτυπώνεται στην Οδύσσεια. Στη ραψωδία Υ, λίγο πριν από το φονικό, ο Ομηρος βάζει τον Θεοκλύμενο τον «θεοδιωματάρη», όπως τον αποκαλεί ο Καζαντζάκης στη μετάφραση, να λέει στους μνηστήρες:
  • «Σαν τι κακό σας δέρνει, δύστυχοι, κι έχουν ζωστεί με νύχτα και οι κεφαλές σας και τα πρόσωπα και χαμηλά τα γόνα; Κι άναψε σύθρηνο, και γέμισαν τα μάγουλά σας δάκρυα, και ραντισμένοι οι τοίχοι μ’ αίματα και τα ώρια μεσοδόκια· ίσκιους πλημμύρισε κι η αυλόπορτα, κι η αυλή πλημμύρισε ίσκιους, που ξεκινούν στα μαύρα Τρίσκοτα να κατεβούν, κι ο γήλιος από τα ουράνια εχάθη, κι άπλωσε βαριά καταχνιά ολούθε!».




«Πρόκειται για μια περιγραφή της έκλειψης η οποία έκρυβε τα 3/4 του ηλιακού δίσκου» λέει η κ. Παπαδήμα. «Η ημερομηνία της έκλειψης, 30 Οκτωβρίου 1207 π.Χ., είναι σε απόλυτη συμφωνία με τις ομηρικές περιγραφές για τις καιρικές συνθήκες, τη φθινοπωρινή αγροτική ζωή και τη μεσημεριανή ώρα δολοφονίας των μνηστήρων», σύμφωνα με την κ. Παπαδήμα.

Η διεπιστημονική ομάδα που ερευνά τα έπη αποτελείται από τους καθηγητές Σ. Παπαμαρινόπουλο, Π. Πρέκα-Παπαδήμα, επίκουρη καθηγήτρια Αστροφυσικής στο ΕΚΠΑ και τους ερευνητές Π. Αντωνόπουλο, Φυσικό και ερασιτέχνη αστρονόμο, Π. Μητροπέτρο, φιλόλογο και εκπαιδευτικό, Ε. Μητροπέτρου, φιλόλογο και αρχαιολόγο, Α. Τσιρώνη, επίσης φιλόλογο-αρχαιολόγο και Γ. Σαραντίτη, συγγραφέα, ηλεκτρ. μηχανικό.

«Υπάρχει ιστορικός πυρήνας στον μύθο»

Το βασανιστικό ερώτημα είναι αν τα γεγονότα που περιγράφονται στα έπη είναι μεταφορικά ή κυριολεκτικά. Την απάντηση για την κ. Πρέκα-Παπαδήμα τη δίνει ο Πλούταρχος, ο οποίος εξηγεί ότι Φυσική Επιστήμη, Θεολογία και Μυθολογία ταυτίζονται στην Αρχαία Ελλάδα. «Το φαινόμενο στην Οδύσσεια το δημιουργεί η Αθηνά και στην Ιλιάδα ο Απόλλωνας. Πιστεύουμε ότι υπάρχει ιστορικός πυρήνας στον μύθο», λέει η ίδια.

Προς επίρρωσιν, αναφέρει την εμφάνιση μιας βροχής πεφταστεριών που περιγράφεται ως εξής: «Ως άρα οι ειπόντι επέπτατο δεξιός όρνις, κίρκος, Απόλλωνος ταχύς άγγελος· εν δε πόδεσσι τίλλε πέλειαν έχων, κατά δε πτερά χεύεν έραζε μεσσηγύς νηός τε και αυτού Τηλεμάχοιο».



«Το γεράκι που περιγράφει ο Ομηρος, το οποίο είναι αδύνατον να είδε με λεπτομέρεια μέσα στο σκοτάδι, και μάλιστα από μακριά, τοποθετείται στη θέση που βρίσκεται ο αστερισμός Κόρακας. Βρίσκεται ανατολικά (δεξιά το βλέπει) και είναι αγγελιοφόρος του Απόλλωνα, σύμφωνα με τον Ερατοσθένη.

Στα πόδια του –δηλαδή αντιδιαμετρικά από τον Κόρακα– βρίσκεται το σμήνος των πλειάδων (πελειάδες στα αρχαιοελληνικά, που σημαίνει αγριοπεριστέρες), που βρίσκονται στον αστερισμό του Ταύρου. Από εκεί λέει ότι πέφτουν πούπουλα, δηλαδή αστέρια, μια ποιητική περιγραφή του ουρανού και της πορείας του ταξιδιού», εξηγεί η ίδια.

Ανατρέχοντας στους χάρτες της NASA, οι επιστήμονες βρήκαν ότι πράγματι υπήρξε βροχή διαττόντων αστέρων στις 28 Οκτωβρίου, ημέρα της επιστροφής του Τηλέμαχου από το ταξίδι στην Πύλο και τη Σπάρτη.



Ο Κόρακας, όμως, είναι απεσταλμένος του Απόλλωνα και καλός οιωνός για τον Τηλέμαχο, που αναζητάει τον πατέρα του. Η 30ή Οκτωβρίου ήταν ημέρα της γιορτής του Απόλλωνα, κατά την οποία μάλιστα λάμβανε χώρα εκατόμβη (θυσία εκατό βοδιών), πράγμα που σημαίνει ότι όλο το νησί είχε πάει να την παρακολουθήσει. Οι μνηστήρες βρέθηκαν στην τέλεια παγίδα και φονεύθηκαν με τη βοήθεια των δύο θεών, της Αθηνάς και του Απόλλωνα.

Κατά τους επιστήμονες, δύο τόσο σημαντικές ειδήσεις, όπως η δολοφονία όλων των διαδόχων στην Ιθάκη και η έκλειψη, δεν μπορεί παρά να διαδόθηκαν ταχύτατα σε όλη την Ελλάδα ως ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός.

Πηγή: kathimerini.gr

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016

Παρέμβαση του Έντουαρντ Σνόουντεν στο Athens Democracy Forum


Το δίλημμα μεταξύ ασφάλειας και προστασίας της ιδιωτικότητας έθεσε ο Έντουαρντ Σνόουντεν, ο οποίος παρενέβη σήμερα στο Athens Democracy Forum, μέσω τηλεδιάσκεψης. 
Οι αποκαλύψεις του Σνόουντεν για το εύρος παρακολουθήσεων της NSA μέσω της συσσώρευσης πληροφοριών για το σύνολο του πληθυσμού, με τη χρήση υπολογιστών και ηλεκτρονικών συσκευών, είχαν προκαλέσει αναταράξεις διεθνώς.

Στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας, όπου φιλοξενήθηκε η τηλεδιάσκεψη, ο πρώην τεχνικός και διαχειριστής συστημάτων της CIA και της NSA επανέλαβε σε συνέδρους και δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο πώς έχει ζητήσει χάρη από τον Αμερικανό πρόεδρο Ομπάμα, πριν τη λήξη της θητείας του, καθώς σύμφωνα με τον ίδιο αλλά και τους υποστηρικτές της εκστρατείας #pardonsnowden, από αυτές τις αποκαλύψεις δεν προκλήθηκε μη αναστρέψιμη βλάβη στις μυστικές υπηρεσίες, ενώ ωφελήθηκαν οι πολίτες.

Ο Σνόουντεν υποστήριξε πως οι διαρροές απόρρητων πληροφοριών στις οποίες προχώρησε, συμβάλλουν ή συνέβαλαν στη δημιουργία καλύτερων μηχανισμών προστασίας και ανάπτυξης τεχνολογιών ασφαλείας στο διαδίκτυο και στα ηλεκτρονικά μέσα που θα εμποδίζουν ταυτόχρονα και την κατάλυση της ιδιωτικότητας.

Ο ίδιος τόνισε πως δεν επέλεξε να βρίσκεται στη Ρωσία, μετά την υποβολή σχετικής ερώτησης, λέγοντας ότι οι αμερικανικές αρχές ακύρωσαν το διαβατήριο του. Όπως διευκρίνισε η παροχή ασύλου, από χώρες της ΕΕ, σε έναν «πληροφοριοδότη», θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «εχθρική πράξη» και αυτό θα «έφερνε σε δύσκολη θέση αρκετές χώρες».

«Άλλωστε, ο πρώτος μου στόχος ήταν η Ισλανδία», είπε ο Σνόουντεν, ο οποίος επανέλαβε πώς δεν μιλάει καλά ρωσικά και πως δεν είναι ιδιαίτερα επιδραστικός στο μιντιακό περιβάλλον της Ρωσίας (ερωτηθείς για το αν αυτολογοκρίνεται στη χώρα που παραμένει). Ο αρθρογράφος των New York Times, Ρότζερ Κοέν, ρώτησε τον 29χρονο αν βγαίνει, αν γυμνάζεται, πώς περνά τον χρόνο του στη Ρωσία. Κι εκείνος απάντησε:«Μιλάω κατά κύριο λόγο σε συνέδρια κι η ζωή μου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το Διαδίκτυο».

«Από την ιδιωτικότητα πηγάζουν άλλα δικαιώματα», είπε σε άλλο σημείο της παρέμβασης του, ο Σνόουντεν. «Ιδιωτικότητα είναι πάρα πολλά πράγματα, για παράδειγμα είναι να έχεις ανοιχτό μυαλό. Η ιδιωτικότητα είναι σημαντικότερη από την ελευθερία του λόγου, καθώς η τελευταία προϋποθέτει προστατευτικό πλαίσιο», είπε.

«Η βασική ιδέα του πατριωτισμού δεν είναι να λες «ναι» και να συμφωνείς με όλα. Η αποδοκιμασία είναι αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο. Χρειάζεται κριτική ανάλυση, να αναμοχλεύσουμε τη δημοκρατία», είπε ο Έντουαρντ Σνόουντεν, ο οποίος αναφέρθηκε και στο Freedom of The Press Foundation, στο οποίο δραστηριοποιείται αναζητώντας καινούρια εργαλεία για τους δημοσιογράφους,που θα διασφαλίζουν την ελευθεροτυπία.

Σε άλλη, λιγότερο τυπική, ερώτηση για το αν τον αντιπροσωπεύει ο ήρωας της ταινίας «Σνόουντεν» (σε σκηνοθεσία Όλιβερ Στόουν) καθώς τον ‘δείχνει’ ως ένα μάλλον ‘βαρετό τύπο’, απάντησε πώς ούτε λίγο ούτε πολύ δεν τον ‘χαλάει’ αλλά και δεν τον ‘ενδιαφέρει’ ιδιαίτερα, καθώς είναι επικεντρωμένος σε άλλα πράγματα αυτό το διάστημα.

«Συγκλονιστική» χαρακτήρισε την παρέμβαση Σνόουντεν, ο Κένεθ Ροθ, εκτελεστικός διευθυντής της Human Rights Watch, καθώς, όπως είπε, αναζητήθηκαν απαντήσεις στο αιχμηρό ερώτημα «τι είναι η δημοκρατία στο πλαίσιο των μυστικών υπηρεσιών;».

Το Athens Democracy Forum θα συνεχιστεί το Σαββατοκύριακο στη Μεσσηνία και συγκεκριμένα στο Costa Navarino. Έμφαση θα δοθεί σε θέματα αρχιτεκτονικής και αστικού σχεδιασμού, όπως αυτά συνδέονται με το δημοκρατικό πολίτευμα. Το πρόγραμμα εκεί, περιλαμβάνει φιλοσοφικούς περιπάτους, αλλά και την ευκαιρία να γνωρίσουν οι συμμετέχοντες τους κήπους και την αγροτική παραγωγή της περιοχής.

Το συνέδριο, το οποίο τιμούν με την παρουσία τους κορυφαίες φυσιογνωμίες της διεθνούς πολιτικής και της οικονομικής επιστήμης, ακτιβιστές και δημοσιογράφοι με παγκόσμια επιρροή, διοργανώνουν οι New York Times σε συνεργασία με την «Καθημερινή»,το Ταμείο Δημοκρατίας του ΟΗΕ και τον Δήμο Αθηναίων.

Newsroom Αθήνα 9.84

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2016

«Κανείς κόπανος μετά από 2.400 χρόνια δεν μπορεί να αλλάξει την εΕΛΛΗΝΙΚΗ καταγωγή του Αλέξανδρου» τονίζει ο Βούλγαρος Καθηγητής ιστορίας Μπότζινταρ Ντιμίτροφ



Σε συνέντευξή του στο κανάλι των Σκοπίων ο Βούλγαρος καθηγητής ιστορίας, Μπότζινταρ Ντιμίτροφ- Божидар Димитров, απάντησε σε ορισμένες ενδιαφέρουσες ερωτήσεις του νοτιοσλάβου -των Σκοπίων -δημοσιογράφου Μάριαν Νικολόφσκι.
Διανθίζουμε μερικές από αυτές, όπως τις παρουσιάζει το βουλγαρικό πρακτορείο Φόκους:

Ερώτηση: Κάθε δημόσια εμφάνισή σας σχετικά με τα Σκόπια προκαλεί σάλο. Γιατί προκαλείτε το ‘μακεδονικό έθνος’;

Ντιμίτροφ: Ποτέ δεν αποκάλεσα ‘μακεδονικό έθνος’, ούτε σε πολιτικούς, ούτε σε «ιστορικούς» και σε δημοσιογράφους. Είναι διασκεδαστικό να αντικρούω αυτές της ανοησίες.

Ερώτηση: Πως μπορείτε να καθορίσετε το «μακεδονικό έθνος» και τον «μακεδονικό λαό»;

Ντιμίτροφ: Η απόφαση της Κομιντέρν το 1934 αναφέρει ότι βουλγαρικός λαός ζούσε στο βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας και συνέχιζε να ζει στην κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία μετά το 1944
Η ιδέα του ‘Μακεδονισμού’ ήταν του Σέρβου πολιτικού Στ. Νοβάκοβιτς από το 1889 που κυνικά έγραψε: 
  • «Κάθε προσπάθεια των Βουλγάρων της Μακεδονίας να ενωθούν με τη Βουλγαρία έχει αποτύχει. Έτσι, αφήστε τους να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι ανήκουν σε ένα άλλο έθνος εκτός της Βουλγαρίας και της Σερβίας. Έτσι θα αποκοπούν από το βουλγαρικό έθνος και θα δημιουργήσουν ένα άλλο, μικρότερο και αδύναμο, εύκολο στην υποδούλωση.

Ερώτηση: Υπάρχουν Σκοπιανοί στη Βουλγαρία;

Ντιμίτροφ: Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή περίπου 5.000 άτομα.

Ερώτηση: Τι φοβάται η Βουλγαρία για να την αναγνωρίσει ως μειονότητα;

Ντιμίτροφ: Ποιος ηλίθιος σας είπε ότι η Βουλγαρία δεν την αναγνωρίζει ως μειονότητα;

Ερώτηση: Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Βούλγαρος, Έλληνας ή Σλάβος-‘Μακεδόνας’;

Ντιμίτροφ: Το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα σε μια δημοκρατία.
Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο πατέρας του, ο Φίλιππος της Μακεδονίας, παρουσιάζονται στις δημόσιες εμφανίσεις τους ως Έλληνες.Η πολιτική τους φιλοδοξία ήταν να δημιουργήσουν ένα τεράστιο ελληνικό κράτος.Κανείς Κόπανος* δεν μπορεί μετά από 2.400 χρόνια να τους δώσει άλλη ταυτότητα.Η αλλαγή της εθνικής ταυτότητας των νεκρών, όπως του βασιλιά Σαμουήλ ή του Γκότσε Ντέλτσεφ είναι ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα του μακεδονισμού, αφού οι άνθρωποι είναι νεκροί και δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.Στον πολιτισμένο κόσμο αυτή η πρακτική ονομάζεται Λεηλασία. Στους στρατούς όλου του κόσμου η Λεηλασία τιμωρείται με θάνατο.

Ερώτηση: Ο τσάρος Σαμουήλ ήταν Βούλγαρος;

Ντιμίτροφ: Εκείνη την εποχή οι Βούλγαροι είχαν έναν ισχυρό άνδρα που ονομάζονταν «Σαμουήλ», έτσι γράφει σερβικό χειρόγραφο του 12ου αιώνα. Σε βυζαντινά, αραβικά, αρμενικά και λατινικά χειρόγραφα για την εποχή του Σαμούλ αναγράφεται ως Σαμουήλ τσάρος-βασιλιάς της Βουλγαρίας που διαχειρίζεται το βασίλειο της Βουλγαρίας. Στην μακεδονική πόλη Μοναστήρι, σε αρχαιολογικές ανασκαφές βρέθηκε μια επιγραφή που γράφει «στον τσάρο Ιβάν Βλαντισλάβ αυτοκράτορα των Βουλγάρων που έκτισε το φρούριο στη Μπίτολα για να σώσει τις ζωές των Βουλγάρων» [

Ο Ιβάν Βλαντισλάβ ήταν ανηψιός του Σαμουήλ. Εγώ προσφέρω ένα εκατομμύριο σε όποιον βρει αρχαίο κείμενο που να γράφει ο Σαμουήλ ήταν Σλάβος-«Μακεδόνας».

The Hellenic Information Team

Πηγή: http://logioshermes.blogspot.com

Τμήμα defencenet.gr ,21/08/2013

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2016

Ποιος δολοφόνησε τον Κένεντι – Αποκάλυψη "βόμβα"





Ήταν 22 Νοεμβρίου 1963 όταν η είδηση της δολοφονίας του Τζον Κένεντι στο Ντάλας "πάγωνε" τις ΗΠΑ. Ακόμη και σήμερα, η δολοφονία του αποτελεί πεδίο για θεωρίες συνωμοσίας. Μια ακόμη έρχεται τώρα στο φως.


Πολλοί είναι εκείνοι που ποτέ δεν πίστεψαν ότι ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ ήταν εκείνος που σχεδίασε και εκτέλεσε τη δολοφονία του πιο αγαπητού προέδρου στην ιστορία των ΗΠΑ. Ανάμεσά τους κι ένας άνδρας που υποστηρίζει πως υπήρξε μέλος της προεδρικής φρουράς.

Αποφάσισε να αποκαλύψει στον γνωστό σκηνοθέτη Όλιβερ Στόουν, που πρόσφατα έκανε ταινία για τη δολοφονία του JFK, πως η εκτέλεση του Κένεντι ήταν «δουλειά εκ των έσω» και πως εκείνος που σκότωσε τον 35ο πρόεδρο των ΗΠΑ ήταν κάποιος από τους φρουρούς του!

Λίγο πριν πεθάνει από καρκίνο, ο άνδρας αυτός αποφάσισε να εξομολογηθεί στο Στόουν τη δική του εξήγηση της δολοφονίας Κένεντι. Μέχρι τότε, είχε μιλήσει μόνο στον γιο του για τα όσα φέρεται να γνώριζε και να υποστήριζε.

Αφού αντάλλαξαν κάποια γράμματα, ο Ρον (ένα ψεύτικο όνομα που χρησιμοποίησε ο άνδρας) συναντήθηκε με τον Στόουν και του αποκάλυψε πως ο Κένεντι δολοφονήθηκε από άνδρα της ομάδας του και όχι από τον Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ.



Αρχικά, ο Όλιβερ Στόουν ήταν σκεπτικός σχετικά με τα όσα υποστήριζε ο "Ρον". Από τη στιγμή που ο Όσβαλντ πυροβόλησε από τον έκτο όροφο κτιρίου σκοτώνοντας τον JFK με δυο σφαίρες στο κεφάλι, ξεκίνησαν οι θεωρίες συνωμοσίας για το αν όντως ήταν εκείνος που πάτησε τη σκανδάλη κι αν το έκανε, για ποιον δούλευε. Υπάρχουν επίσης υποθέσεις πως τουλάχιστον μια από τις σφαίρες κατά του Κένεντι προερχόταν από κάποιον που βρισκόταν σε κοντινό λόφο από το σημείο απ’ όπου περνούσε τη στιγμή εκείνη η ανοιχτή προεδρική λιμουζίνα.

Ο Στόουν αποκάλυψε ότι οι όποιες αμφιβολίες είχε για τον "Ρον" διαλύθηκαν. Ως πρώην πεζοναύτης που υπηρέτησε στο Βιετνάμ, ο 69χρονος σκηνοθέτης πείστηκε από τη στρατιωτική αργκό και από λεπτομέρειες, τις οποίες περιέγραψε «εύλογες» και «πολύ αυθεντικές».

Αποφάσισε να αποκαλύψει την εξομολόγηση του "Ρον" στον Matt Zoller Seitz, τον συγγραφέα του βιβλίου για τον Οσκαρικό σκηνοθέτη που πρόκειται να κυκλοφορήσει σύντομα. «Έφτασε σε εμένα μέσα από μια σειρά περίεργων γραμμάτων που άφηνε σε ταχυδρομικές θυρίδες. Όλα πήγαιναν σε θυρίδες και τα εντόπιζε μέσω μιας offshore στις Βερμούδες», λέει ο Στόουν στο βιβλίο, ενώ περιγράφει και μια συνάντησή τους σε ένα ξενοδοχείο στο Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης. «Είπε ότι δεν ήθελε ούτε λεφτά ούτε αναγνώριση. Μου είπε "θέλω να ξέρεις ότι αυτό προέρχεται από τη συνείδησή μου"», λέει ο γνωστός σκηνοθέτης.

«Το σενάριο που μου αποκάλυψε ήταν πολύ πρακτικό. Είναι όπως θα το έκανα εγώ αν επρόκειτο να κάνω κάτι τέτοιο. Σκοτώνεις τον πρόεδρο και η κάλυψή σου είναι η ασφάλεια, αν ο ελεύθερος σκοπευτής ή οι ελεύθεροι σκοπευτές που σκοτώνουν τον πρόεδρο είναι κρυμμένοι ανάμεσα σε εκείνους που υποτίθεται πως πρέπει να τον προστατεύσουν, ανθρώπους που δεν έχουν γνώση της συνωμοσίας. Βγάζει νόημα» περιγράφει ο Στόουν.



Και συνεχίζει αναφερόμενος στον "Ρον": «Και η μνήμη του ήταν όλο τεχνικές λεπτομέρειες, γεμάτη με στρατιωτική αργκό, λεπτομέρειες για το τι ελέχθη μέσω ασυρμάτων αμέσως μετά τους πυροβολισμούς».

«Νομίζω πως μου το αποκάλυψε γιατί με εμπιστεύτηκε και επίσης γιατί τόσο ο πατέρας όσο και ο γιος έχουν πεθάνει εδώ και καιρό. Κανείς δεν είχε ακούσει αυτή την ιστορία, είμαι ο πρώτος» είπε ο Seitz, συγγραφέας του βιβλίου The Oliver Stone Experience που θα κυκλοφορήσει στις 13 Σεπτεμβρίου από τις εκδόσεις Abrams & Chronicle.

Πηγή: Daily Mail, newsit.gr 29.08.16

Σεργκέι Τσεχμίστρενκο: O Στάλιν δημιούργησε το «μακεδονικό έθνος».




Γράφει ο Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης 
 07.09.2016

Η συνέντευξη αυτή είναι η πρώτη μιας σειράς συνεντεύξεων του JAJ με Ρώσους δημοσιογράφους σε μια προσπάθεια γνωριμίας μαζί τους, αλλά και καταγραφής των προβλημάτων και των προβληματισμών τους.

Η Ρωσία ήταν και παραμένει ο μεγάλος, γοητευτικός άγνωστος για τον πολίτη της Δύσης. Η πλειοψηφία των πολιτών στις χώρες της Δύσης, γνωρίζουν τη Ρωσία της λογοτεχνίας και φοβούνται την άγνωστη Ρωσία.

Ο διάλογος ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία διεξαγόταν και διεξάγεται πάντα με δυσκολία, αμοιβαία καχυποψία και με πολύ αργούς ρυθμούς, σε σημείο που πολλές φορές, ο διάλογος έχει ξεπεραστεί από τις εξελίξεις.

Αυτό ήταν λίγο πολύ το πλαίσιο της συζήτησης που είχα με τον Σεργκέι Τσεχμίστρενκο, καθισμένοι σε ένα γεωργιανό εστιατόριο στο κέντρο της Μόσχας, όπου δοκιμάζοντας εθνικές λιχουδιές του Καυκάσου και πίνοντας παγωμένη βότκα, βαλθήκαμε να λύσουμε όλα αυτά τα προβλήματα.




Λίγες ώρες αργότερα, τα προβλήματα παρέμεναν πάντα άλυτα, το δημοσιογραφικό κασετόφωνο είχε καταγράψει όλη την ενδιαφέρουσα συζήτηση, ένα μέρος της οποίας δημοσιεύουμε σήμερα.

Έχετε σπουδάσει Ιστορία. Πώς γίνατε δημοσιογράφος και πώς σας βοήθησε η Ιστορία να ανταποκριθείτε στις απαιτήσεις του δημοσιογραφικού λειτουργήματος;
“Δε θα γινόμουν ποτέ δημοσιογράφος, αν δεν συνέβαιναν οι συγκλονιστικές αλλαγές στη Ρωσία, στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Κοντολογίς, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ και την ανατροπή του κομμουνιστικού καθεστώτος, ήταν πολύ δύσκολη η ζωή του επιστήμονα και ιδιαίτερα εκείνου που ασχολείτο με τις ανθρωπιστικές επιστήμες. Ο μισθός μου ως επιστήμονα ιστορικού κάποια στιγμή ήταν επτά δολάρια το μήνα. Φυσικά, εγώ, όπως όλοι οι συμπατριώτες μου προσπάθησα να τα βγάλω πέρα. Μετάφραζα από τα ελληνικά και προς τα ελληνικά, κυρίως έγγραφα Ποντίων που επαναπατρίζονταν. Έγραφα επιστημονικά άρθρα με βάση το αρχειακό υλικό για έναν Έλληνα συνάδελφο, ο οποίος εργαζόταν τότε στην ελληνική πρεσβεία της Μόσχας. Προσπάθησα μάλιστα να πάρω υποτροφία από την ελληνική κυβέρνηση. Το θέμα ήταν ότι ένας φίλος μου, ο οποίος εργαζόταν στο τμήμα Διεθνών Σχέσεων της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, μου έδωσε ένα ανεκτίμητο ντοκουμέντο: ένα ενημερωτικό σημείωμα για τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής και για το πώς στην δεκαετία του 1930 η Κομμουνιστική Διεθνής με εντολή του Στάλιν δημιούργησε το «μακεδονικό έθνος».



πηγή φωτό

Στο ενημερωτικό αυτό σημείωμα αναφέρονταν όλα τα έγγραφα και οι φάκελοι της Κομμουνιστικής Διεθνούς, τα οποία αν στις αρχές της δεκαετίας του 1990 βρίσκονταν στη Ελλάφα θα μπορούσαν να διαδραματίσουν ουσιαστικό ρόλο στη διεθνή συζήτηση γύρω από το «μακεδονικό ζήτημα» προς όφελος των Αθηνών. Αλλά… ο υπεύθυνος του ΥΠΕΞ Ελλάδας, ο γνωστός και σεβαστός Ευάγγελος Κωφός, στον οποίο απευθύνθηκα για να με βοηθήσει, για κάποιο λόγο δεν θέλησε να ασχοληθεί με το ζήτημα αυτό και να μου χορηγηθεί η σχετική υποτροφία. 
Αποφάσισα τότε να εγκαταλείψω την επιστημονική μου καριέρα και να κάνω μια ριζική τομή ως προς την επαγγελματική μου ενασχόληση. Εκείνη την περίοδο ακριβώς, είχε ιδρυθεί η νέα καθημερινή εφημερίδα «Κομερσάντ» («КоммерсантЪ»), η οποία σήμερα είναι μεταξύ εκείνων που έχουν την μεγαλύτερη επιρροή στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή της Ρωσίας. Διευθυντής του τμήματος διεθνών ειδήσεων ήταν ένας συμφοιτητής της συζύγου μου και μου ζήτησε να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου στη δημοσιογραφία. Με κάλεσε για μια συζήτηση και έκτοτε, εδώ και ένα τέταρτο του αιώνα, ανήκω σε αυτό το επάγγελμα.

Θα πρέπει να σημειώσω πως στις αρχές ήταν πολύ δύσκολα για μένα. Για σκεφτείτε, είχα συνηθίσει να γράφω άρθρα έκτασης είκοσι και τριάντα σελίδων και ξαφνικά έπρεπε να μάθω να γράφω μονόστηλα σαράντα – πενήντα λέξεων. Τους πρώτους έξι μήνες δεν με είδε ο ήλιος: πήγαινα στην εφημερίδα πριν ξημερώσει και έφευγα αφού είχε δύσει ο ήλιος. Η καλή επιστημονική και επαγγελματική σκευή που είχα με βοήθησε πολύ να προσαρμοστώ στη νέα μου δουλειά και ως ιστορικός ήταν πολύ πιο εύκολο για μένα, απ’ ότι για διάφορους άλλους συναδέλφους μου. Βλέπετε, κανείς από αυτούς δεν μπορούσε να κατανοήσει τις βαθύτερες αιτίες εκείνων των γεγονότων που συνέβαιναν μπροστά στα μάτια μας τόσο στη χώρα μας όσο και στον κόσμο”.

Πόσες φορές σας απέλυσαν όλα αυτά τα χρόνια;


“Για να είμαι ειλικρινής έπαψα να μετράω. Ποτέ δεν έμεινα στην ίδια θέση για περισσότερα από τρία χρόνια. Λένε πως υπάρχουν μάλιστα επιστημονικές εργασίες, οι οποίες ισχυρίζονται πως τρία χρόνια είναι η ιδανική περίοδος για να παραμείνεις στην ίδια θέση με τα ίδια καθήκοντα. Το σημαντικότερο είναι να βελτιώνεις διαρκώς της γνώσεις και τις επαγγελματικές του δεξιότητες, ώστε να είσαι πάντα μέσα στην αγορά εργασίας. Τα χρόνια που ασχολούμαι με τη δημοσιογραφία, απέκτησα γνώσεις πολλών επαγγελμάτων: εργάστηκα σε καθημερινές εφημερίδες, σε μηνιαία περιοδικά, στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο. Έμαθα να οργανώνω από το μηδέν ΜΜΕ αλλά και να αναλαμβάνω ζημιογόνες εκδόσεις και να τις κάνω κερδοφόρες. Συνεπώς, όταν έχανα τη δουλειά μου, πίστευα πάντα πως δεν θα μείνω για πολύ άνεργος”.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην καριέρα σας ως δημοσιογράφου;

“Μια φορά, στα μέσα της δεκαετίας του 1990 είχα μπει πολύ βαθιά στο θέμα του λαθρεμπορίου όπλων. Τότε ανακάλυψα τη συμμετοχή πολλών εκπροσώπων της τότε πολιτικής ελίτ σε παράνομες πράξεις. Λίγο πριν την κυκλοφορία ενός άρθρου, φίλοι μου, οι οποίοι είχαν άμεση σχέση με αυτή την υπόθεση με συμβούλευσαν να εξαφανιστώ από τη Ρωσία για δύο εβδομάδες. Αναγκάστηκα, μέσω Τουρκίας, για να χαθούν τα ίχνη μου, να πάω αεροπορικώς στην Ελλάδα και να κρυφτώ στο σπίτι καλών μου φίλων. Δύο εβδομάδες αργότερα ήρθε σήμα από τη Ρωσία: «Όλα καλά, μπορείς να επιστρέψεις». Λίγο πριν από αυτό, δέχτηκα ορισμένα τηλεφωνήματα από κάποιους «καλοθελητές», οι οποίοι απαίτησαν να σταματήσω την έρευνα μου. Ευτυχώς, οι απειλές έμειναν μόνο στα λόγια.

Υπάρχουν όμως και δυσκολίες στο δημοσιογραφικό επάγγελμα και όχι μόνο κίνδυνοι. Είναι δύσκολο να δημιουργήσεις εκ του μηδενός ένα νέο προϊόν. Κάθε start up είναι άπειρα ξενύχτια, δουλεύεις επί εικοσιτετραώρου βάσεως. Η ανταμοιβή όμως είναι αδρή. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να είσαι μάρτυρας στη γέννηση ενός νέου ΜΜΕ, στην οποία συμμετείχες κι εσύ”!

Έχει σήμερα κάποιο νόημα να λέμε ότι οι αποκαλύψεις για τις αυθαιρεσίες της εξουσίας μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο;

“Έχει. Όχι μόνο σήμερα, αλλά πάντα. Σε εμάς, τη δημοσιογραφία, τα ΜΜΕ, δεν είναι τυχαίο που την αποκαλούν «τέταρτη εξουσία». Πολύ συχνά, οι δημοσιογραφικές συγκεκριμένα έρευνες οδηγούν σε ηχηρές παραιτήσεις από σημαντικές θέσεις εξουσίας. Είναι αλήθεια πως στα τελευταία χρόνια στη Ρωσία, φευ, αυτό δεν συμβαίνει πολύ συχνά. Είναι συχνότερο το φαινόμενο η εξουσία να αγνοεί επιδεικτικά αυτά τα δημοσιεύματα. Αυτό όμως δεν είναι ένα ζήτημα που αφορά μόνο τη δημοσιογραφία, αλλά και την ίδια την κοινωνία: οι εντυπωσιακές αποκαλύψεις για τη διαφθορά και την αυθαιρεσία πολλές φορές αφήνουν αδιάφορους τους συμπολίτες μας. Σε αντίθεση με τη Δύση, η Κοινωνία των πολιτών στη χώρα μου βρίσκεται σε εμβρυακή κατάσταση. Είναι αδύνατον μέσα σε ένα τέταρτο του αιώνα να διασχίσουμε μια διαδρομή, την οποία η Ευρώπη διέσχισε στη διάρκεια μερικών αιώνων. Οι άνθρωποι θα πρέπει να βιώσουν ότι έχουν ευθύνη για όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα. Να κατανοήσουν ότι πολλά εξαρτώνται ειδικά από αυτούς. Δυστυχώς, η ιστορία της Ρωσίας, με την μακραίωνη δουλειά της πλειοψηφίας του πληθυσμού, διαμόρφωσε μια πατερναλιστική συνείδηση στο λαό. Η σοβιετική ιστορία απλά την ενίσχυσε. Οι άνθρωποι συνήθισαν για όλα να θεωρούν υπεύθυνο όχι τον εαυτό τους αλλά το κράτος και τους αξιωματούχους ως εκπροσώπους του. Αυτό είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει. Παρόλα αυτά, με γιγαντιαία βήματα προσπαθούμε να μειώσουμε την απόστασή που μας χωρίζει από τη Δύση σε αυτό το ζήτημα”.

Συμμετείχατε στα πολιτικά γεγονότα στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Ποιο είναι το βασικό συμπέρασμα από εκείνη την εποχή, κατά τη γνώμη σας, τόσο ως ιστορικού όσο και ως δημοσιογράφου;

“Πιθανόν να εκπλαγείτε, αλλά η αποτίμηση εκείνων των γεγονότων ως δημοσιογράφου, διαφέρει ριζικά από την αντίστοιχη που κάνω ως ιστορικός. Ως δημοσιογράφος χαιρέτισα τις αλλαγές, στο βαθμό που σήμαιναν την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος και το θρίαμβο της ελευθερίας του λόγου. Ως ιστορικός κατανοώ (ιδιαίτερα από τη θέση που βρίσκομαι σήμερα) ότι ήταν μια μεγάλη τραγωδία για τη Ρωσία και ολόκληρο τον κόσμο. Χωρίς τη διάλυση της ΕΣΣΔ, δεν θα υπήρχε η Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, η Λιβύη, η Συρία, το ISIS και οι άλλες καταστροφές που έπεσαν πάνω μας το τελευταίο διάστημα. Όλα αυτά όμως πρέπει να τύχουν μια άλλης, λεπτομερούς συζήτησης που βγαίνει έξω από τα πλαίσια της σημερινής μας συνομιλίας”.

Ήσασταν διευθυντής πολιτικών περιοδικών την εποχή που στη Ρωσία μετά από πολλές δεκαετίες λογοκρισίας, υπήρχε ελευθερία του λόγου. Τι ήταν αυτό που πρόσφερε η δημοσιογραφία στην κοινωνία εκείνη την εποχή;

“Ναι, η ελευθερία του Λόγου πριν από είκοσι χρόνια, ουσιαστικά, ήταν απόλυτη. Μπορούσαμε να γράψουμε για όλους και για όλα, χωρίς να φοβόμαστε διώξεις από την πλευρά της εξουσίας. Κάπως αδιόρατα όμως, την πολιτική λογοκρισία της εποχής της ΕΣΣΔ, την υποκατέστησε η οικονομική λογοκρισία. Αρχικά όλα τα ΜΜΕ ήταν ανεξάρτητα, ανήκαν στους εργαζόμενούς τους, δηλαδή στους δημοσιογράφους. Για να εκδοθεί όμως μια εφημερίδα χρειάζεται χαρτί και μελάνι, για τη δημιουργία τηλεοπτικών εκπομπών χρειάζεται πανάκριβος εξοπλισμός και στούντιο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα ΜΜΕ να περάσουν στα χέρια είτε πλουσίων είτε (ιδιαίτερα στην επαρχία) να εξαρτώνται οικονομικά από τις τοπικές αρχές, τους κυβερνήτες και τους δημάρχους. Και είναι γνωστό ότι όποιος πληρώνει αυτός δίνει την παραγγελιά στη μουσική. Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90 ουσιαστικά όλα τα ΜΜΕ στη Ρωσία μετατράπηκαν σε εργαλεία των ιδιοκτητών τους. Με τη βοήθειά τους οι ολιγάρχες και το κράτος πολεμούσαν μεταξύ τους. Υπό την οπτική γωνία του κοινωνικού συμφέροντος, η ελευθερία του λόγου οδήγησε σε πολυσήμαντα αποτελέσματα. Από την μία πλευρά, οι άνθρωποι έμαθαν πολλά καινούρια πράγματα για τη χώρα και τον κόσμο, όλα εκείνα που προηγουμένως αποσιωπούνταν για ολόκληρες δεκαετίες. Από την άλλη πλευρά, στη δεκαετία του ’90 είχαμε την μείωση της επιρροής των ΜΜΕ. Αν προηγουμένως, ακόμη και στη σοβιετική εποχή, κάθε δημοσίευμα ήταν ένα σημαντικό σημάδι και για την εξουσία και για την κοινωνία, τώρα πια πολλές έρευνες και αποκαλύψεις απλά έπαψαν να τραβούν την προσοχή. Αυτό συμβαίνει γιατί, εν μέρει, τα δημοσιεύματα αυτά θεωρήθηκαν πως πρόκειται για μια ακόμη «τροχιοδεικτική βολή» στον πόλεμο της συκοφάντησης που έχει ξεσπάσει μεταξύ των ολιγαρχών και τίποτα παραπάνω”.

Ο δημοσιογράφος εναντίον του Λεβιάθαν της εξουσίας: υπάρχει νικητής;

“Ο δημοσιογράφος δεν πρέπει να μάχεται την εξουσία (δεν θα λάβουμε υπόψη μας ακραία περιστατικά, όταν η εξουσία μετατρέπεται σε εξουσία αντιλαϊκού, φασιστικού τύπου). Ο δημοσιογράφος είναι υποχρεωμένος να ασκεί δημιουργική αντιπολίτευση στην εξουσία. Να της υποδεικνύει τα σφάλματά της, να αναζητάει και να βρίσκει τις ανεπάρκειές της, να την βοηθάει να τα διορθώσει, να αποκαλύπτει τους διεφθαρμένους εκπροσώπους της εξουσίας και να βοηθάει το λαό. Σε τελική ανάλυση, εμείς και η εξουσία έχουμε κοινή αποστολή: να εργαζόμαστε προς όφελος των συμπολιτών μας”.

Πόσο πολύ άλλαξε η δημοσιογραφία τα τελευταία χρόνια; Πώς το Διαδίκτυο αλλάζει την ουσία αλλά και την καθημερινή ζωή του δημοσιογράφου; Μπορούν οι Bloger’s να υποκαταστήσουν τους δημοσιογράφους;

“Η δουλειά του δημοσιογράφου σήμερα δεν νοείται χωρίς το Διαδίκτυο. Από τη μία πλευρά του Διαδίκτυο έχει κάνει τη ζωή μας πολύ πιο εύκολη, αλλά από την άλλη, την έχει κάνει και πολύ περίπλοκη. Βλέπετε, σήμερα ο κόσμος μαθαίνει τα νέα όχι από τις εφημερίδες ή την τηλεόραση, αλλά από το διαδίκτυο και τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Για να μπορέσουν να ανταγωνιστούν με επιτυχία το Διαδίκτυο, οι δημοσιογράφοι είναι υποχρεωμένοι να παρέχουν στους καταναλωτές τους (αναγνώστες, θεατές) μια εντελώς νέα, αποκλειστική πληροφορία. Υπ’ αυτή την έννοια η δημοσιογραφία σα να επιστρέφει στις αρχές της, μόνο που αυτή τη φορά γίνεται σε ένα άλλο, νέο επίπεδο. Αυξάνεται η αξία των ερευνών, των αποκαλύψεων, των επιτόπιων ρεπορτάζ, όλων εκείνων που δεν μένουν στην επιφάνεια, όλων εκείνων που βρίσκονται πίσω από το προφανές. Οι Blogers παντού μετατρέπονται σε δημοσιογράφους όταν κάνουν την ίδια δουλειά με τους τελευταίους. Ο ανταγωνισμός αυτός όμως ωφελεί το επάγγελμά μας”.

Πόσο στοιχίζει η αλήθεια στη Ρωσία, λαμβάνοντας υπόψη τις δολοφονίες δεκάδων δημοσιογράφων τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια;

“Η δολοφονία δημοσιογράφου σε οποιαδήποτε χώρα είναι μεγάλη τραγωδία. Η Ρωσία δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτή. Η αλήθεια στη Ρωσία στοιχίζει τόσο όσο και στις υπόλοιπες χώρες. Τα θύματα ανάμεσα στους δημοσιογράφους υπήρχαν και θα υπάρχουν όσο υπάρχει η δημοσιογραφία. Είναι άλλο ζήτημα ότι στη Ρωσία, ιδιαίτερα στα τέλη του προηγούμενου αιώνα, η αξία της ανθρώπινη ζωής ήταν πολύ μικρότερη απ’ ότι στη Δύση”.

Για ένα διάστημα ασχοληθήκατε με την πολιτική, λαμβάνοντας ενεργό μέρος στα πλαίσια ενός αντιπολιτευτικού κόμματος. Ποιο είναι το βασικό συμπέρασμα αυτής σας της εμπειρίας;
“Το συμπέρασμα είναι ένα: αν θέλεις να παλέψεις με την εξουσία, τότε, όπως λένε στη χώρα μου, πρέπει να έχεις τα κότσια. Διαφορετικά δεν έχεις καμιά δουλειά να ασχοληθείς με την πολιτική”.

Πολιτικός σχολιαστής: αντικειμενικός κριτής ή εκφραστής υποκειμενικής γνώμης;

“Δεν υπάρχει αντικειμενική γνώμη στην πολιτική. Γιατί η πολιτική είναι καθαρά υποκειμενική. Γι’ αυτό και κανείς πολιτικός σχολιαστής δεν μπορεί να διεκδικήσει το ρόλο του αντικειμενικού κριτή. Η γνώμη του θα είναι πάντα υποκειμενική. Είναι άλλο πράγμα το κατά πόσο αυτή η υποκειμενική γνώμη αντανακλά τις κοινωνικές διαθέσεις τη συγκεκριμένη συγκυρία. Από αυτό και μόνο εξαρτάται η επιρροή αυτής της γνώμης στο κοινό”.

Ήσασταν επιμελητής βιβλίων για το ψάρεμα και το κυνήγι. Κατά πόσον αυτή η δουλειά είχε ενδιαφέρον μετά από μια τόσο θυελλώδη δραστηριότητα στη δημοσιογραφία, την πολιτική και την επιστήμη;


“Είναι εξίσου ενδιαφέρον με το να ασχολείσαι με την πολιτική ή την επιστήμη, γιατί τόσο στο κυνήγι όσο και στο ψάρεμα σε κυριεύουν σοβαρά πάθη. Πάθη, τα οποία ενδιαφέρουν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Μπορώ να πω ότι το περιοδικό για το ψάρεμα, που ίδρυσα και διηύθυνα είχε (και έχει μέχρι σήμερα) περισσότερους αναγνώστες από όλα τα κοινωνικά και πολιτικά περιοδικά της Ρωσίας μαζί”.

Ο δημοσιογράφος είναι ο χρονικογράφος της εποχής του. Ποιο επεισόδιο από τη ζωή σας ως δημοσιογράφου σας έχει εντυπωθεί στη μνήμη πιο πολύ από τα άλλα και γιατί;

“Το 1996, τις παραμονές των προεδρικών εκλογών, στις οποίες συμμετείχαν ο τότε πρόεδρος Μπορίς Γιέλτσιν και ο αρχηγός των κομμουνιστών Γκενάντι Ζουγκάνοφ, το περιοδικό που διηύθυνα, πήρε την άδεια για να πάρει μια συνέντευξη από τον Γιέλτσιν. Έφτιαξα τον κατάλογο με τις ερωτήσεις και τον έστειλα στην προεδρεία. Μου τηλεφώνησε ένας αξιωματούχος και με παρακάλεσε… να γράψω και τις απαντήσεις του προέδρου! Ήταν μια πρόκληση για μένα και την αποδέχτηκα. Κατά τη διάρκεια των επόμενων ημερών μελετούσα τις ομιλίες και τις συνεντεύξεις του Γιέλτσιν, προσπάθησα να μπω στο μυαλό του. Στη συνέχεια κάθισα και έγραψα όλη τη συνέντευξη. Ήμουν βέβαιος πως η δική μου εκδοχή θα απορριφθεί από τους βοηθούς και τους λογογράφους του προέδρου. Η έκπληξη μου ήταν απερίγραπτη όταν μετά από μερικές ημέρες έλαβα την εκτύπωση του κειμένου της συνέντευξης με την υπογραφή του προέδρου. Είχαν διορθώσει μόνο μερικές λέξεις”!

Έχετε γράψει ένα ενδιαφέρον βιβλίο για τη νεότερη ελληνική ιστορία. Έχετε κάποια συγγραφικά σχέδια για το μέλλον;

“Σκέφτομαι να γράψω την ιστορία της Ελλάδας από τη στιγμή που κατέκτησε την ανεξαρτησία της τον 19οαιώνα μέχρι τις ημέρες μας. Δεν υπάρχει ένα τέτοιο βιβλίο στη Ρωσία, παρόλο που η ιστορία των άλλων βαλκανικών λαών έχει μελετηθεί σ’ εμάς σε ικανοποιητικό βαθμό. Το σημαντικό είναι να βρω το χρόνο για να το κάνω”.

Ζείτε στην Μόσχα μα επισκέπτεστε συχνά την Ελλάδα. Έχετε μάλιστα σπίτι στη χώρα μας. Έχετε επίσης πολύ καλή γνώση της ιστορίας της Ελλάδας. Ποια είναι η γνώμη σας για τη σύγχρονη συστημική κρίση που βιώνει η χώρα μας;

“Δεν υπάρχει καμιά «ελληνική συστημική κρίση». Υπάρχει συστημική κρίση του σχεδίου με την ονομασία «Ενιαία Ευρώπη». Αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα είναι το αποτέλεσμα της κρίσης αυτού του σχεδίου. Η Ελλάδα ήταν απλά άτυχη, γιατί έγινε το πρώτο θύμα αυτή της κρίσης. Φοβάμαι όμως ότι δεν θα είναι το τελευταίο”.



ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ

Ο Σεργκέι Παύλοβιτς Τσεχμίστρενκο, σήμερα είναι ο αρχισυντάκτης μιας από τις πλέον δημοφιλείς τηλεοπτικής εκπομπής στη Ρωσία, η οποία μεταδίδεται από τον τηλεοπτικό σταθμό των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Πριν από αυτό, ήταν επί σειρά ετών, ο υπεύθυνος της Ιδεολογικής Επιτροπής του κόμματος «Πλατφόρμα Πολιτών», θέση την οποία ανέλαβε αφού εγκατέλειψε τη θέση του διευθυντή της ρωσικής έκδοσης του περιοδικού Fortune, στο οποίο ήταν επικεφαλής από τον Αύγουστο του 2006.



το πανεπιστήμιο Λομονόσοφ πηγή φωτό

Γεννήθηκε στην Μόσχα το 1963, είναι απόφοιτος της Ιστορικής Σχολής του φημισμένου Πανεπιστημίου της Μόσχας «Λομονόσοφ» και το 1985. Το 1990 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Διδάκτορα των ιστορικών επιστημών για την διατριβή του με θέμα το «Ανατολικό ζήτημα 1871 – 1873 και τις σχέσεις Ελλάδας – Ρωσίας» από το Ινστιτούτου Σλαβολογίας και Βαλκανικών Σπουδών της Ακαδημίας Επιστημών της Ρωσιάς. Η διατριβή με μορφή βιβλίου έχει μεταφραστεί στα ελληνικά και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Φίλντισι».

Το διάστημα 1992 – 2001 ήταν ένας από τους διακεκριμένους αναλυτές στους τομείς του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ αλλά και των διεθνών σχέσεων και συμμετείχε σε πλήθος αποστολών στο εξωτερικό, εκπροσωπώντας την εφημερίδα «Κομερσάντ». Το 2001 ανέλαβε επικεφαλής ομάδας, η οποία επεξεργάστηκε, σχεδίασε και υλοποίησε την έκδοση σειράς περιοδικών για το κυνήγι και το ψάρεμα, τα οποία σε μικρό χρονικό διάστημα απέκτησαν εκατομμύρια φανατικούς αναγνώστες. Ταυτόχρονα ήταν ο αρχισυντάκτης της εκπομπής «25η ώρα. Γεγονότα. Ώρα Μόσχας» στο τηλεοπτικό δίαυλο ΤΒC.

Μαζί με την αείμνηστη Γιεκατερίνα Γκένεβα, διευθύντρια της Βιβλιοθήκης Ξένης Λογοτεχνίας «Ρουντομινό», συμμετείχε στις εκδόσεις βιβλίων και στον εμπλουτισμό εκατοντάδων βιβλιοθηκών σε πολλές περιοχές της Ρωσίας.

Είναι παντρεμένος κι έχει δυο γιους και μία κόρη.

πηγή κεντρικής φωτό

Προτείνουμε να διαβάσετε
http://www.imma.edu.gr/imma/museum/index.html

2. https://el.wikipedia.org/wiki/Συνθήκη_Βουκουρεστίου_(1913)

3. https://el.wikipedia.org/wiki/Abecedar

4. https://el.wikipedia.org/wiki/Πρωτόκολλο_Πολίτη-Καλφώφ

5.http://archive.is/20120630054150/www.freewebs.com/onoma/eap.htm

6. https://www.academia.edu/6496996/Η_ΔΙΕΝΕΞΗ_ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ-ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ_ΓΙΑ_ΤΟ_ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ_ΚΑΙ_Η

7. http://www.imma.edu.gr/imma/history/13.html

πηγή κεντρικής φωτό

JAJ - Journalists About Journalism