Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016

Προβλέψεις-σοκ της Citigroup για ύφεση και Grexit λόγω Brexit



Σε υποβάθμιση των αρχικών προβλέψεών της για το ελληνικό ΑΕΠ το 2016 σε -1,2% από -0,7%, προχώρησε η Citi. Όπως εκτιμά η Citigroup σε έκτακτη έκθεσή της υπό τον τίτλο Global Economic Outlook and Strategy, το Brexit θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία και συνεπώς και στην ελληνική.

Για τη χώρα μας προβλέπει βαθύτερη ύφεση, καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης και επανεμφάνιση του κινδύνου του Grexit.

Γι αυτό στην έκθεση σημειώνεται ότι δεν θα υπάρξει επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης για το ελληνικό ΑΕΠ στο β' εξάμηνο του τρέχοντος έτους και λόγω των νέων μέτρων λιτότητας.

Σε πολιτικό επίπεδο η αμερικανική τράπεζα «βλέπει» εμπλοκή και καθυστερήσεις και στη δεύτερη αξιολόγηση του προγράμματος η οποία θα ολοκληρωθεί εντός του 2017, εκτιμώντας ότι οι διαπραγματεύσεις, αλλά και η συζήτηση για το χρέος που αναμενόταν να ξεκινήσουν το φθινόπωρο θα μετατεθούν χρονικά και θα ολοκληρωθούν εντός του 2017. Επίσης, σύμφωνα πάντα με τη Citi, ο κίνδυνος του Grexit δεν έχει εξαλειφθεί πλήρως, καθώς η βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους παραμένει αμφίβολη και επηρεάζει πολύ τις προοπτικές της Ελλάδας.

Δυσμενείς είναι οι προβλέψεις και για το χρέος της χώρας αφού η βιωσιμότητα του χρέους παραμένει αμφίβολη γεγονός που αυξάνει ακόμη περισσότερο τον κίνδυνο του Grexit.

Πιο αναλυτικά και σε ότι αφορά τα δημοσιονομικά μεγέθη της χώρας μας, σύμφωνα με τους πίνακες που παραθέτει, η Citi "βλέπει" την ύφεση φέτος στο -1,2%, το 2017 τοποθετεί την ύφεση στο -3,1% (από -2,7% πριν) ενώ για το 2018 (την χρονιά όπου τελειώνει το τρίτο μνημόνιο) εκτιμά ότι η ύφεση θα ξεπεράσει το 7%, με την ανάπτυξη να επιστρέφει το 2019 με εντυπωσιακούς ρυθμούς της τάξης του 5,5% ( από 5,9% πριν).

thetoc.gr

Τόσο ο πολύς, όσο και ο λίγος ύπνος αυξάνουν τον κίνδυνο διαβήτη στους άνδρες σύμφωνα με νέα ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα


Οι άνδρες -αλλά όχι οι γυναίκες- που κοιμούνται πολύ λίγες ή πάρα πολλές ώρες, σε σχέση με τον μέσο όρο, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο για εκδήλωση διαβήτη, σύμφωνα με μια νέα ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα. Είναι η πρώτη μελέτη που δείχνει ότι ο ύπνος ασκεί διαφορετική επίδραση στα δύο φύλα, όσον αφορά τον μεταβολισμό του σακχάρου και τον κίνδυνο διαβήτη.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Φέμκε Ρούτερς του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου VU του 'Αμστερνταμ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κλινικής ενδοκρινολογίας "Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism", μελέτησαν σχεδόν 800 υγιείς ανθρώπους ηλικίας 30 έως 60 ετών σε 14 ευρωπαϊκές χώρες.

Η μελέτη συσχέτισε τις συνήθειες του ύπνου καθενός συμμετέχοντος, με τον μεταβολισμό της γλυκόζης στο αίμα του και τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη.
Διαπιστώθηκε ότι τόσο οι άνδρες που κοιμούνται λιγότερο, όσο και εκείνοι που αντίθετα κοιμούνται περισσότερο, έχουν μειωμένη ικανότητα μεταβολισμού στον οργανισμό τους, σε σχέση με όσους κοιμούνται κανονικές ώρες (περίπου επτά), με συνέπεια να έχουν υψηλότερα επίπεδα σακχάρου.
Αντίθετα, στις γυναίκες που κοιμούνταν πολύ λίγο ή πάρα πολύ, δεν παρατηρήθηκε κάτι ανάλογο, καθώς ο οργανισμός τους ανταποκρινόταν καλά στην ορμόνη ινσουλίνη, ενώ είχαν και ομαλή λειτουργία των βήτα κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας. Αυτό, κατά τους ερευνητές, δείχνει ότι ο ύπνος δεν πρέπει να συσχετισθεί με τον κίνδυνο διαβήτη στις γυναίκες, παρά μόνο στους άνδρες.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι κατά τα τελευταία 50 χρόνια η μέση διάρκεια ύπνου έχει μειωθεί κατά μιάμιση έως δύο ώρες, ενώ την ίδια περίοδο τα περιστατικά διαβήτη έχουν σχεδόν διπλασιασθεί.

Σύνδεσμος: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση:
color="#0000FF" size="3" face="Courier New Greek">http://press.endocrine.org/doi/abs/10.1210/jc.2016-1045


ΑΠΕ-ΜΠΕ ,Παύλος Δρακόπουλος ,30.06.16

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

Άκου, Τζήμερε…




Ο Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

Όπως έχουμε επαναλάβει πρόκειται περί ευγενικότατου κυρίου. Το όνομά του «Τζήμερος». Αν δεν σας θυμίζει τίποτα – πολύ λογικό – είναι εκείνος που είχε πει για τα παιδιά που πέθαναν από το μαγκάλι στη Λάρισα προ τριετίας ότι ο θάνατός τους δεν οφειλόταν στα ελλιπή οικονομικά τους μέσα, αλλά στην ελλιπή τους παιδεία, μιας και δεν γνώριζαν τις βλαβερές συνέπειες του μονοξειδίου του άνθρακα…

Αυτήν την ανθρωπιστική προσέγγιση, πάντως, όταν χάθηκε το άλλο παιδί στη Θεσσαλονίκη, πάλι από το μαγκάλι, ο Τζήμερος δεν την επανέλαβε. Από θρασυδειλία; Όχι. Μάλλον επειδή εκείνο το κοριτσάκι ήταν καλή μαθήτρια…

Αργότερα – όπως είχε εντοπίσει ο Ν. Σαραντάκος- ο Τζήμερος είχε κάνει μια ανάρτηση στο τουίτερ του με αφορμή επιγραφή σε κάποια ΔΟΥ. Ο καλός και μορφωμένος αυτός άνθρωπος – ο Τζήμερος – συμπεριέλαβε και όλα τα αποδεικτικά στοιχεία για να επιβεβαιώσει το ευφυές του σχόλιο.

Ιδού η ανάρτηση του Τζήμερου:



Όπως βλέπετε, ο κύριος Τζήμερος δεν περιορίστηκε να τουιτάρει τη φωτογραφία. Ούτε του ήταν αρκετή η αναφορά του για το ανορθόγραφο της επιγραφής. Προχώρησε και σε σύντομη – πλην βαθιά – πολιτική ανάλυση. Για τους δημόσιους υπαλλήλους. Που το «μητρώο» το γράφουν «μητρόω». Και που δεν ήθελαν να αξιολογηθούν. Γιατί αν αξιολογούνταν τότε θα έπεφταν στα χέρια κάποιου (εγγράμματου) Τζήμερου και θα τους άλλαζε τα φώτα. Για την ακρίβεια θα τους έστελνε στα μητρώα της ανεργίας.

Μέσα στον νεοφιλελευθερισμό του, όμως, ο κύριος Τζήμερος, ζαλισμένος από την ευτυχία και την περηφάνια του που κατάφερε με μια και μόνο φράση του να ξεφτιλίσει αυτούς τους αγράμματους και ανορθόγραφους υπαλλήλους, πέταξε και εκείνο το «κλείνονται». Το οποίο – κατά κακή τύχη του κύριου Τζήμερου – γράφεται με «ι». Έτσι συμβαίνει με τα ρήματα: Δεν «κλείνονται», τα ρήματα «κλίνονται».

Φυσικά αυτά τα λαθάκια συμβαίνουν πότε – πότε. Τα κάνουν ακόμα και εγγράμματοι (και αξιολογημένοι) όπως ο Τζήμερος. Και οπωσδήποτε δεν αποτελούν λόγο για να εξάγει κανείς γενικότερα συμπεράσματα για την μόρφωση ή την καλλιέργεια ή την επαγγελματική επάρκεια εκείνου που τα διαπράττει.

Συμπεράσματα, πάντως, για την βλακεία που κουβαλάει κάποιος όταν τα αξιοποιεί για να βγάλει άχρηστους τους άλλους και για να δικαιώσει την πολιτική των απολύσεων, θα μπορούσαν - ίσως - να εξαχθούν…

Αυτός (ο Τζήμερος ντε), ο ίδιος που σε μια από τις εκπομπές του «Ενικός» στο «Σταρ» είχε εντυπωσιάσει το κοινό με την σπινθηροβόλο σκέψη του ισχυριζόμενος ότι η ανάπτυξη στην Ελλάδα θα έρθει αν το κράτος πάψει να θέτει αντικίνητρα στους Έλληνες που επιθυμούν να φτιάχνουν… τσολιαδάκια και να τα πουλάνε στους τουρίστες (παρεμπιπτόντως: ο Τζήμερος εκτός από εγνωσμένου κύρους αντικρατιστής είναι και διαφημιστής που εξασφάλιζε παντεσπάνι έχοντας στο πελατολόγιό του μια ντουζίνα κρατικές επιχειρήσεις…), βάλθηκε μετά την γραμματική να κατατροπώσει και τον Μαρξ.

Πρόκειται, εμφανώς, για το καταλληλότερο πρόσωπο για να βάλει στην θέση του αυτόν τον «εξαθλιωμένο τεμπελχανά», όπως αποκαλεί (ο Τζήμερος!) τον Μαρξ. Εν ολίγοις και για να μην σας κουράζουμε, η ανάλυση του Μαρξ και ειδικά το σκέλος της που αφορά στην «υπεραξία» είναι – κατά τον Τζήμερο – «παιδαριώδης» και «δεν στέκει σε καμία κριτική».

Για να αποδείξει, δε, πόσο «οφ σάιντ» είναι ο Μαρξ, αυτός ο «Μαραντόνα» της πολιτικής οικονομίας (ο Τζήμερος ντε) είχε χρησιμοποιήσει το παράδειγμα του… Μήτρογλου και την μεταγραφή του από τον Ολυμπιακό στην Φούλαμ…

Μετά από εκείνη την προ διετίας εμβριθέστατη «αξιοποίηση» του Μήτρογλου στις αναλύσεις κατά του Μαρξ, είχαμε ευχηθεί στον Τζήμερο να αξιωθεί να «αξιοποιήσει» και τον… Βαμβακούλα. Δεν είχαμε αποφύγει – είναι αλήθεια – να επισημάνουμε, τότε, ότι ο Μαρξ περιπτώσεις σαν του Τζήμερου τις είχε προβλέψει. Στην εισαγωγή κιόλας του «Κεφαλαίου» του, ο Μαρξ σημειώνει ότι στον «αμόρφωτο» (δεν εννοούσε αναγκαστικά τον Τζήμερο) η ανάλυση της αξιακής μορφής του εμπορεύματος «φαίνεται σαν περιπλάνηση».

Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Μαρξ επέμενε: «Προϋποθέτω φυσικά αναγνώστες– έγραφε ο Μαρξ –που θέλουν να μάθουν κάτι το καινούργιο και επομένως να σκεφτούν και οι ίδιοι». Όπως βλέπετε ο Μαρξ δεν είχε καμία απαίτηση από τους Τζήμερους…

Μετά από αυτά ο Τζήμερος επανήλθε. Αφορμή ήταν ότι δεν του άρεσε του Τζήμερου ο τρόπος με τον οποίο ορκίστηκαν το 2014 οι εκπρόσωποι των κομμάτων της Αριστεράς στο Περιφερειακό Συμβούλιο της Αττικής. Κατά τον Τζήμερο, οι εκλεγέντες με τους συνδυασμούς της Αριστεράς «δεν τήρησαν τον υπό του νόμου προβλεπόμενο όρκο» και ως εκ τούτου είχε ανακοινώσει ότι θα προσφύγει «κατά του κύρους της ορκωμοσίας».

Δικαίωμά του, αλλά ξέρετε δεν είχε περιοριστεί εκεί. Στην ανακοίνωσή του και σε μια έκρηξη… δημοκρατικότητας, ο καλός αυτός άνθρωπος, ο Τζήμερος, εκτός από… άθεη περιέγραφε την πολιτική του αντίπαλο, την κυρία Δέσποινα Κουτσούμπα, με τα ακόλουθα ευγενικά λόγια: «(…) ένα περίεργο, απροσδιόριστο ον από τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ»…

Σημειώθηκε, τότε, ότι δεν είναι σωστό να θεωρείται ο Τζήμερος ιδεολογικός «πρωτοξάδερφος» του Κασιδιάρη. Απόδειξη ότι ενώ ο δεύτερος χτυπάει γυναίκες πολιτικούς αντιπάλους του, ο πρώτος, ο Τζήμερος, «απλώς» τις βρίζει…



Να, όμως, που ο Τζήμερος επανήλθε. Αποδεικνύοντας ότι όλα είναι δυνατά. Ακόμα και να ξεπεράσει ο Τζήμερος σε αθλιότητα τον Τζήμερο.

Αυτός ο σοβαρός άνθρωπος, που πέρσι καλούσε σε ανατροπή του εν Ελλάδι… σοβιετικού καθεστώτος, που αναβάθμιζε τον πολιτικό λόγο αποκαλώντας τον Τσίπρα «αλήτη που υποδύεται τον πρωθυπουργό» και πρότεινε ως μέθοδο πολιτικής δράσης το «μπαίνουμε στο Μαξίμου και τους πετάμε έξω με τις κλωτσιές», χτες στοχοποίησε τον… Παύλο Φύσσα.

Και όχι μόνο τον δολοφονημένο Φύσσα (αυτό το έχει διαπράξει ξανά), αλλά αυτή τη φορά στοχοποίησε και την χαροκαμένη μάνα του Φύσσα!

Αυτός ο δημοκράτης (και ουχί ντροπαλός διαφημιστής του φασισμού), αυτός ο δικαιοκρίτης (και ουχί βαποράκι της τιποτένιας προπαγάνδας των «δυο άκρων»), έγραψε στην προσπάθεια να εξισώσει τον Παύλο Φύσσα με τον δολοφόνο του (!), τον Ρουπακιά:

«Βλέποντας τη μάνα του Φύσσα καταλαβαίνεις πώς έγινε έτσι ο φασισταράς, που επειδή τον μαχαίρωσε ένας άλλος φασισταράς πάνε να τον μεταμορφώσουν σε περιστέρι της ειρήνης».

Ως εκ τούτου κατέληξε στο γνωστό του τροπάρι:

«Ο Φύσσας - λέει ο Τζήμερος - ήταν ένας φασίστας, ίδιος κι απαράλλαχτος με τους δολοφόνους του. Η μόνη διαφορά ήταν ότι αυτοί κρατούσαν το μαχαίρι»…

Γνωρίζουμε την παρατήρηση αρκετών αναγνωστών: «Τι κάθεστε, τώρα, και ασχολείστε με τον Τζήμερο», θα πουν.

Λαμβάνουμε πολύ σοβαρά την παρατήρηση για την συγκεκριμένη συνιστώσα του «δημοκρατικού τόξου». Τον αποτυχημένο πολιτευτής της Δράσης που με τον ίδιο τρόπο που στάζει σάλια όταν απευθύνεται στην «εξοχότατη» Μέρκελ, με τον ίδιο τρόπο εκτοξεύει εμέσματα κατά της μάνας του δολοφονημένου από τα ναζιστικά τάγματα. Που πότε με τη μάσκα του «αντικρατιστή» και πότε του «ευρωπαιστή» έχει θέσει εαυτόν στην υπηρεσία του ξεπλύματος του φασισμού δια της εμετίλας των δυο άκρων.

Κυρίως, λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψη, αυτό που διαβάσαμε σε μια ανάρτηση στο f/b (Βάλια Κάλντα):

«Στα ελληνικά δεν υπάρχει λέξη για όσους χάνουν το παιδί τους. Αν χάσεις τη μάνα σου είσαι ορφανός, αν χάσεις τον σύντροφό σου είσαι χήρα, αν σκοτωθεί το παιδί σου η ύβρις των άγραφων νόμων δεν επιτρέπει να σχηματιστεί όνομα για κάτι που διακόπτει τη φυσική αλληλουχία της ζωής».

Ναι, ο Τζήμερος διέπραξε ακριβώς αυτό: Την ύβρη – κατά παράβαση κάθε γραπτού και άγραφου νόμου - να επιτεθεί στη μάνα που της δολοφόνησαν το παιδί της, το σπλάχνο της.

Ναι, λαμβάνουμε απολύτως υπόψη μας τούτες τις σκέψεις για το λέρωμα που προκαλεί η ενασχόληση με τέτοιους τύπους. Και δεσμευόμαστε:

Η όποια αναφορά μας στον («ασχοληθείτε μαζί μου») περιφερειακό σύμβουλο Τζήμερο, αν ποτέ επαναληφθεί, θα τοποθετηθεί στον κατάλληλο χρόνο: Όταν θα έρθει προς συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής το θέμα των σκουπιδιών...

enikos.gr

Η Ποντιακή διάλεκτος θα διδάσκεται στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας



Πρώτο βήμα για την κατάδειξη της σημασίας και της συνεισφοράς του ποντιακού Ελληνισμού χαρακτήρισε ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Αχιλλέας Ζαπράνης την υπογραφή, σήμερα το μεσημέρι, συμφώνου συνεργασίας του ιδρύματος με τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Ποντίων Εκπαιδευτικών.Το σύμφωνο που υπέγραψαν ο κ. Ζαπράνης και ο πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Ποντίων Εκπαιδευτικών, Αντώνιος Παυλίδης προβλέπει την έναρξη, από τον προσεχή Σεπτέμβριο  της διδασκαλίας μαθημάτων ποντιακής διαλέκτου στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.

Όπως διευκρινίστηκε η διδασκαλία των μαθημάτων θα γίνεται δωρεάν ή με ελάχιστο κόστος από εθελοντές μέλη του Συνδέσμου.

Επόμενος στόχος είναι να οργανωθεί στο ΠΑΜΑΚ μεταπτυχιακό πρόγραμμα στην ποντιακή διάλεκτο, κάτι που θα εξαρτηθεί και από την πορεία των μαθημάτων κατά το πρώτο έτος λειτουργίας του σχολείου διδασκαλίας.


Η λειτουργία μεταπτυχιακού προγράμματος, σύμφωνα με τον κ. Παυλίδη «θα έχει πολλαπλή αξία, επειδή προϋποθέτει την εκπόνηση μελετών και ερευνών, οι οποίες θα συμβάλλουν στον κύριό μας στόχο, τη διατήρηση δηλαδή και διάσωση της ποντιακής διαλέκτου».

«Ως σύνδεσμος με 20ετή προσφορά, χαιρόμαστε επειδή ένα από τα σημαντικότερα πανεπιστήμια της χώρας ανοίγει τις πόρτες του σε έναν από τους φορείς, και κατά συνέπεια και στον ίδιο τον ποντιακό ελληνισμό», ανέφερε ο κ. Παυλίδης.

Ο κ. Ζαπράνης γνωστοποίησε ακόμη ότι «πέρα από τη διδασκαλία της ποντιακής διαλέκτου, και στη συνέχεια τη διοργάνωση μεταπτυχιακού προγράμματος, προβλέπεται σειρά κοινών δράσεων με τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Ποντίων Εκπαιδευτικών, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται η δημιουργία Έδρας Μελετών της καθ' ημάς Ανατολής».

Όπως εξήγησε, «αυτή θα εξετάσει, εκτός των άλλων, και το ζήτημα της Γενοκτονίας, όχι μόνον των Ποντίων, αλλά και των Ασσυρίων και των Αρμενίων, πάντα υπό το πρίσμα ότι η αναγνώριση της ιστορικής αλήθειας είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για την εμπέδωση της ουσιαστικής φιλίας μεταξύ γειτονικών λαών».

Περί τα τέλη Αυγούστου το Πανεπιστήμιο και ο Σύνδεσμος, σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας και τα Κέντρα Διά Βίου Μάθησης διοργανώνουν το τέταρτο επιμορφωτικό σεμινάριο για τους διδάσκοντες εκπαιδευτικούς της ποντιακής διαλέκτου.
Πηγή: iefimerida.gr

Αυτός είναι ο παιδόφιλος της Αμαλιάδας






Τα στοιχεία καθώς και φωτογραφίες 37χρονου, ο οποίος κατηγορείται για απόπειρα βιασμού και αποπλάνησης 12χρονου παιδιού, έδωσε στη δημοσιότητα η Αστυνομία.
Ο 37χρονος συνελήφθη στις 21 Ιουνίου 2016, από αστυνομικούς του Τμήματος Ασφαλείας Αμαλιάδας,.

Συγκεκριμένα πρόκειται για τον:

1. ΑΤΤΙΚΟ – ΓΙΔΟΓΙΑΝΝΗ Χρήστο του Παναγιώτη και της Αθανασίας, γεννηθέντα το 1979 στην Αμαλιάδα Ηλείας 

Σοκ και δέος για χιλιάδες συνταξιούχους: Από 810 ευρώ πήραν 420





Θύματα 150.000 συνταξιούχοι που έχασαν το ΕΚΑΣ
 - Η κυβέρνηση κατάφερε μάλιστα να κόψει το επίδομα στο 40% των δικαιούχων αν και ο αρχικός στόχος του Μνημονίου ήταν 20%
Σοκ και δέος περίμενε χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους, δικαιούχους μέχρι πρότινος του ΕΚΑΣ, που απο το απόγευμα της Τρίτης επισκέπτονται ΑΤΜ σε όλη τη χώρα προκειμένου να δουν αν τους έχει πιστωθεί η σύνταξη του Ιουλίου. Κι αυτό γιατί σε εφαρμογή του τρίτου Μνημονίου που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και του ασφαλιστικού που συνεταξε ο Γιώργος Κατρούγκαλος καθώς αντί για τα 810 ευρώ που έπαιρναν μέχρι πρότινος ξαφνικά είδαν στο χέρι τους τα μισά, δηλαδή 420 ευρώ.

Και σαν να μην έφτανε αυτό το κατόρθωμα, η κυβέρνηση αποδείχθηκε μνημονιακότερη του Μνημονίου όσον αφορά το «μαχαίρι» στο ΕΚΑΣ καθώς κατάφερε τελικά να κόψει το επίδομα όχι στο 20% των δικαιούχων όπως προέβλεπε η συμφωνία του περασμένου καλοκαιριού αλλά στο 40%!

Ο λογαριασμός του τρόμου για 150.000 χαμηλοσυνταξιούχους
Πρώτα θύματα είναι οι περίπου 150.000 χαμηλοσυνταξιούχοι που μετά τα νέα εισοδηματικά κριτήρια για τη χορήγηση του ΕΚΑΣ βάσει του ασφαλιστικού νόμου Κατρούγκαλου - υποχώρησε στα 664 ευρώ μηνιαίες μεικτές συντάξιμες αποδοχές - είδαν τις συντάξεις τους κομμένες στο μισό!

Οι συνταξιούχοι της εν λόγω κατηγορίας μέχρι πρότινος εισέπρατταν 810 ευρώ (580 ευρώ κύρια σύνταξη και 230 ευρώ ΕΚΑΣ). Με την εφαρμογή του νόμου Κατρουγκαλου από σήμερα αρχικά «εξαφανίστηκαν» τα 230 ευρώ του Επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων. Άρα κανονικά θα έπρεπε να εισπραξουν 580 ευρώ.

Επειδή όμως τους είχε καταβληθεί το ΕΚΑΣ του Ιουνίου σύμφωνα με την απόφαση του υπ. Εργασίας το ποσό αυτό των 230 ευρώ που πήραν τον περασμένο μήνα θα πρέπει να καταβληθεί σε δύο δόσεις, με τις συντάξεις του Ιουλίου και του Αυγούστου. Έτσι για τον Ιούλιο τους έκοψαν άλλα 160 ευρώ, που σημαίνει ότι στο χέρι πήραν τελικα 420 ευρώ, ενώ άλλα 70 ευρώ θα αφαιρεθούν τον Αύγουστο. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τον επόμενο μήνα η σύνταξή τους θα είναι τελικά 510 ευρώ.


Έκοψαν το ΕΚΑΣ στο 40% των δικαιούχων ενώ το Μνημόνιο έλεγε 20%

Εξίσου σοκαριστικό είναι το γεγονός ότι το υπουργείο Εργασίας τελικά έκοψε το ΕΚΑΣ σε διπλάσιο αριθμό δικαούχων από αυτόν που προέβλεπε η συμφωνία του περασμένου καλοκαιριού.

Ενώ, δηλαδή, το 2015 η κυβέρνηση υπέγραψε για κατάργηση του ΕΚΑΣ στο 20% των δικαιούχων, ο τελικός αριθμός των 150.000 συνταξιούχων που χάνουν το επίδομα ισοδυναμεί με το 40% των περίπου 380.000 δικαιούχων που το εισπράττουν.

Κύκλοι του υπουργείου Εργασίας επιβεβαιώνουν το γεγονός αυτό αποδίδοντας το μεγαλύτερο «ψαλίδι» στο γεγονός ότι από το καλοκαίρι του 2015 μέχρι σήμερα οι τελικοί ποσοτικοποιημένοι στόχοι αποδείχθηκαν ανώτεροι της αρχικής εκτίμησης.


Έρχεται η ψυχρολουσία από τη μείωση των επικουρικών

Σε ένα μήνα θα ακολουθήσει η «ψυχρολουσία» της περικοπής των επικουρικών για 250.000 δικαιούχους με μηνιαίες συντάξιμες αποδοχές από 1.300 ευρώ μεικτά (περίπου 1.180 καθαρά) και άνω.

Από τη σύνταξη του Αυγούστου θα ξεκινήσουν να καταβάλλονται οι μειωμένες επικουρικές για τους δικαιούχους με εισόδημα άνω των 1300 ευρώ το μήνα. Οι περικοπές θα κυμαίνονται από 5% έως 40%, ανάλογα με το ύψος της επικουρικής σύνταξης.

Σημειώνεται ότι σήμερα δεν θα πιστωθούν οι επικουρικές συντάξεις γιατί αποφασίστηκε η καταβολή τους να γίνεται την 2η εργάσιμη ημέρα κάθε μήνα -και όχι προκαταβολικά στα τέλη του προηγούμενου.

Την αλλαγή αποφάσισαν η διοίκηση του ΕΤΕΑ και η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης προκειμένου να αντιμετωπιστεί το χρηματοδοτικό κενό που υπήρχε λόγω της προκαταβολής των συντάξεων και της είσπραξης των εισφορών από τους εργοδότες στις αρχές του επόμενου μήνα.

Ο ετεροχρονισμός αυτός υποχρέωνε το Ταμείο να ρευστοποιεί μερίδια από το Κοινό Κεφάλαιο γράφοντας ζημίες. Μετά την αλλαγή της ημερομηνίας των πληρωμών, οι επικουρικές συντάξεις του Ιουλίου θα καταβληθούν στις 4 Ιουλίου και όχι στα τέλη Ιουνίου.


Μειώνονται και τα μερίσματα των συνταξιούχων του Δημοσίου

Μια δυσάρεστη έκπληξη, που αναμένεται να «επιδεινωθεί» τον Σεπτέμβριο, αναμένει τις 284.000 συνταξιούχους που θα λάβουν μειωμένο από 11% έως και 63% το μέρισμα από το Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων. Η πλειοψηφία των 284.000 δικαιούχων του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων θα δει τα μερίσματα μειωμένα κατά 44%, που σημαίνει ότι οι αποδοχές θα μειωθούν από 66 έως 88 ευρώ το μήνα. Η ακραία μείωση της τάξης του 63% αφορά, σύμφωνα με πληροφορίες, έναν μικρό αριθμό δικαιούχων που δεν ξεπερνούν τα 200 άτομα, κυρίως δικηγόροι που λάμβαναν μέρισμα κοντά στα 500 ευρώ τον μήνα. Στο εξής σε αυτές τις περιπτώσεις το μέρισμα θα υποχωρήσει στα 185 ευρώ (μείωση κατά 315 ευρώ τον μήνα). Το Σεπτέμβριο η επιδείνωση να είναι εντονότερη καθώς θα παρακρατηθούν αναδρομικά, από την 1η Ιανουαρίου 2016, τα ποσά που καταβλήθηκαν το πρώτο τρίμηνο του έτους.

Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του ΜΤΠΥ, το έλλειμμά του για το τρέχον έτος εκτιμάται σε 286 εκατομμύρια ευρώ. Για τον λόγο αυτό, ο πρόσφατος ασφαλιστικός νόμος ορίζει νέο τρόπο υπολογισμού του μηνιαίου μερίσματος για όλους τους μερισματούχους του ΜΤΠΥ.
protothema.gr

Ομπάμα: Η Ελλάδα θα βγει πιο δυνατή από τις δοκιμασίες.- «Αντιμετωπίζει με αξιοθαύμαστη αντοχή και επιμονή τις αντιξοότητες»




Ο ελληνικός λαός, παρά τις εξαιρετικές προκλήσεις των τελευταίων ετών, αντιμετωπίζει με αξιοθαύμαστη αντοχή και επιμονή τις αντιξοότητες, ενώ την ίδια στιγμή προσφέρει γενναιόδωρα ανθρωπιστική βοήθεια σε πρόσφυγες και μετανάστες που αναζητούν την ελευθερία από τις διώξεις και τη βία, ανέφερε ο Πρόεδρος Ομπάμα, αποδεχόμενος τα διαπιστευτήρια του νέου πρέσβη της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον, Χάρη Λαλάκου, σε σύντομη τελετή στο Λευκό Οίκο.

Ο Αμερικανός Πρόεδρος ανέφερε ότι οι ΗΠΑ προσβλέπουν στη συνέχιση και περαιτέρω ενίσχυση και διεύρυνση της ελληνοαμερικανικής συνεργασίας σε όλους τους τομείς, τονίζοντας ότι η Ελλάδα αποτελεί πολύτιμο σύμμαχο των ΗΠΑ για την ειρήνη, τη σταθερότητα και τη δημοκρατία στην Ευρώπη, αλλά και την Ανατολική Μεσόγειο.

Ο Πρόεδρος Ομπάμα εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι η Ελλάδα θα βγει πιο δυνατή από τις δοκιμασίες. Δεν παρέλειψε επίσης να αναφερθεί στην κληρονομιά της αρχαίας Ελλάδας, τα ιδανικά της οποίας ενέπνευσαν τις ιδρυτικές αρχές της Αμερικανικής Δημοκρατίας, καθώς και τη σπουδαία συμβολή της ελληνοαμερικανικής κοινότητας τόσο στην πρόοδο και εξέλιξη της αμερικανικής κοινωνίας, όσο και στη διαμόρφωση των άρρηκτων δεσμών φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ελλάδας.

Κατά την προσφώνησή του, ο πρέσβης Χάρης Λαλάκος, αφού μετέφερε τους θερμούς χαιρετισμούς του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, επισήμανε τους ισχυρούς ιστορικούς δεσμούς που συνδέουν τις δύο χώρες και χαρακτηρίζονται από μακρόχρονη φιλία, στρατηγική συνεργασία, συμμαχία και αλληλεγγύη.

Πρόσθεσε ότι οι δύο λαοί έχουν εμπνευστεί από τα σπουδαία πεπραγμένα του καθενός, στην πορεία τους για Ελευθερία και Ανεξαρτησία. Η υπεράσπιση των κοινών αυτών αξιών και ιδανικών, τις έχουν οδηγήσει σε κοινούς αγώνες, προκειμένου να τις υπερασπιστούν. Διαρκή συνδετικό παράγοντα φιλίας μεταξύ των δύο λαών αποτελεί η άκρως επιτυχημένη και διαχρονικά δυναμική παρουσία της ελληνοαμερικανικής κοινότητας, τα μέλη της οποίας ενσαρκώνουν τα σταθερά θεμέλια των σχέσεών μας.

Αναφερόμενος στις σύγχρονες πολυδιάστατες προκλήσεις της εποχής, ο κ. Λαλάκος εστιάζοντας στις επιπτώσεις της διεθνούς οικονομικής κρίσης, μετέφερε τις ευχαριστίες της Ελληνικής Κυβέρνησης για την σταθερή στήριξη που επέδειξαν οι ΗΠΑ και ο ίδιος ο Πρόεδρος Ομπάμα προσωπικά, κατά την περίοδο των σημαντικών προκλήσεων που η χώρα μας βρέθηκε αντιμέτωπη. Διαβεβαίωσε επίσης τον Αμερικανό Πρόεδρο ότι η Ελλάδα σταδιακά ανακάμπτει οικονομικά και οι επίπονες θυσίες του ελληνικού λαού δεν θα αποδειχθούν μάταιες.

Ο Έλληνας Πρέσβης υπογράμμισε ότι η Ελλάδα παραμένει πάντοτε πυλώνας σταθερότητας στη στρατηγικά ευαίσθητη περιοχή της Μεσογείου και των Βαλκανίων. Μάλιστα, αντιμετωπίζοντας τη συνεχιζόμενη προσφυγική κρίση, η Ελληνική Κυβέρνηση έθεσε εξ αρχής ως γνώμονα την ανθρωπιστική διάσταση του δραματικού αυτού ζητήματος, εκτιμώντας, εν προκειμένω, την οικονομική και τεχνική συνδρομή των ΗΠΑ
tovima.gr

6,5 εκατομμύρια θάνατοι το χρόνο από την ατμοσφαιρική ρύπανση , η οποία εξελίσσεται σε μία από τις σημαντικότερες απειλές για την ανθρώπινη ζωή παγκοσμίως.



Έρευνα που δημοσίευσε σήμερα το IEA (International Energy Agency) αναφέρει πως η ατμοσφαιρική ρύπανση εξελίσσεται σε μία από τις σημαντικότερες απειλές για την ανθρώπινη ζωή παγκοσμίως. Αναλυτικά το Παγκόσμιο Κέντρο Ενέργειας (International Energy Agency) τονίζει πως οι βιομηχανικές χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία οι οποίες τα τελευταία χρόνια εξελίσσονται σε παγκόσμια κέντρα παραγωγής αλλά και κατανάλωσης ενέργειας παράγουν και τον μεγαλύτερο όγκο ατμοσφαιρικής ρύπανσης.


Το International Energy Agency σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας που έλαβε χώρα ολόκληρο το 2015, σημειώνει πως περισσότεροι από 6 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως χάνουν τη ζωή τους από αιτίες που προέρχονται από τη μόλυνση της ατμόσφαιρας. Τα στοιχεία της έρευνας δείχνουν επίσης πως στα επόμενα χρόνια σε περίπτωση που οι βαριές βιομηχανίες του κόσμου συνεχίσουν με τους ίδιους ρυθμούς ανάπτυξης δεν είναι απίθανο να αυξηθούν σημαντικά και οι θάνατοι από την ατμοσφαιρική ρύπανση.

Στην έρευνα τονίζεται επίσης πως το International Energy Agency βρίσκεται ήδη σε στενές διαβουλεύσεις με τις ηγεσίες των 28 βιομηχανικών χωρών προκείμενου να ληφθούν άμεσα δραστικά και ουσιαστικά μέτρα για τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Πηγή: http://www.skai.gr

Η Βρετανία θα επιβιώσει, η ΕΕ όχι.- Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει πλεονεκτήματα που δεν διαθέτουν οι υπόλοιποιΕυρωπαίοι: είναι ένα νησί, η γλώσσα του ομιλείται σε όλον τον κόσμο και έχει πυρηνικά όπλα


΄Αρθρο του Slawomir Sierakowski 

Στη Βρετανία και σε όλη τη Δύση είμαστε μάρτυρες της έκλειψης του πολιτικού κατεστημένου. Πολιτικοί όπως ο Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ, ο Γιάροσλαβ Καζίνσκιστην Πολωνία, η Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία ήταν κάποτε αδύνατον να εκλεγούν, αλλά σήμερα μη εκλέξιμη έχει γίνει η επικρατούσα τάση, το πολιτικό σύστημα. 

Στην Αυστρία παραλίγο να εκλεγεί πρόεδρος ένας ακροδεξιός. Θα πρέπει να περιμένουμε μεγαλύτερες εκλογικές επιτυχίες για λαϊκιστές πολιτικούς και περισσότερα σχέδια όπως το πρόσφατο δημοψήφισμα του Ηνωμένου Βασιλείου για το Brexit.
Η οικονομία έχει παγκοσμιοποιηθεί, λλά η πολιτική παραμένει μια εθνική διαδικασία. Αυτή η αποσύνδεση έχει δημιουργήσει την αίσθηση, μεταξύ των απλών πολιτών, ότι η δημοκρατία - η θέληση του λαού - έχει υπονομευθεί. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον η επιρροή γίνεται μοναδικός τομέας των λαϊκιστών γιατί μόνο αυτοί μπορούν να φέρουν την αλλαγή - και μόνο μέσω της καταστροφής. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον οι λαϊκιστές φαίνονται αξιόπιστοι, ακόμη και όταν ψεύδονται.


Το Brexit θα πρέπει να θεωρηθεί ως τιμωρία για γεγονότα όπως οι ευρωεκλογές του 2014, όταν ήταν εμφανές, προτού καν ψηφίσει κανείς, ποιος θα γίνει ο επικεφαλής της Επιτροπής της ΕΕ, ποιος θα ηγηθεί του κοινοβουλίου της ΕΕ και ποιο κόμμα του Ευρωκοινοβουλίου θα είναι το μεγαλύτερο. Αυτή η αίσθηση του στημένου παιχνιδιού αποξενώνει τους πολίτες και τους οδηγεί να διεκδικήσουν εκ νέου τη δημοκρατική αξιοπρέπειά τους με ψήφο διαμαρτυρίας για ανθρώπους όπως ο Νάιτζελ Φάρατζ, ηγέτης του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου, ή ο Ντόναλντ Τραμπ. Φυσικά, κανείς δεν πιστεύει πραγματικά ότι ο Τραμπ μπορεί να κερδίσει την προεδρία των ΗΠΑ. Παρομοίως, κανείς, ούτε καν τα γραφεία στοιχημάτων, δεν πίστευαν ότι το Brexit ήταν μια πραγματική πιθανότητα.

Μπορεί να γίνει μια δεύτερη Ελβετία
Πώς θα επιβιώσει λοιπόν η ΕΕ από την απώλεια ενός μεγάλου κράτους-μέλους σε μια εποχή όταν ήδη πρέπει να ασχοληθεί με την άνοδο των λαϊκιστών, την οικονομική δυσπραγία, μια προσφυγική κρίση και την τρομοκρατία; Το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να κάνει χωρίς την ΕΕ. Αλλά η ΕΕ δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς το Ηνωμένο Βασίλειο. Σε αντίθεση με την ΕΕ, η Μεγάλη Βρετανία είναι ένα νησί, η γλώσσα του ομιλείται σε όλο τον κόσμο και έχει πυρηνικά όπλα. Οι ηπειρωτικοί σύμμαχοί της δεν έχουν τέτοια πλεονεκτήματα (μόνον η Γαλλία είναι μια πυρηνική δύναμη). Δεν υπάρχει τίποτε που να εμποδίζει τη Βρετανία να γίνει μια δεύτερη Ελβετία.
Ως τώρα, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο ως αντίβαρο προς τη Γερμανία. Τώρα, όμως, η Γερμανία έχει απομείνει μόνη για να αναλάβει την ηγεσία της Ευρώπης, είτε το θέλει είτε όχι. Το πρόβλημα είναι ότι τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ΕΕ δεν θα ανεχθούν τη γερμανική ηγεσία.
Στο άμεσο μέλλον η ΕΕ θα αντιμετωπίσει ένα σοβαρό δίλημμα. Αν επιτρέψει στη Μεγάλη Βρετανία να αποχωρήσει από τις κοινές δομές μόνο σε περιορισμένο βαθμό, αυτό θα στείλει το μήνυμα ότι οι ευρωσκεπτικιστές μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. Αλλά αν οι ηγέτες της ΕΕ επιβάλουν υψηλό κόστος για το Ηνωμένο Βασίλειο - συγκεκριμένα, περιορίζοντας την πρόσβασή του στην ενιαία αγορά - η Ευρώπη θα έχει καταφέρει ένα αυτοκαταστροφικό πλήγμα.

Λείπει η πολιτική βούληση για ενοποίηση
Η τραγωδία της σημερινής κατάστασης είναι ότι η ΕΕ θα μπορούσε ακόμη να σωθεί και να συνέλθει. Θα μπορούσε να αντισταθμίσει τις απώλειες που προκλήθηκαν από το Brexit μετατρέποντας την τρέχουσα κρίση σε μια ευκαιρία για πραγματική ενοποίηση - κάτι που ως τώρα είχε αποκλειστεί από το Ηνωμένο Βασίλειο. Μια τέτοια άσκηση στην ανανέωση θα απαιτήσει να δοθεί πραγματική εξουσία στα θεσμικά όργανα της ΕΕ, να δημιουργηθούν κοινή δημοσιονομική πολιτική, άμυνα και ενεργειακές πολιτικές, και ταυτόχρονα να επιδιωχθεί μεγαλύτερος εκδημοκρατισμός.
Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, η Ευρώπη θα μπορούσε τελικά να αναδειχθεί ως ισχυρός παράγοντας στις διεθνείς υποθέσεις. Θα μπορούσε να είναι η τρίτη μεγαλύτερη χώρα του κόσμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης με τα αγγλικά, ειρωνικά, ως διοικητική γλώσσα. Αλλά, δυστυχώς, η πολιτική βούληση για την επίτευξη μιας τέτοιας έκβασης είναι απίθανο να εμφανιστεί, ώσπου οι συνθήκες στην Ευρώπη να γίνουν πολύ χειρότερες από ό,τι είναι τώρα.

* Ο κ. Slawomir Sierakowski, ιδρυτής του κινήματος Krytyka Polityczna, είναι διευθυντής του Institute for Advanced Study στη Βαρσοβία.
* tovima.gr

Τρίτη 28 Ιουνίου 2016

Τέλος τα αγγλικά ως επίσημη γλώσσα στην ΕΕ λόγω Brexit ;;;




Σε δημοσίευμά της η Wall Street Journal αναφέρει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εκτός από τη Βρετανία ετοιμάζεται να αποχαιρετήσει και τα αγγλικά από επίσημη γλώσσα.

Σύμφωνα μάλιστα με το εν λόγω δημοσίευμα, η Κομισιόν άρχισε να χρησιμοποιεί τη γαλλική και γερμανική γλώσσα με μεγαλύτερη συχνότητα στις επίσημες επικοινωνίες της, ως μια συμβολική κίνηση μετά το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος.

Υπενθυμίζεται ότι η επικεφαλής της επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ντανούτα Χούμπνερ κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης τύπου σχετικά με τις νομικές επιπτώσεις της απόφασης των Βρετανών να αποχωρήσουν από την ΕΕ ανέφερε χαρακτηριστικά ότι: «Η αγγλική είναι η επίσημη γλώσσα μας διότι είχε οριστεί από τη Βρετανία. Εάν δεν έχουμε πλέον τη Βρετανία στους κόλπους μας, δεν θα έχουμε τα αγγλικά».

Αρκετά πάντως είναι και τα διεθνή δημοσιεύματα που σχολιάζουν ότι ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, από την ημέρα του που ο βρετανικός λαός αποφάσισε να αποχωρήσει από την ΕΕ, μιλάει μόνο σε γερμανικές εφημερίδες, μια κίνηση που θεωρείται από πολλούς εσκεμμένη.



Πηγή:wsj.com , enikos.gr


Η φωτογραφία των μεταναστών-γιατρών στη Βρετανία που έγινε viral




Το γύρο του διαδικτύου κάνει η φωτογραφία  ομάδας γιατρών που έχουν μεταναστεύσει από διάφορες χώρες και εργάζονται στη Μ.Βρετανία με το σχόλιο «εμείς είμαστε η Ευρώπη».

Στη φωτογραφία που δημοσίευσε στον λογαριασμό της στο Twitter η Kate Kelly απεικονίζονται 7 γιατροί μέσα στο χειρουργείο να κρατούν χαρτιά, στα οποία έχουν γράψει τη χώρα καταγωγής τους και την ειδικότητα τους. Είναι τρεις νοσηλευτές από την Ισπανία, μία ακτινολόγος από την Ιρλανδία, ένας αναισθησιολόγος από τη Γερμανία, ένας ουρολόγος από την Ελλάδα και ένας Βρετανός πακιστανικής καταγωγής, ουρολόγος.

Η Kate Kelly αναφέρει ότι: «Σήμερα έχουμε δουλέψει σκληρά για να βελτιώσουμε την ζωή των ανθρώπων, αυτό είναι που κάνουν οι φίλοι μας από την Ευρώπη για το βρετανικό εθνικό σύστημα υγείας».


Δείτε τη φωτογραφία:




Μεταρρύθμιση, μεταμόρφωση, τι;








Ο Στάθης στον eniko

Είναι εντυπωσιακό, αλλά αμέσως μετά την έκβαση του βρετανικού δημοψηφίσματος ευρέθησαν πολίτες (μάλιστα κατά σεβαστόν αριθμό) οι οποίοι, εξ απαρέσκειας για το αποτέλεσμα, ζήτησαν και ζητούν να διεξαχθεί νέο δημοψήφισμα - μάλιστα με νέες προδιαγραφές, τις δικές τους (δεν έχει σημασία ποιες). Αυτά δεν συνέβαιναν

ούτε στη μυθική προκατακλυσμιαία χώρα των Ακέφαλων, συμβαίνουν όμως στη Γηραιά Αλβιώνα. Αποδεικνύοντας ότι τριάντα χρόνια ενιαίας σκέψης με επίκεντρο τον Ιδιώτη έχουν κάνει τα μυαλά νιανιά.

Δύο πραγματολογικά χαρακτηριστικά του δημοψηφίσματος έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα: το πρώτον είναι ότι οι μεσήλικες και οι ηλικιωμένοι ψήφισαν υπέρ της εξόδου, όσοι είναι φτωχοί, συνεπώς για ταξικούς λόγους. Διότι οι άνθρωποι αυτοί ενθυμούνται ακόμη το οκτάωρο, την κραταιά συνδικαλιστική εκπροσώπηση, την αξιοπρέπεια (αλλά και την πολιτική παρέμβαση της εργατικής τάξης) και τα θέλουν πίσω. Οι νεότεροι, άνευ τέτοιας μνήμης, συνηθισμένοι στον κυρίαρχο πολιτισμό του Ιδιώτη, στο ο σώζων εαυτόν σωθήτω και στον νόμο της επιβίωσης του ισχυρότερου, ψήφισαν παραμονή, διότι δεν έχουν πάθει ακόμα όσα έπαθαν οι προγενέστεροι, διότι πιστεύουν ότι οι ίδιοι δεν θα τα πάθουν, διότι η ζωή είναι ακόμα για αυτούς μια περιπέτεια ευκαιριών και όχι καταστροφών - είναι ακόμα ο καθένας απ’ αυτούς «Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς»κι ας

είναι ήδη σκλάβοι αμείλικτων σαλτιμπάγκων. Ολο αυτό είναιάκρωςδυσοίωνο, καθότι οι παλαιότεροι απέρχονται, οι νεότεροι επέρχονται - και μ’ αυτά τα μυαλά, όντας η χαρά του νεοφιλελευθερισμού, θα γίνουμε όλοι η χαρά του πολέμου, όπως είμαστε ήδη η χαρά της ανεργίας και της λεηλασίας.

Είναι παράδοξο (αλλά παράδοξο δεν είναι) ότι οι άνθρωποι που την εποχή της ψευδούς ευμάρειας ζούσαν διά της γκλαμουριάς και του λάιφ στάιλ τη ζωή τωνάλλων, τώρα στον καιρό της κρίσης ζουν επίσης τη ζωή των άλλων μέσα από ψευδείς ελπίδες, άκρατο ατομικισμό και πλήρη αποϊδεολογικοποίηση. Ανιστόρητοι και απολίτικοι, γίνονται εύκολα θύματα της θηριώδους προπαγάνδας κι όλων των κυρίαρχων στερεοτύπων. Λόγου

χάριν: «η Ενωση εξασφάλισε την ειρήνη», βεβαίως, σε όλους πλην των λαών της Γιουγκοσλαβίας (σε ευρωπαϊκό έδαφος) και δεκάδων άλλων λαών στα εδάφη των κατώτερων θεών. Ας μη μιλήσουμε για την ανάμειξη της Ενωσης στον εμφύλιο της Ουκρανίας, στην επιβολή των απολυταρχικών ολιγαρχιών στις χώρες της Βαλτικής και όπου αλλού μπόρεσε, ας μη μιλήσουμε για τη δημιουργία προτεκτοράτων και ειδικών οικονομικών ζωνών, ας μη μιλήσουμε για την εξόντωση της εργασίας μέσα στις ίδιες τις πρωτεύουσες χώρες της Ενωσης, τη Γερμανία και τη Γαλλία, και

ας αναρωτηθούμε: αυτό το πράγμα (που ήταν ευθύς εξαρχής προδιαγεγραμμένο να γίνει έτσι, ή που μεταμορφώθηκε και έγινε έτσι) μεταρρυθμίζεται;

Οσον οι δυνάμεις που έκαναν την Ενωση κατ’ εικόνα και ομοίωσίντους παραμένουν κυρίαρχες, η Ενωση δεν μεταρρυθμίζεται. Οι δυνάμεις που έκαναν την Ενωση Μολώχ και Μαμωνά, δεν γίνεται να γίνουν αίφνης Ουρσουλίνες και να τη μεταμορφώσουν σε Ντίσνεϋλαντ της εργασίας και της χαράς. Ούτε κάτω από την πίεση των λαών. Η Γαλλία φλέγεται, η Βρετανία σάλπαρε, η Ισπανία αγωνιά, η Ιταλία παραπαίει, η Ελλάδα ψυχορραγεί, αλλά

τα διευθυντήρια της εκγερμανιζόμενης Ενωσης των δέκα σάπιων τραπεζών καθώς και η γραφειοκρατία των παρασίτων στις Βρυξέλλες συνεχίζουν τον ίδιο χαβά. Τώρα θέλουν να τιμωρήσουν τη Βρετανία, ει δυνατόν να τη ακρωτηριάσουν, και βεβαίως προτίθενται να εφαρμόσουν παντού ακόμα πιο άγρια λιτότητα, ακριβώς για να μην καταρρεύσουν. (Ωσπου να οδηγηθούν ασφαλώς στην κατάρρευση, αλλά αυτό αφορά στα επίχειρα των έργων τους, στην τύφλα αυτής της πολιτικής κι όχι στον τρόπο που αυτές οι δυνάμεις αντιλαμβάνονται τη συγκυρία.) Η Ενωση

δεν πρόκειται να μεταρρυθμισθεί, κάτω απ’ την πίεση των λαών (αν υπάρξει εντονότερη), μπορεί μόνον να ανατραπεί. Να διαλυθεί.

Υπό αυτήν τη μορφή της Ενωσης , τα κράτη-μέλη βρίσκονται σε πόλεμο με τους λαούς-μέλη. Αυτή η διαδικασία ξεδιπλώνεται δεκαετίες τώρα, αλλά ευρέως αντιληπτή στους λαούς έχει γίνει τα τελευταία λίγα χρόνια. Η Ενωση έχει γίνει πλέον

φανερό ότι δεν μεταρρυθμίζεται, και το μέρος εκείνο της Αριστεράς που συμβαδίζει με τις εξελίξεις που δρομολογούν οι κυρίαρχες δυνάμεις της Ενωσης, Αριστερά δεν είναι. Μπορεί να είναι καταναλωτής των δικών της στερεοτύπων (ότι οι λαοί μπορούν να πετύχουν μια Ενωση των λαών), μπορεί να είναι φορέας καλών ελπίδων και καλών προθέσεων, αλλά παραγωγός φιλολαϊκής πολιτικής δεν είναι. Εξ ου και η αμηχανία του Εργατικού Κόμματος (και η κρίση στην οποίαν τώρα περιέρχεται). Για μιαν ακόμα φορά, υποστηρίζοντας,

έστω με τις επιφυλάξεις, την κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη πολιτική, είδε μεγάλο μέρος της βάσης του να το εγκαταλείπει, είδε προπύργιά του να χάνονται. Τα στερεότυπα για ακροδεξιές και εθνικιστικές ροπές μπορεί να είναι παρηγοριά στον άρρωστο, αλλά επιβεβαιώνουν εκ των υστέρων αυτό που έχει συμβεί εκ των προτέρων: την αποξένωση της Αριστεράς απ’ τον λαό,

την ενσωμάτωσή της στο κυρίαρχο «αφήγημα», όπως είναι ο ευφημισμός της κυρίαρχης προπαγάνδας.

Η Ενωση δεν μεταρρυθμίζεται. Οπως δεν μπόρεσε να μεταρρυθμισθεί η ΕΣΣΔ. Μάλιστα από την κορυφή. Με τον Αντρόπωφ και τον Γκορμπατσόφ. Πόσω μάλλον από τη βάση. Οπου ουδεμία προσπάθεια εκδηλώθηκε τότε. Από μια κοινωνία αποξενωμένη από την πολιτική. Αιχμάλωτη μιας αδίστακτης γραφειοκρατίας, ενός παράλυτου κομμουνιστικού κόμματος και μιας δημοκρατίας νεκρής εν τη γενέσει της.

Σήμερα η Ενωση σκοτώνει με τη σειρά της τις αστικές δημοκρατίες, τις οδηγεί προς την Ακροδεξιά (και ταυτοχρόνως καταγγέλλει τον ακροδεξιό κίνδυνο) που η οικονομική τρομοκρατία τροφοδοτεί - κόλπο γκρόσο. Κι όχι μόνον η Ενωση, αλλά τα κράτη-μέλη έχουν στραφεί κατά των λαών τους, επιβάλλοντας μια αμείλικτη οικονομική δικτατορία και την ανάλογη πολιτική τυραννία (και αποβλάκωση). Σε αυτήν τη σκακιέρα οι Δυνατοί έχουν όλα τα λευκά από χέρι και οι αδύναμοι ένα μαύρο πιόνι μόνον του

Οσο για το προσφυγικό, είναι ένα «χρήσιμο πρόβλημα». Πρώτον, αυτοί που κόπτονται για τη λύση του βγάζουν τρελά λεφτά απ’ τη λεηλασία διά των πολέμων των χωρών που στη συνέχεια «εξάγουν» πρόσφυγες. Δεύτερον, πλουτίζουν ακόμα πιο πολύ διά της συσσώρευσης φθηνού εργατικού δυναμικού στις χώρες υποδοχής. Τρίτον, πλουτίζουν επίσης διά της εμπορίας των ίδιων των προσφύγων - συχνά της σωματεμπορίας. Τέταρτον, βγάζουν λεφτά διά της δημιουργίας προσοδοφόρου παραοικονομίας γύρω από τα γκέτο και τις διαδρομές μέσω ΜΚΟ και τοπικών λήσταρχων. Πέμπτον, στερεώνονται διά της ξενοφοβίας που σπρώχνει τους πιο αδύναμους πολίτες στον ρατσισμό και την ακροδεξιά, ενισχύοντας έτσι τη διαδικασία εκφασισμού των δημοκρατιών. Εκτον, διχάζουν τις κοινωνίες αντιπαραθέτοντας πρόσφυγες και γηγενείς. Εβδομον, οργανώνουν την αέναη ανακύκλωση της τρομοκρατίας - αντιτρομοκρατίας. Η αντίσταση των κολασμένων στις πατρίδες τους και τα χτυπήματα των κολασμένων στις δυτικές μητροπόλεις δίνουν στους διεθνείς δολοφόνους ένα «καλό» άλλοθι για νέες στρατιωτικές - αστυνομικές επιχειρήσεις στις χώρες των προσφύγων, αλλά και στις χώρες υποδοχής τους. Εισβολές εκτός Ενωσης, καταστολή εντός Ενωσης, αυτός είναι ο σύγχρονος Ιανός της Ολιγαρχίας.

Αυτό το μοντέλο έχει κρατήσει πολύ, έχει αιματοκυλίσει κόσμο και κοσμάκη, έχει σκλαβώσει τους εργαζομένους κατά μάζες και δεν οδηγεί πουθενά - παρά μόνον στην επιδείνωσή του. Είναι ένα

μοντέλο εξαιρετικά ηλίθιο για να μπορεί να μεταρρυθμίσει τον εαυτόν του, και είναι μάλλον ηλίθιο να πιστεύουμε κι εμείς ότι αυτό το πράγμα μπορεί να μεταμορφωθεί προς το ανθρωπινότερο. Πείτε μου

μια μόνον μεταρρύθμιση στο πλαίσιο της Ενωσης που έκανε καλό στην εργασία και τον εργαζόμενο άνθρωπο, εδώ και πολλά χρόνια. Μία!

Αυτό το πράγμα δεν μεταρρυθμίζεται. Ανατρέπεται...

enikos.gr

Αυστηρό μήνυμα της Μέρκελ στη Βρετανία λόγω Brexit


Δεν μπορεί να υπάρξει «διακριτική ευχέρεια επιλογής» στην υπόθεση του Brexit, τόνισε η Καγκελάριος Μέρκελ, αναφερόμενη στις διαπραγματεύσεις 
που θα διεξαχθούν μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Βρετανίας για την έξοδο της τελευταίας.
Μιλώντας νωρίτερα στο ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο, ενόψει της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε., η Μέρκελ τόνισε ότι η Γερμανία θα καταβάλει κάθε προσπάθεια προκειμένου η Ένωση των 27 να παραμείνει ισχυρή και ενωμένη, αλλά και να διατηρήσει στενούς δεσμούς με τη Βρετανία.

«Η σημασία της απόφασης (των Βρετανών) δεν μπορεί ακόμη να υπολογιστεί με ακρίβεια. Η περασμένη Πέμπτη ήταν ένα σημείο καμπής για την Ευρώπη. Μια κατάσταση χωρίς προηγούμενο στα τελευταία 60 χρόνια», δήλωσε η Μέρκελ και πρόσθεσε ότι οι «είναι κρίσιμο οι 27 εναπομείνασες χώρες να αποδείξουν ότι είναι τόσο ικανές όσο και πρόθυμες να κάνουν τα απαραίτητα βήματα προς τα εμπρός».

Αναφερόμενη στην αντίδραση της ΕΕ, η Καγκελάριος προειδοποίησε ότι η διάσπαση θα ήταν ο λάθος τρόπος αντιμετώπισης του Brexit και δεσμεύθηκε «να κάνει το παν για να την αποτρέψει», κερδίζοντας το παρατεταμένο χειροκρότημα των βουλευτών. Ενόψει της αποψινής Συνόδου, δήλωσε ότι πέντε μέρες μετά το δημοψήφισμα η κατάσταση είναι πιο ξεκάθαρη και αναφέρθηκε στις εξής προτεραιότητες: Να αποδείξουμε ότι μπορούμε να λάβουμε τις σωστές αποφάσεις, η ίδια η Βρετανία να ξεκαθαρίσει πώς βλέπει την μελλοντική συνεργασία της με την ΕΕ, χωρίς, όπως είπε, να τεθεί εν αμφιβόλω το γεγονός ότι το θέμα αποτελεί εσωτερική υπόθεση της χώρας, να διασφαλιστεί ότι μέχρι η βρετανική κυβέρνηση να υποβάλει επισήμως το αίτημά της δεν διεξάγονται επίσημες ή ανεπίσημες διαπραγματεύσεις και να τονιστεί ότι έως ότου η Βρετανία αποχωρήσει, παραμένει κράτος-μέλος της ΕΕ, με τις ίδιες υποχρεώσεις και πλεονεκτήματα.

Σε ό,τι αφορά τις διαπραγματεύσεις για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ, η Μέρκελ τόνισε επανειλημμένα ότι η γερμανική κυβέρνηση θα προσπαθήσει ώστε οι αποφάσεις να είναι προς όφελος των πολιτών, απέκλεισε ωστόσο το ενδεχόμενο να επιτραπεί στους Βρετανούς να επιλέξουν τα πλεονεκτήματα που τους συμφέρουν, απορρίπτοντας τις υποχρεώσεις. «Η Ευρώπη δεν είναι αυτό που σχεδιάστηκε, αλλά η υπόσχεση της ευημερίας δεν θα καταστραφεί εξαιτίας του εγωισμού μεμονωμένων κρατών», συνέχισε η Καγκελάριος, για να προσθέσει ότι τώρα πρέπει οι 27 να αποφασίσουν για έναν νέο δρόμο και κυρίως να θέσουν στο επίκεντρο των προσπαθειών τους τους νέους, ιδίως στο θέμα της απασχόλησης.

Μεταξύ των προτεραιοτήτων που πρέπει να θέσει η ΕΕ, η Μέρκελ ανέφερε ακόμη την πολιτική για την ασφάλεια και την γειτονία και σημείωσε ενδεικτικά την συμφωνία με την Τουρκία για την προσφυγική κρίση. «Λειτουργεί, αλλά απέχει ακόμη πολύ από την πλήρη εφαρμογή της», δήλωσε χαρακτηριστικά, τονίζοντας και πάλι ότι σε έναν κόσμο ταραχώδη, καμία χώρα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις μόνη της.

Ολοκληρώνοντας την ομιλία της, η Καγκελάριος αναφέρθηκε για μία ακόμη φορά στα επιτεύγματα για τα οποία πρέπει να είναι υπερήφανη η Ευρωπαϊκή Ένωση: Το πρόγραμμα Erasmus, η Σένγκεν, η ελευθερία της κοινής αγοράς κλπ. «Μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι για τις κοινές αξίες μας. Για αυτό το κοινωνικό μοντέλο μας ζηλεύουν πολλοί στον κόσμο. Πρέπει τώρα να εργαστούμε για να αντισταθμίσουμε την έξοδο της Βρετανίας. Θα το πετύχουμε. Διότι από τη μια πλευρά είμαστε αρκετά ισχυροί για να αντιμετωπίσουμε την αποχώρηση της Βρετανίας και από την άλλη δεν υπάρχει εναλλακτική», κατέληξε η Μέρκελ

enikos.gr

Ο Άρης είχε κάποτε όσο οξυγόνο έχει και η Γη








Μια κατηγορία χημικών ουσιών, τα οξείδια του μαγγανίου, που ανιχνεύθηκαν σε υψηλά επίπεδα στα πετρώματα του 'Αρη από τα επιστημονικά όργανα του ρόβερ Curiosity της NASA, δείχνουν ότι κάποτε ο γειτονικός πλανήτης είχε περισσότερο οξυγόνο στην ατμόσφαιρά του από ό,τι σήμερα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την πλανητική επιστήμονα Νίνα Λάντσα του Εθνικού Εργαστηρίου Λος 'Αλαμος στο Νέο Μεξικό, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Geophysical Research Letters" της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης.

Το αυξημένο οξυγόνο στον 'Αρη συνδέεται μάλλον με την εποχή που ο πλανήτης είχε άφθονα νερά. Οι ενδείξεις για περισσότερο οξυγόνο, σε συνδυασμό με άλλα ευρήματα του ίδιου αμερικανικού ρομποτικού ρόβερ, όπως η ύπαρξη αρχαίων λιμνών, δείχνουν ότι ο «κόκκινος πλανήτης» έμοιαζε περισσότερο με τη Γη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.

«Τώρα που ανακαλύψαμε αυτά τα οξείδια στον 'Αρη, αναρωτιόμαστε πώς στο καλό μπορεί να δημιουργήθηκαν. Οι μόνοι τρόποι στη Γη που γνωρίζουμε πώς μπορούν να παραχθούν αυτά τα οξείδια του μαγγανίου, είναι να εμπλέκεται είτε το ατμοσφαιρικό οξόνο, είτε τα μικρόβια», δήλωσε η Λάντσα.


Επειδή, προς το παρόν τουλάχιστον, η πιθανότητα ύπαρξης μικροβίων φαίνεται παρατραβηγμένη, οι επιστήμονες θεωρούν πιο πιθανό ότι η απάντηση βρίσκεται στην ύπαρξη πολύ περισσότερου οξυγόνου στην αρειανή ατμόσφαιρα.

«Τα οξείδια του μαγγανίου δεν μπορούν να δημιουργηθούν χωρίς άφθονο νερό σε υγρή μορφή και χωρίς έντονα οξειδωτικές συνθήκες. Εδώ στη Γη είχαμε πολύ νερό και τα οξείδια του μαγγανίου δεν δημιουργήθηκαν παρά μόνο όταν τα επίπεδα οξυγόνου στη γήινη ατμόσφαιρα αυξήθηκαν», διευκρίνισε η Λάντσα.


Για τους γεωεπιστήμονες, η μελέτη των συγκεντρώσεων οξειδίων του μαγγανίου στα γεωλογικά στρώματα της Γης αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα για τη διαχρονική εξέλιξη της χημικής σύνθεσης της ατμόσφαιρας και τη σταδιακή αύξηση του οξυγόνου.

Αν αυτό όντως συνέβη και στον 'Αρη, το ερώτημα είναι πώς βρέθηκε τόσο οξυγόνο κάποτε στην αρειανή ατμόσφαιρα. Μια πιθανότητα, κατά τους ερευνητές, είναι ότι προήλθε από τη διάσπαση του επιφανειακού νερού του πλανήτη, όταν ο 'Αρης έχασε το προστατευτικό μαγνητικό πεδίο του, με συνέπεια η ιοντίζουσα ηλιακή ακτινοβολία να διασπά τα μόρια του νερού σε οξυγόνο και υδρογόνο.

Λόγω της σχετικά μικρής βαρύτητάς του, ο 'Αρης δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα πολύ ελαφριά άτομα του υδρογόνου, όμως τα βαρύτερα άτομα του οξυγόνου παρέμειναν. Στη συνέχεια, αντιδρώντας με τα πετρώματα, τα οξείδωσαν (οξείδια του σιδήρου, μαγγανίου κ.α.) και τους προσέδωσαν την εικόνα σκουριάς που καλύπτει σήμερα την επιφάνειά του.

Προς το παρόν, παραμένει αδύνατο να επιβεβαιωθεί το σενάριο ότι κάποτε ο 'Αρης είχε πολύ οξυγόνο στην ατμόσφαιρά του. Παρόλο που το οξυγόνο θεωρείται «υπογραφή» της ζωής, η όλη διαδικασία για τη δημιουργία του μπορεί να γίνει και με καθαρά γεωχημικό τρόπο, χωρίς να εμπλακούν μικροοργανισμοί.

Τα οξείδια του μαγγανίου ανακαλύφθηκαν από το ρόβερ Curiosity στην περιοχή Κίμπερλι του κρατήρα Γκέιλ, τον οποίο συνεχίζει να εξερευνά από το 2012. Το άλλο ρόβερ της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας, το Opportunity, που βρίσκεται στον 'Αρη από το 2004, είχε πρόσφατα ανακαλύψει επίσης οξείδια του μαγγανίου σε μια απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων από το Curiosity.

Αυτό ενισχύει την άποψη ότι οι οξειδωτικές συνθήκες που ευνόησαν τη δημιουργία αυτών των πετρωμάτων, ήσαν όχι τοπικά περιορισμένες, αλλά εξαπλωμένες σε όλο τον πλανήτη.

Πηγή: http://www.skai.gr 28.06.16

Η «μαύρη» επέτειος των capital controls: Πώς χάθηκαν 100 δισ. ευρώ σε ένα χρόνο


«Δισεκατομμύρια» οι πληγές σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά
 - Το Δημόσιο πήρε νέο δάνειο 6 δισ. ευρώ για να ανακεφαλαιοποιήσει ξανά τις ελληνικές τράπεζες 
- Σε 25.990 ανήλθαν τα λουκέτα των επιχειρήσεων 
- Στο ναδίρ ακόμη η εμπιστοσύνη των καταθετών


Κωστής Πλάντζος

Τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ προσεγγίζουν ή και ξεπερνούν οι ζημιές για την ελληνική οικονομία, έναν χρόνο μετά την επιβολή των κεφαλαιακών περιορισμών (capital controls) στις ελληνικές τράπεζες.

Φυγή καταθέσεων, κατακρήμνιση του τραπεζικού κλάδου και νέα ανακεφαλαιοποίηση, πλήρης απαξίωση των χρηματιστηριακών αξιών, νέα δάνεια με νέο σκληρό Μνημόνιο, αποκλεισμός από την ποσοτική χαλάρωση (QE) και το waiver της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αποστέρηση της χώρας από τα ANFA’s και SNP’s που έρχονταν από τις κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης στη χώρα μας, έλλειψη ρευστότητας, ανακοπή των θετικών ρυθμών ανάπτυξης που είχαν ήδη φανεί για κάποια τρίμηνα, χιλιάδες «λουκέτα» επιχειρήσεων, αύξηση της ανεργίας, είναι μερικά μόνο από τα πλήγματα που κατεγράφησαν εδώ και δώδεκα μήνες.

Και μπορεί τα νοικοκυριά που πριν ένα χρόνο σχημάτιζαν ουρές έξω από τράπεζες και πρατήρια βενζίνης να συνεχίζουν να ζουν με όριο αναλήψεων τα 60 ευρώ ημερησίως ή 420 ευρώ την εβδομάδα, αλλά η πραγματική ζημιά θα ήταν ενδεχομένως ακόμα μεγαλύτερη αν δεν είχαν ληφθεί τα μέτρα ελέγχου στις κινήσεις κεφαλαίων, που υπαγορεύτηκαν από την ανάγκη αποτροπής της πλήρους κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος και της χώρας, λόγω της μαζικής φυγής καταθέσεων, της αποεπένδυσης και της κρίσης εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία.


«Δισεκατομμύρια» πληγές
Τι άλλαξε και τι έχασαν οι ελληνικές επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, από την 28η Ιουνίου πέρυσι εξαιτίας του δημοψηφίσματος και των capital controls στα οποία οδήγησε; Αν και δεν υπάρχει κάποια συνολική επίσημη καταγραφή, οι απώλειες είναι μετρήσιμες:

-Σχεδόν 40 δισ. ήταν οι απώλειες για τον χρηματοπιστωτικό κλάδο μετά το κλείσιμο των τραπεζών. Ουσιαστικά εξανεμίστηκαν 25 δισ. για το δημόσιο από την πρώτη ανακεφαλαιοποίηση. Οι τιμές των μετοχών κατέρρευσαν και οι μικροεπενδυτές έχασαν αξίες τουλάχιστον 9 δισ. ευρώ, που για πολλούς ήταν το τελευταίο αποκούμπι τους. Το ελληνικό δημόσιο πήρε νέο δάνειο 6 δισ. ευρώ για να ανακεφαλαιοποιήσει ξανά τις ελληνικές τράπεζες, που επιβαρύνουν όλους τους Έλληνες φορολογούμενους.

-Μέχρι και 25 ή 30 δισ. ευρώ (δηλαδή το 33% από το διαπραγματεύσιμο χρέος των 80 δισ. της χώρας) εκ των οποίων τουλάχιστον 4-5 σε ένα χρόνο, θα μπορούσε να αντλήσει η χώρα μας, εκμεταλλευόμενη την παροχή ρευστότητας 1 τρισ. ευρώ που ξεκίνησε να διαθέτει από πέρυσι η ΕΚΤ στα κράτη τηςΕυρωζώνης. Με το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, η ΕΚΤ ρίχνει χρήμα 60 δισ. ευρώ στην Ευρωζώνη, από τα οποία θα μπορούσε να επωφεληθεί η Ελλάδα. Από τον Ιανουάριο του 2015 όμως ο Μάριο Ντράγκι είχε ξεκαθαρίσει πως η Ελλάδα θα εξαιρεθεί από το QE, αν βρεθεί εκτός του προγράμματος διάσωσης –όπως συνέβη στις 30 Ιουνίου πέρυσι. Ένα χρόνο αργότερα, μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, συζητείται και πάλι να ενταχθεί η Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης όπως οι άλλες χώρες, όχι όμως πριν το φθινόπωρο. Άλλα 150 εκατ. ευρώ το χρόνο (2015-2016) η ελληνική οικονομία από την διακοπή του waiver, αλλά η κυβέρνηση το υπολογίζει ήδη σαν ετήσιο όφελος από το 2016 και μετά, λόγω της επαναφορά του που μόλις την περασμένη εβδομάδα αποφασίστηκε.

-Τουλάχιστον 2 δισ. (από τα συνολικά 9 δισ. ευρώ) δεν επέστρεψαν στην χώρα μας από τις ευρωπαϊκές τράπεζες (ANFA’s και SNP’s) επειδή δεν ολοκληρώθηκε ομαλά το ελληνικό πρόγραμμα που έληξε στις 30 Ιουνίου (το δημόσιο εισέπραξε φέτος περίπου μισό δισ. μόλις από επιστροφές κερδών από ελληνικά ομόλογα τα οποία έλαβε τον Απρίλιο από την ΤτΕ μόνον).

-Μείωση (αντί για αύξηση) του ΑΕΠ έως και 21 δισ. ευρώ που έγιναν «καπνός» από πέρυσι μέχρι εφέτος και θα λείψουν από την ελληνική οικονομία. Ενώ δηλαδή οι προβλέψεις της Κομισιόν προεξοφλούσαν ότι το ΑΕΠ της χώρας ως το τέλος του 2016 θα έφτανε στα 196 δισ. ευρώ, καθώς μέχρι και τα μέσα του 2015 καταγράφονταν αυξητικοί ρυθμοί ανάπτυξης, από την ημέρα του δημοψηφίσματος ανατράπηκαν όλα. Οι προσδοκίες διαψεύστηκαν και πλέον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει ότι το ΑΕΠ θα «προσγειωθεί» φέτος στα 175 δισ. ευρώ –και με την αισιόδοξη παραδοχή μάλιστα ότι από μεθαύριο 1ης Ιουλίου και μέχρι τέλος Δεκεμβρίου θα καταγραφούν θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης στην ελληνική Οικονομία.

-Τουλάχιστον 3 δισ. έχασε το 2015 η ελληνική ναυτιλία, όπως αναλύεται στην τελευταία έκθεση νομισματικής πολιτικής της ΤτΕ. Το 2014 οι καθαρές εισπράξεις υπηρεσιών διαμετακομιστικού εμπορίου της χώρας ήσαν 8,5 δισ. ευρώ, ενώ το 2015 μειώθηκαν σε 6 δισ. (-29,5% ή 1,4% του ΑΕΠ). Μάλιστα, η σύγκριση της εξέλιξης των εσόδων σε σχέση με το 2014 δεν λαμβάνει υπόψη το πώς θα εξελίσσονταν δυνητικά τα έσοδα το 2015, με βάση τους παράγοντες που τα προσδιορίζουν, εάν απουσίαζαν οι κεφαλαιακοί έλεγχοι. Για το 2015, οι εισπράξεις σύμφωνα με τους προσδιοριστικούς τους παράγοντες, χωρίς την επίδραση των κεφαλαιακών ελέγχων εκτιμάται πως θα έφταναν στα 9 δισ. ευρώ, αντί 6 δισ. ευρώ που τελικά πραγματοποιήθηκαν. Προκύπτει έτσι ότι η επίπτωση των κεφαλαιακών ελέγχων στις καθαρές εισπράξεις υπολογίζεται στο ποσό των 3,037 εκατ. ευρώ ή στο 1,7% του ΑΕΠ για το 2015.

-Το Χρηματιστήριο της Αθήνας από τις 26 Ιουνίου πέρυσι (και αφού έκλεισε για δύο μήνες) έφτασε να χάνει μέχρι και 45% της αξίας του, ενώ από τις 800 μονάδες τότε, τώρα ο Γενικός δείκτης «φλερτάρει» με τις 500 μονάδες (λόγω Brexit ). Συνολικά χάθηκαν πάνω από 30 δισ. από όλες τις μετοχές και πλέον τα 2/3 των μετοχών ανήκουν σε ξένους επενδυτές.

Επιπλέον αυτών, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΣΕΕ:

  • -τα «λουκέτα» επιχειρήσεων ανήλθαν σε 25.990 μέχρι σήμερα, από την επιβολή των capital controls.
  • -ιδρύθηκαν 3.000 λιγότερες επιχειρήσεις. Από τις 15.379 νέες επιχειρήσεις πέρυσι, φέτος ενεγράφησαν στο ΓΕ.ΜΗ 12.486 νέες επιχειρήσεις, έναντι των 18.030 το 2014 και των 20.024 το 2013.
  • -πτώση των εξαγωγών κατά -11,7%.
  • -η ύφεση έφτασε στο -1,3%.
  • -κατά 2,7% αυξήθηκε η αποεπένδυση στην ελληνική οικονομία.
  • -η χρηματοδότηση μειώθηκε περαιτέρω 1,9%
  • -η κατανάλωση υποχώρησε 4,3% από τα ήδη πολύ χαμηλά επίπεδα του 2015.

To χειρότερο ίσως είναι όμως, ότι η εμπιστοσύνη των καταθετών βρίσκεται στο ναδίρ, ακόμα και ένα χρόνο μετά τα capital controls. Τον Ιούνιο του 2015 «παγιδεύτηκαν» στις τράπεζες 122,1 δισ. ευρώ (έναντι υπολοίπου 151 δισ. ευρώ τον Δεκέμβριο του 2014 πριν τις εκλογές). Τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία (Απρίλιος 2016) δείχνουν ότι το υπόλοιπο μειώθηκε και άλλο, στα 121,3 δισ. ευρώ. Τα 800 εκατ. ευρώ φαντάζουν λίγα, αλλά αυτό δεν μπορεί να κρύψει ότι τα 73 από τα 121 δισ. αφορούν καταθέσεις όψεως και ταμιευτηρίου για να κινείται ο κόσμος (τον Ιούνιο του 2015 ήταν μόλις 59 δισ. ευρώ). Αντιθέτως, παρότι τα λεφτά είναι αναγκαστικά «κλειστά» στις τράπεζες, μόλις 48 δισ. είναι σε προθεσμιακή κατάθεση, έναντι 62 δισ. που ήταν τον Ιούνιο του 2015. Ουσιαστικά τα 14 δισ. ευρώ «σπάσανε» είτε για άμεσες ανάγκες ρευστότητας, είτε για να είναι έτοιμα να φύγουν αμέσως από τις τράπεζες, στην υποθετική περίπτωση που χαλάρωναν ξαφνικά τα capital controls.

Αυτό δείχνει ίσως και ότι όσο παραμένουν τα capital controls, δεν επιστρέφουν οι καταθέσεις στις τράπεζες. Από την άποψη αυτή, θυμίζει το πρόβλημα αν «η κότα γέννησε το αυγό ή το αυγό την κότα».

Για την Ιστορία, κάτι ανάλογο είχε συμβεί με τις διπλές εκλογές του Ιουνίου-Ιουλίου του 2012 , όταν υπήρχε πάλι ακραία εκροή καταθέσεων. Ωστόσο όταν τελείωσαν οι εκλογές, μέσα σε 11 μήνες (Ιούνιος 2012 - Μάιος 2013) αυξήθηκαν οι καταθέσεις κατά 12,826 δισ. ευρώ. Η σύγκριση όμως με το σήμερα (Ιούνιος ’15 - Απρίλιος ’16) δείχνει ότι οι καταθέσεις είναι 800 εκατ. λιγότερες.


Τα δραματικά γεγονότα του 2015
Η ανακοίνωση του δημοψηφίσματος από τον πρωθυπουργό, λίγο πριν τα μεσάνυχτα της Παρασκευής 26 Ιουνίου, ήρθε ως επιβεβαίωση του αδιεξόδου των πολύμηνων διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης με τους δανειστές.

Οι επιπτώσεις του δεν ήταν διαφορετικές από εκείνες που ο ίδιος ο κύριος Αλέξης Τσίπρας είχε προβλέψει από το 2011, όταν ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου είχε εξαγγείλει ένα αντίστοιχο δημοψήφισμα -που τελικώς ματαιώθηκε μετά το ταξίδι του στις Κάννες.

Το Σάββατο συνεδρίασε το Eurogroup και αποφάσισε ότι το πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας τελειώνει το βράδυ της 30ης Ιουνίου, παρότι η ελληνική κυβέρνηση είχε αιτηθεί ήδη μια νέα παράταση (που είχε δοθεί ήδη όμως στη χώρα μας και τον Δεκέμβριο του 2014 και τον Φεβρουάριο του 2015).

Το απόγευμα της Κυριακής 28 Ιουνίου, το διοικητικό συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αποφάσισε να μην αυξήσει άλλο το ποσό της ρευστότητας που έδινε στις ελληνικές τράπεζες μέσω του ELA, αλλά να το διατηρήσει στο επίπεδο της Παρασκευής.

Τότε συνεδρίασε το Συμβούλιο Συστημικής Ευστάθειας που εισηγήθηκε στο υπουργικό συμβούλιο την επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων και τα ξημερώματα της Δευτέρας εκδόθηκε πράξη νομοθετικού περιεχομένου, με την οποία η περίοδος από τις 28 Ιουνίου έως τις 6 Ιουλίου κηρύχθηκε τραπεζική αργία, για να προληφθούν οι επιπτώσεις που ήδη εκδηλώνονταν στην αγορά.
protothema.gr

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016

Ο Νίκος Μπογιόπουλος ΔΙΑΣΥΡΕΙ χωρίς έλεος τον Γ. Πρετεντέρη για τους ...ύμνους του υπέρ των ΄Αγγλων που ματοκύλησαν την Αθήνα

Προσθήκη λεζάντας

Μια απάντηση 
 στον Γιάννη Πρετεντέρη

Μια απάντηση στον Γιάννη Πρετεντέρη και στις απόψεις του που υμνούν τους Άγγλους που προκάλεσαν τόσα δεινά και φρικαλεότητες στον τόπο μας στη δεκαετία του 1940 και τους ταγματασφαλιτες - σφαγείς του λαού, έδωσε ο Νίκος Μπογιόπουλος.

Διαβάστε το άρθρο του:


Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ο κ. Πρετεντέρης ανήμερα του δημοψηφίσματος στη Βρετανία συνέγραψε ένα εμβριθές άρθρο στα «Νέα» για να διαδηλώσει την πίστη του στην ανάγκη παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ.

Στα θετικά των εν γένει ελληνοβρετανικών σχέσεων που τον έκαναν ως Έλληνα πατριώτη να επιζητά το Bremain, ο κ. Πρετεντέρης συμπεριέλαβε κι αυτά: «(…) στους Άγγλους – έγραψε – χρωστάμε και μερικές χάρες. Από τον Μπάιρον έως τον Λόιδ Τζορτζ και τον τεράστιο Ουίνστον. Από το Ναυαρίνο και το Ελ Αλαμέιν έως τον Δεκέμβρη του ’44».

Θυμίζουμε ότι τον Δεκέμβρη του ’44, αυτό που έκαναν οι Εγγλέζοι – και για το οποίο τόσο τους θαυμάζει ο Πρετεντέρης – ήταν (σε συνεργασία με τους δοσίλογους, τους ταγματασφαλίτες, τους χίτες και τους πρώην γερμανοτσολιάδες που μετατράπηκαν σε βρετανοτσολιάδες και κατόπιν σε αμερικανοτσολιάδες) να συμπεριφερθούν στην Αθήνα ως δύναμη κατοχής.

Η διαταγή του Τσόρτσιλ στις 5/12/1944 προς τον στρατηγό του, τον Σκόμπυ, ήταν σαφής: «Είσθε υπεύθυνος για την τήρηση της τάξεως στην Αθήνα και πρέπει να εξουδετερώσετε ή να συντρίψετε όλες τις ομάδες του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, που θα πλησιάσουν προς την πόλη. Μη διστάζετε, πάντως, να ενεργείτε σαν να βρίσκεστε σε κατεχόμενη πόλη , όπου έχει ξεσπάσει τοπική εξέγερση» (Γ. Ανδρικόπουλου: «1944 Κρίσιμη Χρονιά», εκδόσεις «Διογένης», τόμος Β`, σελ. 257 – Ριζοσπάστης, Γ.Πετρόπουλος, 1/12/2002).

Τις προηγούμενες μέρες, στις 3 και 4 Δεκέμβρη του ‘44, ήταν οι ντόπιοι φίλοι των Εγγλέζων, τα τσιράκια της εγχώριας πλουτοκρατίας που – με φόντο τα κανόνια του Σκόμπυ – έστρεψαν τα όπλα εναντίον δυο ειρηνικών και άοπλων διαδηλώσεων Ελλήνων πολιτών γεμίζοντας το Σύνταγμα με νεκρούς.

Από τους Εγγλέζους – που τόσο θαυμάζει τα πεπραγμένα τους ο Πρετεντέρης – τον Δεκέμβρη του ’44 «συνολικά στάλθηκαν στην Ελλάδα περίπου 100.000 Βρετανοί στρατιώτες – ακριβώς διπλάσιοι απ’ όσους είχαν έρθει στα 1941 για να βοηθήσουν τη μαχόμενη ενάντια στον Άξονα Ελλάδα. Ταυτόχρονα, οι Βρετανοί, εξόπλισαν και οργάνωσαν στρατιωτικά – ως Εθνοφυλακή – το σύνολο των προερχόμενων από τα Τάγματα Ασφαλείας και τους άλλους δωσιλογικούς σχηματισμούς ανδρών. Στη διάρκεια των μαχών, οι Βρετανοί χρησιμοποίησαν αεροπλάνα (καταδιωκτικά «Σπιτφάιρ», μαχητικά «Μποφάιτερς», αλλά και βομβαρδιστικά «Ουέλιγκτον»!) με ρουκέτες, βόμβες και πολυβόλα ενάντια στις θέσεις του ΕΛΑΣ, αλλά και σε τυφλά χτυπήματα ενάντια στις λαϊκές συνοικίες. Το ίδιο έπραξαν και τα πυροβόλα των πολεμικών πλοίων στον Πειραιά ή στο Φάληρο , ενώ ισχυρό πυροβολικό εγκατεστημένο στην Ψυττάλεια, στο Φάληρο και στο Χαρβάτι πραγματοποιούσε ισχυρούς βομβαρδισμούς στην πόλη» (Γιώργος Μαργαρίτης, Ριζοσπάστης, 16/12/2009).

Ήταν τότε, το Δεκέμβρη του ’44, που οι Εγγλέζοι κατέλαβαν ακόμα και τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, χτυπώντας με όλμους και πολυβόλα τον ΕΛΑΣ από τον Παρθενώνα…

Είναι πρόδηλο ότι ο αντικομμουνισμός του κυρίου Πρετεντέρη έχει προσαρμόσει τον πατριωτισμό του σε τέτοιο βαθμό, ώστε όχι μόνο να αντέχει και να αποδέχεται αλλά και να επικροτεί την παρουσία ξένου στρατού κατοχής το 1944 στην πατρίδα μας.

Άραγε, μετά τον πατριωτισμό του, θα μπορέσει να προσαρμόσει και τον φιλοευρωπαϊσμό του, στα αντίθετα με τις επιθυμίες του δεδομένα που προκάλεσε το βρετανικό δημοψήφισμα;

Το πιθανότερο είναι να το καταφέρει. Ιδίως αν ισχύει εκείνο που διαβάσαμε στον «Ριζοσπάστη» (http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3766995) πως έγραψε γι’ αυτόν κάποτε ο μακαρίτης Βασίλης Ραφαηλίδης. Ότι, δηλαδή, «ο Ι. Κ. Πρετεντέρης έχει μια απίθανη προσαρμοστικότητα. Προσαρμόζεται ακόμα και μέσα στα σκατά»
http://www.periodista.gr/

Καιάδας για συνταξιούχους με ΑΝΑΠΗΡΑ παιδιά...


Καιάδας  για  συνταξιούχους με  ΑΝΑΠΗΡΑ παιδιά...

Σάββατο 25 Ιουνίου 2016

Κερδισμένος (και) από το Brexit o Σόρος


Ο επενδυτής Τζορτζ Σόρος επέστρεψε στο «παιχνίδι» των επενδύσεων μετά από μια ανάπαυλα, με αφορμή το δημοψήφισμα στη Μεγάλη Βρετανία.

Ο Σόρος άρχισε να αγοράζει χρυσό, προβλέποντας ουσιαστικά το Brexit και προκαλώντας με τις κινήσεις του πριν από το δημοψήφισμα ανησυχία στους επενδυτές.

Ο 85χρονος κατευθύνθηκε πρόσφατα με το ταμείο του Soros Fund Management LLC, το οποίο διαχειρίζεται 30 δισεκ. δολάρια για τον κ Σόρος και την οικογένειά του, σε αγορές χρυσού και μετοχές ανθρακωρυχείων, μια επένδυση που θεωρήθηκε ως οιωνός αδυναμιών σε διάφορες αγορές, αφού οι επενδυτές βρίσκουν συχνά καταφύγιο στον χρυσό σε περιόδους αναταραχής.



Όπως ανέφερε τότε η Wall Street Journal, η προσέγγιση αυτή θεωρήθηκε ότι αντανακλά μια χειρότερη προοπτική για την οικονομία, καθώς ο Σόρος φαίνεται να ήταν πεπεισμένος για μια ανησυχητικά μεγάλη πιθανότητα να καταρρεύσει η Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω του προσφυγικού, της συνεχιζόμενης ελληνικής κρίσης αλλά και ενός πιθανού Brexit. “Αν η Μεγάλη Βρετανία τελικώς αποχωρήσει, θα υπάρξει ένα κύμα εξόδου και από άλλα κράτη και πλέον η διάλυση της Ε.Ε. θα καταστεί αναπόφευκτη", είχε δηλώσει.

Οι βρετανικές εφημερίδες είχαν με κάποιο φόβο τις κινήσεις αυτές που το 1992 "τίναξε στον αέρα" την Τράπεζα της Αγγλίας, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη με τις κινήσεις του. Σύμφωνα με το βρετανικό υπουργείο Οικονομικών οι απώλειες για τη βρετανική οικονομία ήταν 3,4 δισεκ. στερλίνες. Τα κέρδη για τον Σόρος πάνω από 1 δισεκ. στερλίνες.

Σήμερα μετά το Brexit η τιμή του χρυσού σημειώνει μεγάλη άνοδο, καθώς σε αυτόν προσπαθούν να βρούν καταφύγιο οι επενδυτές, και η Βρετανία κάνει για δεύτερη φορά ακόμη πιο πλούσιο τον πάμπλουτο μεγαλοεπενδυτή.
Πηγή: iefimerida.gr

Τα «ανθρωποειδή» -Γερμανοί και οι Ανθρωποι...


Κανένα ζώο δεν θα έκανε όσα διέπραξαν οι Ες Ες στο Δίστομο, στις 10 Ιουνίου 1944 | 
Μ. ΚΑΤΣΙΓΕΡΑΣ, Ελλάδα 20ός αιώνας. Οι φωτογραφίες (Αθήνα 2000)
Συντάκτης:
Παναγιώτης Διαμαντής

Να με συγχωρείτε πολύ, αλλά σήμερα δεν θα ασχοληθούμε εδώ με γάτες, σκύλους και λιοντάρια, αλλά με κάποια άλλα ζώα που μοιάζουν πολύ -εξωτερικά- με τον άνθρωπο, αλλά άνθρωποι δεν είναι. Και εννοούμε τους εγκληματίες (Ες Ες) Γερμανούς στρατιώτες και τα «κατορθώματά» τους στο ηρωικό Δίστομο -έκαψαν το χωριό και κατακρεούργησαν, με πρωτοφανή αγριότητα, 117 γυναίκες και 111 άντρες, ανάμεσά τους και 56 παιδιά ηλικίας κάτω των 16 ετών.

Αυτά συνέβησαν στις 10 Ιουνίου 1944. Ενα μήνα πριν άντρες του ίδιου Συντάγματος (7ο τεθωρακισμένο σύνταγμα της αστυνομίας των Ες Ες) είχε πραγματοποιήσει τη Σφαγή της Κλεισούρας, με 273 αμάχους (και παιδιά, και βρέφη) νεκρούς.

Ο Σουηδός Στούρε Λίνερ ήταν τότε επικεφαλής του κλιμακίου του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα. Ας δούμε τι έγραψε για το φοβερό έγκλημα, ως αυτόπτης μάρτυς, στο βιβλίο του Η Οδύσσειά μου.
Η βαρβαρότητα

«Παντρευτήκαμε στις 14 Ιουνίου. Ο υπεύθυνος της ελληνικής επιτροπής, Εμιλ Σάντστρομ, παρέθεσε γαμήλιο γεύμα προς τιμήν μας. Αργά το βράδυ με πλησίασε και με απομάκρυνε από τα γέλια και τις φωνές, προς μια γωνιά όπου θα μπορούσαμε να μιλήσουμε οι δυο μας. Μου έδειξε ένα τηλεγράφημα που μόλις είχε λάβει: οι Γερμανοί έσφαζαν για τρεις ημέρες τον πληθυσμό του Διστόμου, στην περιοχή των Δελφών, και στη συνέχεια πυρπόλησαν το χωριό.

Πιθανοί επιζώντες είχαν ανάγκη άμεσης βοήθειας. Το Δίστομο ήταν μέσα στα όρια της περιοχής την οποία, την εποχή εκείνη, ήμουν αρμόδιος να τροφοδοτώ με τρόφιμα και φάρμακα. Εδωσα με τη σειρά μου το τηλεγράφημα στην Κλειώ να το διαβάσει, εκείνη έγνεψε κι έτσι αποχωρήσαμε διακριτικά από τη χαρούμενη γιορτή.

Περίπου μια ώρα αργότερα ήμασταν καθ' οδόν μέσα στη νύχτα. Απαιτήθηκε ανυπόφορα μεγάλο χρονικό διάστημα έως ότου διασχίσουμε τους χαλασμένους δρόμους και τα πολλά μπλόκα για να φτάσουμε, χαράματα πια, στον κεντρικό δρόμο που οδηγούσε στο Δίστομο. Από τις άκρες του δρόμου ανασηκώνονταν γύπες από χαμηλό ύψος, αργά και απρόθυμα, όταν μας άκουγαν που πλησιάζαμε.

Σε κάθε δέντρο, κατά μήκος του δρόμου και για εκατοντάδες μέτρα, κρεμόντουσαν ανθρώπινα σώματα, σταθεροποιημένα με ξιφολόγχες, κάποια εκ των οποίων ήταν ακόμη ζωντανά. Ηταν οι κάτοικοι του χωριού που τιμωρήθηκαν με αυτό τον τρόπο: θεωρήθηκαν ύποπτοι για παροχή βοήθειας στους αντάρτες της περιοχής, οι οποίοι επιτέθηκαν σε δύναμη των Ες Ες.

Η μυρωδιά ήταν ανυπόφορη. Μέσα στο χωριό σιγόκαιγε ακόμη φωτιά στα αποκαΐδια των σπιτιών. Στο χώμα κείτονταν διασκορπισμένοι εκατοντάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας, από υπερήλικες έως νεογέννητα. Σε πολλές γυναίκες είχαν σχίσει τη μήτρα με την ξιφολόγχη και αφαιρέσει τα στήθη, άλλες κείτονταν στραγγαλισμένες, με τα εντόσθια τυλιγμένα γύρω από το λαιμό. Φαινόταν σαν να μην είχε επιζήσει κανείς.

Μα να! Ενας παππούς στην άκρη του χωριού! Από θαύμα είχε καταφέρει να γλιτώσει τη σφαγή. Ηταν σοκαρισμένος από τον τρόμο, με άδειο βλέμμα, τα λόγια του πλέον μη κατανοητά. Κατεβήκαμε στη μέση της συμφοράς και φωνάζαμε στα ελληνικά: "Ερυθρός Σταυρός! Ερυθρός Σταυρός! Ηρθαμε να βοηθήσουμε".

Από μακριά μάς πλησίασε διστακτικά μια γυναίκα. Μας αφηγήθηκε ότι ένας μικρός αριθμός χωρικών πρόλαβε να διαφύγει προτού ξεκινήσει η επίθεση. Μαζί με εκείνη αρχίσαμε να τους ψάχνουμε. Αφού ξεκινήσαμε οι τρεις μας, διαπιστώσαμε ότι [η γυναίκα] είχε πυροβοληθεί στο χέρι. Τη χειρουργήσαμε αμέσως με χειρουργό την Κλειώ. Ηταν το ταξίδι του μέλιτός μας».
         Ο πολιτισμός

«Λίγο καιρό αργότερα η επαφή μας με το Δίστομο θ' αποκτούσε και έναν αξιοσημείωτο επίλογο. Οταν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα, δεν πήγαν και τόσο καλά τα πράγματα, αφού μια γερμανική μονάδα κατάφερε να περικυκλωθεί από αντάρτες ακριβώς στην περιοχή του Διστόμου.

Σκέφτηκα ότι αυτό ίσως θεωρηθεί από τους Ελληνες ως ευκαιρία για αιματηρή εκδίκηση, πόσο μάλλον που η περιοχή εδώ και καιρό είχε αποκοπεί από κάθε παροχή βοήθειας σε τρόφιμα. Ετοίμασα λοιπόν φορτηγά με τα αναγκαία τρόφιμα, έστειλα μήνυμα στο Δίστομο για την άφιξή μας και έτσι βρεθήκαμε στο δρόμο για εκεί, για άλλη μια φορά, η Κλειώ και εγώ.

Οταν φτάσαμε στα όρια του χωριού, μας συνάντησε μια επιτροπή, με τον παπά στη μέση. Εναν παλαιών αρχών πατριάρχη, με μακριά, κυματιστή, λευκή γενειάδα.

Δίπλα του στεκόταν ο αρχηγός των ανταρτών, με πλήρη εξάρτυση. Ο παπάς πήρε το λόγο και μας ευχαρίστησε εκ μέρους όλων που ήρθαμε με τρόφιμα. Μετά πρόσθεσε:"Εδώ είμαστε όλοι πεινασμένοι, τόσο εμείς οι ίδιοι, όσο και οι Γερμανοί αιχμάλωτοι. Τώρα, εάν εμείς λιμοκτονούμε, είμαστε τουλάχιστον στον τόπο μας. Οι Γερμανοί δεν έχουν χάσει μόνο τον πόλεμο, είναι επιπλέον και μακριά από την πατρίδα τους. Δώστε τους το φαγητό που έχετε μαζί σας, έχουν μακρύ δρόμο μπροστά τους". Σ' αυτή του τη φράση γύρισε η Κλειώ το βλέμμα της και με κοίταξε. Υποψιαζόμουν τι ήθελε να μου πει με αυτό το βλέμμα. αλλά δεν έβλεπα πλέον καθαρά. Απλά στεκόμουν κι έκλαιγα» (από το βιβλίο Η Μαύρη Βίβλος της Αντίστασης).
Επίλογος

■ Αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω συγγνώμη απ' τα ζώα, διότι κανένα ζώο δεν θα μπορούσε να διαπράξει τέτοιο έγκλημα. Εκτός απ' τα «ανθρωποειδή», ειδικά εκείνα που έχουν εμποτιστεί από ιδεολογίες μίσους, όπως η ναζιστική.

■ Στα όσα γράφει ο Λίνερ για τις αγριότητες των Ες Ες στο Δίστομο δεν υπάρχει ίχνος υπερβολής. Τα ίδια ακριβώς κατέγραψε στην αναφορά του και ο δωσίλογος κατοχικός νομάρχης Βοιωτίας, αλλά και οι ελάχιστοι επιζήσαντες.

■ Τον διάλογο του Λίνερ με τον παπά του Διστόμου δεν τον γνώριζα. Θεωρώ ότι είναι συγκλονιστικός. Αν διδασκόταν στα γερμανικά και ελληνικά σχολεία, ίσως να μην υπήρχαν Γερμανοί να μιλάνε για «κλέφτες, τεμπέληδες και πονηρούς Ελληνες», ούτε Ελληνες υμνητές του Χίτλερ -και ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής...
Ο Παναγιώτης Διαμαντής θα παίρνει τα γράμματά σας στη διεύθυνση: Κολοκοτρώνη 8, Αθήνα (στήλη «Εμείς και αυτά»), τα τηλεφω­­νή­ματά σας στον αριθμό 211 1045000, κάθε Δευτέρα και Τρίτη, 11.00-13.00 και τα e-mails σας στη διεύθυνσηpdiamantis@efsyn.gr

Γιούνκερ: Αμέσως το διαζύγιο...Έτσι κι αλλιώς δεν υπήρξε ποτέ σφοδρή ερωτική σχέση...

juncker


Έτσι κι αλλιώς δεν υπήρξε ποτέ σφοδρή ερωτική σχέση...

Σε μάλλον προβληματισμένο ύφος η συνέντευξη Γιούνκερ στο πρώτο κανάλι της γερμανικής τηλεόρασης.

  • O πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δήλωσε ότι επιθυμεί να ξεκινήσουν αμέσως οι διαπραγματεύσεις σχετικά με την αποχώρηση της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. «Δεν υπάρχει κανένας λόγος αναμονής έως τον Οκτώβριο, όταν ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον παραιτηθεί από το αξίωμά του» είπε ο κ. Γιούνκερ.

Είπε ότι οι Βρετανοί αποφάσισαν την Πέμπτη ότι επιθυμούν να αποχωρήσουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, επομένως δεν έχει κανένα νόημα να περιμένουμε έως τον Οκτώβριο προκειμένου να ξεκινήσουμε τις προσπάθειες να διαπραγματευτούμε τους όρους της εξόδου τους.

«Θα ήθελα να ξεκινήσουμε αμέσως» είπε με ξεκάθαρα λόγια.
Θα υπάρξει, πρόσθεσε μια «λογική προσέγγιση». Σε άλλο σημείο τόνισε χαρακτηριστικά «δεν πρόκειται για ένα φιλικό διαζύγιο, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν επρόκειτο ακριβώς και για μια σφοδρή ερωτική σχέση».

aixmi.gr ,μεσω nonews-NEWS

“Το τι δεν πρόδωσες εσὺ να μου πεις…”


Ο Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

    Τις ώρες της καταχνιάς, ευτυχώς, υπάρχει η αγκαλιά των ποιητών μας.
Και εκεί, προστατευμένοι, μπορούμε να ξαναδιαβάσουμε τα λόγια τους τα περασμένα, τα σημερινά:
«Φοβάμαι - έγραφε το ‘83 - 
τους ανθρώπους που εφτά χρόνια
έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι
και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–
βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
“Δώστε τη χούντα στο λαό”.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που με καταλερωμένη τη φωλιά
πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που σου 'κλειναν την πόρτα
μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια
και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο
να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που γέμιζαν τις ταβέρνες
και τα 'σπαζαν στα μπουζούκια
κάθε βράδυ
και τώρα τα ξανασπάζουν
όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη
και έχουν και “απόψεις”.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν
και τώρα σε λοιδορούν
γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.
Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο».
    Βάλτε δίπλα στα μεγάλα λόγια, στους ευφημισμούς, στη διαστρέβλωση, στο ψέμα των σημαιοφόρων του τίποτα, στους σφετεριστές των εννοιών, στους σαλτιμπάγκους που εξυμνούν κίβδηλα ό,τι προδίδουν, τα λόγια του ποιητή:    


    Ναι:
«Το τι δεν πρόδωσες εσὺ να μου πεις
Εσὺ κι οι όμοιοί σου, χρόνια και χρόνια»…
    Κι άσε τους άλλους, τους «γραφικούς», τους «δογματικούς», τους «κολλημένους», να συνεχίζουν να καρφώνουν τις λέξεις σαν πρόκες. Για να μην τις παίρνει ο άνεμος της δικής σου ασυνέπειας. Για να μην λερώνονται από την δική σου αναξιότητα. Για Να συντηρούν «φωλιές νερού μέσα στις φλόγες». Μέχρι να «ξημερώσει». 

    Ο Μανώλης Αναγνωστάκης, έφευγε σαν χτες πριν από 11 χρόνια. Ήταν 23 Ιούνη 2005. Οι στίχοι του θα είναι πάντα εδώ. Για να «ξημερώσει». 



Oι άδικες εξουσίες δίκαια καίγονται



Ο Στάθης στον eniko
Αν οι Βρετανοί αποφασίσουν έξοδο, η απόφασή τους δεν θα γίνει σεβαστή (υπάρχει προηγούμενο με τους Δανούς και άλλους). Σε περίπτωση Brexit θα ακολουθήσουν διετείς (τουλάχιστον) διαπραγματεύσεις για τον τρόπο της εξόδου που θα καταλήξουν στην παραμονή (αν οι κυρίαρχες τάξεις εξακολουθούν να θέλουν κάτι τέτοιο). Εχουν ως τώρα
γίνει πολλά δημοψηφίσματα για διάφορα θέματα σε πολλές από τις χώρες που απαρτίζουν την Ενωση. Κανενός το αποτέλεσμα, αν αντιστρατευόταν τη θέληση και τις ορέξεις της θηριώδους γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, δεν ευτύχησε να πραγματοποιηθεί. Είτε με καραγκιοζιλίκια, όπως αυτά του δικού μας (δικού τους) που έκανε το «όχι», «ναι», είτε με διετή-τριετή-τετραετή πλύση εγκεφάλου, όλα τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων που ανέτρεπαν τους σχεδιασμούς των Βρυξελλών (του Βερολίνου υπό την ευμενή επιτροπεία των ΗΠΑ) κατέληξαν στο καλάθι των αχρήστων - είτε με νέο δημοψήφισμα, είτε χωρίς.

Το ερώτημα της εξόδου της Βρετανίας δεν το έθεσε ο λαός, αλλά το μέρος εκείνο της άρχουσας τάξης του νησιού που ήθελε να βελτιώσει τη θέση του στο πλαίσιο της Ενωσης, είτε παραμένοντας (αλλά με προνόμια), είτε φεύγοντας (πάλι με το προνόμιο ενός νεο-παλιού πόλου στο παγκόσμιο γίγνεσθαι). Μονά-ζυγά δικά τους. Και στις δύο εκδοχές (μένω - φεύγω) η βρετανική άρχουσα τάξη θα βγει κερδισμένη. Και ο λαός; Ο λαός,

κατά το πρότυπο της παλιάς καλής ρωμαϊκής δημοκρατίας, εκλήθη να επιδοκιμάσει τους μεν απ’ τους σύγχρονους πατρίκιους ή να αποδοκιμάσει τους δε. Βεβαίως, όλα αυτά στο όνομα της πατρίδας, της Βασίλισσας, ανεξαρτήτως του μεροκάματου, της ασφάλισης ή της μόρφωσης, με επίδικα, προβλήματα όπως το μεταναστευτικό ή τη «βρετανικότητα». Ετσι είδαμε υπέρ του μένω να συμπαρατάσσονται το ίδιο ετερόκλητες δυνάμεις, όπως και υπέρ του φεύγω.

Είδαμε την αφρόκρεμα των Τόρηδων και την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος (μάλιστα της αριστερής πτέρυγας) να συνασπίζονται, ενώ ένα άλλο μέρος των Τόρηδων να συμβαδίζει με το Νάσιοναλ Φροντ σε ένα τουρλού με φιλελεύθερους, εργάτες και πατριώτες. Είδαμε τους Σκωτσέζους που θέλουν να φύγουν από το Ηνωμένο Βασίλειο να θέλουν να μείνουν στην Ενωση και τους Αγγλους που θέλουν να βγουν απ’ την Ενωση να θέλουν τη Σκωτία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Είδαμε τα χρηματιστήρια να θέλουν το μένω και το μισό Σίτυ να θέλει τοφεύγω. Είδαμε τη μισή άρχουσα τάξη

να προκρίνει τη γερμανική ηγεμονία (διεκδικώντας μερίδιο) και την άλλη μισή να θέλει πίσω «τις θάλασσες». Καθόλου παράδοξο αυτό το τελευταίο, καθώς η εποχή μας δείχνει να επιστρέφει ολοταχώς στην εποχή του Ντίκενς. Με έναν λόγο, σ’ αυτό το δημοψήφισμα

έγινε (για μιαν ακόμη φορά) φανερό ότι στη Βρετανία η ταξική θέση με την ταξική συνείδηση έχουν γίνει μαλλιά κουβάρια. Οπως και στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η ταξική συνείδηση των ανθρώπων αποκλίνει όλο και πιο πολύ από την ταξική τους θέση. Αυτό είναι το κορυφαίο υλικό

πάνω στο οποίο η Ενωση χτίζει τη μεταμόρφωσή της σε ένα ολοκληρωτικό τέρας. Ετσι, στην Ελλάδα σήμερα, ένας εργάτης, φέρ’ ειπείν, μπορεί να υποστηρίζει τη Χρυσή Αυγή, ή το μισό Σίτυ να έχει αναθέσει στη Βρετανία τη βρώμικη δουλειά της αφαίμαξης του λαού στο Εργατικό Κόμμα.

Είτε η Βρετανία βγει, είτε μείνει, η Ευρωπαϊκή Ενωση θα συνεχίσει προς την ίδια κατεύθυνση (και η Βρετανία, μέσα ή έξω, προς την ίδια επίσης). Την κατεύθυνση του ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Εκείνου που δέρνει εργάτες στην Κίνα, έχει κάνει φτωχό το ένα στα δύο νοικοκυριά στην Ελλάδα, που έχει οδηγήσει 60.000.000 Αμερικανούς στην εξαθλίωση κι έχει παραδώσει το 50% του παγκόσμιου πλούτου στο 0,1% του πληθυσμού.

Και η αντίσταση - αντίδραση σε όλην αυτή τη βίαιη διαδικασία; Ατελέσφορη. Ενα μέρος της Αριστεράς έχει ενσωματωθεί στις κυρίαρχες ελίτ κι ένα άλλο ανθίσταται, αλλά σε συνθήκες ιστορικής υποχώρησης. Σήμερα η Γαλλία καίγεται, αλλά επί είκοσι χρόνια απολάμβανε την ασφάλειά της από τον εμπρησμό που κατέκαιγε τα σπίτια των άλλων - με την ατζέντα Σρέντερ την εργασία στη Γερμανία, με τα μνημόνια τις κοινωνίες στην Ελλάδα, την Ισπανία κι άλλες χώρες, με τις όλο και πιο απάνθρωπες ντιρεκτίβες της Ενωσης παντού.

Ακόμα και η Αριστερά που πράγματι αντιστέκεται (όπως, στην Ελλάδα, το ΚΚΕ ή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τώρα η ΛΑΕ) πρέπει να αναρωτηθεί τι από την καταστροφή της εργασίας απέτρεψε τόσα χρόνια, με τόσους αγώνες; Δικαιολογίες (ότι ο γιαλός είναι στραβός) υπάρχουν πολλές (καθώς και αλαζονεία ότι «εμείς» αγωνιζόμαστε, οι «άλλοι» όχι), όμως το ερώτημα παραμένει αμείλικτο:τι από τη συστηματική καταστροφή της εργασίας αποτρέψαμε τόσα χρόνια; Τίποτα. Απλώς επιβραδύνθηκε κάπως αυτό που εν τέλει θα γινόταν - κι έγινε.

Η Ενωση και τα κράτη που την απαρτίζουν (με τη Βρετανία μέσα ή έξω, με τη γερμανική ηγεμονία ή όχι) δεν διαμορφώνουν πλέον μόνον ένα μοντέλο οικονομίας,

εκείνο της διευθυνόμενης ελεύθερης αγοράς, ούτε μόνο ένα μοντέλοαπολυταρχικής διακυβέρνησης. Διαμορφώνουν

ένα μοντέλο ζωής.

Του έμφοβου κι έντρομου ανθρώπου. Που ζει για να δουλεύει χάριν των πλουσίων. Του αγλωσσικού ανθρώπου. Του ξεκομμένου απ’ την παράδοσή του και τον πολιτισμού του. Του ανθρώπου που πάει σχολείο για να του κόψουν τη γλώσσα. Του ανθρώπου

που η ταξική του συνείδηση δεν μπορεί να αντιληφθεί την ταξική του θέση. Χωρίς προς τούτο να είναι απαραίτητα τα γκλαμουριάρικα τεχνάσματα και τα λαϊφοστυλάδικα τερτίπια, αλλά με ωμό τον τρόμο της ανεργίας. Της αιφνίδιας φτωχοποίησης. Της εξορίας στο περιθώριο. Εναν άνθρωπο προσαρμόσιμο στην απασχολησιμότητα, ευέλικτον και αναλώσιμον, χειραγωγημένον από την ομογενοποιημένη σκέψη, έναν σκλάβο, έναν πληβείο που ακολουθεί, πελάτης, τις επιλογές των αρχόντων, έναν αμέτοχο, έναν μακροπρόθεσμα (άντε για 99 έτη) νεκρόν κι έναν βραχυπρόθεσμα νεκροζώντανον. Εναν αμνήμονα. Ηγουν, ένα ανδράποδο.

Μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, αποενοχοποιημένη η καπιταλιστική Δύση (και η Ανατολή της Κίνας και της Ιαπωνίας, της Ινδίας και των αρχόντων του Αραβικού κόσμου) διαμορφώνει το νέο-παλιό μοντέλο ζωής. Ο άνθρωπος κρέας για τα κανόνια, κρέας για τα χρηματιστήρια, κρέας για το τραπέζι των Δυνατών, κρέας για τον αλληλοσπαραγμό των αδυνάμων. Με

ένα διαρκές (και ακατανίκητο) διαίρει και βασίλευε, με μια πανδημία αποβλάκωσης μέσω της εξαρτημένης τέχνης και της εξαρτημένης εκπαίδευσης, η άρχουσα τάξη διεθνώς διασφαλίζει την κυριαρχία της και, μυωπική όπως οι τυφλοπόντικες, κατασπαράσσει τον πλανήτη και τους ανθρώπους. Ομως οι νομοτέλειες καραδοκούν. Το Κουρδιστάν θα μείνει για πάντα σκλαβωμένο; Η ιταλική κουλτούρα θα μείνει για πάντα μια καρικατούρα του εαυτού της; Οι υποπρολεταριοποιούμενοι θα αυτοκτονούν εσαεί; Θα σκίζει γάτες στο διηνεκές ο κ. Γιαν Φαμπρ; Οι Καταλανοί θα ξεχάσουν τη γλώσσα τους; Οι Παλαιστίνιοι δεν θα δουν ποτέ το φως του αυτεξούσιου; Θα

παραλαμβάνουμε όλοι πατρίδες και θα παραδίδουμε προτεκτοράτα; Το φαΐ από τον σκουπιδοντενεκέ είναι η ειμαρμένη για το ένα τρίτο της Ευρώπης; και το κατουρημένο από τη Δύση νερό θα είναι το νέκταρ του Αφρικανού; Δεν μπορεί

να πάει η ζωή έτσι, με τον θάνατο ante portas.

Με τον πόλεμο, με τον οικονομικό πόλεμο, την πενία, την πείνα και την αρρώστια, την αγραμματοσύνη και τον κυνισμό όπλα στα χέρια ενός Σόιμπλε, μιας Δρακουλέσκου,

εφτά εταιρειών πετρελαίου (που έγιναν τέσσερις), δέκα τραπεζών, η μια πιο σάπια απ’ την άλλη, και χιλίων ποκοπίκων που τους υπηρετούν σε κάθε κοινωνία, δεν μπορεί να ζήσει η ζωή.

Οι άδικες εξουσίες δίκαια καίγονται. Και θα καούν.

enikos.gr, 24.06.16