Το ξήλωμα των γραμμών του ΤΡΑΜ, στην Αθήνα.
Από τον Κ.Καραμανλή.
* Μια νύχτα του 1953 ένας «χωριατοθεός» -όπως περιέγραφε η Ελένη Βλάχου τον τότε υπουργό Δημοσίων Εργων Κων. Καραμανλή- επικεφαλής συνεργείων εργατών «ξήλωνε» τις σιδηροτροχιές στο κέντρο της Αθήναςγια να διευκολύνει την κυκλοφορία στις λεωφόρους Πατησίων και Βασιλίσσης Σοφίας, αλλά και για να προχωρήσουν τα έργα εξωραϊσμού της πρωτεύουσας.
* Λίγο αργότερα, κατά τον ίδιο πανηγυρικό τρόπο θα «ξηλωθούν» τα τραμ και στη Θεσσαλονίκη. Επίσης θα καταργηθεί και ο σιδηρόδρομος Αθήνας-Λαυρίου, που και αυτός επανέρχεται με την προαστιακή σιδηροδρομική γραμμή, που θα φτάσει ώς το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» στα Σπάτα και θα επεκταθεί ώς το Λαύριο.
Για το ξήλωμα του τραμ της Αθήνας ουδείς αντέδρασε τότε. Δεν υπήρχαν, άλλωστε, ούτε οικολογικά κινήματα, ούτε άλλες οργανώσεις που να μπορούν να αντιταχθούν σε αποφάσεις της κυβέρνησης Παπάγου και ιδιαίτερα του πανίσχυρου υπουργού Δημοσίων Εργων, ο οποίος δεν υπολόγιζε ούτε τις συστάσεις των πολεοδόμων, των αρχαιολόγων, των αρχιτεκτόνων και άλλων ειδικών.
Νωρίς το 1953 ο Κων. Καραμανλής είχε αποφασίσει την κατάργηση των τραμ, που εκμεταλλευόταν στην Αθήνα η εταιρεία «Πάουερ», με την οποία είχε έρθει σε σύγκρουση. Η εταιρεία καθυστερούσε τη διακοπή της κυκλοφορίας του τραμ, ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να ματαιώσει την κατάργησή τους, χρησιμοποιώντας διάφορα δικαστικά μέσα.
Αρχές Νοεμβρίου του 1953 ο Κων. Καραμανλής καλεί σύσκεψη υπό την προεδρία του, στην οποία μετέχουν και οι υπουργοί Εσωτερικών και Συγκοινωνιών, ο δήμαρχος Αθηναίων, ο διευθυντής της Αστυνομίας κ.ά. Αποφασίζεται η διακοπή της κυκλοφορίας των τραμ στις γραμμές Πατησίων και Αμπελοκήπων. Η «Πάουερ» κωλυσιεργεί και δεν συμμορφώνεται με την απόφαση, οπότε στις 16 Νοεμβρίου τη νύχτα ο Κων. Καραμανλής, επικεφαλής συνεργείων, πραγματοποιεί «έφοδο» στις σιδηροτροχιές. Ο ιταλός δημοσιογράφος Στέφανο Τέρα περιέγραψε τα γεγονότα εκείνης της νύχτας: «Η γνωριμία μου με τον Καραμανλή έγινε μια νύχτα σε ένα δρόμο, που είχε γίνει σχεδόν αδιάβατος από τη μανιακή εργασία των εργατών που "ξήλωναν" τα σίδερα μιας αγγλικής εταιρείας τροχιοδρόμων, η οποία είχε έδρα την Αθήνα. (...) Εκείνη τη στιγμή έφτασαν μέσα σε μεγάλες πολυτελείς λιμουζίνες οι δικηγόροι και άλλοι ανώτεροι υπάλληλοι της εταιρείας, οι οποίοι, αφού επέδειξαν διάφορα επίσημα έγγραφα, ζητούσαν την επέμβαση των αστυνομικών. Ηταν όμως, αργά. (...) Μία από τις γραμμές αποσπάστηκε, ανασηκώθηκε με τις τανάλιες θριαμβευτικά ως σύμβολο και μεταφέρθηκε με δυσκολίες στο πεζοδρόμιο. Ενας ψηλός και νεώτατος άνδρας έσκυψε και άγγιξε τη σιδηροτροχιά με το χέρι του. Αναγνώρισα τον Κων. Καραμανλή. (...)
»Κατόρθωσα να τον πλησιάσω. Μου είπε, ότι η αγγλική εταιρεία Μεταφορών, ιδιοκτήτρια των σιδηροτροχιών και των γέρικων τραμ, κατόρθωνε ήδη από 20 χρόνια πριν με διάφορα νομότυπα και δικαστικά τεχνάσματα, να αναβάλλει συνεχώς, από χρόνο σε χρόνο, την απομάκρυνση από την κυκλοφορία των παμπάλαιων οχημάτων. Για το ξήλωμα των γραμμών είπε: "Στην Ελλάδα, ένας οικογενειάρχης, ο οποίος κατορθώνει μέσα σε μία νύχτα να στήσει τέσσερις τοίχους και μία στέγη, δημιουργεί τετελεσμένο γεγονός και δεν διατρέχει κίνδυνο να του το γκρεμίσουν εκείνη τη στιγμή. Κάτι τέτοιο έκαμα και εγώ. Και με τον τρόπο αυτό όλοι οι δικηγόροι της Αθήνας δεν θα μπορέσουν να ξανατοποθετήσουν αυτή τη σιδηροτροχιά"».
Υστερα από 50 χρόνια σιδηροτροχιές ξανατοποθετούνται στην πρωτεύουσα, γιατί αποδεδειγμένα το τραμ είναι ένα χρήσιμο μέσο, το οποίο διατηρούν όλες οι μεγάλες πόλεις του κόσμου. Ο Κων. Καραμανλής μπορούσε να το εκσυγχρονίσει, όχι όμως και να το καταργήσει τελείως, παραδίδοντας την αστική συγκοινωνία στα ρυπογόνα λεωφορεία. Ο Κων. Καραμανλής προχώρησε με πείσμα στο «ξήλωμα» του τραμ και επειδή είχε προσωπική σύγκρουση με τη βρετανική εταιρεία «Πάουερ». Ο ίδιος έγραψε:
«Είχα συμφωνήσει με την Πάουερ -με την οποίαν είχα έλθει εις σύγκρουσιν και ως υπουργός Μεταφορών το 1948- όπως εντός ορισμένης προθεσμίας καταργηθούν αι τροχιοδρομικές γραμμές των λεωφόρων Βασιλίσσης Σοφίας και Πατησίων διά την ανακούφισιν της κυκλοφορίας. Προς επιτάχυνση του έργου είχον αρχίσει την ανακατασκευήν των οδοστρωμάτων, η ολοκλήρωσις όμως των οποίων ήτο αδύνατος πριν αφαιρεθούν αι σιδηροτροχιαί».
Η «Πάουερ» καθυστερούσε να εφαρμόσει τη συμφωνία. Και ο Κων. Καραμανλής αποφάσισε την «έφοδο». Γράφει: «Και επειδή η εταιρεία ηρνείτο να συμμορφωθεί, τα μεσάνυχτα, όταν απεσύρθησαν και τα τελευταία τραμ, μετέβην και ο ίδιος επικεφαλής συνεργείου και αχρήστευσα τας σιδηροτροχιάς δι' αφαιρέσεως τμήματος αυτών. Εννοείται, ότι η εταιρεία διεμαρτυρήθη εντονώτατα, άλλ' η κοινή γνώμη εχειροκρότησεν και διότι εξετίμα την χρησιμότητα των έργων, αλλά και διότι αντιπαθούσε ζωηρώς την εταιρείαν».
Με το «ξήλωμα» του τραμ ο Κων. Καραμανλής δεν διευκόλυνε, όπως αργότερα αποδείχθηκε, την κυκλοφορία, στην κακοποιημένη και με δικά του έργα πρωτεύουσα. Με τη δυναμική του όμως αυτή κίνηση, όπως και με άλλες, «διευκόλυνε» την άνοδό του στην πρωθυπουργία, όταν πέθανε ο Παπάγος.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 22/06/2003 ,
Αναρτήθηκε από MANIER , Παρασκευή, 5 Ιουνίου 2009
* Μια νύχτα του 1953 ένας «χωριατοθεός» -όπως περιέγραφε η Ελένη Βλάχου τον τότε υπουργό Δημοσίων Εργων Κων. Καραμανλή- επικεφαλής συνεργείων εργατών «ξήλωνε» τις σιδηροτροχιές στο κέντρο της Αθήναςγια να διευκολύνει την κυκλοφορία στις λεωφόρους Πατησίων και Βασιλίσσης Σοφίας, αλλά και για να προχωρήσουν τα έργα εξωραϊσμού της πρωτεύουσας.
* Λίγο αργότερα, κατά τον ίδιο πανηγυρικό τρόπο θα «ξηλωθούν» τα τραμ και στη Θεσσαλονίκη. Επίσης θα καταργηθεί και ο σιδηρόδρομος Αθήνας-Λαυρίου, που και αυτός επανέρχεται με την προαστιακή σιδηροδρομική γραμμή, που θα φτάσει ώς το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» στα Σπάτα και θα επεκταθεί ώς το Λαύριο.
Για το ξήλωμα του τραμ της Αθήνας ουδείς αντέδρασε τότε. Δεν υπήρχαν, άλλωστε, ούτε οικολογικά κινήματα, ούτε άλλες οργανώσεις που να μπορούν να αντιταχθούν σε αποφάσεις της κυβέρνησης Παπάγου και ιδιαίτερα του πανίσχυρου υπουργού Δημοσίων Εργων, ο οποίος δεν υπολόγιζε ούτε τις συστάσεις των πολεοδόμων, των αρχαιολόγων, των αρχιτεκτόνων και άλλων ειδικών.
Νωρίς το 1953 ο Κων. Καραμανλής είχε αποφασίσει την κατάργηση των τραμ, που εκμεταλλευόταν στην Αθήνα η εταιρεία «Πάουερ», με την οποία είχε έρθει σε σύγκρουση. Η εταιρεία καθυστερούσε τη διακοπή της κυκλοφορίας του τραμ, ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να ματαιώσει την κατάργησή τους, χρησιμοποιώντας διάφορα δικαστικά μέσα.
Αρχές Νοεμβρίου του 1953 ο Κων. Καραμανλής καλεί σύσκεψη υπό την προεδρία του, στην οποία μετέχουν και οι υπουργοί Εσωτερικών και Συγκοινωνιών, ο δήμαρχος Αθηναίων, ο διευθυντής της Αστυνομίας κ.ά. Αποφασίζεται η διακοπή της κυκλοφορίας των τραμ στις γραμμές Πατησίων και Αμπελοκήπων. Η «Πάουερ» κωλυσιεργεί και δεν συμμορφώνεται με την απόφαση, οπότε στις 16 Νοεμβρίου τη νύχτα ο Κων. Καραμανλής, επικεφαλής συνεργείων, πραγματοποιεί «έφοδο» στις σιδηροτροχιές. Ο ιταλός δημοσιογράφος Στέφανο Τέρα περιέγραψε τα γεγονότα εκείνης της νύχτας: «Η γνωριμία μου με τον Καραμανλή έγινε μια νύχτα σε ένα δρόμο, που είχε γίνει σχεδόν αδιάβατος από τη μανιακή εργασία των εργατών που "ξήλωναν" τα σίδερα μιας αγγλικής εταιρείας τροχιοδρόμων, η οποία είχε έδρα την Αθήνα. (...) Εκείνη τη στιγμή έφτασαν μέσα σε μεγάλες πολυτελείς λιμουζίνες οι δικηγόροι και άλλοι ανώτεροι υπάλληλοι της εταιρείας, οι οποίοι, αφού επέδειξαν διάφορα επίσημα έγγραφα, ζητούσαν την επέμβαση των αστυνομικών. Ηταν όμως, αργά. (...) Μία από τις γραμμές αποσπάστηκε, ανασηκώθηκε με τις τανάλιες θριαμβευτικά ως σύμβολο και μεταφέρθηκε με δυσκολίες στο πεζοδρόμιο. Ενας ψηλός και νεώτατος άνδρας έσκυψε και άγγιξε τη σιδηροτροχιά με το χέρι του. Αναγνώρισα τον Κων. Καραμανλή. (...)
»Κατόρθωσα να τον πλησιάσω. Μου είπε, ότι η αγγλική εταιρεία Μεταφορών, ιδιοκτήτρια των σιδηροτροχιών και των γέρικων τραμ, κατόρθωνε ήδη από 20 χρόνια πριν με διάφορα νομότυπα και δικαστικά τεχνάσματα, να αναβάλλει συνεχώς, από χρόνο σε χρόνο, την απομάκρυνση από την κυκλοφορία των παμπάλαιων οχημάτων. Για το ξήλωμα των γραμμών είπε: "Στην Ελλάδα, ένας οικογενειάρχης, ο οποίος κατορθώνει μέσα σε μία νύχτα να στήσει τέσσερις τοίχους και μία στέγη, δημιουργεί τετελεσμένο γεγονός και δεν διατρέχει κίνδυνο να του το γκρεμίσουν εκείνη τη στιγμή. Κάτι τέτοιο έκαμα και εγώ. Και με τον τρόπο αυτό όλοι οι δικηγόροι της Αθήνας δεν θα μπορέσουν να ξανατοποθετήσουν αυτή τη σιδηροτροχιά"».
Υστερα από 50 χρόνια σιδηροτροχιές ξανατοποθετούνται στην πρωτεύουσα, γιατί αποδεδειγμένα το τραμ είναι ένα χρήσιμο μέσο, το οποίο διατηρούν όλες οι μεγάλες πόλεις του κόσμου. Ο Κων. Καραμανλής μπορούσε να το εκσυγχρονίσει, όχι όμως και να το καταργήσει τελείως, παραδίδοντας την αστική συγκοινωνία στα ρυπογόνα λεωφορεία. Ο Κων. Καραμανλής προχώρησε με πείσμα στο «ξήλωμα» του τραμ και επειδή είχε προσωπική σύγκρουση με τη βρετανική εταιρεία «Πάουερ». Ο ίδιος έγραψε:
«Είχα συμφωνήσει με την Πάουερ -με την οποίαν είχα έλθει εις σύγκρουσιν και ως υπουργός Μεταφορών το 1948- όπως εντός ορισμένης προθεσμίας καταργηθούν αι τροχιοδρομικές γραμμές των λεωφόρων Βασιλίσσης Σοφίας και Πατησίων διά την ανακούφισιν της κυκλοφορίας. Προς επιτάχυνση του έργου είχον αρχίσει την ανακατασκευήν των οδοστρωμάτων, η ολοκλήρωσις όμως των οποίων ήτο αδύνατος πριν αφαιρεθούν αι σιδηροτροχιαί».
Η «Πάουερ» καθυστερούσε να εφαρμόσει τη συμφωνία. Και ο Κων. Καραμανλής αποφάσισε την «έφοδο». Γράφει: «Και επειδή η εταιρεία ηρνείτο να συμμορφωθεί, τα μεσάνυχτα, όταν απεσύρθησαν και τα τελευταία τραμ, μετέβην και ο ίδιος επικεφαλής συνεργείου και αχρήστευσα τας σιδηροτροχιάς δι' αφαιρέσεως τμήματος αυτών. Εννοείται, ότι η εταιρεία διεμαρτυρήθη εντονώτατα, άλλ' η κοινή γνώμη εχειροκρότησεν και διότι εξετίμα την χρησιμότητα των έργων, αλλά και διότι αντιπαθούσε ζωηρώς την εταιρείαν».
Με το «ξήλωμα» του τραμ ο Κων. Καραμανλής δεν διευκόλυνε, όπως αργότερα αποδείχθηκε, την κυκλοφορία, στην κακοποιημένη και με δικά του έργα πρωτεύουσα. Με τη δυναμική του όμως αυτή κίνηση, όπως και με άλλες, «διευκόλυνε» την άνοδό του στην πρωθυπουργία, όταν πέθανε ο Παπάγος.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 22/06/2003 ,
Αναρτήθηκε από MANIER , Παρασκευή, 5 Ιουνίου 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου