της Κατερίνας Λυμπεροπούλου |
Ο Μίκης, ο Μάνος, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Τηλέμαχος Χυτήρης κι ο γάμος τους που δεν είχε ποτέ καταπίεση. Αλήθεια θα «ξανακατέβαινε» στην πολιτική η Μαρία Φαραντούρη;
Για το Μίκη και το Μάνο που ήταν μεταξύ τους «σαν μεγάλα παιδιά..», για το γάμο της με τον Τηλέμαχο Χυτήρη που άντεξε λόγω της μη καταπίεσης, για τότε που με το Θεοδωράκη κατέβηκαν στις εκλογές σε αντίπαλα ψηφοδέλτια, «εγώ με τον Ανδρέα Παπανδρέου κι ο Μίκης με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη...», για το αν θα ξανακατέβαινε στην πολιτική, για το αν αισθάνεται ότι ο Μίκης Θεοδωράκης έχει «καπελώσει» τις άλλες συνεργασίες της πορείας της...
«Δεν χρειάζεται κανείς να μένει στον "θρόνο" του παρελθόντος», λέει η Μαρία Φαραντούρη σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση στο TheTOC. Το αποδεικνύει, άλλωστε, με τις πράξεις της. Η διεθνώς καταξιωμένη Ελληνίδα τραγουδίστρια, στα 69 της χρόνια και μετά από μια διαδρομή συνδεδεμένη με τους μεγαλύτερους ΄Ελληνες συνθέτες και τους σημαντικότερους συναυλιακούς χώρους του κόσμου στρέφει το βλέμμα της σε δυο νέους τραγουδοποιούς, τους μόλις 24 ετών, αδερφούς Καλογεράκη και συμπράττει μαζί τους για τέσσερις βραδιές στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός», τα Σάββατα 18 και 25 Φεβρουαρίου και 4 Μαρτίου και την Παρασκευή 10 Μαρτίου. Εκεί ερμηνεύει νέα και παλιά τραγούδια από το πλούσιο ρεπερτόριο της των Μίκη Θεοδωράκη, Μάνου Χατζιδάκι, Διονύση Σαββόπουλου, Θάνου Μικρούτσικου, Ελένης Καραΐνδρου, κ.ά. βασισμένα σε ποίηση Καβάφη, Σεφέρη, Ελύτη, Ρίτσου, Γκάτσου και Αναγνωστάκη.
Ο Μίκης, ο Μάνος, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Τηλέμαχος Χυτήρης κι ο γάμος τους που δεν είχε ποτέ καταπίεση. Αλήθεια θα «ξανακατέβαινε» στην πολιτική η Μαρία Φαραντούρη;
Για το Μίκη και το Μάνο που ήταν μεταξύ τους «σαν μεγάλα παιδιά..», για το γάμο της με τον Τηλέμαχο Χυτήρη που άντεξε λόγω της μη καταπίεσης, για τότε που με το Θεοδωράκη κατέβηκαν στις εκλογές σε αντίπαλα ψηφοδέλτια, «εγώ με τον Ανδρέα Παπανδρέου κι ο Μίκης με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη...», για το αν θα ξανακατέβαινε στην πολιτική, για το αν αισθάνεται ότι ο Μίκης Θεοδωράκης έχει «καπελώσει» τις άλλες συνεργασίες της πορείας της...
«Δεν χρειάζεται κανείς να μένει στον "θρόνο" του παρελθόντος», λέει η Μαρία Φαραντούρη σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση στο TheTOC. Το αποδεικνύει, άλλωστε, με τις πράξεις της. Η διεθνώς καταξιωμένη Ελληνίδα τραγουδίστρια, στα 69 της χρόνια και μετά από μια διαδρομή συνδεδεμένη με τους μεγαλύτερους ΄Ελληνες συνθέτες και τους σημαντικότερους συναυλιακούς χώρους του κόσμου στρέφει το βλέμμα της σε δυο νέους τραγουδοποιούς, τους μόλις 24 ετών, αδερφούς Καλογεράκη και συμπράττει μαζί τους για τέσσερις βραδιές στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός», τα Σάββατα 18 και 25 Φεβρουαρίου και 4 Μαρτίου και την Παρασκευή 10 Μαρτίου. Εκεί ερμηνεύει νέα και παλιά τραγούδια από το πλούσιο ρεπερτόριο της των Μίκη Θεοδωράκη, Μάνου Χατζιδάκι, Διονύση Σαββόπουλου, Θάνου Μικρούτσικου, Ελένης Καραΐνδρου, κ.ά. βασισμένα σε ποίηση Καβάφη, Σεφέρη, Ελύτη, Ρίτσου, Γκάτσου και Αναγνωστάκη.
Οι αδερφοί Καλογεράκη τραγουδούν κομμάτια από τον πρώτο τους δίσκο «Προσωπικό», σε ποίηση Ελλήνων και ξένων ποιητών (Φερνάντο Πεσσόα, Τζελαλαντίν Ρουμί, Πάμπλο Νερούδα, Μπέρτολντ Μπρεχτ, Μιχάλη Γκανά, Μηνά Δημάκη, κ.ά.) και μαζί με την Μαρία Φαραντούρη τραγούδια δικά τους και μπαλάντες του Bob Dylan και του Leonard Cohen. 
Η Μαρία Φαραντούρη κι οι αδερφοί Καλογεράκη
- Κυρία Φαραντούρη νιώθετε ότι παίρνετε κάποιο ρίσκο που εμφανίζεστε στον Παρνασσό μαζί με δυο νέους, μόλις 24 ετών, τραγουδοποιούς που μόλις έχουν βγάλει τον πρώτο τους δίσκο;
« Ότι και να κάνεις στο χώρο της τέχνης παίρνεις ρίσκο. Με ενδιαφέρει όμως να προβάλλεται η νέα γενιά μουσικών και τραγουδοποιών, όταν διακρίνεις σε αυτούς μια ποιοτική αξία, και οι αδελφοί Καλογεράκη σίγουρα την διαθέτουν. Μελοποιούν ποίηση ελληνική και ξένη κι έχουν το δικό τους τρόπο έκφρασης που ξεφεύγει από τις γνωστές φόρμες και την ελαφρότητα των τραγουδιών του εμπορίου».
- Με ποιο κριτήριο έγινε η επιλογή των τραγουδιών που θα παρουσιαστούν;
« Το κριτήριο είναι η μελοποιημένη ποίηση αλλά και το "δέσιμο" ως ένα σημείο του προγράμματος, Γι αυτό τραγουδώ δικά τους τραγούδια και μαζί με τον Παντελή και τον Μιχάλη Καλογεράκη τραγουδάμε και κάποια τραγούδια των Θεοδωράκη και Χατζιδάκη, όπως και τραγούδια του Bob Dylan και Leonard Cohen».
- Πως νιώθετε για την εμφάνισή σας αυτή σε σχέση με το χώρο, το ιστορικό κτήριο του Παρνασσού; Ποιοι άλλοι συνεργάτες θα σας πλαισιώσουν;
«Έχω ξανατραγουδήσει στον Παρνασσό. Χαίρομαι που η ιστορική αυτή αίθουσα που συνδέεται με τη λογοτεχνική δημιουργία και παράδοση έχει ανοίξει σήμερα και στο ποιοτικό τραγούδι. Πιστεύω ότι είναι σε σωστή συνέχεια. Συνεργάτες μου είναι οι γνωστοί μουσικοί Τάκης Φαραζής στο πιάνο που έχει και την μουσική επιμέλεια, ο David Lynch στα πνευστά, και ο Κώστας Κωνσταντίνου στο μπάσο».
- «Δεν θέλω να εγκλωβίζομαι σε μεγάλες εικόνες κι εντάσεις του παρελθόντος», έχετε πει. «Θέλω να υπάρχω στο παρόν». Γι’ αυτό η συνύπαρξή σας με νέα παιδιά;
«Ασφαλώς , "τα πάντα ρει" δεν χρειάζεται κάνεις να μένει στον "θρόνο" του παρελθόντος αλλά να προσκομίζει την εμπειρία του και στο σήμερα. Η τέχνη και η ζωή πάνε μπροστά με την ανανέωση τους, με σεβασμό βέβαια στη διαχρονικότητα που στην περίπτωση μας διαθέτουν τα τραγούδια του Θεοδωράκη και του Χατζιδάκη, και όλων των άλλων της γενιάς του 60, που σφράγισαν τη νεοελληνική πολιτιστική δημιουργία».
- Κυρία Φαραντούρη, Τι ήταν αυτό που σας έκανε «ισόβια μούσα» του Μίκη Θεοδωράκη;
«Παίζουν πολλά πράγματα μαζί, ένας συνδυασμός των συνθηκών της εποχής, η τύχη αν θέλετε, το ταλέντο, η σταθερότητα, η αναγνώριση, οι συμπτώσεις, είναι πολλά....»
- Κυρία Φαραντούρη νομίζετε ότι η σύνδεσή σας με το Μίκη Θεοδωράκη και τα τραγούδια του έχει «καπελώσει» πολλές άλλες συνεργασίες σας που θα μπορούσαν να ήταν περισσότερο γνωστές;
« Ήμουν αρκετά γνωστή, ώστε δεν είχα αυτό το δίλημμα. Οι συνθήκες που σας είπα, η δικτατορία, οι απαγορεύσεις, η αναγκαστική παραμονή μας στο εξωτερικό (με «έδεσαν» με τον Μίκη). Αλλά τραγούδησα και πολλά άλλα τραγούδια και μέχρι σήμερα στο εξωτερικό, το ρεπερτόριο είναι αρκετά ευρύ, η βάση βέβαια των συναυλιών μου είναι πάντα τα τραγούδια του Μίκη και του Μάνου και χαίρομαι αν συνέβαλα κι εγώ λίγο ώστε να διαδοθούν»..
- Είστε από τους ελάχιστους Ελληνες καλλιτέχνες που γεμίζουν τους συναυλιακούς χώρους του εξωτερικού - όχι μόνο με την ομογένεια. Πως το έχετε κατορθώσει αυτό;
«Τα τραγούδια του Μίκη έχουν μια απήχηση έξω, που δεν την κατανοούν εύκολα εδώ στην Ελλάδα. Εδώ πιστεύουν πχ ότι ο Μίκης Θεοδωράκης είναι γνωστός γιατί έγραψε κάποια πολιτικά τραγούδια και κάποια λαϊκά. Δεν είναι έτσι, στο εξωτερικό γνωρίζουν πολύ καλά τον λυρικό Μίκη Θεοδωράκη, τον μελωδικό, τον ποιητικό, και παρ όλη τη δυσκολία της γλώσσας τον αναγνωρίζουν σαν ένα σύγχρονο διεθνή συνθέτη και δημιουργό. Αν το σκεφτείτε, αντίστοιχοι δεν υπάρχουν έξω, εκεί επικρατεί η ροκ και η ποπ μουσική. Ο Μίκης θεωρείται κλασικός .Υπάρχει μια αγάπη του ξένου κοινού, ιδιαίτερα στη κεντρική και βόρεια Ευρώπη, για το ποιοτικό ελληνικό τραγούδι, κι αυτό προκύπτει από εμπειρία χρόνων».
- Παρ’ όλες τις θυσίες που έχετε κάνει, καταφέρατε να δημιουργήσατε μια οικογένεια. Ποιο το μυστικό της συνύπαρξής σας τόσα χρόνια με τον κύριο Τηλέμαχο Χυτήρη που ως άνθρωπος από τον πολιτικό χώρο θα πρέπει να έχει μια εξίσου έντονη προσωπικότητα;
«Ο ένας σέβεται και εκτιμά την προσωπικότητα του άλλου, υπάρχει αλληλοκατανόηση και αλληλοβοήθεια. Έχουμε ένα ανοιχτό σπίτι σε φίλους, σε καλλιτέχνες, ζούμε το ίδιο απλά από τότε που ο Τηλέμαχος ήταν φοιτητής στη Φλωρεντία, μετά προσετέθη και ο Στέφανος που τώρα είναι μουσικός και συνθέτης τζαζ στη Νέα Υόρκη. Είναι ασφαλώς και θέμα χαρακτήρων και κυρίως μη καταπίεσης του ενός απ τον άλλον. Μη ξεχνάτε ότι ο Τηλέμαχος είναι κυρίως ποιητής...»
- Η είσοδός σας στο χώρο της πολιτικής σε τι σας έκανε σοφότερη; Αληθεύει ότι για η σχέση σας με την πολιτική και με τον Ανδρέα Παπανδρέου δεν είχε την «έγκριση» του Μίκη Θεοδωράκη;
«Ο Θεοδωράκης ήταν υποψήφιος σε αντίπαλο ψηφοδέλτιο (χα χα). Εγώ με τον Ανδρέα Παπανδρέου κι ο Μίκης με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Δεν με ενδιέφερε ποτέ η κομματική πολιτική , όμως τότε το '89 υπήρχε ένας μεγάλος διχασμός και θέλησα να πάρω θέση. Μετά γύρισα γρήγορα στη τέχνη μου στην οποία ανήκω ολοκληρωτικά».
- Θα ξανακατεβαίνατε στην πολιτική, κι αν ναι, με ποιους όρους;
«Όχι ποτέ. Παραμένω μάχιμη του τραγουδιού».
- «Θέλω το βιολοντσέλο», έλεγε για εσάς ο Χατζιδάκις στον Θεοδωράκη έχετε πει σε συνεντεύξεις σας. Μιλήστε μας λίγο για τη σχέση τω δυο μεγάλων της μουσικής του 20ου αιώνα και πως τους ζήσατε.
«Ήταν αγαπημένοι φίλοι από τα χρόνια της εφηβείας τους, τον καιρό της κατοχής. Εκτιμούσε και θαύμαζε με τον τρόπο του ο ένας τον άλλο. Μεταξύ τους ήταν σαν μεγάλα παιδιά , πειραζόντουσαν κι είχαν και μικροζήλειες και μικροεγωισμούς, αλλά κυρίως μεγάλη αναγνώριση ο ένας για τον άλλον. Είμαι ευτυχής που ως νεώτερη τους γνώρισα, έζησα τη δημιουργική τους εποχή και συνεργάστηκα μαζί τους. Οι Έλληνες πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για την προσφορά τους. Όλα θα αλλάζουν, αλλά το τραγούδι τους θα μείνει».
- Κυρία Φαραντούρη η Πρώτη Φορά Αριστερά διέψευσε τις προσδοκίες των Αριστερών τελικά;
«Αυτό είναι κανόνας. Η πραγματικότητα διαψεύδει την ουτοπία, όταν μάλιστα υπάρχει οικονομική κρίση των σημερινών διαστάσεων, τότε οι ιδεολογίες ισοπεδώνονται κι επικρατεί η σκληρή διαχείριση και σ αυτήν επικεντρώνεται το ενδιαφέρον και η κριτική. Οι ιδέες πάνε περίπατο..... το βλέπουμε κάθε μέρα 7 χρόνια τώρα».
- Τι σας ανησυχεί και τι σας κάνει να ελπίζετε γι’ αυτή τη χώρα;
«Με ανησυχεί ότι δεν φτάσαμε ακόμα στον πάτο ώστε να γίνει η ανάκαμψη. Με ανησυχεί που δεν υπάρχει πνεύμα συνεργασίας στους Έλληνες πολιτικούς σε μια στιγμή που αποδείχθηκε ότι κανένας δεν μπορεί μόνος του. Με ανησυχεί που ισχυροποιούνται αντιδραστικές δυνάμεις εδώ και έξω. Με ανησυχεί που η νεολαία μας για πρώτη φορά δεν βρίσκει προοπτική να πιστέψει. Κι αυτό είναι το χειρότερο απ όλα σε μια κοινωνία».
Παράλληλα με τον τον κύκλο συναυλιών στον «Παρνασσό» η γνωστή ερμηνεύτρια προετοιμάζεται και για τη συναυλία που δίνει στις 2 Απριλίου 2017 στην Πειραματική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο ΚΠΙΣΤ, όπου στο πρώτο μέρος θα ερμηνεύσει τη «Βεατρίκη» του Μίκη Θεοδωράκη για πιάνο και φωνή, σε στίχους Διονύση Καρατζά με τον Γιώργο Λαζαρίδη, το έργο του οποίου «Ο έρωτας τελειώνει τραγικά» σε ποίηση της Αγαθής Δημητρούκα θα ερμηνεύσει στο δεύτερο μέρος. Στο διεθνές σκηνικό ήδη έχει προγραμματιστεί για τις 12 Μαΐου 2018 συναυλία της στο Κάρνεγκι Χολ της Νέας Υόρκης με αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη.
Info:
Παρνασσός, Πλ. Αγ. Γεωργίου Καρύτση 8 (Μετρό: Στάση Πανεπιστήμιο) Πληροφορίες: τηλ. 210 3221 917, 210 6109 513, 694 4303 274
Πηγή :thetoc.gr,18.02.17
Η Μαρία Φαραντούρη κι οι αδερφοί Καλογεράκη- Κυρία Φαραντούρη νιώθετε ότι παίρνετε κάποιο ρίσκο που εμφανίζεστε στον Παρνασσό μαζί με δυο νέους, μόλις 24 ετών, τραγουδοποιούς που μόλις έχουν βγάλει τον πρώτο τους δίσκο;
« Ότι και να κάνεις στο χώρο της τέχνης παίρνεις ρίσκο. Με ενδιαφέρει όμως να προβάλλεται η νέα γενιά μουσικών και τραγουδοποιών, όταν διακρίνεις σε αυτούς μια ποιοτική αξία, και οι αδελφοί Καλογεράκη σίγουρα την διαθέτουν. Μελοποιούν ποίηση ελληνική και ξένη κι έχουν το δικό τους τρόπο έκφρασης που ξεφεύγει από τις γνωστές φόρμες και την ελαφρότητα των τραγουδιών του εμπορίου».
- Με ποιο κριτήριο έγινε η επιλογή των τραγουδιών που θα παρουσιαστούν;
« Το κριτήριο είναι η μελοποιημένη ποίηση αλλά και το "δέσιμο" ως ένα σημείο του προγράμματος, Γι αυτό τραγουδώ δικά τους τραγούδια και μαζί με τον Παντελή και τον Μιχάλη Καλογεράκη τραγουδάμε και κάποια τραγούδια των Θεοδωράκη και Χατζιδάκη, όπως και τραγούδια του Bob Dylan και Leonard Cohen».
- Πως νιώθετε για την εμφάνισή σας αυτή σε σχέση με το χώρο, το ιστορικό κτήριο του Παρνασσού; Ποιοι άλλοι συνεργάτες θα σας πλαισιώσουν;
«Έχω ξανατραγουδήσει στον Παρνασσό. Χαίρομαι που η ιστορική αυτή αίθουσα που συνδέεται με τη λογοτεχνική δημιουργία και παράδοση έχει ανοίξει σήμερα και στο ποιοτικό τραγούδι. Πιστεύω ότι είναι σε σωστή συνέχεια. Συνεργάτες μου είναι οι γνωστοί μουσικοί Τάκης Φαραζής στο πιάνο που έχει και την μουσική επιμέλεια, ο David Lynch στα πνευστά, και ο Κώστας Κωνσταντίνου στο μπάσο».
- «Δεν θέλω να εγκλωβίζομαι σε μεγάλες εικόνες κι εντάσεις του παρελθόντος», έχετε πει. «Θέλω να υπάρχω στο παρόν». Γι’ αυτό η συνύπαρξή σας με νέα παιδιά;
«Ασφαλώς , "τα πάντα ρει" δεν χρειάζεται κάνεις να μένει στον "θρόνο" του παρελθόντος αλλά να προσκομίζει την εμπειρία του και στο σήμερα. Η τέχνη και η ζωή πάνε μπροστά με την ανανέωση τους, με σεβασμό βέβαια στη διαχρονικότητα που στην περίπτωση μας διαθέτουν τα τραγούδια του Θεοδωράκη και του Χατζιδάκη, και όλων των άλλων της γενιάς του 60, που σφράγισαν τη νεοελληνική πολιτιστική δημιουργία».
- Κυρία Φαραντούρη, Τι ήταν αυτό που σας έκανε «ισόβια μούσα» του Μίκη Θεοδωράκη;
«Παίζουν πολλά πράγματα μαζί, ένας συνδυασμός των συνθηκών της εποχής, η τύχη αν θέλετε, το ταλέντο, η σταθερότητα, η αναγνώριση, οι συμπτώσεις, είναι πολλά....»
- Κυρία Φαραντούρη νομίζετε ότι η σύνδεσή σας με το Μίκη Θεοδωράκη και τα τραγούδια του έχει «καπελώσει» πολλές άλλες συνεργασίες σας που θα μπορούσαν να ήταν περισσότερο γνωστές;
« Ήμουν αρκετά γνωστή, ώστε δεν είχα αυτό το δίλημμα. Οι συνθήκες που σας είπα, η δικτατορία, οι απαγορεύσεις, η αναγκαστική παραμονή μας στο εξωτερικό (με «έδεσαν» με τον Μίκη). Αλλά τραγούδησα και πολλά άλλα τραγούδια και μέχρι σήμερα στο εξωτερικό, το ρεπερτόριο είναι αρκετά ευρύ, η βάση βέβαια των συναυλιών μου είναι πάντα τα τραγούδια του Μίκη και του Μάνου και χαίρομαι αν συνέβαλα κι εγώ λίγο ώστε να διαδοθούν»..
- Είστε από τους ελάχιστους Ελληνες καλλιτέχνες που γεμίζουν τους συναυλιακούς χώρους του εξωτερικού - όχι μόνο με την ομογένεια. Πως το έχετε κατορθώσει αυτό;
«Τα τραγούδια του Μίκη έχουν μια απήχηση έξω, που δεν την κατανοούν εύκολα εδώ στην Ελλάδα. Εδώ πιστεύουν πχ ότι ο Μίκης Θεοδωράκης είναι γνωστός γιατί έγραψε κάποια πολιτικά τραγούδια και κάποια λαϊκά. Δεν είναι έτσι, στο εξωτερικό γνωρίζουν πολύ καλά τον λυρικό Μίκη Θεοδωράκη, τον μελωδικό, τον ποιητικό, και παρ όλη τη δυσκολία της γλώσσας τον αναγνωρίζουν σαν ένα σύγχρονο διεθνή συνθέτη και δημιουργό. Αν το σκεφτείτε, αντίστοιχοι δεν υπάρχουν έξω, εκεί επικρατεί η ροκ και η ποπ μουσική. Ο Μίκης θεωρείται κλασικός .Υπάρχει μια αγάπη του ξένου κοινού, ιδιαίτερα στη κεντρική και βόρεια Ευρώπη, για το ποιοτικό ελληνικό τραγούδι, κι αυτό προκύπτει από εμπειρία χρόνων».
- Παρ’ όλες τις θυσίες που έχετε κάνει, καταφέρατε να δημιουργήσατε μια οικογένεια. Ποιο το μυστικό της συνύπαρξής σας τόσα χρόνια με τον κύριο Τηλέμαχο Χυτήρη που ως άνθρωπος από τον πολιτικό χώρο θα πρέπει να έχει μια εξίσου έντονη προσωπικότητα;
«Ο ένας σέβεται και εκτιμά την προσωπικότητα του άλλου, υπάρχει αλληλοκατανόηση και αλληλοβοήθεια. Έχουμε ένα ανοιχτό σπίτι σε φίλους, σε καλλιτέχνες, ζούμε το ίδιο απλά από τότε που ο Τηλέμαχος ήταν φοιτητής στη Φλωρεντία, μετά προσετέθη και ο Στέφανος που τώρα είναι μουσικός και συνθέτης τζαζ στη Νέα Υόρκη. Είναι ασφαλώς και θέμα χαρακτήρων και κυρίως μη καταπίεσης του ενός απ τον άλλον. Μη ξεχνάτε ότι ο Τηλέμαχος είναι κυρίως ποιητής...»
- Η είσοδός σας στο χώρο της πολιτικής σε τι σας έκανε σοφότερη; Αληθεύει ότι για η σχέση σας με την πολιτική και με τον Ανδρέα Παπανδρέου δεν είχε την «έγκριση» του Μίκη Θεοδωράκη;
«Ο Θεοδωράκης ήταν υποψήφιος σε αντίπαλο ψηφοδέλτιο (χα χα). Εγώ με τον Ανδρέα Παπανδρέου κι ο Μίκης με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Δεν με ενδιέφερε ποτέ η κομματική πολιτική , όμως τότε το '89 υπήρχε ένας μεγάλος διχασμός και θέλησα να πάρω θέση. Μετά γύρισα γρήγορα στη τέχνη μου στην οποία ανήκω ολοκληρωτικά».
- Θα ξανακατεβαίνατε στην πολιτική, κι αν ναι, με ποιους όρους;
«Όχι ποτέ. Παραμένω μάχιμη του τραγουδιού».
- «Θέλω το βιολοντσέλο», έλεγε για εσάς ο Χατζιδάκις στον Θεοδωράκη έχετε πει σε συνεντεύξεις σας. Μιλήστε μας λίγο για τη σχέση τω δυο μεγάλων της μουσικής του 20ου αιώνα και πως τους ζήσατε.
«Ήταν αγαπημένοι φίλοι από τα χρόνια της εφηβείας τους, τον καιρό της κατοχής. Εκτιμούσε και θαύμαζε με τον τρόπο του ο ένας τον άλλο. Μεταξύ τους ήταν σαν μεγάλα παιδιά , πειραζόντουσαν κι είχαν και μικροζήλειες και μικροεγωισμούς, αλλά κυρίως μεγάλη αναγνώριση ο ένας για τον άλλον. Είμαι ευτυχής που ως νεώτερη τους γνώρισα, έζησα τη δημιουργική τους εποχή και συνεργάστηκα μαζί τους. Οι Έλληνες πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για την προσφορά τους. Όλα θα αλλάζουν, αλλά το τραγούδι τους θα μείνει».
- Κυρία Φαραντούρη η Πρώτη Φορά Αριστερά διέψευσε τις προσδοκίες των Αριστερών τελικά;
«Αυτό είναι κανόνας. Η πραγματικότητα διαψεύδει την ουτοπία, όταν μάλιστα υπάρχει οικονομική κρίση των σημερινών διαστάσεων, τότε οι ιδεολογίες ισοπεδώνονται κι επικρατεί η σκληρή διαχείριση και σ αυτήν επικεντρώνεται το ενδιαφέρον και η κριτική. Οι ιδέες πάνε περίπατο..... το βλέπουμε κάθε μέρα 7 χρόνια τώρα».
- Τι σας ανησυχεί και τι σας κάνει να ελπίζετε γι’ αυτή τη χώρα;
«Με ανησυχεί ότι δεν φτάσαμε ακόμα στον πάτο ώστε να γίνει η ανάκαμψη. Με ανησυχεί που δεν υπάρχει πνεύμα συνεργασίας στους Έλληνες πολιτικούς σε μια στιγμή που αποδείχθηκε ότι κανένας δεν μπορεί μόνος του. Με ανησυχεί που ισχυροποιούνται αντιδραστικές δυνάμεις εδώ και έξω. Με ανησυχεί που η νεολαία μας για πρώτη φορά δεν βρίσκει προοπτική να πιστέψει. Κι αυτό είναι το χειρότερο απ όλα σε μια κοινωνία».
Παράλληλα με τον τον κύκλο συναυλιών στον «Παρνασσό» η γνωστή ερμηνεύτρια προετοιμάζεται και για τη συναυλία που δίνει στις 2 Απριλίου 2017 στην Πειραματική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο ΚΠΙΣΤ, όπου στο πρώτο μέρος θα ερμηνεύσει τη «Βεατρίκη» του Μίκη Θεοδωράκη για πιάνο και φωνή, σε στίχους Διονύση Καρατζά με τον Γιώργο Λαζαρίδη, το έργο του οποίου «Ο έρωτας τελειώνει τραγικά» σε ποίηση της Αγαθής Δημητρούκα θα ερμηνεύσει στο δεύτερο μέρος. Στο διεθνές σκηνικό ήδη έχει προγραμματιστεί για τις 12 Μαΐου 2018 συναυλία της στο Κάρνεγκι Χολ της Νέας Υόρκης με αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη.
Info:
Παρνασσός, Πλ. Αγ. Γεωργίου Καρύτση 8 (Μετρό: Στάση Πανεπιστήμιο) Πληροφορίες: τηλ. 210 3221 917, 210 6109 513, 694 4303 274
Πηγή :thetoc.gr,18.02.17
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου