Σκοτώστε τον ιμάμη Αουλάκι ,που προτρέπει σε δολοφονίες συμπολιτών του στο όνομα του τζιχάντ

Ο Ανουάρ αλ Αουλάκι ήταν εθισμένος στις ιερόδουλες

Από : 

Το Βήμα - The New York Times

Τον Σεπτέμβριο του 2011, στη βόρεια Υεμένη, μη επανδρωμένα αεροσκάφη της CIA, τύπου Predator, σκότωσαν τον Ανουάρ αλ Αουλάκι, έναν Αμερικανό πολίτη που τότε ήταν 40 ετών.

 Ήταν ένας αδύνατος, χαρισματικός ιμάμης ,που είχε σπουδάσει στο πολιτειακό πανεπιστήμιο του Κολοράντο. 

Ως νέος είχε αδυναμία στις ιερόδουλες και διάβαζε βιβλία  για την ηγεσία όπως «Οι Επτά Συνήθειες των Εξαιρετικά Αποτελεσματικών Ανθρώπων» του Στίβεν Ρ. Κόβεϊ. Την περίοδο του θανάτου του, ο Αουλάκι προέτρεπε σε δολοφονίες συμπολιτών του στο όνομα του τζιχάντ. Είχε ενταχθεί το παρακλάδι της Αλ Κάιντα στην Υεμένη  και συμμετείχε σε συνωμοσίες ανατίναξης αμερικανικών αεροσκαφών. 

Σε ένα αξιόπιστο και λεπτομερώς γραμμένο βιβλίο ,που μόλις κυκλοφόρησε (με αγγλικό τίτλο «Objective Troy: A Terrorist, a President and the Rise of the Drone» εκδόσεις Tim Duggan Books) για τη ζωή του Αουλάκι και την απόφαση της κυβέρνησης του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα να βάλει τέλος σε αυτή, ο συγγραφέας Σκοτ Σέιν, δημοσιογράφος των New York Times που καλύπτει θέματα τρομοκρατίας και εθνικής ασφάλειας, χαρακτηρίζει τη δολοφονία του Αουλάκι χωρίς δίκη ή απόφαση δικαστηρίου, παράδειγμα «λερωμένων χεριών» στην πολιτική.

Η απόφαση ήταν ταυτόχρονα ηθικά επιτακτική και ηθικά απαγορευμένη. «Με αυτή τη δολοφονία ο Ομπάμα αμαύρωσε την υστεροφημία του ακόμη και αν ήταν η λιγότερο κακή εναλλακτική που είχε», υποστηρίζει ο Σέιν. Είναι κανόνας ότι οι τρομοκράτες δεν είναι περίπλοκα όντα, αλλά ο Αουλάκι παρουσίαζε πολλές απαιτητικές επιπλοκές. Το βασικό του χάρισμα ήταν η φλυαρία. Καθώς ο Αουλάκι γινόταν πιο ακραίος και πιο βίαιος, το επικοινωνιακό του χάρισμα στα αγγλικά τον έκανε ακόμη πιο επικίνδυνο για μία οργισμένη με τους τρομοκράτες αμερικανική κοινωνία που προστάτευε την ελευθερία του λόγου. Η ευχέρεια του Αουλάκι στους αμερικανικούς ιδιωματισμούς εξηγεί εν μέρει τη χαρισματικότητά του - προωθούσε τις ιδέες του σε συνδυασμό με αναφορές στον Μάικλ Τζάκσον και άλλα είδωλα της παγκόσμιας ποπ κουλτούρας.

Αν ο Οσάμα μπιν Λάντεν ήταν πρωτοπόρος των μίντια στην εποχή της διεθνικής δορυφορικής τηλεόρασης, ο Αουλάκι αναβάθμισε τις μεθόδους του στο YouTube. Ο Σέιν έγραψε την πρώτη ολοκληρωμένη βιογραφία για τον Αουλάκι, βασιζόμενος σε διαφορετικές πηγές. Η καταγραφή  της ριζοσπαστικοποίησης του Αουλάκι είναι αξιοθαύμαστα συγκρατημένη  όσον αφορά στα δύσκολα κατανοητά εσωτερικά κίνητρα του, ωστόσο βρίθει λεπτομερειών. Όσο βρισκόταν στο πανεπιστήμιο, ο Αουλάκι ανακάλυψε το ταλέντο του στον λόγο. Αρχικά, όταν ήταν ιμάμης στο Σαν Ντιέγκο και τη Βόρεια Βιρτζίνια, τα κηρύγματά του διανέμονταν σε cd. Το FBI εντόπισε τον Αουλάκι καθώς δύο από τους αεροπειρατές της 11ης Σεπτεμβρίου είχαν περάσει από τα τζαμιά του.

           Κήρυγμα δημοσίως, ιερόδουλες στα κρυφά !!!

Προέκυψαν έτσι ερωτηματικά για τον πιθανό ρόλο του Αουλάκι στις επιθέσεις στη Νέα Υόρκη και την Ουάσινγκτον. Ωστόσο, ο Αουλάκι υποστήριξε επανειλημμένα ότι δεν είχε γνωρίσει ποτέ τους αεροπειρατές και παρέθεσε καταγεγραμμένα του σχόλια από το φθινόπωρο του 2001, σύμφωνα με τα οποία παρουσιάζεται να μην υποστηρίζει τη βία της αλ Κάιντα εκείνη την περίοδο. Ο Σέιν βρίσκει την κατηγορία ότι ο Αουλάκι συνεργάστηκε με τους τρομοκράτες της 11ης Σεπτεμβρίου «μη πειστική». Ο Αουλάκι δίδασκε την ηθική ακεραιότητα αλλά στην προσωπική του ζωή δεν ακολουθούσε τους ίδιους κανόνες. Θα έπρεπε να γνωρίζει ότι μετά την 11η Σεπτεμβρίου το FBI τον παρακολουθούσε, ωστόσο συνέχισε να είναι πελάτης των ιερόδουλων της περιοχής της Ουάσινγκτον. Το 2002 ο Αουλάκι έφυγε από τις Ηνωμένες Πολιτείες και δεν επέστρεψε ποτέ. Ο Σέιν με δεξιοτεχνία υποθέτει τη ταπείνωση, τον θυμό και τον φόβο που θα αισθάνθηκε ο Αουλάκι εκείνη την περίοδο.

Στο Λονδίνο, τον αρχικό του προορισμό, ο Αουλάκι βρέθηκε σε ένα περιβάλλον πιο επιθετικής αντιδυτικής ρητορικής, καθώς εξελισσόταν ο πόλεμος στο Ιράκ. Αργότερα, επιστρέφοντας στην πατρίδα της οικογένειάς του, την Υεμένη, βρέθηκε αναμεμιγμένος με τη βίαιη δράση της αλ Κάιντα. Ο Σέιν αντιπαραβάλει την ιστορία της ανόδου του Αουλάκι με εκείνη της εξέλιξης του προέδρου Ομπάμα ως στρατηγιστή της αντιτρομοκρατίας. Το αποτέλεσμα δεν είναι ικανοποιητικό. Ο Αουλάκι είναι ένα αυθεντικό και ζωντανό αντικείμενο ενώ αφήγηση του Σέιν για τον Ομπάμα είναι λιγότερο άμεση και οικεία. Ωστόσο, ο Σέιν σώζει το κεφάλαιο Ουάσινγκτον με μία καλά πληροφορημένη, στοιχειοθετημένη αφήγηση της απόφασης της κυβέρνησης να σκοτώσει τον Αουλάκι, απόφαση που ο πρόεδρος Ομπάμα φέρεται να χαρακτήρισε «εύκολη».