Αντί λοιπόν να ασχολούμαστε με το πώς θα ενισχύσουμε την Ελλάδα εντός της Ευρώπης, πως θα βγούμε οριστικά από την κρίση, πως θα «αφοπλίσουμε» τους Τούρκους στη Θράκη, πώς θα γίνουν καλύτερες οι περιφέρειες και οι δήμοι, τρώμε το χρόνο μας με τους ανύπαρκτους.
Τη μια βγαίνει η κυρία Ντόρα που ξύπνησε ανάποδα και μας λέει ότι η ΝΔ δεν είναι το κόμμα που είχε γνωρίσει η ίδια. Και εμείς πρέπει να ασχοληθούμε με τις φαντασιώσεις της εν λόγω κυρίας που θέλει να πάρει τη ρεβάνς από τον Σαμαρά ο οποίος τη διέλυσε πριν μερικά χρόνια.
Την άλλη ασχολούμαστε με τον Κούλογλου που επελέγη, και μπορεί να εκλεγεί ευρωβουλευτής, προφανώς για να προωθήσει τα ζητήματα της «Μακεδονίας» στην ΕΕ ως ο καλύτερος πρεσβευτής του Γκρουέφκι. Ποιος είσαι κύριε Κούλογλου που μας τρως το χρόνο με τις ανοησίες που εκστομίζεις;
Βγαίνει μετά κάποιος… Βουλγαράκης, αν τον θυμάστε, και αναρτά φωτογραφίες από το αρχείο του που είναι με την Ντόρα και τη Γιάννα Αγγελοπούλου και αφήνει κάποια υπονοούμενα για τη δεξιά παράταξη κι αν αυτή πρέπει ή όχι να αλλάξει. Ποιος είσαι κύριε Βουλγαράκη που ακόμη η ΝΔ πληρώνει τις αμαρτίες σου και τις νόμιμες και ηθικές off shore σου;
Έρχεται κάποιος απίθανος και ανύπαρκτος Χριστόπουλος και μας το παίζει διεθνιστής και ευαίσθητος με το «συμπαγές τουρκικό πράμα» της Θράκης. Ποιος είσαι κύριε που σου αφιέρωσαν τόσες ώρες για να αναλύσουν το θολωμένο σου μυαλό;
Και τι δεν ακούσαμε και δεν είδαμε τις τελευταίες ημέρες. Μάθαμε για τα καλά για κάποια Σαμπιχά Σουλεϊμάν λες και είναι ο… Σουλεϊμάν ο Πορθητής. Ή για κάποιο… Κουρτ που επέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά αυτός είχε ντυθεί Γκρίζος Λύκος.
Είδαμε κάποια Μαριλένα Κοππά, διορισμένη από τον Γ. Παπανδρέου να γράφει και βιβλίο και να προκαλεί ταραχή στο ΠΑΣΟΚ που μέχρι σήμερα προσκυνούσε αλλά τώρα πήγε στις τάξεις του κυρ Φώτη.
Ακούσαμε κάποιον Ανδρέα Παπαδόπουλο να προτείνει τον Πάστορα Κουβέλη για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Σε ρώτησε κανείς βρε παιδί μου; Αυτό σε καίει τώρα;
Για να μην πούμε και για την συνεχιζόμενη κόντρα των βασιλιάδων της ανυπαρξίας, του Λαζόπουλου και του Θεοδωράκη όπου ο ένας αγνοεί τον άλλον και απαξιώνει να ασχοληθεί μαζί του, αλλά μόνο κουμπούρια δεν έχουν βγάλει.
Μέχρι και κάποιος περαστικός ονόματι Αντώναρος ξύπνησε από το λήθαργο και κάνει πόλεμο από το ταμπούρι του.
Κι όλο αυτό το τσίρκο της ανυπαρξίας και ασημαντότητας γεμίζει τα τηλεπαράθυρα και τις ιστοσελίδες εν μέσω προεκλογικής περιόδου. Επιβεβαιώνοντας αυτό που είχε πει κάποτε ο Κατσιφάρας για τον θυρωρό της πολυκατοικίας και για τους ανύπαρκτους που τους έκανε γνωστούς ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Μήπως είναι καιρός, λοιπόν, να ασχοληθούμε με τα σοβαρά και τα κρίσιμα και να αφήσουμε τους απίθανους να βράζουν στο ζουμί τους; Μήπως να τους στείλουμε στον αγύριστο και να κάνουμε αυτό που οφείλουμε όλοι για την πατρίδα; Δηλαδή να τη βοηθήσουμε να σηκωθεί πιο ψηλά και πιο μακριά απ’ όλους όσοι την πληγώνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου