 |
| Γαιδουράγκαθο-Silybum marianum |
Γενικά στοιχεία:
Επιστημονική ονομασία: Σίλυβο το μαριανό- Silybum marianum/Cardus marianusΑκανθώδες φυτό, που φθάνει σε ύψος το 1,5 μέτρο. Τα φύλλα του είναι πράσινα με χαρακτηριστικά άσπρα σημάδια σαν φλέβες και τα λουλούδια του έχουν χρώμα βυσσινί.
Είναι φυτό ιθαγενές της Μεσογείου και φυτρώνει σε όλη την νότια Ευρώπη.
Στη βοτανοθεραπευτική χρησιμοποιούνται κυρίως οι σπόροι από τα άνθη του, που μαζεύονται προς το τέλος του καλοκαιριού όταν ξεραθούν πλήρως.
Επιστημονική ονομασία: Σίλυβο το μαριανό- Silybum marianum/Cardus marianusΑκανθώδες φυτό, που φθάνει σε ύψος το 1,5 μέτρο. Τα φύλλα του είναι πράσινα με χαρακτηριστικά άσπρα σημάδια σαν φλέβες και τα λουλούδια του έχουν χρώμα βυσσινί.
Είναι φυτό ιθαγενές της Μεσογείου και φυτρώνει σε όλη την νότια Ευρώπη.
Στη βοτανοθεραπευτική χρησιμοποιούνται κυρίως οι σπόροι από τα άνθη του, που μαζεύονται προς το τέλος του καλοκαιριού όταν ξεραθούν πλήρως.
Ο καρπός του χρησιμοποιείται για:
Οι πρώτες αναφορές έγιναν από τον Θεόφραστο κατά τον 4ο αιώνα π.Χ. όπου αναφέρεται με το όνομα "Πτέρνιξ".
Ακολουθεί ο Διοσκουρίδης ,που συνιστά το "Μέγα Κενταύριον", ή "Σίλυβον" για την επούλωση πληγών.
Το 1650 ο Άγγλος βοτανολόγος Nicholas Culperer προτείνει το σίλυβο ως εξαιρετικό φάρμακο για τη χολή και τον σπλήνα, ενώ στις αρχές του 20ου αιώνα σχολή βοτανολόγων, οι επονομαζόμενοι "Εκλεκτικοί" χρησιμοποιούν το εκχύλισματου Silybum Marianum για την "Ηπατική συμφόρηση".
Το κύριο φυτό για το συκώτι
Μέσα στον καρπό του γαϊδουράγκαθου, υπάρχουν τριών συστατικών (silybine, silychristine, silydianine) που σχηματίζουν ένα σύμπλεγμα που προστατεύει το ήπαρ.
Στην ηπατική κίρρωση, το silymarine καθιστά δυνατή την επαναδόμηση των κατεστραμμένων κυττάρων και την αποκατάσταση της μεταβολικής τους ικανότητας και μακροπρόθεσμα, καθυστερεί την εξέλιξη της κίρρωσης.
- Ηπατική ανεπάρκεια, κίρρωση ήπατος, προστασία του ήπατος, πέτρες στη χολή, περίοδο με πολύ αίμα.Τα συστατικά του είναι :Σιλυμαρίνη, τυραμίνη, ισταμίμη, κινικίνη, φλαβονικά γλυκοσίδια, άλατα νιτρικού οξέος, νιτρικό κάλιο και αιθέριο έλαιο.
Οι πρώτες αναφορές έγιναν από τον Θεόφραστο κατά τον 4ο αιώνα π.Χ. όπου αναφέρεται με το όνομα "Πτέρνιξ".
Ακολουθεί ο Διοσκουρίδης ,που συνιστά το "Μέγα Κενταύριον", ή "Σίλυβον" για την επούλωση πληγών.
Το 1650 ο Άγγλος βοτανολόγος Nicholas Culperer προτείνει το σίλυβο ως εξαιρετικό φάρμακο για τη χολή και τον σπλήνα, ενώ στις αρχές του 20ου αιώνα σχολή βοτανολόγων, οι επονομαζόμενοι "Εκλεκτικοί" χρησιμοποιούν το εκχύλισματου Silybum Marianum για την "Ηπατική συμφόρηση".
Το κύριο φυτό για το συκώτι
Μέσα στον καρπό του γαϊδουράγκαθου, υπάρχουν τριών συστατικών (silybine, silychristine, silydianine) που σχηματίζουν ένα σύμπλεγμα που προστατεύει το ήπαρ.
Στην ηπατική κίρρωση, το silymarine καθιστά δυνατή την επαναδόμηση των κατεστραμμένων κυττάρων και την αποκατάσταση της μεταβολικής τους ικανότητας και μακροπρόθεσμα, καθυστερεί την εξέλιξη της κίρρωσης.
Χρησιμοποιείται επίσης για την καταπολέμηση της ιογενούς ηπατίτιδας και την αναστολή της χρόνιας.
Επιπλέον διεγείρει την έκκριση της χοληδόχου κύστης και άρα βοηθά σε περιπτώσεις ηπατικής ανεπάρκειας και πέτρας στη χολή.
Το σίλυβο είναι τέλος ένα φυσικό αιμοστατικό που χρησιμοποιείται σε συχνές αιμορραγίες της μύτης και στην έμμηνο ρύση με μεγάλη ροή αίματος.
H ρίζα και τα φρέσκα νέα φύλλα του τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα .
Τα φύλλα είναι αρκετά παχιά και έχουν ήπια γεύση όταν είναι νέα .Γίνονται όμως πικρά το καλοκαίρι με τη ζέστη. Μαγειρεμένα έχουν γεύση σπανακιού.
Τα κεφάλια του μπορούν να φαγωθούν όπως οι αγκινάρες πριν ανθίσουν, αλλά να είναι πολύ πιο μικρά, μόλις σχηματισθούν..
Τα κεφάλια του μπορούν να φαγωθούν όπως οι αγκινάρες πριν ανθίσουν, αλλά να είναι πολύ πιο μικρά, μόλις σχηματισθούν..
Οι ψημένοι σπόροι του είναι υποκατάστατο του καφέ.
Δοσολογία: σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό 1 κουταλάκι ξηρούς σπόρους ,3 φορές την ημέρα.
Προφυλάξεις
Δοσολογία: σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό 1 κουταλάκι ξηρούς σπόρους ,3 φορές την ημέρα.
Προφυλάξεις
- Το γαϊδουράγκαθο, δεν παρουσιάζει τοξικότητα. Σε υψηλές και μακροχρόνιες δόσεις ίσως χρειαστεί συμπληρωματικά κάποιο σκεύασμα πλούσιο σε φυτικές ίνες, γιατί λόγω της χολαιρετικής δράσης του φυτού, μπορεί να ερεθιστεί ο εντερικός βλεννογόνος και να προκληθεί μικρή μάζα κοπράνων.
- Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού και ειδικά όταν παίρνετε ταυτόχρονα άλλα φάρμακα ή βότανα.
Πηγές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου