Θ.Κολοκοτρώνης :
1. για την κατάσταση μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης :
“Δεν εσυγγνώμισαν κλήρος, μινίστροι, εμπορικό και λαός να καταβάλουν τον Σουλτάνο. Οι μινίστροι και ο κλήρος εμπήκαν εις το πιλάφι μαζί του και έτρωγαν. Ο λαός λιανός, ακέφαλος, οι έμποροι και οι πεπαιδευμένοι έφυγαν, πέφτοντας η Κωνσταντινούπολις, και επήγαν εις τα βασίλεια της Δύσης”.Έτσι, ο λαός “έμεινε εις την τυραννίαν των τριωνών, Σουλτάνου, αρχόντων και κλήρου”.
2. από την ιστορική ομιλία του στην Πνύκα (στις 8 -11- 1838) σε μαθητές,όπου ,μεταξύ άλλων , τόνισε:
«Παιδιά μου! Εις τον τόπον τούτο, όπου εγώ πατώ σήμερον, επατούσαν και εδημιούργησαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί και άνδρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των… Εις τον τόπον, τον οποίον κατοικούμε, εκατοικούσαν οι παλαιοί ‘Ελληνες, από τους οποίους και ημείς καταγόμεθα και ελάβαμε το όνομα τούτο. Αυτοί διέφεραν από εμάς εις την θρησκείαν {..}. Όταν αποφασίσαμε να κάμομε την Επανάσταση δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα,ούτε πως δεν έχομεν άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «που πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και οι κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι έμποροι μικροί και μεγάλοι, εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την επανάσταση…” .
3. περιγράφει γλαφυρά τα γεγονότα κατά την πρώτη χρονιά της Εξέγερσης:
“Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία,και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον ετρομάξαμε τους Τούρκους, όπου άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακριά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μία αρμάδα…” .
4 . “Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και έπειτα υπέρ Πατρίδος”.
Ματρόζος:
"Αν οι ζητιάνοι σαν κι εμέ δεν έχυναν το αίμα,
οι καπετάνοι σαν και σε δεν θα φορούσαν στέμμα".
Κανάρης :
Εκείνα τα χρόνια «μιλούσαν οι καρδιές, τώρα μιλούν τα χρήματα .
- - - -
Ιδιαίτερη είναι η περίπτωση του αρχιστράτηγου της Ρούμελης, του Γ.Καραϊσκάκη , που φημίζεται για την αθυροστομία του έναντι των πάντων.
Καραισκάκης :
1. Χαιρέτα καβαλάρης, για να σε χαιρετούν όταν ξεπεζέψεις.
2. “΄Όταν θέλω γίνουμαι άγγελος κι όταν πάλι θέλω γίνουμε διάβολος. Από τώρα έχω σκοπό να γίνω άγγελος».
3. Πριν πεθάνει , στο Κερατίσνι , η τελευταία κουβέντα που είπε στον συμπολεμιστή του στρατηγό Μακρυγιάννη ήταν :«εγώ πεθαίνω. Όμως εσείς να είστε μονιασμένοι και να βαστήξετε την πατρίδα».
4. Στις μάχες συνήθιζε να προκαλεί τους Τούρκους με βρισιές και χοντρά πειράγματα.
5. Στο Κομπότι, στις 8 Ιουνίου του 1821 , τους προκαλεί:.
- Ουχά, κιοτήδες, σταθείτε ωρέ να πολεμήσετε!
- Ποιος είσαι εσύ ωρέ, που θα μας πεις κιοτήδες;
- Είμαι ο γιος της καλογριάς και σας χέζω!
- Εμάς, γκιαούρη, χέζεις;
- Εσάς μεμέτηδες!
- Περίμενε, μπάσταρδε, να σε πιάσουμε, να σε σουβλίσουμε και τότες βλέπεις τι θα κρένει ο πισινός σου!
- Εμένα, ωρέ, θα σουβλίσετε;
- Εσένα, ωρέ, Καραϊσκάκη!
- Αμ τότες σταθήτε ν’ ακούσετε από τώρα τι κρένει ο πισινός μου!
Πηδάει πάνω σ’ ένα βράχο, ξεβρακώνεται, τεντώνει γυμνό τον κώλο του στους οχτρούς και τους φωνάζει: να ωρέ Τούρκοι…!
6. Αν γίνω καλά θα τονε χαλάσω εγώ αυτόν που με βάρεσε. Εάν ψοφήσω, κλάστε μου το μπούντζον.
7. Όποιος θέλει να κουμαντάρη τους Έλληνες πρέπει να βαστάη ένα δισάκι γεμάτο :ομπρός το Χριστό, πίσω τους διαόλους και στη μέση το χρυσάφι
8. την 1ην Ιουλίου 1823 ο Μαχμούτ πασάς έστειλε στον Καραϊσκάκη την κάτωθι επιστολή:
«Με λέγουν Μαχμούτ πασιά Σκόδρα,. Είμαι πιστός, είμαι τίμιος. Το στράτευμά μου το περισσότερον σύγκειται από χριστιανούς. Εδιορίσθην από τον Σουλτάνον να ησυχάσω τους λαούς. Δεν θέλω να χύσω αίμα. Μη γένοιτο. Όποιος θέλει να είναι με εμένα, πρέπει να είναι πλησίον μου. Όποιος δεν θέλει ας καρτερεί τον πόλεμό μου. Δέκα πέντε ημέραις σας δίδω καιρόν να σκεφτείτε».
Ο Γ. Καραϊσκάκης απάντησε ::
«Μου γράφεις ένα μπουγιουρντί, λέγεις να προσκυνήσω
κι εγώ, πασά μου, ρώτησα τον πούτζον μου τον ίδιον
κι αυτός μου αποκρίθηκε να μην σε προσκυνήσω
κι αν έρθεις κατ’ επάνω μου, ευθύς να πολεμήσω΄΄΄΄
Ρήγας Φεραίος:
1. Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή.
2. Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά.
3. Ο σκοπός οπού απ’ αρχής κόσμου οι άνθρωποι εσυμμαζώχθησαν από τα δάση την πρώτην φοράν, δια να κατοικήσουν όλοι μαζί, κτίζοντες χώρας και πόλεις, είναι δια να συμβοηθώνται και να ζώσιν ευτυχισμένοι, και όχι να συναντιτρώγονται ή να ρουφά το αίμα τους ένας.
4. Ελευθερία είναι εκείνη η δύναμις όπου έχει ο άνθρωπος εις το να κάμη όλον εκείνο, οπού δεν βλάπτει εις τα δίκαια των γειτόνων του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου