Ο Παϊσιος και η ελευθερία του λόγου

Δεν θέλαμε ν΄ ασχοληθούμε

 με την υπόθεση διακωμώδησης

 ενός σπουδαίου μοναχού, 

που δεν βρίσκεται ανάμεσά μας.

Είπαμε να τον αφήσουμε στην απόλυτη ηρεμία του.

Αλλά διάφοροι “δημοκράταροι” της ευκαιρίας και της δημοσιότητας πάνε να κάνουν ΜΕΙΖΟΝ θέμα την περίπτωση ενός , που γελοιοποιούσε 

τον γέροντα Παϊσιο .

{Θυμόμασθε πως λίγες μέρες νωρίτερα έναςΑμερικανός (με μία άθλια ταινία) έβριζε τον Μωάμεθ και οδήγησε χιλιάδες μουσουλμάνους , σχεδόν σ΄ όλη την υφήλιο, σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας....}.

Βάζουν “θέμα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ του ΛΟΓΟΥ”... 

Μαζί τους.

Και φυσικά στον Τύπο- με την ευρύτατη μορφή του -

δηλαδή εν προκειμένω και στο ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ,

π ρ έ π ε ι να υπάρχει απόλυτη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ.

Μία βασική διευκρίνιση :

• άλλο “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του ΛΟΓΟΥ” κι άλλο ασυδοσία

- “Ελευθερία του λόγου” δεν σημαίνει ,πως κάθε ανεγκέφαλος/η μπορεί να βρίζει κάποιον που θεωρεί ... αντίπαλό του/της.

• “Ελευθερία του λόγου” δεν σημαίνει , πως κάποιος /α χρησιμοποιεί το διαδίκτυο ασύδοτα...
• Ο ΄Ελληνας νομοθέτης έχει θέσει τα όρια μέχρι που φθάνει η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της έκφρασης και που αρχίζουν τα όρια της χυδαιότητας και της μαλακίας...
• Και στα ελληνικά ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ , πολιτικά και νομικά δ ε δ ο μ έ ν α , κανένας ανεγκέφαλος ΔΕΝ δικαιούται να βρίζει τον απέναντί του , αδιάφορο αν είναι λευκός ή μαύρος, κοντός ή ψηλός, χονδρός ή λιγνός, μοναχός ή παντρεμένος...

Τα πράγματα είναι πολύ καθαρά ...

Και όποιος παραβιάζει τα συνταγματικά -νομικά δεδομένα , οφείλει να περιμένει και να ΔΕΧΕΤΑΙ την απονομή της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ...