Του Κωνσταντίνου Ι. Νικόλτσιου*
Ο ρόλος των ελληνικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στην ελληνική κρίση σχολιάσθηκε ποικιλοτρόπως από σοβαρούς αρθρογράφους.
Είναι γνωστός στην ελληνική κοινωνία ο αντιδημοκρατικός και επαίσχυντος ρόλος της πλειοψηφίας των ελληνικών μέσων ενημέρωσης στην ελληνική κρίση και δη απέναντι στον ελληνικό λαό και ειδικότερα απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του.
Στο σημείωμα που ακολουθεί, θα προσπαθήσω να διατυπώσω μια σειρά από σχόλια και επισημάνσεις, που αναδεικνύουν τον τρόπο συμπεριφοράς του μιντιακού συστήματος απέναντι στα προβλήματα της χώρας και στο τρίγωνο της διαπλοκής.
Πρώτο σχόλιο. Απ αφορμή και τα τελευταία γεγονότα, τα ελληνικά ΜΜΕ αναπαρήγαγαν τις απόψεις - κύρια - των γερμανικών μέσων ενημέρωσης - επιρρίπτοντας ευθύνες για την κρίση στον ελληνικό λαό (τεμπέληδες, ανεύθυνοι, καιροσκόποι, διεφθαρμένοι, μη συνεργάσιμοι, κλπ,). Στόχος τους ήταν να καλλιεργηθεί ένα αίσθημα συλλογικής ευθύνης στον Ελληνικό Λαό, ο οποίος-σύμφωνα με αυτό το αφήγημα- μόνος του δημιούργησε την κρίση, με στόχο να αποσιωπηθεί η ευθύνη των ευρωπαϊκών και ντόπιων πολιτικών και οικονομικών ελίτ και του ρόλου τους στην καταστροφή της χώρας και τη διάλυση του συνεκτικού ιστού της ελληνικής κοινωνίας.
Δεύτερο σχόλιο. Τα ελληνικά ΜΜΕ παρουσίασαν την κρίση ως αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο νομιμοποιώντας έτσι, την πολιτική λιτότητας, που εφαρμόζονταν, σ΄ ολόκληρη την Ευρώπη, με επικεφαλής τη γερμανική ελίτ, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, επωφελήθηκε πλέον των 100 δις ευρώ στα χρόνια της κρίσης, σύμφωνα με τις επιστημονικές αναλύσεις του κ. Νίκο Κοτζιά, Υπουργού Εξωτερικών. Καμία αναφορά δεν ακούστηκε και καμία συνεκτική κριτική δεν ασκήθηκε από τα κυρίαρχα ελληνικά μέσα ενημέρωσης για τον ρόλο των ελληνικών μνημονίων, ως προγραμμάτων διάσωσης των Γερμανικών τραπεζών, που βρέθηκαν σε βαθειά κρίση έπειτα από την κατάρρευση της Λίμαν Μπράδερς. Και όλα αυτά, φυσικά, για χάρη της εμπέδωσης από τον ελληνικό λαό, ότι πρέπει να πληρώσει για τα χρόνια της ευημερίας του και πως αυτές η πολιτικές συνιστούν μονόδρομο.
Τρίτο σχόλιο. Τα ελληνικά ΜΜΕ με τις αφηγήσεις τους, τόσο ειδησεογραφικά, όσο και αρθρογραφικά, ιδιαίτερα την περίοδο των Κυβερνήσεων Παπαδήμου και Σαμαρά, κάλυψαν ηθικά και πολιτικά πλήρως την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και των βασικών αρχών της αστικής δημοκρατίας, και νομιμοποίησαν πλήρως την ξένη Επιτροπεία. Η λογική της ανάθεσης της πολιτικής διαχείρισης σε μη εκλεγμένους τεχνοκράτες έγινε μία αναγκαιότητα για το τάχα καλό της οικονομίας.
Τέταρτο σχόλιο. Η πλειοψηφία των ΜΜΕ στοχοποίησε τον ΣΥΡΙΖΑ. Τον παρουσίαζαν και τον παρουσιάζουν ως ιδεοληπτική και εξτρεμιστική πολιτική δύναμη. Στη συνέχεια - μετά τη συνεργασία με το Κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων - ανέδειξαν την θεωρία των δύο άκρων και συνεπικουρούμενοι από τους πολιτικούς ηγέτες του νεοφιλελευθέρου καπιταλισμού, προσπάθησαν και προσπαθούν να σπιλώσουν την Αριστερά και να αποδυναμώσουν τις αξίες της και το ηθικό πλεονέκτημά της.
Τον τελευταίο δε χρόνο συγκεντρώνουν όλα τα πυρά στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού της χώρας, που είναι παράλληλα και Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, στο σ. Αλέξη Τσίπρα, με στόχο να τον καταστήσουν αφερέγγυο, να τον δυσφημίσουν, να αποδυναμώσουν την αξιοπιστία του, και να καταρρακώσουν το διεθνές κύρος και την επιρροή του, ενώ παράλληλα προχωρούν σε συστηματικές τακτικές δολοφονίας χαρακτήρων, όποιου μέλους της κυβέρνησης προχωρά στο έργο της εξυγίανσης του κράτους και της απεξάρτησής του από τα πλοκάμια της διαπλοκής και της πολιτικής παρακμής. Τα παραδείγματα είναι γνωστά: Γιώργος Κατρούγκαλος, Νίκος Φίλης, Νίκος Παππάς, Παύλος Πολάκης, κλπ.
Πέμπτο σχόλιο. Τα περισσότερα ελληνικά ΜΜΕ σε συνεργασία με τη γνωστή μονταζιέρα επιδιώκουν και προσπαθούν να δημιουργούν την πολιτική ατζέντα, αναπαράγοντας ψευδείς ειδήσεις και διαρροές και να δημιουργούν την κοινή γνώμη της Κοινωνίας. Αν την πρώτη περίοδο της διακυβέρνησης και με αποκορύφωμα την βδομάδα πριν το ιστορικό δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, η τακτική τους περιστρεφόταν γύρω από την κατατρομοκράτηση του κόσμου με τους τάχα δόλιους σκοπούς του ΣΥΡΙΖΑ να βγάλει την Ελλάδα από το Ευρώ, στην περίοδο μετά τις εκλογές του Σεπτέμβρη, βλέπουμε μία συστηματική στρέβλωση της πραγματικότητας, με σκοπό να φορτώσουν στην κυβέρνηση όλες τις χρόνιες παθογένειες του ελληνικού κράτους αλλά και το κόστος των έξη ετών συνεχούς λιτότητας.
Παράλληλα, εμφανίζουν όλα τα στελέχη της κυβέρνησης ως μη ικανά, σε αντιπαραβολή φυσικά, με τους φωστήρες της Νέας Δημοκρατίας, των πολλών πτυχίων και των αναρίθμητων ικανοτήτων τους να διαφθείρουν, να διαφθείρονται και ως γνωστόν να σπαταλούν δημόσιο χρήμα για ιδία οφέλη.
Έκτο σχόλιο. Τα κυρίαρχα συστημικά ΜΜΕ προσπαθούν να αποδυναμώσουν την διαπραγματευτική θέση της χώρας απέναντι στους πιστωτές, με στόχο να πείσουν την κοινωνία ότι δεν υπάρχει αξιόπιστη εναλλακτική λύση απέναντι στην λιτότητα και τον νεοφιλελευθερισμό. Κατά συνέπεια είναι μάταιος ο κόπος, οι αγώνες και οι διεκδικήσεις του.
Έβδομο σχόλιο. Η πλειονότητα των συστημικών ΜΜΕ ενημέρωσης «ανέδειξε» - σε αντίθεση με την πραγματικότητα και αποσιωπώντας την αλήθεια - ως κυρίαρχο στοιχείο την δήθεν ανικανότητα της Κυβέρνησης να ολοκληρώσει την πρώτη και δεύτερη αξιολόγηση. Εδώ έχουμε την αποθέωση της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και παραποίηση της αλήθειας. Αποσιωπούν συνειδητά τις παρεμβάσεις του ΔΝΤ και του σκληρού πυρήνα της Ε.Ε, με επικεφαλής τον. Σόιμπλε, που θέτουν παγίδες και εμπόδια στην ελληνική κυβέρνηση με κύριο στόχο την πολιτική ταπείνωση και τον ευτελισμό ενός ολόκληρου λαού και της εκλεγμένης δημοκρατικά κυβέρνησής του. Τα ΜΜΕ ανάδειξαν για μια ακόμη φορά, σ όλο τους το μεγαλείο, την ανεύθυνη στάση και τον αντιπατριωτικό τους ρόλο, συνεπικουρούμενα, μάλιστα, από το κόμμα της μείζονος αντιπολίτευσης, το οποίο ως συνήθως γίνεται ουρά τους, αφού έτσι κι αλλιώς δεν διαθέτει στρατηγική για την απαγκίστρωση της χώρας από την λιτότητα και τα μνημόνια, παρά μόνο για τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών.
Όγδοο σχόλιο. Σχεδόν όλα τα συστημικά ΜΜΕ προσπαθούν να περιγράψουν την Αριστερά, δηλαδή την κοινωνική και πολιτική δύναμη που αναδείχθηκε τα τελευταία χρόνια, ως κάτι μη φυσιολογικό και αναγκαίο, κάτι σκοτεινό, κάτι σαν ατύχημα και πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί και πολύ σύντομα να αποτελέσει παρένθεση. Πάνω σ αυτόν το στόχο έχει στηθεί ολόκληρη επικοινωνιακή στρατηγική, με πρόσφατο παράδειγμα την Bild, το der Spiegel και το δίδυμο του νεοφιλελευθέρου καπιταλισμού Σόιμπλε - Μητσοτάκης, απ αφορμή την καταβολή μέρος της 13ης σύνταξης στους χαμηλό-συνταξιούχους. Όλο το επικοινωνιακό τους εποικοδόμημα στηρίζεται στη λογική ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν είναι κάτι πραγματικό, είναι ένας εφιάλτης, από τον οποίο σύντομα θα ξυπνήσουν και θα επιστρέψουν σε μία «κανονικότητα», όπου θα ασκούν, πάλι, άμεσο έλεγχο στην εξουσία, την οποία απώλεσαν από την ιδιοκτησία τους.
Ένατο σχόλιο. Στην ουσία τα μιντιακά συμφέροντα υπέβαλαν στη Ν.Δ. την αλλαγή της στάση της απέναντι στην απόφαση της Κυβέρνησης για την καταβολή της 13ης σύνταξης στους χαμηλοσυνταξιούχους, παρά το γεγονός ότι είχε κατ αρχήν θετικά τοποθετηθεί. Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, στην αλλαγή της στάση της συνετέλεσε και η ανάμειξη του Σόιμπλε στα εσωτερικά της χώρας μας. Δεν υπάρχει τίποτε πιο ευτελές, από το ότι το Κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθόρισε την θέση και τη στάση του, από την οργανωμένη διαπλοκή των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Δέκατο σχόλιο. Τέλος, το παράδοξο είναι, ότι με την ανάληψη της Κυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, τα συστημικά μέσα, ανακάλυψαν τα προβλήματα της κοινωνίας, τα οποία μέχρι τότε δεν τα γνώριζαν. Τα παρουσιάζουν ως προβλήματα, που γεννήθηκαν από την «κακή διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ» και όχι ως συνέπεια της μακρόχρονης κακοδιαχείρισης από το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. όλα αυτά τα χρόνια. Όπως σημείωσα παραπάνω, γίνεται μία προσπάθεια μεταφοράς της ευθύνης των καταστροφών των τελευταίων 30 ετών στη διακυβέρνηση της τρέχουσας διετίας.
Θα μπορούσε κανείς να υπογραμμίσει και άλλες «δημοσιογραφικές» πράξεις και ενέργειες των συστημικών ΜΜΕ, που στοχεύουν στην επανάκτηση και στην εδραίωση της κυριαρχίας τους, καθώς και στην εγκατάσταση του πολιτικού φορέα της επιλογής τους.
Οι παραπάνω επισημάνεις-σχόλια οδηγούν αναπόφευκτα στο συμπέρασμα, ότι η επικοινωνιακή πολιτική των δυνάμεων της Αριστεράς και της προόδου και πρωτίστως της Κυβέρνησης, για να αναστραφεί η κοινή γνώμη, οφείλει να γίνεται στη βάση της επίλυσης των πραγματικών προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας και του λαού της και όχι στη βάση εξυπηρέτησης κάποιων επικοινωνιακών αναγκών.
Ορισμένες ακόμα επισημάνσεις:
1ον Οι κύριες πηγές εσόδων των ΜΜΕ στη χώρα μας, προέρχονται πρωτίστως από τις διαφημιστικές καταχωρήσεις, και κατ ελάχιστον από τις πωλήσεις του παραγόμενου προϊόντος (πωλήσεις εφημερίδων, περιοδικών, τηλεοπτικών προγραμμάτων, κλπ.). Παρακολουθώντας σήμερα τα έσοδα των ΜΜΕ διαπιστώνουμε ότι εξαρτώνται πλήρως από τις διαφημιστικές καταχωρήσεις. Κατά συνέπεια η βιωσιμότητα κάθε τέτοιας επιχείρησης είναι σε άμεση εξάρτηση από την απόκτηση του αναγκαίου μεριδίου από την διαφημιστική πίττα. Λαμβάνοντας υπόψη τα διεθνή και ειδικότερα τα ευρωπαϊκά μεγέθη, επιβεβαιώνεται ότι η χώρα μας διαθέτει τη δεύτερη μικρότερη αγορά της διαφημιστικής δαπάνης.
Συγκεκριμένα:
Σύμφωνα με τα στοιχεία των εταιρειών μέτρησης η Μετρούμενη Διαφημιστική Δαπάνη για το προηγούμενο έτος δηλ. 2015 ανήλθε στο ποσό ύψους 1, 250 εκ. (Προσοχή !!! ακούγεται μεγάλο το ποσό, ωστόσο είναι μικτό, δεν έχουν αφαιρεθεί εκπτώσεις, μπόνους, ανταποδοτικές καταχωρήσεις, φόροι κλπ). Σε ποσοστό, όλα τα προαναφερόμενα αντιστοιχούν στο 55%-60% περίπου της καταχωρημένης αξίας. Δηλαδή σε ποσά αντιστοιχούν σε 550-600.000.000€ (2) και τα δε καθαρά έσοδα από τις πωλήσεις δεν ξεπερνούν ετησίως το ποσό των 45-50.000.000€.
Έτσι το σύνολο των εσόδων από διαφημιστικές καταχωρήσεις και πωλήσεις δεν ξεπερνούν τα 600-650.000.000 €. Τέλος το ετήσιο κόστος για όλη τη βιομηχανία ενημέρωσης, πληροφόρησης και ψυχαγωγίας, ξεπερνά κατά 35% - 40% τα έσοδά του.
2ον Είναι αυτονόητο ότι για τη λειτουργία τους και για την εξυπηρέτηση των τρεχουσών αναγκών απαιτείται ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ, ο οποίος σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί με βάση τα δεδομένα της ελληνικής οικονομίας και το μέγεθος της διαφημιστικής πίτας.
Ο δανεισμός παραπέμπει κατ ευθείαν στο τρίγωνο διαπλοκής και των εκβιασμών. Η συναλλαγή είναι το κυρίαρχο στοιχείο σ΄ αυτό το τρίγωνο της διαπλοκής. (βλέπε δημόσια έργα, χρηματοδοτήσεις κομμάτων, πολιτικών προσώπων, διευκόλυνση των καναλαρχών από τις τράπεζες, κλπ).
Η σχέση αυτή αποκαλύφθηκε πλήρως στα μάτια του ελληνικού λαού, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην Επιτροπή της Βουλής για τη χρηματοδότηση των Κομμάτων και των Καναλαρχών, καθώς και της δημόσιας συζήτησης για την παράνομη κατοχή δημόσιων συχνοτήτων από τους Καναλάρχες.
3ον Ο Νόμος 4339 του 2015, της σημερινής Κυβέρνησης, θέτει τους όρους και τις προϋποθέσεις, για τον ιδιωτικό τηλεοπτικό τοπίο, διασφαλίζει την πολυφωνία στην πληροφόρηση και στην ενημέρωση, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ένα ισορροπημένο εκπεμπόμενο πρόγραμμα, προστατεύοντας ταυτόχρονα την εγχώρια παραγωγή, και τέλος θεσπίζει κανόνες για την προστασία των εργαζομένων. Ωστόσο, το σημερινό Μιντιακό σύστημα, λαμβάνοντας υπόψη τους σημερινούς συσχετισμούς, δύσκολα θα συμμορφωθεί προς τα δεδομένα του νέου νομικού πλαισίου, αφού έχει μαζί του, αντικειμενικά, την στήριξη της δικαστικής εξουσίας, η οποία, σε κρίσιμα ζητήματα της ενημέρωσης, συμπορεύεται με το μιντιακό σύστημα, που βρίσκεται στα χέρια της κυρίαρχης ελίτ της χώρας μας και αποφασίζει κατά κύριο λόγο πολιτικά.
4ον Είναι αναγκαίο να προστατευθεί ο Δημόσιος χαρακτήρας της ΕΡΤ. Η ΕΡΤ οφείλει να αναβαθμίσει τον ενημερωτικό της χαρακτήρα και να εμπλουτιστεί το πρόγραμμα της με πολιτιστικά και ψυχαγωγικά προγράμματα, καθώς και με νέες παραγωγές. Η αναπαραγωγή της μιζέριας του παρελθόντος πρέπει να εκλείψουν από την ΕΡΤ. Υπάρχει πλούσιο ανθρώπινο δυναμικό. Η ποιοτική αναβάθμισή του θα δώσει νέα πνοή, και θα έχει ως αποτέλεσμα την επαφή της με την κοινωνία.
5ον Τέλος. Ο ρόλος των δημοσιογράφων και των ανθρώπων των Μέσων Ενημέρωσης (3) είναι καθοριστικός για την αξιόπιστη ενημέρωση και πληροφόρηση των πολιτών. Οι άνθρωποι των μέσων ενημέρωσης και πληροφόρησης οφείλουν να προστατεύουν την τιμή και την αξιοπρέπεια τους, τηρώντας τους κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και της ηθικής. Ταυτόχρονα είναι αναγκαίο και ώριμο η θέσπιση από την Πολιτεία πρόσθετων κανόνων διασφάλισης και προστασίας των δημοσιογράφων από τους εκβιασμούς της εργοδοσίας και του συμπλέγματος της διαπλοκής. Οι άνθρωποι του Τύπου και των ΜΜΕ είναι όντως ανυπεράσπιστοι και είναι εύκολη λεία στην εργοδοτική ασυδοσία και στους κάθε λογής εκβιασμούς.
(1) Τα ετήσια έσοδα από τη διαφήμιση σε καθαρή αξία δεν ξεπερνούν το ποσό ύψους 500-550 εκατ. Ευρώ. Τα οποία διανέμονται ως εξής: i) Τηλεόραση 49-50% (250.000.000€). ii) Περιοδικά 23-24% (120.000.000€). iii) Εφημερίδες 18-20% (100.000.000€). iv) Ραδιόφωνα 6,5% -7,0% (35.000.000€). Οφείλουμε να υπολογίσουμε και πλέον έσοδα από το Internet (blogs, site, google) τα οποία δεν ξεπερνούν τα 80—90.000.000.
(2) Σήμερα λειτουργούν: i) Οκτώ (8) τηλεοπτικοί σταθμοί πανελλαδικής εμβέλειας και τοπικής εμβέλειας ξεπερνούν τους, δύο περίπου σε κάθε νομό. ii) 914 Ραδιόφωνα τοπικής εμβέλειας. iii) 17 εφημερίδες, (πρωινές, απογευματινές , οικονομικές ), με ημερήσιες πωλήσεις 90.000 φύλλα περίπου σ όλη τη χώρα. iv) 27 Κυριακάτικες εφημερίδες (μαζί και οι εβδομαδιαίες), με πωλήσεις 494.500 φύλλα τις Κυριακές. v) 9 Αθλητικές εφημερίδες, με πωλήσεις 35.000 περίπου ημερησίως και - πληθώρα εβδομαδιαίων και μηνιαίων περιοδικών.
(3) Το σύνολο των εργαζομένων στο Τύπο και στα ΜΜΕ ανέρχονται σε 20.000 άτομα περίπου και από αυτούς, σύμφωνα με την ΠΟΕΣΥ, οι δημοσιογράφοι είναι 8.500 περίπου, μεταξύ αυτών 1.244 αθλητικοί συντάκτες.
Στο σημείωμα που ακολουθεί, θα προσπαθήσω να διατυπώσω μια σειρά από σχόλια και επισημάνσεις, που αναδεικνύουν τον τρόπο συμπεριφοράς του μιντιακού συστήματος απέναντι στα προβλήματα της χώρας και στο τρίγωνο της διαπλοκής.
Πρώτο σχόλιο. Απ αφορμή και τα τελευταία γεγονότα, τα ελληνικά ΜΜΕ αναπαρήγαγαν τις απόψεις - κύρια - των γερμανικών μέσων ενημέρωσης - επιρρίπτοντας ευθύνες για την κρίση στον ελληνικό λαό (τεμπέληδες, ανεύθυνοι, καιροσκόποι, διεφθαρμένοι, μη συνεργάσιμοι, κλπ,). Στόχος τους ήταν να καλλιεργηθεί ένα αίσθημα συλλογικής ευθύνης στον Ελληνικό Λαό, ο οποίος-σύμφωνα με αυτό το αφήγημα- μόνος του δημιούργησε την κρίση, με στόχο να αποσιωπηθεί η ευθύνη των ευρωπαϊκών και ντόπιων πολιτικών και οικονομικών ελίτ και του ρόλου τους στην καταστροφή της χώρας και τη διάλυση του συνεκτικού ιστού της ελληνικής κοινωνίας.
Δεύτερο σχόλιο. Τα ελληνικά ΜΜΕ παρουσίασαν την κρίση ως αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο νομιμοποιώντας έτσι, την πολιτική λιτότητας, που εφαρμόζονταν, σ΄ ολόκληρη την Ευρώπη, με επικεφαλής τη γερμανική ελίτ, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, επωφελήθηκε πλέον των 100 δις ευρώ στα χρόνια της κρίσης, σύμφωνα με τις επιστημονικές αναλύσεις του κ. Νίκο Κοτζιά, Υπουργού Εξωτερικών. Καμία αναφορά δεν ακούστηκε και καμία συνεκτική κριτική δεν ασκήθηκε από τα κυρίαρχα ελληνικά μέσα ενημέρωσης για τον ρόλο των ελληνικών μνημονίων, ως προγραμμάτων διάσωσης των Γερμανικών τραπεζών, που βρέθηκαν σε βαθειά κρίση έπειτα από την κατάρρευση της Λίμαν Μπράδερς. Και όλα αυτά, φυσικά, για χάρη της εμπέδωσης από τον ελληνικό λαό, ότι πρέπει να πληρώσει για τα χρόνια της ευημερίας του και πως αυτές η πολιτικές συνιστούν μονόδρομο.
Τρίτο σχόλιο. Τα ελληνικά ΜΜΕ με τις αφηγήσεις τους, τόσο ειδησεογραφικά, όσο και αρθρογραφικά, ιδιαίτερα την περίοδο των Κυβερνήσεων Παπαδήμου και Σαμαρά, κάλυψαν ηθικά και πολιτικά πλήρως την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και των βασικών αρχών της αστικής δημοκρατίας, και νομιμοποίησαν πλήρως την ξένη Επιτροπεία. Η λογική της ανάθεσης της πολιτικής διαχείρισης σε μη εκλεγμένους τεχνοκράτες έγινε μία αναγκαιότητα για το τάχα καλό της οικονομίας.
Τέταρτο σχόλιο. Η πλειοψηφία των ΜΜΕ στοχοποίησε τον ΣΥΡΙΖΑ. Τον παρουσίαζαν και τον παρουσιάζουν ως ιδεοληπτική και εξτρεμιστική πολιτική δύναμη. Στη συνέχεια - μετά τη συνεργασία με το Κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων - ανέδειξαν την θεωρία των δύο άκρων και συνεπικουρούμενοι από τους πολιτικούς ηγέτες του νεοφιλελευθέρου καπιταλισμού, προσπάθησαν και προσπαθούν να σπιλώσουν την Αριστερά και να αποδυναμώσουν τις αξίες της και το ηθικό πλεονέκτημά της.
Τον τελευταίο δε χρόνο συγκεντρώνουν όλα τα πυρά στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού της χώρας, που είναι παράλληλα και Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, στο σ. Αλέξη Τσίπρα, με στόχο να τον καταστήσουν αφερέγγυο, να τον δυσφημίσουν, να αποδυναμώσουν την αξιοπιστία του, και να καταρρακώσουν το διεθνές κύρος και την επιρροή του, ενώ παράλληλα προχωρούν σε συστηματικές τακτικές δολοφονίας χαρακτήρων, όποιου μέλους της κυβέρνησης προχωρά στο έργο της εξυγίανσης του κράτους και της απεξάρτησής του από τα πλοκάμια της διαπλοκής και της πολιτικής παρακμής. Τα παραδείγματα είναι γνωστά: Γιώργος Κατρούγκαλος, Νίκος Φίλης, Νίκος Παππάς, Παύλος Πολάκης, κλπ.
Πέμπτο σχόλιο. Τα περισσότερα ελληνικά ΜΜΕ σε συνεργασία με τη γνωστή μονταζιέρα επιδιώκουν και προσπαθούν να δημιουργούν την πολιτική ατζέντα, αναπαράγοντας ψευδείς ειδήσεις και διαρροές και να δημιουργούν την κοινή γνώμη της Κοινωνίας. Αν την πρώτη περίοδο της διακυβέρνησης και με αποκορύφωμα την βδομάδα πριν το ιστορικό δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, η τακτική τους περιστρεφόταν γύρω από την κατατρομοκράτηση του κόσμου με τους τάχα δόλιους σκοπούς του ΣΥΡΙΖΑ να βγάλει την Ελλάδα από το Ευρώ, στην περίοδο μετά τις εκλογές του Σεπτέμβρη, βλέπουμε μία συστηματική στρέβλωση της πραγματικότητας, με σκοπό να φορτώσουν στην κυβέρνηση όλες τις χρόνιες παθογένειες του ελληνικού κράτους αλλά και το κόστος των έξη ετών συνεχούς λιτότητας.
Παράλληλα, εμφανίζουν όλα τα στελέχη της κυβέρνησης ως μη ικανά, σε αντιπαραβολή φυσικά, με τους φωστήρες της Νέας Δημοκρατίας, των πολλών πτυχίων και των αναρίθμητων ικανοτήτων τους να διαφθείρουν, να διαφθείρονται και ως γνωστόν να σπαταλούν δημόσιο χρήμα για ιδία οφέλη.
Έκτο σχόλιο. Τα κυρίαρχα συστημικά ΜΜΕ προσπαθούν να αποδυναμώσουν την διαπραγματευτική θέση της χώρας απέναντι στους πιστωτές, με στόχο να πείσουν την κοινωνία ότι δεν υπάρχει αξιόπιστη εναλλακτική λύση απέναντι στην λιτότητα και τον νεοφιλελευθερισμό. Κατά συνέπεια είναι μάταιος ο κόπος, οι αγώνες και οι διεκδικήσεις του.
Έβδομο σχόλιο. Η πλειονότητα των συστημικών ΜΜΕ ενημέρωσης «ανέδειξε» - σε αντίθεση με την πραγματικότητα και αποσιωπώντας την αλήθεια - ως κυρίαρχο στοιχείο την δήθεν ανικανότητα της Κυβέρνησης να ολοκληρώσει την πρώτη και δεύτερη αξιολόγηση. Εδώ έχουμε την αποθέωση της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και παραποίηση της αλήθειας. Αποσιωπούν συνειδητά τις παρεμβάσεις του ΔΝΤ και του σκληρού πυρήνα της Ε.Ε, με επικεφαλής τον. Σόιμπλε, που θέτουν παγίδες και εμπόδια στην ελληνική κυβέρνηση με κύριο στόχο την πολιτική ταπείνωση και τον ευτελισμό ενός ολόκληρου λαού και της εκλεγμένης δημοκρατικά κυβέρνησής του. Τα ΜΜΕ ανάδειξαν για μια ακόμη φορά, σ όλο τους το μεγαλείο, την ανεύθυνη στάση και τον αντιπατριωτικό τους ρόλο, συνεπικουρούμενα, μάλιστα, από το κόμμα της μείζονος αντιπολίτευσης, το οποίο ως συνήθως γίνεται ουρά τους, αφού έτσι κι αλλιώς δεν διαθέτει στρατηγική για την απαγκίστρωση της χώρας από την λιτότητα και τα μνημόνια, παρά μόνο για τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών.
Όγδοο σχόλιο. Σχεδόν όλα τα συστημικά ΜΜΕ προσπαθούν να περιγράψουν την Αριστερά, δηλαδή την κοινωνική και πολιτική δύναμη που αναδείχθηκε τα τελευταία χρόνια, ως κάτι μη φυσιολογικό και αναγκαίο, κάτι σκοτεινό, κάτι σαν ατύχημα και πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί και πολύ σύντομα να αποτελέσει παρένθεση. Πάνω σ αυτόν το στόχο έχει στηθεί ολόκληρη επικοινωνιακή στρατηγική, με πρόσφατο παράδειγμα την Bild, το der Spiegel και το δίδυμο του νεοφιλελευθέρου καπιταλισμού Σόιμπλε - Μητσοτάκης, απ αφορμή την καταβολή μέρος της 13ης σύνταξης στους χαμηλό-συνταξιούχους. Όλο το επικοινωνιακό τους εποικοδόμημα στηρίζεται στη λογική ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν είναι κάτι πραγματικό, είναι ένας εφιάλτης, από τον οποίο σύντομα θα ξυπνήσουν και θα επιστρέψουν σε μία «κανονικότητα», όπου θα ασκούν, πάλι, άμεσο έλεγχο στην εξουσία, την οποία απώλεσαν από την ιδιοκτησία τους.
Ένατο σχόλιο. Στην ουσία τα μιντιακά συμφέροντα υπέβαλαν στη Ν.Δ. την αλλαγή της στάση της απέναντι στην απόφαση της Κυβέρνησης για την καταβολή της 13ης σύνταξης στους χαμηλοσυνταξιούχους, παρά το γεγονός ότι είχε κατ αρχήν θετικά τοποθετηθεί. Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, στην αλλαγή της στάση της συνετέλεσε και η ανάμειξη του Σόιμπλε στα εσωτερικά της χώρας μας. Δεν υπάρχει τίποτε πιο ευτελές, από το ότι το Κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθόρισε την θέση και τη στάση του, από την οργανωμένη διαπλοκή των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Δέκατο σχόλιο. Τέλος, το παράδοξο είναι, ότι με την ανάληψη της Κυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, τα συστημικά μέσα, ανακάλυψαν τα προβλήματα της κοινωνίας, τα οποία μέχρι τότε δεν τα γνώριζαν. Τα παρουσιάζουν ως προβλήματα, που γεννήθηκαν από την «κακή διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ» και όχι ως συνέπεια της μακρόχρονης κακοδιαχείρισης από το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. όλα αυτά τα χρόνια. Όπως σημείωσα παραπάνω, γίνεται μία προσπάθεια μεταφοράς της ευθύνης των καταστροφών των τελευταίων 30 ετών στη διακυβέρνηση της τρέχουσας διετίας.
Θα μπορούσε κανείς να υπογραμμίσει και άλλες «δημοσιογραφικές» πράξεις και ενέργειες των συστημικών ΜΜΕ, που στοχεύουν στην επανάκτηση και στην εδραίωση της κυριαρχίας τους, καθώς και στην εγκατάσταση του πολιτικού φορέα της επιλογής τους.
Οι παραπάνω επισημάνεις-σχόλια οδηγούν αναπόφευκτα στο συμπέρασμα, ότι η επικοινωνιακή πολιτική των δυνάμεων της Αριστεράς και της προόδου και πρωτίστως της Κυβέρνησης, για να αναστραφεί η κοινή γνώμη, οφείλει να γίνεται στη βάση της επίλυσης των πραγματικών προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας και του λαού της και όχι στη βάση εξυπηρέτησης κάποιων επικοινωνιακών αναγκών.
Ορισμένες ακόμα επισημάνσεις:
1ον Οι κύριες πηγές εσόδων των ΜΜΕ στη χώρα μας, προέρχονται πρωτίστως από τις διαφημιστικές καταχωρήσεις, και κατ ελάχιστον από τις πωλήσεις του παραγόμενου προϊόντος (πωλήσεις εφημερίδων, περιοδικών, τηλεοπτικών προγραμμάτων, κλπ.). Παρακολουθώντας σήμερα τα έσοδα των ΜΜΕ διαπιστώνουμε ότι εξαρτώνται πλήρως από τις διαφημιστικές καταχωρήσεις. Κατά συνέπεια η βιωσιμότητα κάθε τέτοιας επιχείρησης είναι σε άμεση εξάρτηση από την απόκτηση του αναγκαίου μεριδίου από την διαφημιστική πίττα. Λαμβάνοντας υπόψη τα διεθνή και ειδικότερα τα ευρωπαϊκά μεγέθη, επιβεβαιώνεται ότι η χώρα μας διαθέτει τη δεύτερη μικρότερη αγορά της διαφημιστικής δαπάνης.
Συγκεκριμένα:
Σύμφωνα με τα στοιχεία των εταιρειών μέτρησης η Μετρούμενη Διαφημιστική Δαπάνη για το προηγούμενο έτος δηλ. 2015 ανήλθε στο ποσό ύψους 1, 250 εκ. (Προσοχή !!! ακούγεται μεγάλο το ποσό, ωστόσο είναι μικτό, δεν έχουν αφαιρεθεί εκπτώσεις, μπόνους, ανταποδοτικές καταχωρήσεις, φόροι κλπ). Σε ποσοστό, όλα τα προαναφερόμενα αντιστοιχούν στο 55%-60% περίπου της καταχωρημένης αξίας. Δηλαδή σε ποσά αντιστοιχούν σε 550-600.000.000€ (2) και τα δε καθαρά έσοδα από τις πωλήσεις δεν ξεπερνούν ετησίως το ποσό των 45-50.000.000€.
Έτσι το σύνολο των εσόδων από διαφημιστικές καταχωρήσεις και πωλήσεις δεν ξεπερνούν τα 600-650.000.000 €. Τέλος το ετήσιο κόστος για όλη τη βιομηχανία ενημέρωσης, πληροφόρησης και ψυχαγωγίας, ξεπερνά κατά 35% - 40% τα έσοδά του.
2ον Είναι αυτονόητο ότι για τη λειτουργία τους και για την εξυπηρέτηση των τρεχουσών αναγκών απαιτείται ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ, ο οποίος σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί με βάση τα δεδομένα της ελληνικής οικονομίας και το μέγεθος της διαφημιστικής πίτας.
Ο δανεισμός παραπέμπει κατ ευθείαν στο τρίγωνο διαπλοκής και των εκβιασμών. Η συναλλαγή είναι το κυρίαρχο στοιχείο σ΄ αυτό το τρίγωνο της διαπλοκής. (βλέπε δημόσια έργα, χρηματοδοτήσεις κομμάτων, πολιτικών προσώπων, διευκόλυνση των καναλαρχών από τις τράπεζες, κλπ).
Η σχέση αυτή αποκαλύφθηκε πλήρως στα μάτια του ελληνικού λαού, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην Επιτροπή της Βουλής για τη χρηματοδότηση των Κομμάτων και των Καναλαρχών, καθώς και της δημόσιας συζήτησης για την παράνομη κατοχή δημόσιων συχνοτήτων από τους Καναλάρχες.
3ον Ο Νόμος 4339 του 2015, της σημερινής Κυβέρνησης, θέτει τους όρους και τις προϋποθέσεις, για τον ιδιωτικό τηλεοπτικό τοπίο, διασφαλίζει την πολυφωνία στην πληροφόρηση και στην ενημέρωση, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ένα ισορροπημένο εκπεμπόμενο πρόγραμμα, προστατεύοντας ταυτόχρονα την εγχώρια παραγωγή, και τέλος θεσπίζει κανόνες για την προστασία των εργαζομένων. Ωστόσο, το σημερινό Μιντιακό σύστημα, λαμβάνοντας υπόψη τους σημερινούς συσχετισμούς, δύσκολα θα συμμορφωθεί προς τα δεδομένα του νέου νομικού πλαισίου, αφού έχει μαζί του, αντικειμενικά, την στήριξη της δικαστικής εξουσίας, η οποία, σε κρίσιμα ζητήματα της ενημέρωσης, συμπορεύεται με το μιντιακό σύστημα, που βρίσκεται στα χέρια της κυρίαρχης ελίτ της χώρας μας και αποφασίζει κατά κύριο λόγο πολιτικά.
4ον Είναι αναγκαίο να προστατευθεί ο Δημόσιος χαρακτήρας της ΕΡΤ. Η ΕΡΤ οφείλει να αναβαθμίσει τον ενημερωτικό της χαρακτήρα και να εμπλουτιστεί το πρόγραμμα της με πολιτιστικά και ψυχαγωγικά προγράμματα, καθώς και με νέες παραγωγές. Η αναπαραγωγή της μιζέριας του παρελθόντος πρέπει να εκλείψουν από την ΕΡΤ. Υπάρχει πλούσιο ανθρώπινο δυναμικό. Η ποιοτική αναβάθμισή του θα δώσει νέα πνοή, και θα έχει ως αποτέλεσμα την επαφή της με την κοινωνία.
5ον Τέλος. Ο ρόλος των δημοσιογράφων και των ανθρώπων των Μέσων Ενημέρωσης (3) είναι καθοριστικός για την αξιόπιστη ενημέρωση και πληροφόρηση των πολιτών. Οι άνθρωποι των μέσων ενημέρωσης και πληροφόρησης οφείλουν να προστατεύουν την τιμή και την αξιοπρέπεια τους, τηρώντας τους κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και της ηθικής. Ταυτόχρονα είναι αναγκαίο και ώριμο η θέσπιση από την Πολιτεία πρόσθετων κανόνων διασφάλισης και προστασίας των δημοσιογράφων από τους εκβιασμούς της εργοδοσίας και του συμπλέγματος της διαπλοκής. Οι άνθρωποι του Τύπου και των ΜΜΕ είναι όντως ανυπεράσπιστοι και είναι εύκολη λεία στην εργοδοτική ασυδοσία και στους κάθε λογής εκβιασμούς.
(1) Τα ετήσια έσοδα από τη διαφήμιση σε καθαρή αξία δεν ξεπερνούν το ποσό ύψους 500-550 εκατ. Ευρώ. Τα οποία διανέμονται ως εξής: i) Τηλεόραση 49-50% (250.000.000€). ii) Περιοδικά 23-24% (120.000.000€). iii) Εφημερίδες 18-20% (100.000.000€). iv) Ραδιόφωνα 6,5% -7,0% (35.000.000€). Οφείλουμε να υπολογίσουμε και πλέον έσοδα από το Internet (blogs, site, google) τα οποία δεν ξεπερνούν τα 80—90.000.000.
(2) Σήμερα λειτουργούν: i) Οκτώ (8) τηλεοπτικοί σταθμοί πανελλαδικής εμβέλειας και τοπικής εμβέλειας ξεπερνούν τους, δύο περίπου σε κάθε νομό. ii) 914 Ραδιόφωνα τοπικής εμβέλειας. iii) 17 εφημερίδες, (πρωινές, απογευματινές , οικονομικές ), με ημερήσιες πωλήσεις 90.000 φύλλα περίπου σ όλη τη χώρα. iv) 27 Κυριακάτικες εφημερίδες (μαζί και οι εβδομαδιαίες), με πωλήσεις 494.500 φύλλα τις Κυριακές. v) 9 Αθλητικές εφημερίδες, με πωλήσεις 35.000 περίπου ημερησίως και - πληθώρα εβδομαδιαίων και μηνιαίων περιοδικών.
(3) Το σύνολο των εργαζομένων στο Τύπο και στα ΜΜΕ ανέρχονται σε 20.000 άτομα περίπου και από αυτούς, σύμφωνα με την ΠΟΕΣΥ, οι δημοσιογράφοι είναι 8.500 περίπου, μεταξύ αυτών 1.244 αθλητικοί συντάκτες.
30 Δεκεμβρίου 2016
*Ο Κωντίνος Ι. Νικόλτσιος, είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας του Ρ/Σ «105,5 FM Στο Κόκκινο».
*Ο Κωντίνος Ι. Νικόλτσιος, είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας του Ρ/Σ «105,5 FM Στο Κόκκινο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου