Δεν της έφτανε της κυρίας Μπακογιάννη το άδειασμα από τον αρχηγό-αδελφό της με την πρόωρη εξαίρεσή της από το μελλοντικό και φυσικά υποτιθέμενο κυβερνητικό σχήμα. Τώρα χρησιμοποιείται και σαν σάκος του μποξ από τους υπερεθνικόφρονες της παράταξής της, οι οποίοι επιχειρούν να της αποδώσουν «ενδοτική» στάση στο Μακεδονικό την περίοδο της κυβέρνησης Καραμανλή.
Η αλήθεια είναι ότι -όπως αποκάλυψε τη Δευτέρα η «Εφ.Συν.»- δεν υπήρξε καμιά διάσταση μεταξύ της υπουργού Εξωτερικών και του τότε πρωθυπουργού στο ζήτημα. Και πρέπει να πιστωθούν και στους δύο οι συντονισμένες ενέργειες που οδήγησαν στο Βουκουρέστι, κάτι που αναγνωρίστηκε από όλες τις πτέρυγες της Βουλής, με εξαίρεση τον Γιώργο Καρατζαφέρη και τους συνεργάτες του στον ΛΑΟΣ (Αδωνις Γεωργιάδης, Μάκης Βορίδης).
Την επιχείρηση «ενοχοποίησης» της κυρίας Μπακογιάννη ξεκίνησαν πριν από δέκα μέρες οι οργανωτές του συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης, με προφανή σκοπό να απαλλάξουν από το «άγος» της σύνθετης ονομασίας τον Κώστα Καραμανλή και κατ’ επέκταση τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τη σκυτάλη παρέλαβαν στελέχη της Δεξιάς και δημοσιογράφοι του χώρου, με τον προφανή στόχο να αντιμετωπίσουν το βάσιμο επιχείρημα της κυβέρνησης ότι σήμερα ακολουθείται η «εθνική γραμμή» που χαράχτηκε το 2007-2008.
Φέρνουμε σήμερα στη δημοσιότητα ντοκουμέντα από τη διπλωματική κινητικότητα που είχαν αναπτύξει εκείνη την περίοδο η Ντόρα Μπακογιάννη και άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες, όπου αποδεικνύεται ότι υπήρξε απόλυτη σύμπλευση με τον Κώστα Καραμανλή, ενώ και ο Αντώνης Σαμαράς ουδέποτε εξέφρασε τότε τη διαφωνία του. Συντάχθηκε πλήρως με τη γραμμή αυτή. Το ότι υπήρξε τότε διαφοροποίηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν το υποστηρίζει φυσικά ούτε ο πιο φανατικός του οπαδός.
Με τη γραμμή Καραμανλή-Μπακογιάννη είχαν συνταχθεί όλες οι τάσεις του κόμματος και πρώτος πρώτος ο κ. Μολυβιάτης, ο εκφραστής της γραμμής του ιδρυτή του κόμματος. Αυτό που επίσης προκύπτει από τα ντοκουμέντα αυτά είναι ότι η εξωτερική πολιτική προσδιοριζόταν (και τότε) από τις κομματικές σκοπιμότητες στο εσωτερικό της χώρας. Τα επίσημα κείμενα που αποκαλύπτουμε είναι εμπιστευτικά τηλεγραφήματα της αμερικανικής πρεσβείας της Αθήνας προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τα οποία έχουν διαρρεύσει στα WikiLeaks.
1] Τηλεγράφημα του πρέσβη των ΗΠΑ Τσαρλς Ρις, για τη συνάντησή του με τον Πέτρο Μολυβιάτη στις 27.10.2005 (05ATHENS2811_a)
Ο κ. Μολυβιάτης ήταν ο πρώτος υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή, έως τον Φεβρουάριο του 2006. Οι θέσεις του έχουν ιδιαίτερη σημασία γιατί υπήρξε ο πιο στενός συνεργάτης για αυτά τα ζητήματα του Κωνσταντίνου Καραμανλή και στη συνέχεια πρόεδρος του ομώνυμου ιδρύματος:
«Ο Μολυβιάτης προειδοποίησε τον πρέσβη ότι η πρόταση της Ελλάδας τον Απρίλιο (“Δημοκρατία Μακεδονίας-Σκόπια”) ήταν η “τελική” (was “it”) όσον αφορά την Ελλάδα. Εάν ο Ειδικός Διαπραγματευτής των Ηνωμένων Εθνών Νίμιτς πρότεινε έναν “τρίτο δρόμο” για την επίλυση του ζητήματος του ονόματος της Μακεδονίας ο οποίος βρίσκεται ανάμεσα στις προτάσεις του Απριλίου και του Οκτωβρίου, η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να τον δεχτεί.
Οταν πιέστηκε, ο Μολυβιάτης επιβεβαίωσε ότι η Ελλάδα θα μελετήσει οποιαδήποτε νέα πρόταση από τον Νίμιτς, “αλλά δεν ξέρω πόσο γρήγορα θα την απορρίψουμε”. […] Ο Μολυβιάτης επισήμανε την επίσκεψη του Μακεδόνα Πρωθυπουργού στην Ουάσινγκτον, όπου κανείς δεν αναφέρθηκε στο θέμα του ονόματος “γιατί τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους” (εννοώντας ότι η αναγνώριση της Μακεδονίας με το συνταγματικό της όνομα τον περασμένο Νοέμβριο, έθεσε την Ουάσινγκτον στο στρατόπεδο των Σκοπίων). Ελαφρά θλιμμένος, ο Μολυβιάτης είπε ότι δεν βλέπει καμία πιθανότητα για μια λύση για το μέλλον.
Συνεπώς, συνέχισε ο Μολυβιάτης, προτεραιότητά του ήταν να διατηρηθεί η προοπτική της ένταξης της ΠΓΔΜ στην Ε.Ε. Οπως δήλωσε, η Ελλάδα δεν είχε κανένα πρόβλημα βλέποντας ότι η Ε.Ε. ξεκινά τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την ΠΓΔΜ, χωρίς να έχει επιλυθεί το ζήτημα του ονόματος. Είχε καταστήσει σαφή αυτή τη θέση στο Λονδίνο, στις Βρυξέλλες, στο Παρίσι και στο Βερολίνο, και οι υπουργοί Εξωτερικών Straw, Solana, Douste-Blazy και Fischer τον διαβεβαίωσαν για την υποστήριξή τους.
Ο κ. Μολυβιάτης δήλωσε ευθέως ότι η Ελλάδα δεν θα δεχόταν την αλλαγή της πρακτικής της Ε.Ε. (της χρήσης του ονόματος ΠΓΔΜ) από το Συμβούλιο και υπογράμμισε ότι η αλλαγή της πολιτικής της Ε.Ε. για τη χρήση του όρου ΠΓΔΜ θα απαιτούσε συναίνεση από την Ε.Ε. και, ελλείψει συμφωνίας για το όνομα, η Ελλάδα ποτέ δεν θα συμφωνούσε να αλλάξει η πρακτική της Ε.Ε. στον τομέα αυτό».
2] Τηλεγράφημα του Τσαρλς Ρις για συνάντησή του με την υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη στις 17.1.2007 (07ATHENS97_a).
«Η Μπακογιάννη δήλωσε στον Πρέσβη ότι η κυβέρνηση στα Σκόπια ακολουθεί μια εθνικιστική πορεία για τους δικούς της λόγους. Ο Ειδικός Απεσταλμένος του ΟΗΕ Νίμιτς (ο οποίος συναντήθηκε με την Μπακογιάννη στις 12 Ιανουαρίου) τής είπε ότι θεωρεί πως η προσέγγιση των Σκοπίων είναι αντιπαραγωγική. Για την Ελλάδα, οι πράξεις των Σκοπίων είχαν σημαντικές εγχώριες πολιτικές συνέπειες. Ούτε η Ν.Δ. ούτε το ΠΑΣΟΚ είχαν το περιθώριο να χάσουν ψηφοφόρους στη Βόρεια Ελλάδα.
Για τον λόγο αυτό, δήλωσε η Μπακογιάννη, θα είναι “υποχρεωμένη” να κάνει περισσότερα: θα ήθελε να επισημάνει ότι τα Σκόπια δεν εκπληρώνουν την υποχρέωσή τους απέναντι στην Ε.Ε. να ακολουθούν σχέσεις καλής γειτονίας. Ενώ η ελληνική κυβέρνηση ήταν έτοιμη να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα επισκέψεων και διαλόγου φέτος για να προετοιμάσει το έδαφος για μια πιθανή διευθέτηση αργά τον χρόνο (σ.σ. μετά τις ενδεχόμενες ελληνικές εκλογές), αυτό θα έπρεπε τώρα να περιμένει.
Τα Σκόπια πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορούν να επιδίδονται σε αλυτρωτική προπαγάνδα χωρίς να προκαλέσουν αντίδραση από την Ελλάδα. Η κ. Μπακογιάννη δήλωσε επίσης: “Θα καταλάβαινα ότι η ονομασία του αεροδρομίου ήταν απαραίτητη για την οικοδόμηση της εθνικής ενότητας, αλλά το γεγονός είναι ότι ο αλβανικός πληθυσμός δεν ενδιαφέρεται για τον Αλέξανδρο”».
3] Τηλεγράφημα του Τσαρλς Ρις για τη συνάντησή του με την Ντ. Μπακογιάννη στις 16.3.2007, εν όψει της επικείμενης επίσκεψής της στις ΗΠΑ (07ATHENS559_a)
«Η Μπακογιάννη σημείωσε ότι θα εκθέσει στον υπουργό Εξωτερικών (των ΗΠΑ) τις ανησυχίες της Ελλάδας σχετικά με την “ΠΓΔΜ”. Η νέα κυβέρνηση στα Σκόπια φάνηκε να χάνει την αίσθηση αυτοσυγκράτησης, αναλαμβάνοντας πράξεις (ονομασία αεροδρομίου, ανέγερση αγαλμάτων) που προκάλεσαν άσκοπα την ελληνική κοινή γνώμη.
Ενώ η Μπακογιάννη προσπαθούσε να κρατήσει το ζήτημα αυτό από το να επηρεάσει την εσωτερική πολιτική στην Ελλάδα, ήταν σαφές ότι η ένταξη στο ΝΑΤΟ ήταν ένα επερχόμενο πρόβλημα. Εάν η προσχώρηση καθυστερήσει για έναν χρόνο, αυτό θα παράσχει πρόσθετο χρόνο για να επιλυθεί το ζήτημα του ονόματος.
Ο πρέσβης επισήμανε ότι οι ΗΠΑ δεν θα συμφωνήσουν να αναβάλουν την ένταξη της ΠΓΔΜ μέχρι το 2009, εξαιτίας της διαφωνίας στο όνομα. Οι αποφάσεις θα λαμβάνονταν με βάση το εάν τα τρία [υπό ένταξη] κράτη πληρούσαν τα κριτήρια του ΝΑΤΟ.
Η Μπακογιάννη επισήμανε ότι δεν ήταν απαραίτητο να τονιστεί η διαφωνία στο όνομα εάν η προσχώρηση αναβληθεί για ουσιαστικούς λόγους. Πρόσθεσε πως, ενώ η ελληνική κυβέρνηση πίστευε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση στα Σκόπια είχε δεσμευτεί για μια ενδεχόμενη συμφωνία, η σημερινή κυβέρνηση δεν έκρυβε τις προθέσεις της να μη συμβιβαστεί.
Η ελληνική κυβέρνηση ήταν έτοιμη να υποστεί το μεγαλύτερο μέρος της βάρους (και η κυβέρνηση Καραμανλή ήταν έτοιμη να πάρει το πολιτικό κόστος), αλλά χρειάζονται διαβεβαιώσεις ότι δεν θα επρόκειτο για μονόδρομο. Οπως το έθεσε: “Μπορούμε να προχωρήσουμε στο 80% του δρόμου, αλλά οι Σκοπιανοί πρέπει να είναι έτοιμοι να μετακινηθούν κατά 20%”».
4] Τηλεγράφημα του πρέσβη Ντάνιελ Σπέκχαρντ για τη συνάντησή του με την Ντ. Μπακογιάννη στις 4.12.2007 (07ATHENS2305_a)
«Η Μπακογιάννη σημείωσε ότι είχε εξετάσει το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ με τον Μπερνς στη Μαδρίτη. Η κυβέρνηση Καραμανλή είχε λάβει μια τολμηρή πολιτική απόφαση να υποστηρίξει ένα σύνθετο όνομα που περιλάμβανε τη λέξη “Μακεδονία” - και κέρδισε τη συμφωνία του Κοινοβουλίου. Αλλά καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να προχωρήσει πιο πέρα από αυτό το σημείο.
»Η Μπακογιάννη αναγνώρισε πως ήταν “απίστευτο” ότι με όλα τα άλλα θέματα στην περιοχή, η Μακεδονία προκάλεσε την “έκρηξη” του ελληνικού κοινού. Αν δεν υπήρχε συμφωνία στο θέμα του ονόματος, η Ελλάδα δεν επρόκειτο να αφήσει την ΠΓΔΜ να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.
Ο πρέσβης Σπέκχαρντ τόνισε ότι η Ενδιάμεση Συμφωνία σχεδιάστηκε για να αποφευχθεί ακριβώς αυτό, και οι ΗΠΑ αναμένουν από τα δύο μέρη να συμμορφωθούν με τις αρχές της. Η Μπακογιάννη υποστήριξε ότι η αναγνώριση της Μακεδονίας από τις ΗΠΑ άλλαξε την κατάσταση.
Η κυβέρνηση στα Σκόπια απλά δεν αισθάνθηκε καμία πίεση να κάνει αυτό που απαιτούσε η Ενδιάμεση Συμφωνία: να διαπραγματευτεί ένα αμοιβαία αποδεκτό όνομα. Η Μπακογιάννη πρόσθεσε ότι τα Σκόπια τώρα σκέπτονται να αλλάξουν τις πινακίδες των αυτοκινήτων τους. Πιστεύουν άραγε ότι θα ήταν όλα καλά, όταν τα αυτοκίνητα θα περνούν από τη Θεσσαλονίκη; Η Ελλάδα συμφώνησε να υποστηρίξει έναν Μακεδόνα ως πρόεδρο της Γ.Σ. του ΟΗΕ, και τώρα τον ακούει να ονομάζει τη χώρα του “Μακεδονία” και όχι “ΠΓΔΜ” σύμφωνα με τους κανόνες του ΟΗΕ. Οι Ελληνες δεν είναι πλέον “ανόητοι”.
Ο πρέσβης Σπέκχαρντ ζήτησε από την κ. Μπακογιάννη να εξετάσει το θέμα ευρύτερα [εν όψει της συνόδου στο Βουκουρέστι]. Η Μπακογιάννη [είπε ότι] οι σχέσεις καλής γειτονίας ήταν απαραίτητες για την ένταξη στη Συμμαχία. Η κυβέρνηση Καραμανλή έκανε μια έντονη προσπάθεια, καθώς και ο μεσολαβητής του ΟΗΕ Νίμιτς. Αλλά η Ελλάδα χρειάζεται μια λύση την οποία θα μπορούσε να ανεχτεί. Η Μπακογιάννη παραδέχτηκε, ωστόσο, ότι δεν ήταν αισιόδοξη».
5] Τηλεγράφημα του Ντ. Σπέκχαρντ για τη συνάντησή του με την Ντ. Μπακογιάννη στις 3.3.2008 (08ATHENS313_a).
«Η Μπακογιάννη είπε ότι οι πρόσφατες συναντήσεις της στην Ουάσινγκτον ήταν μια καλή ευκαιρία να εξηγήσουμε πόσο ευαίσθητο είναι αυτό το ζήτημα στην Ελλάδα. Το 82% των Ελλήνων πολιτών αντιτίθεται σε οποιοδήποτε όνομα με τον όρο “Μακεδονία”. Παρ’ όλα αυτά, η Ελλάδα είναι έτοιμη να διαπραγματευτεί με βάση την πρόταση Νίμιτς (μπορεί να είναι “η αρχή μιας συζήτησης”), αν και η Ελλάδα πιστεύει ότι κάποια σημεία θα πρέπει να αλλάξουν.
[…] Η Μπακογιάννη δήλωσε πως θα ενημερώσει τους Υπουργούς Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στην άτυπη υπουργική σύνοδο της 6ης Μαρτίου ότι “η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχθεί πρόσκληση για τα Σκόπια εφόσον δεν διασφαλίζονται οι σχέσεις καλής γειτονίας”. Σημείωσε ότι η Ελλάδα είναι σύμμαχος και η Μακεδονία είναι υποψήφια. […] Η Μπακογιάννη επανέλαβε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχθεί ένα όνομα που «θα περιγράφει το είδος της δημοκρατίας που έχει η χώρα», αποκλείοντας το «συνταγματική» και «ανεξάρτητη».
Το όνομα δεν μπορεί να “μονοπωλήσει τη Μακεδονία”. Το όνομα πρέπει να δείχνει ότι είναι “μέρος της Μακεδονίας” αλλά όχι “βουλγαρική ή ελληνική Μακεδονία”. Η Ελλάδα θα μπορούσε να δεχτεί “Ανω” ή “Νέα”. Πρόσθεσε ότι “χρειαζόμαστε μια σαφή λύση που να είναι erga omnes και τελική”».
6] Τηλεγράφημα του Ντ. Σπέκχαρντ για τη συνάντησή του με την Ντ. Μπακογιάννη στις 18.9.2008 (08ATHENS1326_a)
«Η Μπακογιάννη είπε ότι η ίδια και ο Καραμανλής έχουν δύο “καθαρές κόκκινες γραμμές”:
α) Για την εθνότητα: η Ελλάδα δεν θα μπορούσε ποτέ να υπογράψει μια συμφωνία στην οποία θα ονομάζονται “Μακεδόνες” οι βόρειοι γείτονές της. Σημείωσε ότι αυτό δεν θα το καταλάβαιναν δυόμισι εκατ. Ελληνες. (Σημείωση: Ο κ. Μπίτσιος μάς έχει πει ότι ενώ κατανοούν πως στην πραγματικότητα οι γείτονες αποκαλούνται “Μακεδόνες”, αυτό δεν θα μπορούσαν ποτέ να δεχτούν να περιληφθεί σε επίσημο έγγραφο).
β) Για τη διμερή χρήση: η Ελλάδα θα επιμείνει η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να περιλαμβάνει μια ισχυρή σύσταση για τη χρήση του νέου ονόματος στις διμερείς σχέσεις με όλα τα κράτη. Σ’ αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα χρειάζεται ένα σήμα ότι οι ΗΠΑ προτίθενται να κάνουν χρήση του νέου ονόματος. Αν οι άλλες χώρες δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσουν το όνομα, “ο Γκρούεφσκι θα έχει κερδίσει” και η Ελλάδα δεν θα έχει κανένα πραγματικό όφελος από μια συμφωνία».
efsyn.gr.,28.01.18
Η αλήθεια είναι ότι -όπως αποκάλυψε τη Δευτέρα η «Εφ.Συν.»- δεν υπήρξε καμιά διάσταση μεταξύ της υπουργού Εξωτερικών και του τότε πρωθυπουργού στο ζήτημα. Και πρέπει να πιστωθούν και στους δύο οι συντονισμένες ενέργειες που οδήγησαν στο Βουκουρέστι, κάτι που αναγνωρίστηκε από όλες τις πτέρυγες της Βουλής, με εξαίρεση τον Γιώργο Καρατζαφέρη και τους συνεργάτες του στον ΛΑΟΣ (Αδωνις Γεωργιάδης, Μάκης Βορίδης).
Την επιχείρηση «ενοχοποίησης» της κυρίας Μπακογιάννη ξεκίνησαν πριν από δέκα μέρες οι οργανωτές του συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης, με προφανή σκοπό να απαλλάξουν από το «άγος» της σύνθετης ονομασίας τον Κώστα Καραμανλή και κατ’ επέκταση τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τη σκυτάλη παρέλαβαν στελέχη της Δεξιάς και δημοσιογράφοι του χώρου, με τον προφανή στόχο να αντιμετωπίσουν το βάσιμο επιχείρημα της κυβέρνησης ότι σήμερα ακολουθείται η «εθνική γραμμή» που χαράχτηκε το 2007-2008.
Φέρνουμε σήμερα στη δημοσιότητα ντοκουμέντα από τη διπλωματική κινητικότητα που είχαν αναπτύξει εκείνη την περίοδο η Ντόρα Μπακογιάννη και άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες, όπου αποδεικνύεται ότι υπήρξε απόλυτη σύμπλευση με τον Κώστα Καραμανλή, ενώ και ο Αντώνης Σαμαράς ουδέποτε εξέφρασε τότε τη διαφωνία του. Συντάχθηκε πλήρως με τη γραμμή αυτή. Το ότι υπήρξε τότε διαφοροποίηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν το υποστηρίζει φυσικά ούτε ο πιο φανατικός του οπαδός.
Με τη γραμμή Καραμανλή-Μπακογιάννη είχαν συνταχθεί όλες οι τάσεις του κόμματος και πρώτος πρώτος ο κ. Μολυβιάτης, ο εκφραστής της γραμμής του ιδρυτή του κόμματος. Αυτό που επίσης προκύπτει από τα ντοκουμέντα αυτά είναι ότι η εξωτερική πολιτική προσδιοριζόταν (και τότε) από τις κομματικές σκοπιμότητες στο εσωτερικό της χώρας. Τα επίσημα κείμενα που αποκαλύπτουμε είναι εμπιστευτικά τηλεγραφήματα της αμερικανικής πρεσβείας της Αθήνας προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τα οποία έχουν διαρρεύσει στα WikiLeaks.
1] Τηλεγράφημα του πρέσβη των ΗΠΑ Τσαρλς Ρις, για τη συνάντησή του με τον Πέτρο Μολυβιάτη στις 27.10.2005 (05ATHENS2811_a)
Ο κ. Μολυβιάτης ήταν ο πρώτος υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή, έως τον Φεβρουάριο του 2006. Οι θέσεις του έχουν ιδιαίτερη σημασία γιατί υπήρξε ο πιο στενός συνεργάτης για αυτά τα ζητήματα του Κωνσταντίνου Καραμανλή και στη συνέχεια πρόεδρος του ομώνυμου ιδρύματος:
«Ο Μολυβιάτης προειδοποίησε τον πρέσβη ότι η πρόταση της Ελλάδας τον Απρίλιο (“Δημοκρατία Μακεδονίας-Σκόπια”) ήταν η “τελική” (was “it”) όσον αφορά την Ελλάδα. Εάν ο Ειδικός Διαπραγματευτής των Ηνωμένων Εθνών Νίμιτς πρότεινε έναν “τρίτο δρόμο” για την επίλυση του ζητήματος του ονόματος της Μακεδονίας ο οποίος βρίσκεται ανάμεσα στις προτάσεις του Απριλίου και του Οκτωβρίου, η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να τον δεχτεί.
Οταν πιέστηκε, ο Μολυβιάτης επιβεβαίωσε ότι η Ελλάδα θα μελετήσει οποιαδήποτε νέα πρόταση από τον Νίμιτς, “αλλά δεν ξέρω πόσο γρήγορα θα την απορρίψουμε”. […] Ο Μολυβιάτης επισήμανε την επίσκεψη του Μακεδόνα Πρωθυπουργού στην Ουάσινγκτον, όπου κανείς δεν αναφέρθηκε στο θέμα του ονόματος “γιατί τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους” (εννοώντας ότι η αναγνώριση της Μακεδονίας με το συνταγματικό της όνομα τον περασμένο Νοέμβριο, έθεσε την Ουάσινγκτον στο στρατόπεδο των Σκοπίων). Ελαφρά θλιμμένος, ο Μολυβιάτης είπε ότι δεν βλέπει καμία πιθανότητα για μια λύση για το μέλλον.
Συνεπώς, συνέχισε ο Μολυβιάτης, προτεραιότητά του ήταν να διατηρηθεί η προοπτική της ένταξης της ΠΓΔΜ στην Ε.Ε. Οπως δήλωσε, η Ελλάδα δεν είχε κανένα πρόβλημα βλέποντας ότι η Ε.Ε. ξεκινά τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την ΠΓΔΜ, χωρίς να έχει επιλυθεί το ζήτημα του ονόματος. Είχε καταστήσει σαφή αυτή τη θέση στο Λονδίνο, στις Βρυξέλλες, στο Παρίσι και στο Βερολίνο, και οι υπουργοί Εξωτερικών Straw, Solana, Douste-Blazy και Fischer τον διαβεβαίωσαν για την υποστήριξή τους.
Ο κ. Μολυβιάτης δήλωσε ευθέως ότι η Ελλάδα δεν θα δεχόταν την αλλαγή της πρακτικής της Ε.Ε. (της χρήσης του ονόματος ΠΓΔΜ) από το Συμβούλιο και υπογράμμισε ότι η αλλαγή της πολιτικής της Ε.Ε. για τη χρήση του όρου ΠΓΔΜ θα απαιτούσε συναίνεση από την Ε.Ε. και, ελλείψει συμφωνίας για το όνομα, η Ελλάδα ποτέ δεν θα συμφωνούσε να αλλάξει η πρακτική της Ε.Ε. στον τομέα αυτό».
2] Τηλεγράφημα του Τσαρλς Ρις για συνάντησή του με την υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη στις 17.1.2007 (07ATHENS97_a).
«Η Μπακογιάννη δήλωσε στον Πρέσβη ότι η κυβέρνηση στα Σκόπια ακολουθεί μια εθνικιστική πορεία για τους δικούς της λόγους. Ο Ειδικός Απεσταλμένος του ΟΗΕ Νίμιτς (ο οποίος συναντήθηκε με την Μπακογιάννη στις 12 Ιανουαρίου) τής είπε ότι θεωρεί πως η προσέγγιση των Σκοπίων είναι αντιπαραγωγική. Για την Ελλάδα, οι πράξεις των Σκοπίων είχαν σημαντικές εγχώριες πολιτικές συνέπειες. Ούτε η Ν.Δ. ούτε το ΠΑΣΟΚ είχαν το περιθώριο να χάσουν ψηφοφόρους στη Βόρεια Ελλάδα.
Για τον λόγο αυτό, δήλωσε η Μπακογιάννη, θα είναι “υποχρεωμένη” να κάνει περισσότερα: θα ήθελε να επισημάνει ότι τα Σκόπια δεν εκπληρώνουν την υποχρέωσή τους απέναντι στην Ε.Ε. να ακολουθούν σχέσεις καλής γειτονίας. Ενώ η ελληνική κυβέρνηση ήταν έτοιμη να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα επισκέψεων και διαλόγου φέτος για να προετοιμάσει το έδαφος για μια πιθανή διευθέτηση αργά τον χρόνο (σ.σ. μετά τις ενδεχόμενες ελληνικές εκλογές), αυτό θα έπρεπε τώρα να περιμένει.
Τα Σκόπια πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορούν να επιδίδονται σε αλυτρωτική προπαγάνδα χωρίς να προκαλέσουν αντίδραση από την Ελλάδα. Η κ. Μπακογιάννη δήλωσε επίσης: “Θα καταλάβαινα ότι η ονομασία του αεροδρομίου ήταν απαραίτητη για την οικοδόμηση της εθνικής ενότητας, αλλά το γεγονός είναι ότι ο αλβανικός πληθυσμός δεν ενδιαφέρεται για τον Αλέξανδρο”».
3] Τηλεγράφημα του Τσαρλς Ρις για τη συνάντησή του με την Ντ. Μπακογιάννη στις 16.3.2007, εν όψει της επικείμενης επίσκεψής της στις ΗΠΑ (07ATHENS559_a)
«Η Μπακογιάννη σημείωσε ότι θα εκθέσει στον υπουργό Εξωτερικών (των ΗΠΑ) τις ανησυχίες της Ελλάδας σχετικά με την “ΠΓΔΜ”. Η νέα κυβέρνηση στα Σκόπια φάνηκε να χάνει την αίσθηση αυτοσυγκράτησης, αναλαμβάνοντας πράξεις (ονομασία αεροδρομίου, ανέγερση αγαλμάτων) που προκάλεσαν άσκοπα την ελληνική κοινή γνώμη.
Ενώ η Μπακογιάννη προσπαθούσε να κρατήσει το ζήτημα αυτό από το να επηρεάσει την εσωτερική πολιτική στην Ελλάδα, ήταν σαφές ότι η ένταξη στο ΝΑΤΟ ήταν ένα επερχόμενο πρόβλημα. Εάν η προσχώρηση καθυστερήσει για έναν χρόνο, αυτό θα παράσχει πρόσθετο χρόνο για να επιλυθεί το ζήτημα του ονόματος.
Ο πρέσβης επισήμανε ότι οι ΗΠΑ δεν θα συμφωνήσουν να αναβάλουν την ένταξη της ΠΓΔΜ μέχρι το 2009, εξαιτίας της διαφωνίας στο όνομα. Οι αποφάσεις θα λαμβάνονταν με βάση το εάν τα τρία [υπό ένταξη] κράτη πληρούσαν τα κριτήρια του ΝΑΤΟ.
Η Μπακογιάννη επισήμανε ότι δεν ήταν απαραίτητο να τονιστεί η διαφωνία στο όνομα εάν η προσχώρηση αναβληθεί για ουσιαστικούς λόγους. Πρόσθεσε πως, ενώ η ελληνική κυβέρνηση πίστευε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση στα Σκόπια είχε δεσμευτεί για μια ενδεχόμενη συμφωνία, η σημερινή κυβέρνηση δεν έκρυβε τις προθέσεις της να μη συμβιβαστεί.
Η ελληνική κυβέρνηση ήταν έτοιμη να υποστεί το μεγαλύτερο μέρος της βάρους (και η κυβέρνηση Καραμανλή ήταν έτοιμη να πάρει το πολιτικό κόστος), αλλά χρειάζονται διαβεβαιώσεις ότι δεν θα επρόκειτο για μονόδρομο. Οπως το έθεσε: “Μπορούμε να προχωρήσουμε στο 80% του δρόμου, αλλά οι Σκοπιανοί πρέπει να είναι έτοιμοι να μετακινηθούν κατά 20%”».
4] Τηλεγράφημα του πρέσβη Ντάνιελ Σπέκχαρντ για τη συνάντησή του με την Ντ. Μπακογιάννη στις 4.12.2007 (07ATHENS2305_a)
«Η Μπακογιάννη σημείωσε ότι είχε εξετάσει το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ με τον Μπερνς στη Μαδρίτη. Η κυβέρνηση Καραμανλή είχε λάβει μια τολμηρή πολιτική απόφαση να υποστηρίξει ένα σύνθετο όνομα που περιλάμβανε τη λέξη “Μακεδονία” - και κέρδισε τη συμφωνία του Κοινοβουλίου. Αλλά καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να προχωρήσει πιο πέρα από αυτό το σημείο.
»Η Μπακογιάννη αναγνώρισε πως ήταν “απίστευτο” ότι με όλα τα άλλα θέματα στην περιοχή, η Μακεδονία προκάλεσε την “έκρηξη” του ελληνικού κοινού. Αν δεν υπήρχε συμφωνία στο θέμα του ονόματος, η Ελλάδα δεν επρόκειτο να αφήσει την ΠΓΔΜ να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.
Ο πρέσβης Σπέκχαρντ τόνισε ότι η Ενδιάμεση Συμφωνία σχεδιάστηκε για να αποφευχθεί ακριβώς αυτό, και οι ΗΠΑ αναμένουν από τα δύο μέρη να συμμορφωθούν με τις αρχές της. Η Μπακογιάννη υποστήριξε ότι η αναγνώριση της Μακεδονίας από τις ΗΠΑ άλλαξε την κατάσταση.
Η κυβέρνηση στα Σκόπια απλά δεν αισθάνθηκε καμία πίεση να κάνει αυτό που απαιτούσε η Ενδιάμεση Συμφωνία: να διαπραγματευτεί ένα αμοιβαία αποδεκτό όνομα. Η Μπακογιάννη πρόσθεσε ότι τα Σκόπια τώρα σκέπτονται να αλλάξουν τις πινακίδες των αυτοκινήτων τους. Πιστεύουν άραγε ότι θα ήταν όλα καλά, όταν τα αυτοκίνητα θα περνούν από τη Θεσσαλονίκη; Η Ελλάδα συμφώνησε να υποστηρίξει έναν Μακεδόνα ως πρόεδρο της Γ.Σ. του ΟΗΕ, και τώρα τον ακούει να ονομάζει τη χώρα του “Μακεδονία” και όχι “ΠΓΔΜ” σύμφωνα με τους κανόνες του ΟΗΕ. Οι Ελληνες δεν είναι πλέον “ανόητοι”.
Ο πρέσβης Σπέκχαρντ ζήτησε από την κ. Μπακογιάννη να εξετάσει το θέμα ευρύτερα [εν όψει της συνόδου στο Βουκουρέστι]. Η Μπακογιάννη [είπε ότι] οι σχέσεις καλής γειτονίας ήταν απαραίτητες για την ένταξη στη Συμμαχία. Η κυβέρνηση Καραμανλή έκανε μια έντονη προσπάθεια, καθώς και ο μεσολαβητής του ΟΗΕ Νίμιτς. Αλλά η Ελλάδα χρειάζεται μια λύση την οποία θα μπορούσε να ανεχτεί. Η Μπακογιάννη παραδέχτηκε, ωστόσο, ότι δεν ήταν αισιόδοξη».
5] Τηλεγράφημα του Ντ. Σπέκχαρντ για τη συνάντησή του με την Ντ. Μπακογιάννη στις 3.3.2008 (08ATHENS313_a).
«Η Μπακογιάννη είπε ότι οι πρόσφατες συναντήσεις της στην Ουάσινγκτον ήταν μια καλή ευκαιρία να εξηγήσουμε πόσο ευαίσθητο είναι αυτό το ζήτημα στην Ελλάδα. Το 82% των Ελλήνων πολιτών αντιτίθεται σε οποιοδήποτε όνομα με τον όρο “Μακεδονία”. Παρ’ όλα αυτά, η Ελλάδα είναι έτοιμη να διαπραγματευτεί με βάση την πρόταση Νίμιτς (μπορεί να είναι “η αρχή μιας συζήτησης”), αν και η Ελλάδα πιστεύει ότι κάποια σημεία θα πρέπει να αλλάξουν.
[…] Η Μπακογιάννη δήλωσε πως θα ενημερώσει τους Υπουργούς Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στην άτυπη υπουργική σύνοδο της 6ης Μαρτίου ότι “η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχθεί πρόσκληση για τα Σκόπια εφόσον δεν διασφαλίζονται οι σχέσεις καλής γειτονίας”. Σημείωσε ότι η Ελλάδα είναι σύμμαχος και η Μακεδονία είναι υποψήφια. […] Η Μπακογιάννη επανέλαβε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχθεί ένα όνομα που «θα περιγράφει το είδος της δημοκρατίας που έχει η χώρα», αποκλείοντας το «συνταγματική» και «ανεξάρτητη».
Το όνομα δεν μπορεί να “μονοπωλήσει τη Μακεδονία”. Το όνομα πρέπει να δείχνει ότι είναι “μέρος της Μακεδονίας” αλλά όχι “βουλγαρική ή ελληνική Μακεδονία”. Η Ελλάδα θα μπορούσε να δεχτεί “Ανω” ή “Νέα”. Πρόσθεσε ότι “χρειαζόμαστε μια σαφή λύση που να είναι erga omnes και τελική”».
6] Τηλεγράφημα του Ντ. Σπέκχαρντ για τη συνάντησή του με την Ντ. Μπακογιάννη στις 18.9.2008 (08ATHENS1326_a)
«Η Μπακογιάννη είπε ότι η ίδια και ο Καραμανλής έχουν δύο “καθαρές κόκκινες γραμμές”:
α) Για την εθνότητα: η Ελλάδα δεν θα μπορούσε ποτέ να υπογράψει μια συμφωνία στην οποία θα ονομάζονται “Μακεδόνες” οι βόρειοι γείτονές της. Σημείωσε ότι αυτό δεν θα το καταλάβαιναν δυόμισι εκατ. Ελληνες. (Σημείωση: Ο κ. Μπίτσιος μάς έχει πει ότι ενώ κατανοούν πως στην πραγματικότητα οι γείτονες αποκαλούνται “Μακεδόνες”, αυτό δεν θα μπορούσαν ποτέ να δεχτούν να περιληφθεί σε επίσημο έγγραφο).
β) Για τη διμερή χρήση: η Ελλάδα θα επιμείνει η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να περιλαμβάνει μια ισχυρή σύσταση για τη χρήση του νέου ονόματος στις διμερείς σχέσεις με όλα τα κράτη. Σ’ αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα χρειάζεται ένα σήμα ότι οι ΗΠΑ προτίθενται να κάνουν χρήση του νέου ονόματος. Αν οι άλλες χώρες δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσουν το όνομα, “ο Γκρούεφσκι θα έχει κερδίσει” και η Ελλάδα δεν θα έχει κανένα πραγματικό όφελος από μια συμφωνία».
efsyn.gr.,28.01.18
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου