O Γιάννης Μακρυγιάννης ( protothema.gr)
Την ώρα που η ακραία φορολογική επιβάρυνση των μικρομεσαίων Ελλήνων χτυπά κόκκινο, η ανεργία παραμένει σκαρφαλωμένη πάνω από το 27% και το ρημαδιό στη χώρα
δεν έχει τέλος, δύο άνθρωποι έκαναν την ίδια,
εκτός πραγματικότητας και προκλητική,
διαπίστωση για την ελληνική οικονομία:
Ο κρετίνος Σόιμπλε μίλησε για… “success story” (!!!) και
ο Σαμαράς για… ράλι στο οποίο, λέει, βρίσκεται η οικονομία (!!!) – απλά δεν διευκρίνισε ότι το ράλι είναι… κατηφορικό.
Την ώρα που συντηρητικές κατ’ ουσίαν, έστω και με την επίφαση της σοσιαλδημοκρατίας ή της ψευτοκεντροαριστεράς, κυβερνήσεις αρχίζουν να ψελλίζουν ή και να φωνάζουν κατά της Μέρκελ – όπως στην Ιταλία και εσχάτως στη Γαλλία – η ελληνική κυβέρνηση αποδεικνύεται πρόθυμη να κάνει και περισσότερα από όσα ζητάει το Βερολίνο.
Την ώρα που υπάρχει περισσότερο από ποτέ ανάγκη να διαμαρτυρηθεί η Αθήνα για τις καταστροφικές συνέπειες των ακραίων πολιτικών λιτότητας και νεοφιλελευθερισμού, που περιλαμβάνει η γερμανική συνταγή, η ελληνική κυβέρνηση προτιμά το… μόκο. Της έγινε συνήθεια φαίνεται.
Αντί να πάει στο Παρίσι, στην πολυδιαφημισμένη συνάντηση με την τρόικα και να πιέσει, είναι έτοιμη να συμφωνήσει με οποιαδήποτε τρελή απαίτηση των δανειστών.
Η αλήθεια είναι ότι το Παρίσι εξέπεμψε τις τελευταίες ημέρες δύο αντιφατικά μηνύματα: Από τη μια εξεγέρθηκαν δυνάμεις από το εσωτερικό της σοσιαλιστικής (λέμε τώρα) κυβέρνησης κατά της Μέρκελ και από την άλλη ο Ολάντ-(ρέου) υπέκυψε στην μπότα της καγκελαρίου και όρισε υπουργό Οικονομικών έναν ακραίο νεοφιλελεύθερο και κολαούζο του Βερολίνου, τον Εμανουέλ Μακρόν. Εξέγερση δηλαδή, αλλά και υποταγή.
Αντί η ελληνική κυβέρνηση να ενώσει τη φωνή της με τους διαμαρτυρόμενους κατά της μερκελικής συνταγής, είναι ταγμένη έτσι κι αλλιώς με αυτούς που υποκύπτουν στην Μέρκελ. Και δεν τολμά ούτε να ψελλίσει για επαναδιαπραγμάτευση ή για ριζική λύση στο πρόβλημα του χρέους, για το οποίο μιλούν όλο και πιο πολλοί.
Όταν λες ότι «η οικονομία μας είναι σε ράλι» και υπάρχει ταυτόσημη διαπίστωση με τον Σόιμπλε για τα περί success story, αντί να πεις ότι «τα πράγματα δεν πάνε καλά στην Ελλάδα εξαιτίας των βίαιων πολιτικών που έχουν επιβληθεί από τους δανειστές», τότε μόνο χειρότερα μπορούν να πάνε τα πράγματα.
Στην Ελλάδα άλλωστε δεν χρειάστηκε να πει καν η Μέρκελ ότι χρειάζεται ένας… Μακρόν - ήταν πασιφανές από την αρχή ότι στην Ελλάδα έχει… μακράν την πιο πιστή στις επιλογές της κυβέρνηση.
Το ερώτημα είναι… ως πότε;
Την ώρα που υπάρχει περισσότερο από ποτέ ανάγκη να διαμαρτυρηθεί η Αθήνα για τις καταστροφικές συνέπειες των ακραίων πολιτικών λιτότητας και νεοφιλελευθερισμού, που περιλαμβάνει η γερμανική συνταγή, η ελληνική κυβέρνηση προτιμά το… μόκο. Της έγινε συνήθεια φαίνεται.
Αντί να πάει στο Παρίσι, στην πολυδιαφημισμένη συνάντηση με την τρόικα και να πιέσει, είναι έτοιμη να συμφωνήσει με οποιαδήποτε τρελή απαίτηση των δανειστών.
Η αλήθεια είναι ότι το Παρίσι εξέπεμψε τις τελευταίες ημέρες δύο αντιφατικά μηνύματα: Από τη μια εξεγέρθηκαν δυνάμεις από το εσωτερικό της σοσιαλιστικής (λέμε τώρα) κυβέρνησης κατά της Μέρκελ και από την άλλη ο Ολάντ-(ρέου) υπέκυψε στην μπότα της καγκελαρίου και όρισε υπουργό Οικονομικών έναν ακραίο νεοφιλελεύθερο και κολαούζο του Βερολίνου, τον Εμανουέλ Μακρόν. Εξέγερση δηλαδή, αλλά και υποταγή.
Αντί η ελληνική κυβέρνηση να ενώσει τη φωνή της με τους διαμαρτυρόμενους κατά της μερκελικής συνταγής, είναι ταγμένη έτσι κι αλλιώς με αυτούς που υποκύπτουν στην Μέρκελ. Και δεν τολμά ούτε να ψελλίσει για επαναδιαπραγμάτευση ή για ριζική λύση στο πρόβλημα του χρέους, για το οποίο μιλούν όλο και πιο πολλοί.
Όταν λες ότι «η οικονομία μας είναι σε ράλι» και υπάρχει ταυτόσημη διαπίστωση με τον Σόιμπλε για τα περί success story, αντί να πεις ότι «τα πράγματα δεν πάνε καλά στην Ελλάδα εξαιτίας των βίαιων πολιτικών που έχουν επιβληθεί από τους δανειστές», τότε μόνο χειρότερα μπορούν να πάνε τα πράγματα.
Στην Ελλάδα άλλωστε δεν χρειάστηκε να πει καν η Μέρκελ ότι χρειάζεται ένας… Μακρόν - ήταν πασιφανές από την αρχή ότι στην Ελλάδα έχει… μακράν την πιο πιστή στις επιλογές της κυβέρνηση.
Το ερώτημα είναι… ως πότε;
protothema.gr , 28.08.2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου