Terra Ancestrale, «προγονική γη», είναι ο τίτλος της μελέτης η οποία παρουσιάζεται σήμερα στη Ρώμη και είναι αφιερωμένη στη «σύγχρονη ελληνική διασπορά στην Ιταλία, μεταξύ πρώτης και δεύτερης γενιάς».
Τη μελέτη, όπως και τη σχετική έκδοση (του ιταλικού Ιδρύματος Ερευνών Cnr), επιμελήθηκαν ο ερευνητής Αντρέα Πελίτσια και ο ιστορικός Ρήγας Ραυτόπουλος, οι οποίοι προέρχονται, επίσης, από μικτές, ελληνοϊταλικές οικογένειες.
«Από την ιστορική αυτή έρευνα προκύπτει ότι τον περασμένο αιώνα υπήρξαν δύο κύρια κύματα διασποράς από την Ελλάδα προς την Ιταλία: Αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και στα χρόνια της δικτατορίας των συνταγματαρχών», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Ρήγας Ραυτόπουλος.
«Μπορούμε να πούμε επίσης, ότι από την αρχή της δεκαετίας του ’80, η Ελλάδα έδωσε μεγαλύτερο βάρος στον απόδημο ελληνισμό με την δημιουργία ειδικού τομέα, στα πλαίσια του κυβερνητικού σχήματος» πρόσθεσε ο Ελληνοϊταλός ερευνητής.
Σύμφωνα με τον Ρήγα Ραυτόπουλο, είναι σαφές ότι υπάρχει μια συνεχής, αδιάλειπτη σχέση ανάμεσα στην Ιταλία και στην Ελλάδα, με εγκατάσταση και δραστηριοποίηση Ελλήνων στη γειτονική μας χώρα, η οποία ξεκινά δυναμικά, με την άλωση της Κωνσταντινούπολης και συνεχίζεται μέχρι τον 21ο , έστω και -φυσικά- υπό διαφορετικές συνθήκες.
Παράλληλα, ο ιστορικός (ο οποίος έχει μελετήσει σε βάθος την παρουσία και δράση των Ελλήνων στην Ιταλία, στα χρόνια της αντίστασης στη Χούντα) τονίζει ότι «κάποιοι, πριν λίγα χρόνια, βιάστηκαν να βγάλουν το συμπέρασμα ότι το φαινόμενο της ελληνικής διασποράς είχε τελειώσει. Η ιστορία των τελευταίων ετών όμως, μας δείχνει ότι η πραγματικότητα είναι διαφορετική».
«Σε ό,τι αφορά την έρευνά μας, η οποία συμπεριέλαβε πάνω από διακόσια πενήντα έξι ερωτηματολόγια και εβδομήντα αναλυτικές συνεντεύξεις, διαπιστώσαμε ότι υπάρχει ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον φαινόμενο πολιτιστικού υβριδισμού: Οι Έλληνες δεύτερης γενιάς που ζουν στην Ιταλία, αποκτούν ουσιαστικά μια νέα ταυτότητα. Μια ταυτότητα η οποία ξεπερνά την απλή μείξη του ελληνικού και ιταλικού στοιχείου», παρατήρησε ο Αντρέα Πελίτσια.
«Η αίσθηση της ελληνικής καταγωγής και ταυτότητας είναι υπό συνεχή αναδιαμόρφωση» προσθέτει, ενώ είναι πολύ δυνατός ο λεγόμενος «roots turism», τα ταξίδια στην Ελλάδα, αναζητώντας τις προσωπικές και οικογενειακές ρίζες.
Aπό την έρευνα του Αντρέα Πελίτσια (o οποίος ασχολείται σε βάθος με τα ευρύτερα, μεταναστευτικά φαινόμενα) προκύπτει παράλληλα ότι οι Έλληνες δεύτερης γενιάς που ζουν στην Ιταλία, δεν συμμετέχουν πάντα μαζικά στις δραστηριότητες των διαφόρων ελληνικών συλλόγων και κοινοτήτων. Συγχρόνως όμως, υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον και αγάπη σε ό,τι αφορά τη χρήση της ελληνικής γλώσσας.
Αναφερόμενος στην έρευνα «Προγονική γη», ο πρέσβης της Ελλάδας στη Ρώμη Θεμιστοκλής Δεμίρης θέλησε να τονίσει:
«Στο βιβλίο, οι δύο συγγραφείς, μας θυμίζουν την ετυμολογία της λέξης διασπορά: Προέρχεται από το ελληνικό ρήμα διασπείρω. Η ίδια η λέξη, ως έννοια, έχει άμεση σχέση με λέξεις, φράσεις και έννοιες όπως: Σπόρος, γη, ρίζες, άνθιση, καρποφορία, αναπαραγωγή. Πράγματι, το βιβλίο του Αντρέα Πελίτσια και του Ρήγα Ραυτόπουλου, παρουσιάζει όλα αυτά τα στοιχεία που αφορούν την ελληνική διασπορά στην Ιταλία, και τα οποία, όλα μαζί, συνθέτουν ακριβώς τη διασπορά αυτή και είναι αναγκαία για να μπορέσει να κατανοηθεί και να εκτιμηθεί καλύτερα».
Το ερευνητικό και ιστορικό αυτό έργο μπόρεσε να βασισθεί στην πρόθυμη συνεργασία των ελληνικών κοινοτήτων και αδελφοτήτων Ιταλίας, του ιταλικού Ιδρύματος Ερευνών και της ελληνικής Πρεσβείας στη Ρώμη.
ΑΠΕ-ΜΠΕ ,05.07.16 ,
Θεόδωρος Ανδρεάδης- Συγγελάκης
Τη μελέτη, όπως και τη σχετική έκδοση (του ιταλικού Ιδρύματος Ερευνών Cnr), επιμελήθηκαν ο ερευνητής Αντρέα Πελίτσια και ο ιστορικός Ρήγας Ραυτόπουλος, οι οποίοι προέρχονται, επίσης, από μικτές, ελληνοϊταλικές οικογένειες.
«Από την ιστορική αυτή έρευνα προκύπτει ότι τον περασμένο αιώνα υπήρξαν δύο κύρια κύματα διασποράς από την Ελλάδα προς την Ιταλία: Αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και στα χρόνια της δικτατορίας των συνταγματαρχών», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Ρήγας Ραυτόπουλος.
«Μπορούμε να πούμε επίσης, ότι από την αρχή της δεκαετίας του ’80, η Ελλάδα έδωσε μεγαλύτερο βάρος στον απόδημο ελληνισμό με την δημιουργία ειδικού τομέα, στα πλαίσια του κυβερνητικού σχήματος» πρόσθεσε ο Ελληνοϊταλός ερευνητής.
Σύμφωνα με τον Ρήγα Ραυτόπουλο, είναι σαφές ότι υπάρχει μια συνεχής, αδιάλειπτη σχέση ανάμεσα στην Ιταλία και στην Ελλάδα, με εγκατάσταση και δραστηριοποίηση Ελλήνων στη γειτονική μας χώρα, η οποία ξεκινά δυναμικά, με την άλωση της Κωνσταντινούπολης και συνεχίζεται μέχρι τον 21ο , έστω και -φυσικά- υπό διαφορετικές συνθήκες.
Παράλληλα, ο ιστορικός (ο οποίος έχει μελετήσει σε βάθος την παρουσία και δράση των Ελλήνων στην Ιταλία, στα χρόνια της αντίστασης στη Χούντα) τονίζει ότι «κάποιοι, πριν λίγα χρόνια, βιάστηκαν να βγάλουν το συμπέρασμα ότι το φαινόμενο της ελληνικής διασποράς είχε τελειώσει. Η ιστορία των τελευταίων ετών όμως, μας δείχνει ότι η πραγματικότητα είναι διαφορετική».
«Σε ό,τι αφορά την έρευνά μας, η οποία συμπεριέλαβε πάνω από διακόσια πενήντα έξι ερωτηματολόγια και εβδομήντα αναλυτικές συνεντεύξεις, διαπιστώσαμε ότι υπάρχει ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον φαινόμενο πολιτιστικού υβριδισμού: Οι Έλληνες δεύτερης γενιάς που ζουν στην Ιταλία, αποκτούν ουσιαστικά μια νέα ταυτότητα. Μια ταυτότητα η οποία ξεπερνά την απλή μείξη του ελληνικού και ιταλικού στοιχείου», παρατήρησε ο Αντρέα Πελίτσια.
«Η αίσθηση της ελληνικής καταγωγής και ταυτότητας είναι υπό συνεχή αναδιαμόρφωση» προσθέτει, ενώ είναι πολύ δυνατός ο λεγόμενος «roots turism», τα ταξίδια στην Ελλάδα, αναζητώντας τις προσωπικές και οικογενειακές ρίζες.
Aπό την έρευνα του Αντρέα Πελίτσια (o οποίος ασχολείται σε βάθος με τα ευρύτερα, μεταναστευτικά φαινόμενα) προκύπτει παράλληλα ότι οι Έλληνες δεύτερης γενιάς που ζουν στην Ιταλία, δεν συμμετέχουν πάντα μαζικά στις δραστηριότητες των διαφόρων ελληνικών συλλόγων και κοινοτήτων. Συγχρόνως όμως, υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον και αγάπη σε ό,τι αφορά τη χρήση της ελληνικής γλώσσας.
Αναφερόμενος στην έρευνα «Προγονική γη», ο πρέσβης της Ελλάδας στη Ρώμη Θεμιστοκλής Δεμίρης θέλησε να τονίσει:
«Στο βιβλίο, οι δύο συγγραφείς, μας θυμίζουν την ετυμολογία της λέξης διασπορά: Προέρχεται από το ελληνικό ρήμα διασπείρω. Η ίδια η λέξη, ως έννοια, έχει άμεση σχέση με λέξεις, φράσεις και έννοιες όπως: Σπόρος, γη, ρίζες, άνθιση, καρποφορία, αναπαραγωγή. Πράγματι, το βιβλίο του Αντρέα Πελίτσια και του Ρήγα Ραυτόπουλου, παρουσιάζει όλα αυτά τα στοιχεία που αφορούν την ελληνική διασπορά στην Ιταλία, και τα οποία, όλα μαζί, συνθέτουν ακριβώς τη διασπορά αυτή και είναι αναγκαία για να μπορέσει να κατανοηθεί και να εκτιμηθεί καλύτερα».
Το ερευνητικό και ιστορικό αυτό έργο μπόρεσε να βασισθεί στην πρόθυμη συνεργασία των ελληνικών κοινοτήτων και αδελφοτήτων Ιταλίας, του ιταλικού Ιδρύματος Ερευνών και της ελληνικής Πρεσβείας στη Ρώμη.
ΑΠΕ-ΜΠΕ ,05.07.16 ,
Θεόδωρος Ανδρεάδης- Συγγελάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου