Επάγγελμα «Πατριώτης»

Του Χρήστου Α. Καπούτση  στον athina984.gr

Η ντροπή και η δημόσια κατακραυγή θα είναι οι πιο βαριές τιμωρίες για εκείνους που διαχειρίστηκαν κρατικό χρήμα, που προορίζονταν για την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας. Οι δικαστικές έρευνες έχουν προχωρήσει σε βάθος, το κακοφορμισμένο απόστημα έσπασε και η δυσοσμία έχει πνίξει τη χώρα.
Από το 1996 και μετά, δηλαδή μετά τα δραματικά γεγονότα στο ΙΜΙΑ, η πολιτική ηγεσία της χώρας αποφάσισε να ενισχύσει σημαντικά το οπλοστάσιο των Ενόπλων Δυνάμεων. Μέσα σε μια δεκαετία 1996-2006, σε έξι συνολικά συνεδριάσεις του ΚΥΣΕΑ, αποφασίστηκε να διατεθεί το ιλιγγιώδες ποσό των 36 δισεκατ. ευρώ, για την αγορά σύγχρονων οπλικών συστημάτων ή την αναβάθμιση κρίσιμων όπλων, που αποδείχτηκε κοστοβόρα διαδικασία.
Είναι αποκαλυπτική η μελέτη της ΛΕΥΚΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ 1996-8, καθώς και η εμβάθυνση στα αντίστοιχα ΕΜΠΑΕ, δηλαδή στον προγραμματισμό της αγοράς οπλικών συστημάτων, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των Γενικών Επιτελείων, που τις περισσότερες φορές ήταν απαιτήσεις της πολιτικής ηγεσίας.
Σε αυτά τα κρατικά κείμενα γίνεται εκτενής περιγραφή της Εθνικής Στρατηγικής και του Αμυντικού δόγματος της Χώρας.
Ως βασική αρχή, προβάλλεται η ανάγκη, οι Ένοπλες Δυνάμεις να είναι μια ισχυρή αποτρεπτική δύναμη. Και ακόμη, από το περιεχόμενο της ανάλυσης του αμυντικού σχεδιασμού, προκύπτει ότι δημιουργούνται Ε.Δ. ευέλικτες και αερομεταφερόμενες, ικανές για να ανταποδώσουν το ισοδύναμο τετελεσμένο του εχθρικού πλήγματος, δηλαδή, αν απαιτηθεί από τις εξελίξεις στο πολεμικό μέτωπο, να αναλάβουν και επιθετική δράση, ακόμη και στην εδαφική επικράτεια του αντιπάλου. Έτσι λοιπόν, αγοράσαμε σύγχρονα και πανάκριβα, επιθετικά και μεταφορικά ελικόπτερα, αρματαγωγά, αυτοκινούμενα πυροβόλα και άρματα μάχης, ώστε να υλοποιηθεί ο σχεδιασμός του ΥΕΘΑ.
Επίσης στα σχέδια του ΥΠΕΘΑ, που ενέκρινε η Κυβέρνηση (ΚΥΣΕΑ), ήταν να δημιουργηθεί, μια άτρωτη αντιαεροπορική ασπίδα για τη χώρα, γι' αυτό αγοράστηκαν, σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη, όπως τα αμερικανικά F-16, τα Γαλλικά MIRAGE 2000-5 και πολλά αντιαεροπορικά συστήματα, μεταξύ αυτών τα πανάκριβα Αμερικανικά πυραυλικά συστήματα ΠΑΤΡΙΟΤ και τα ρωσικά S-300.
Επίσης, για να εξασφαλιστεί η Ναυτική υπεροχή του Π.Ν., όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά και στην Αν. Μεσόγειο, κρίθηκε αναγκαία η αγορά υποβρυχίων υψηλών προδιαγραφών και προηγμένης τεχνολογίας Φρεγατών τύπου ΣΤΕΛΘ.
Σύμφωνα με τα επίσημα Κυβερνητικά σχέδια, τα χρήματα αυτά, που μεσοσταθμικά ήταν κοντά στο 4-5% του ΑΕΠ, διατέθηκαν, για ένα σκοπό. Για να αντιμετωπιστεί η τουρκική επιθετικότητα , την οποία και περιέγραφαν, ως μείζονα απειλή για τον Ελληνισμό.

Προκύπτουν όμως κάποια «δύσκολα» ερωτήματα, όπως:

• 1. πόσο πραγματική ή προσχηματική και σε ποιο βαθμό, ήταν και είναι η τουρκική απειλή; Το ερώτημα αυτό, είναι το κορυφαίο ερώτημα, που θα πρέπει να ερευνηθεί και να απαντηθεί, από τα θεσμικά όργανα της πολιτείας συνεπικουρούμενα από ειδικούς επιστήμονες και έμπειρους και έντιμους στρατιωτικούς. 
• 2. Υποχρεώθηκε η Ελλάδα, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, να αυξήσει υπέρογκα τις αμυντικές της δαπάνες, προκειμένου να εξυπηρετηθούν επιχειρησιακές ανάγκες της Ατλαντικής Συμμαχίας;
• 3. Εκβιάστηκε η Ελλάδα, από τα κράτη δανειστές μας (ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία) να αγοράσουμε οπλικά συστήματα από τις πολεμικές τους βιομηχανίες, ώστε παράλληλα να «αγοράσουμε» και πολιτική και διπλωματική υποστήριξη στα Εθνικά μας θέματα; Και ποια είναι τα αποτελέσματα;

Παράλληλα με τις Δικαστικές έρευνες, θα πρέπει να δοθούν απαντήσεις από την πολιτική ηγεσία και στα παραπάνω καίρια ερωτήματα.
Όμως για να δούμε, τι προκύπτει από τις μέχρι τώρα δικαστικές έρευνες, μαρτυρίες, αποκαλύψεις και δικαστικές αποφάσεις, για τα εξοπλιστικά;
Διαφθορά, σπατάλες, μίζες , υπερκοστολογήσεις, απληστία και αδιαφορία, όχι μόνο για τα χρήματα του Ελληνικού Λαού, αλλά και αδιαφορία για την Άμυνα της χώρας. Αφού για να εξασφαλιστούν μίζες αγόραζαν και όπλα άχρηστα, για τις ανάγκες της Εθνικής μας Άμυνας και κάποια από αυτά και κατά κυριολεξία άχρηστα. Το τραγικό είναι ότι κάποιοι από τους μετέχοντες στις «ρεμούλες», ανήκουν και στον λεγόμενο εθνικιστικό- υπερπατριωτικό χώρο. Δηλαδή «πουλούσαν» πατριωτισμό, με το αζημίωτο!! Είναι αυτονόητο ότι, παρασάγγας χωρίζει τον επαγγελματία «πατριώτη» και τους εθνικο-παράφρονες οπαδούς του, από τους πατριώτες Έλληνες πολίτες, που διακατέχονται από έναν άδολο πατριωτισμό, που είναι άλλωστε και η κινητήρια δύναμη για την ευημερία, πρόοδο, ανάπτυξη και εθνική ανεξαρτησία της χώρας μας.
Το «μυστικό»
Κοντά σε αυτά όμως, υπάρχει και ένα «μυστικό». Είναι ο τρόπος αποπληρωμής των οπλικών συστημάτων που αγοράζαμε. Το 30% ήταν από τον κρατικό προϋπολογισμό και το 70% από δάνεια «εξωτερικού εσωτερικού».
Το αποτέλεσμα εντυπωσιακό. Αυτές οι αγορές είναι που συνέτειναν στην ισχυροποίηση της εξάρτησης από τους δανειστές μας και συνέβαλαν στην δεινή οικονομικο-κοινωνική περιπέτεια που βιώνουμε ως Έλληνες πολίτες. Και το χειρότερο, ξοδέψαμε τεράστιους εθνικούς πόρους σε στρατιωτικές δαπάνες, χωρίς να δημιουργήσουμε μια σοβαρή βιομηχανική-τεχνολογική επένδυση. Και μια αξιόλογη και κυρίως ανταγωνιστική εγχώρια αμυντική βιομηχανία, παρότι υπήρχε η αναγκαία υποδομή.
Σε ό,τι αφορά τις Δικαστικές έρευνες, η συνέχεια αναμένεται ότι θα είναι ακόμη πιο ενδιαφέρουσα, έως και «συναρπαστική» ...
Μετριοπαθείς υπολογισμοί τοποθετούν τις μίζες από τα εξοπλιστικά και τα «αμαρτωλά» Α.Ω., στο ασύλληπτο ποσό των 2 δισεκ. ευρώ!!!
Από την άλλη πλευρά όμως, είναι λάθος να καταδικάζουμε κατηγορούμενους, πριν από την αμετάκλητη απόφαση της Δικαιοσύνης. Ή ακόμη χειρότερα, να εμπλέκουμε σε υποθέσεις διαφθοράς και να σπιλώνουμε την τιμή και την υπόληψη ανθρώπων , χάριν εντυπωσιασμού ή κομματικών σκοπιμοτήτων. Δεν θα πρέπει, παρότι οι συνθήκες ευνοούν, να διολισθήσουμε ως κοινωνία και ως ΜΜΕ, στον κανιβαλισμό ανθρώπων και στην καταρράκωση συνειδήσεων.