Θ. Π. Βρυζάκης, Η Έξοδος του Μεσολογγίου, 1855, λάδι σε μουσαμά, 169 εκ. x 127 εκ., Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου)
«Τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι»
Διονύσιος Σολωμός
Σαν σήμερα...
Τη νύχτα του Σαββάτου του Λαζάρου με ξημερώματα Κυριακής των Βαΐων, (σ.σ. χρονολογικά μεταξύ 10ης και 11ης Απριλίου 1826 ) έγινε η
Ηρωική έξοδος του Μεσολογγίου ,που αποτελεί την κορυφαία και την πιο συγκλονιστική στιγμή του Αγώνα του υπόδουλου ελληνικού Γένους για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.
Η ΄ΕΞΔΟΣ ήταν η κατάληξη ενός άνισου- με όρους αριθμητικής σύγκρισης- αγώνα μεταξύ αναρίθμητων Τούρκων και Αιγυπτίων στρατιωτών και λιγοστών ξυπόλητων και πεινασμένων Ελλήνων αγωνιστών και φιλελλήνων υπερασπιστών της Ιερής πόλης του Μεσολογγίου.΄Εγινε ,ύστερα από 12μηνη πολιορκία και υπεράνθρωπη ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, όταν εξέλιπαν και οι τελευταίες “δυνατότητες” επιβίωσης και συνέχισης της άμυνας απέναντι στα υπεράριθμα τουρκικά και αιγυπτιακά στρατεύματα . Οι ηρωικοί αγωνιστές τους τελευταίους μήνες για να επιβιώσουν (σ,σ. αφού η πολιορκία ήταν απόλυτη) για να ζήσουν έτρωγαν αρουραίους, γάτες και σκύλους , και αρμυρίκια...Ούτε πόσιμο νερό υπήρχε...) Η Έξοδος του Μεσολογγίου συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα γεγονότα της παγκόσμιας στρατιωτικής ιστορίας.
Το αίμα χιλιάδων αμάχων και αγωνιστών καθώς και φιλελλήνων υπερασπιστών του Μεσολογγίου , ειδικά η συνειδητή θυσία των αγωνιστών, θέρμαναν τις καρδιές πολλών ανά την Οικουμένη (σ.σ. μέχρι την ...Αϊτή) και τους ξεσήκωσαν σε σταυροφορία για απελευθέρωση του ελληνικού έθνους.
Ο εθνικός μας ποιητής ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ , εμπνεύστηκε το κορυφαίο έργο της ποίησης του, τους «Ελευθέρους Πολιορκημένους», από τον αγώνα των εγκλωβισμένων στο Μεσολόγγι και την ηρωική τους έξοδο, παρουσιάζοντας τους αγωνιστές να φτάνουν στο επίπεδο της αγιοποίησης μέσα από το διαρκή αγώνα για την Ελευθερία και τη διατήρηση της Αξιοπρέπειάς τους.
Ο ζωγράφος Θεόδωρος Π. Βρυζάκης (Θήβα, 1814- Μόναχο,1878) ,σε πολλούς πίνακές του κυρίαρχο θέμα είναι η Ηρωική 'Εξοδος του Μεσολογγίου .
Ως παιδί, ο Θεόδωρος Βρυζάκης έζησε τα σκληρά χρόνια της Επανάστασης του 1821 ενώ ο πατέρας του, Πέτρος Βρυζάκης, απαγχονίστηκε από τους Τούρκους τον Μάιο του 1821. Σε ηλικία 18 ετών, το 1832, με την ενθάρρυνση ενός Γερμανού φιλόλογου, μετανάστευσε στο Μόναχο της Βαυαρίας, όπου έζησε μέχρι τον θάνατό του.
Το 1855 συμμετείχε στην Διεθνή Έκθεση του Παρισιού με το έργο του Η Έξοδος του Μεσολογγίου. Τον πίνακα αυτόν, ο ίδιος ο Βρυζάκης τον αντέγραψε τουλάχιστον δύο φορές. Δύο από τους πρωτότυπους πίνακες καταστράφηκαν στην πυρκαγιά του Μεσολογγίου το 1929. Το τρίτο πρωτότυπο διασώζεται στην Εθνική Πινακοθήκη, αλλά ο ίδιος πίνακας κυκλοφόρησε και σε λιθογραφίες ήδη από το 1856. (σ.σ αυτόν τον ΠΙΝΑΚΑ απομάκρυνε ο Γιωργάκης από το γραφείο πρωθυπουργού στο Μέγαρο Μαξίμου...Για να θυμόμασθε...)
Μικρό Ιστορικό
Το 1822 η πόλη πολιορκήθηκε για πρώτη φορά από τα στρατεύματα του Κιουταχή που είχε νικήσει τους Έλληνες στο Πέτα, και του Ομέρ Βρυώνη που είχε ολοκληρώσει την υποταγή του Σουλίου. Μετά από δύο μήνες οι Τούρκοι έλυσαν την πολιορκία έχοντας υποστεί σοβαρές απώλειες. Την επόμενη χρονιά ένα νέο τουρκικό στράτευμα κατευθύνθηκε προς το Μεσολόγγι άλλα αναλώθηκε ανεπιτυχώς στην πολιορκία του γειτονικού Αιτωλικού. Οι Τούρκοι μετά την αποτυχία να καταλάβουν το Αιτωλικό εγκατέλειψαν το σχέδιο επίθεσης στο Μεσολόγγι και αποχώρησαν.
Το 1825 ο Κιουταχής συγκέντρωσε ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις στη Λάρισα και κατευθύνθηκε στο Μεσολόγγι. Στα τέλη Απριλίου 1825 στρατοπέδευσε στην περιοχή και ξεκίνησε την πολιορκία του Μεσολογγίου. Όλες οι επιθέσεις που επιχείρησε ο Κιουταχής εναντίον της πόλης απέτυχαν, όπως και η προσπάθεια του να αποκλείσει τον ανεφοδιασμό της πόλης από στεριά και θάλασσα. Οι πολιορκημένοι ήρθαν σε συνεννόηση με τον Καραϊσκάκη ο οποίος διεξήγαγε πόλεμο φθοράς στα νότα του στρατεύματος του Κιουταχή, αναγκάζονταν τον να περάσει σε θέση άμυνας, τον Οκτώβριο του 1825. Προς ενίσχυση του Κιουταχή, έσπευσε στα τέλη του 1825 ο Ιμπραήμ, που βρισκόταν στην Πελοπόννησο. Με την άφιξη του νέου ισχυρού στρατεύματος η πολιορκία ξανάρχισε σφοδρότερη. Παρόλα αυτά μέχρι τον Φεβρουάριο του 1826 οι Τούρκοι δεν είχαν σημειώσει καμία επιτυχία. Ο Ανδρέας Μιαούλης με τον στόλο του κατάφερνε να ανεφοδιάζει το Μεσολόγγι και η άμυνα των πολιορκημένων παρέμενε ισχυρή. Από τον Μάρτιο όμως η κατάσταση άρχισε να αλλάζει με κατάληψη από τους Τούρκους στρατηγικών νησίδων της λιμνοθάλασσας όπως το Βασιλάδι και ο Ντολμάς.Όμως η δυνατότητα του ελληνικού στόλου να ανεφοδιάσει την πόλη είχε καταστεί αδύνατη με αποτέλεσμα οι αμυνόμενοι να βρεθούν σε δυσχερέστατη θέση. Η κατάσταση στην πόλη έγινε δραματική και η πείνα άρχισε να θερίζει τους κατοίκους. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση το συμβούλιο των οπλαρχηγών και προκρίτων της πόλης πήρε την απόφαση για την έξοδο των κατοίκων από το Μεσολόγγι. Η έξοδος ορίστηκε για την νύχτα του Σαββάτου του Λαζάρου με ξημερώματα Κυριακής των Βαΐων, μεταξύ 10ης και 11ης Απριλίου. Το σχέδιο της εξόδου πιθανότατα προδόθηκε, με αποτέλεσμα οι τουρκοαιγύπτιοι να απαντήσουν με σφοδρή επίθεση που συνοδεύτηκε από σφαγή. Χιλιάδες Έλληνες σφαγιάστηκαν οι αιχμαλωτίστηκαν και μόνο 1.500 περίπου κατάφεραν να διασωθούν.
ΠΗΓΗ: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου